Ένα διαφορετικό καλοκαίρι ξεκινά για τα παιδιά του χωριού της Μονής Νάξου. Στον φιλόξενο χώρο του Ιερού Ναού Αγίας Φωτεινής, από τις 23 έως τις 27 Ιουνίου 2025, το Καλοκαιρινό Εργαστήριο Καινοτομίας ανοίγει την πόρτα σε έναν κόσμο γεμάτο τεχνολογία, φαντασία και βιωματική μάθηση.
Με την ευλογία του Αρχιμανδρίτη Χρυσοστόμου Κοττάκη, ο Λεωνίδας Μαγκανάρης αναλαμβάνει δράση και το χωριό αγκαλιάζει τις δυνατότητες της σύγχρονης εποχής και τις προσφέρει δωρεάν στα παιδιά του, δείχνοντας στην πράξη πως η καινοτομία δεν γνωρίζει γεωγραφικά όρια.
Το εργαστήριο περιλαμβάνει:
Εισαγωγή στον κόσμο των τρισδιάστατων εκτυπωτών (3D printers)
Πρακτικά παραδείγματα εφαρμογής από την καθημερινή ζωή
Σκέψεις και λύσεις για βιώσιμη τεχνολογία και δημιουργική σκέψη
Μέσα από αυτό το διαδραστικό πρόγραμμα, τα παιδιά:
✅ Καλλιεργούν τη φαντασία και δημιουργικότητά τους ✅ Αναπτύσσουν δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων ✅ Αποκτούν εμπειρίες από τον κόσμο της τεχνολογίας ✅ Μαθαίνουν παίζοντας, σε ένα ασφαλές και παιδαγωγικά προσαρμοσμένο περιβάλλον
Από τις 10:00 π.μ. έως τις 12:20 μ.μ. κάθε πρωί, ο Ναός της Αγίας Φωτεινής θα μεταμορφώνεται σε ένα εργαστήριο γνώσης και καινοτομίας, γεμάτο παιδικά χαμόγελα, ερωτήσεις και κατασκευές που ίσως δείχνουν το μέλλον ενός παιδιού ή και μιας ολόκληρης κοινότητας.
📍 Η συμμετοχή είναι δωρεάν και αφορά αποκλειστικά τα παιδιά του χωριού της Μονής.
Γιατί το μέλλον χτίζεται από σήμερα – και ο τόπος μας έχει ανάγκη από νέα μυαλά, με όραμα, γνώση και αξίες. Μια πράξη ουσιαστική, που στηρίζει όχι μόνο τα παιδιά, αλλά και την ίδια τη ρίζα της τοπικής μας ταυτότητας.
Κυριακή, ημέρα γιορτής, και στη Νάξο, οι γλυκές μνήμες είναι συνήθως χειροποίητες. Η αγαπημένη συνεργάτιδα