Αν οι διακοπές για εσάς είναι συνώνυμο της ηρεμίας και της ανεμπόδιστης επαφής με τη φύση, τότε τα νησιά – κράχτες δεν είναι για την περίπτωσή σας. Το διαρκές μποτιλιάρισμα, τα μαύρα van που κάνουν επικίνδυνους ελιγμούς για να μεταφέρουν τους vip πελάτες τους και τα εστιατόρια που χρειάζεσαι κράτηση δύο εβδομάδες πριν δεν μάλλον δεν σας ταιριάζουν.

Όμως, δεν χρειάζεται να απογοητεύεστε. Ακόμα και στο νότιο Αιγαίο, στην καρδιά των Κυκλάδων, υπάρχουν ακόμα νησίδες ηρεμίας και αυθεντικότητας. Και βέβαια υπάρχουν πάντα τα ανεξερεύνητα σε μεγάλο βαθμό νησιά του Βορείου Αιγαίου.

Σίκινος: Άγρια ομορφιά για ταξιδιώτες με εκλεκτικό γούστο

Η Σίκινος, μια λωρίδα γης χωμένη ανάμεσα σε Ίο και Φολέγανδρο, είναι ένα από τα τελευταία προπύργια αντίστασης εναντίον του μαζικού τουρισμού στις Κυκλάδες. Σε αυτό συντείνουν η ανυπαρξία δρόμων, η βραχώδης ραχοκοκαλιά του νησιού και η σθεναρή αντίσταση των λιγοστών ντόπιων κατοίκων που υπερασπίζονται καθημερινά την ποιότητα της ζωής τους και το περιβάλλον.

Την πρώτη γεύση θα την πάρει ο επισκέπτης στην Αλοπρόνοια. Από την στιγμή της αποβίβασης στο λιμάνι του νησιού, καταλαβαίνει κανείς ότι εδώ οι διακοπές έχουν ακόμα άρωμα από άλλες, πιο αθώες εποχές.

Η παραλία αριστερά από το λιμάνι που δένουν τα πλοία είναι αυτή που προτιμούν οι οικογένειες. Πεντακάθαρη, με αμμώδη βυθό και κάμποσα αρμυρίκια για τους προνοητικούς που έφτασαν νωρίς. Πόσα λιμάνια του Αιγαίου μπορούν να περηφανευτούν για τα κρυστάλλινα νερά τους;

Από την δεξιά πλευρά του μόλου, το τοπίο αλλάζει. Τα βράχια προσελκύουν τις νεότερες ηλικίες που μαζεύονται στο σημείο για βουτιές, που δεν διακόπτονται ούτε από την άφιξη των πλοίων.

Η Αλοπρόνοια δεν έχει την γραφικότητα του Κάστρου ή του Χωριού, των δύο οικισμών που συνθέτουν την «χώρα» του νησιού. Με την πάροδο του χρόνου, τα σπίτια έχουν αρχίσει να ανηφορίζουν, ακολουθώντας την χάραξη του ανηφορικού δρόμου προς την Χώρα. Όμως, τα πάντα παραμένουν σε ανθρώπινα μεγέθη, με σεβασμό στο τοπίο και η περιρρέουσα ατμόσφαιρα θυμίζει καλοκαίρι στο χωριό.

Και φτάνουμε στο «θαύμα». Τρεισήμισι χιλιόμετρα από το λιμάνι, βρίσκεται η «πρωτεύουσα» του νησιού, ένα πραγματικό στολίδι, με μια ιδιαιτερότητα. Ο οικισμός είναι χωρισμένος σε δύο διακριτά τμήματα, που ανάμεσά τους περνάει ο δρόμος. Από τη μία βρίσκεται το Κάστρο, σκαρφαλωμένο στο χείλος του γκρεμού σε υψόμετρο 280 μέτρων, κι από την άλλη το Χωριό. Πιο αρχοντικό το Κάστρο, με τον Μητροπολιτικό Ναό της Παντανάσσης – Τιμίου Σταυρού στο κέντρο του, δίπλα στο Δημαρχείο και τα σχολεία. Ο ναός, κτίσμα του 1787, φιλοξενεί ένα εξαιρετικό ξυλόγλυπτο επιχρυσωμένο τέμπλο καθώς και θαυμάσιες μεταβυζαντινές εικόνες της Κρητικής Σχολής.

Το Χωριό από την άλλη χαρακτηρίζεται από τα σεμνά και ταπεινά σπίτια και τα στενά σοκάκια του και φιλοξενούσε κάποτε τον αγροτικό πληθυσμό του νησιού. Σήμερα, τα μοναδικά αυτά σπίτια έχουν περιέλθει τα περισσότερα στην κατοχή ξένων, που τα χρησιμοποιούν ως εξοχικές κατοικίες ή τα εκμεταλλεύονται νοικιάζοντάς τα σε τουρίστες. Όπως και να ‘χει, το αποτέλεσμα είναι αισθητικά ευχάριστο.

Από τις πανέμορφες παραλίες του νησιού, η μοναδική που είναι προσεγγίσιμη με αυτοκίνητο είναι του Αγίου Γεωργίου, με λευκό βότσαλο, σμαραγδένια νερά και αλμυρίκια για ίσκιο.

Για τις υπόλοιπες παραλίες του νησιού, ετοιμαστείτε για οδήγηση σε χωματόδρομο και πεζοπορία ή προτιμήστε τις βάρκες που κάνουν καθημερινά δρομολόγια από το λιμάνι.

Μην χάσετε

Ο δρόμος που ενώνει την Αλοπρόνοια με το Κάστρο και το Χωριό στην προέκτασή του οδηγεί στον Ναό της Επισκοπής. Ένα ρωμαϊκό μαυσωλείο του 3ου αιώνα μ.Χ. μετατράπηκε τον 17ο αιώνα σε χριστιανικό ναό. Είναι ένα από τα λίγα παραδείγματα κτιρίων της αρχαιότητας που διατηρεί τις μεταγενέστερες προσθήκες του και σώζεται σε εξαιρετική κατάσταση.

Ηρακλειά: Tο δυτικότερο άκρο των Μικρών Κυκλάδων

Ένα νησάκι μια σταλιά, το τελευταίο πετράδι στο περιδέραιο των Μικρών Κυκλάδων, η Ηρακλειά ανακαλύφθηκε τελευταία από τους Αθηναίους. Μετά, τη Δονούσα, τη Σχοινούσα και τα Κουφονήσια, που πλημμύρισαν να social media με τις ομορφιές τους και πλέον μοιάζουν σαν πλοία που βουλιάζουν από τους υπεράριθμους επιβάτες.

Κάπως έτσι διασώθηκε η Ηρακλειά, με τους δύο κουκλίστικους οικισμούς της, και την «κεντημένη» ακτογραμμή από την υπερπροβολή και την καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντός τους. Και μαζί της διασώθηκαν το Βενετικό και τα μυθικά Αβελονήσια που βρίσκονται ακριβώς απέναντι και, σύμφωνα με τον Όμηρο ήταν τα βράχια που πέταξε ο Κύκλωπας Πολύφημος στον Οδυσσέα και στους άνδρες του για να τους σκοτώσει.

Την Ηρακλειά μπορεί να την γυρίσει κανείς περιμετρικά με τα πόδια σε λιγότερο από τέσσερις ώρες. Η παραλία του Αγίου Γεωργίου, όπου πιάνουν τα πλοία, το Λιβάδι, η Αλιμιά, το Τουρκοπήγαδο, ο Καρβουνόλακος και η Βορεινή Σπηλιά είναι οι πιο δημοφιλείς παραλίες. Για να επισκεφτείτε δεν θα χρειαστείτε κανένα μέσο, εκτός από τα αθλητικά παπούτσια σας και νερό. Την Ηρακλειά, όπως θα διαπιστώσετε, οι υποδομές είναι λιγοστές και τα beach bar και οι ξαπλώστρες άγνωστα είδη.

Όμως, το ενδιαφέρον σε αυτό το λιλιπούτειο νησί, που μοιάζει σαν να κρέμεται από το νοτιότερο άκρο της Νάξου, δεν περιορίζεται στις μυθικές παραλίες.

Η πεζοπορία στην ενδοχώρα είναι μια εμπειρία που οφείλει στον εαυτό του κάθε επισκέπτης. Στα highlights περιλαμβάνονται: Ο ερειπωμένος πέτρινος οικισμός του Αγίου Αθανασίου και το μοναδικό σπήλαιο του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου.

Μην χάσετε

Το πιο εντυπωσιακό φυσικό μνημείο της Ηρακλειάς είναι το σπήλαιο του Αγίου Ιωάννη.

Για να φτάσετε εκεί θα πάρετε το μονοπάτι που ξεκινά από τη Χώρα του νησιού και οδηγεί στο σπήλαιο, περνώντας από τον όρμο Βουρκαριά. Η είσοδος του σπηλαίου είναι μικρή και καλά κρυμμένη. Για να μπείτε θα πρέπει να μπουσουλήσετε. Όμως, το θέαμα που θα αποκαλυφθεί μπροστά σας θα σας αποζημιώσει.

Οι σταλακτίτες που κρέμονται από την οροφή και το γκριζογάλανο χρώμα στα τοιχώματα συνθέτουν ένα σκηνικό σπάνιας ομορφιάς που έδωσε τροφή στη φαντασία των ανθρώπων για να πλέξουν δεκάδες μύθους. Ένας από αυτούς αφορά στην ανακάλυψη του σπηλαίου από τους ντόπιους.

Σύμφωνα με αυτόν, ένας βοσκός που ξάπλωσε κάτω από έναν θάμνο για να ξεκουραστεί είδε να σχηματίζεται πάνω στο πουκάμισο του το πρόσωπο του Άγιου Ιωάννη του Προδρόμου. Όταν επέστρεψε με τους συγχωριανούς του στο ίδιο σημείο, είδαν κοντά στον θάμνο τη στενή είσοδο του σπηλαίου. Μέσα στη σπηλιά ανακάλυψαν και την εικόνα του Αγίου Ιωάννη από τον οποίο το σπήλαιο πήρε το όνομα του.

Να θυμάστε ότι στο σπήλαιο δεν υπάρχει φωτισμός και θα πρέπει να έχετε μαζί σας φακό.

Φούρνοι Ικαρίας: Ο τελευταίος ανεξερεύνητος παράδεισος

Νοτιοδυτικά της Σάμου και ανατολικά της Ικαρίας, μια συστάδα νησιών, νησίδων και βραχονησίδων, γνωστή ως Φούρνοι Κορσεών, αντιστέκονται στην επιθετική προέλαση του τουρισμού. Από το νησιωτικό αυτό σύμπλεγμα, το μεγαλύτερο νησί είναι οι Φούρνοι. Εκεί θα στήσετε τη δική σας βάση επιχειρήσεων για να εξερευνήσετε αυτό το απίθανο οικοσύστημα, προστατευόμενο από το δίκτυο Natura, ένα από τα τελευταία προπύργια αυθεντικής νησιωτικότητας στην Μεσόγειο.

Η εξερεύνησή σας θα αρχίσει φυσικά από τη Χώρα, δίπλα στο λιμάνι του νησιού, όπου συγκεντρώνονται τα περισσότερα τουριστικά καταλύματα, ταβέρνες, μπαρ και καφενεία. Από την κεντρική πλατεία της Χώρας, συνοδεία μια δροσιστικής πορτοκαλάδας από ντόπια πορτοκάλια, θα καταστρώσετε τα σχέδιά σας για την ανακάλυψη του μοναδικού αυτού τόπου.

Αρχίζοντας από τις παραλίες του νησιού, που είναι η μία καλύτερη από την άλλη. Η πιο κοντινή είναι η Ψιλή Άμμος, στην οποία θα φτάσετε με τα πόδια σε ελάχιστα λεπτά. Μερικώς οργανωμένη, δίνει στον επισκέπτη τη δυνατότητα να διαλέξει ανάμεσα στην άνεση μια ξαπλώστρας και στο άραγμα στην άμμο. Η Ψιλή Άμμος είναι η αγαπημένη των ντόπιων, ειδικά όταν έχουν ξεκλέβουν χρόνο από τη δουλειά, και των οικογενειών, αφού τα νερά εδώ είναι ρηχά και ο βυθός αμμώδης.

Αν πάλι αισθάνεστε πιο περιπετειώδεις και με εξερευνητική διάθεση, από τη Χώρα ξεκινούν πολλά μονοπάτια τα οποία καταλήγουν σε παραλίες με χρυσή άμμο και σμαραγδένια νερά ή σε εντυπωσιακούς σχηματισμούς από βράχια.

Μια παραλία που θα πρέπει σίγουρα να επισκεφτείτε είναι η Χρυσομηλιά. Σε έναν από τους πιο όμορφους και γραφικούς οικισμούς των Φούρνων, τη Χρυσομηλιά, θα ικανοποιήσει τα όνειρα και το πιο απαιτητικού επισκέπτη. Προστατευμένη από τον αέρα και το κύμα, με απαλή άμμο και κρυστάλλινα νερά, είναι προσβάσιμη με το αυτοκίνητο από χωματόδρομο. Εναλλακτικά μπορείτε να φτάσετε εδώ με καραβάκι που αναχωρεί από τη Χώρα των Φούρνων.

Το Καμάρι, στη δυτική πλευρά του νησιού είναι η παραλία – δέλεαρ για τους λάτρεις των καταδύσεων. Στον βυθό της διακρίνονται τα ερείπια ενός αρχαίου οικισμού και ταφικών μνημείων.

Κάτι ανάλογο ισχύει και για το Πετροκόπιο, μία υπέροχη, βοτσαλωτή παραλία με μαγευτικά νερά όπου φτάνει κανείς με τα πόδια ή με καΐκι που ξεκινά από λιμάνι. Ένας επιβλητικός σχηματισμός από γκρίζα βράχια υψώνονται περιμετρικά της παραλίας ενώ κομμάτια μάρμαρου, είναι «φυτεμένα» ανάμεσα στα βότσαλα, ό,τι απέμεινε από το αρχαίο λατομείο της περιοχής.

Αν επιλέξετε τους Φούρνους για τις διακοπές σας, το καΐκι δεν το αποφεύγετε. Με καΐκι θα φτάσετε στο Κασίδι, την μοναχική παραλία ανάμεσα στα χωριά Βλυχάδα και Άγιος Ιωάννης που συγκεντρώνει τους γυμνιστές του νησιού.

Με καΐκι θα περάσετε επίσης στη Θύμαινα, το δεύτερο σε μέγεθος νησί των Φούρνων, όπου θα διαλέξετε για τις βουτιές σας ανάμεσα στο Βλυχάδι, δίπλα στο λιμάνι, και στην πανέμορφη Κεραμιδού.

Μην χάσετε

Τα πανηγύρια του νησιού, που θεωρούνται από τα πιο αυθεντικά του Αιγαίου.

Ξεχωρίσουν το Πανηγύρι της Αγίας Μαρίνας στις 17 Ιουλίου στην Πλατεία του νησιού με ζωντανή μουσική και κοκκινιστή γίδα, το παραδοσιακό φαγητό των Φούρνων.

Το Πανηγύρι της Παναγίας τον Δεκαπενταύγουστο στο λιμάνι του νησιού διαρκεί ως το ξημέρωμα με χορό, μουσική, φαγητό και ποτό.

Το Πανηγύρι Άη Γιαννιού στις 28 Αυγούστου είναι το τελευταίο πανηγύρι του καλοκαιριού στη μνήμη του Αϊ Γιάννη του Θερμαστή ή Αποκεφαλιστή και γίνεται στη Θύμαινα.

Άγιος Ευστράτιος: Από τόπος εξορίας, επιλογή απόδρασης

Ο Άγιος Ευστράτιος, Άη Στράτης για τους περισσότερους είναι σήμερα τόπος εθελοντικής «εξορίας» για τους εραστές της φύσης και του πιο ανεπιτήδευτου τρόπου ζωής. Ανάμεσα στη Λέσβο, τη Σκύρο και τη Λήμνο, απέχει 18 ναυτικά μίλια από την πλησιέστερη στεριά -τη Λήμνο εν προκειμένω.

Κι όμως, αυτό το απομονωμένο από τους πάντες και τα πάντα νησί με τους 270 κατοίκους, έχει βαριά ιστορία. Η μεγάλη απόσταση από κάθε άλλη κατοικημένη περιοχή οδήγησε τους άρχοντες του τόπου να το επιλέξουν ως τόπο εξορίας διαχρονικά, από τα βυζαντινά χρόνια.

Από τον Άη Στράτη πέρασαν άθελά τους στις ταραγμένες περιόδους του 20ου αιώνα στη χώρα μας ο εκπαιδευτικός, συγγραφέας και πολιτικός Δημήτρης Γληνός, οι ποιητές Γιάννης Ρίτσος, Κώστας Βάρναλης και Τάσος Λειβαδίτης, οι πεζογράφοι Θέμος Κορνάρος, Μενέλαος Λουντέμης και Δημήτρης Φωτιάδης, αλλά και οι ηθοποιοί Μάνος Κατράκης και Τζαβαλάς Καρούσος.

Το στρατόπεδο κράτησης που τους «φιλοξένησε» έκλεισε οριστικά το 1962 και πλέον στο νησί λειτουργεί ένα Μουσείο Δημοκρατίας –μοναδικού χαρακτήρα, αφιερωμένο σε αυτήν την περίοδο της νεότερης ιστορίας μας.

Αφήνοντας πίσω μας το παρελθόν, ο Άη Στράτης έχει πολλά να προσφέρει στον σύγχρονο ταξιδιώτη. Ο σύγχρονος οικισμός που αντικατάστησε την παλιά Χώρα που καταστράφηκε από τον μεγάλο σεισμό του ’68, βρίσκεται δίπλα στη θάλασσα. Ένα γραφικό ψαροχώρι, νοικοκυρεμένο, με τις αυλές του, με κληματαριές κι αγιόκλημα, αμυγδαλιές, λεμονιές και γεράνια.

Ταξί ή λεωφορεία δεν υπάρχουν εδώ και τα λιγοστά αυτοκίνητα που κυκλοφορούν κατά τα τελευταία χρόνια –κυρίως αγροτικά και ορισμένα ΙΧ– δεν είναι αρκετά για να αλλοιώσουν την εντύπωση νοσταλγικού καρτ ποστάλ.

Επειδή μιλάμε για καλοκαίρι, καιρός να ασχοληθούμε και με τις παραλίες του νησιού. Εκτός από την παραλία δίπλα στο λιμάνι, πεντακάθαρη και βολική για όσους δεν θέλουν να περπατήσουν ή να οδηγήσουν, ο Άη Στράτης διαθέτει πολλές και πανέμορφες παραλίες, με λιγοστό κόσμο και κρυστάλλινα νερά.

Άγιος Αντώνιος, Άγιος Δημήτριος, Αλωνίτσι, Φτελιό, Λιδαριό, Φράγκου και Τρυπητή είναι οι πιο δημοφιλείς παραλίες του νησιού. Το Αλωνίτσι ειδικά είναι ιδιαίτερα δημοφιλές στους φίλους του surfing λόγω των ευνοϊκών καιρικών συνθηκών που επικρατούν στη περιοχή.

Μην χάσετε

Οι αγροτικοί δρόμοι που διασχίζουν το νησί είναι ιδανικοί για εκδρομές και πεζοπορία. Ιδιαίτερα στο νοτιοανατολικό τμήμα του νησιού, το πιο πράσινο, όπου υπάρχει και ένα δάσος με αυτοφυείς βελανιδιές. Επίσης, η δυτική ακτογραμμή προσφέρει εκπληκτική θέα στο πέλαγος, ειδικά την ώρα που βασιλεύει ο ήλιος.

Πληροφορίες από: https://www.ieidiseis.gr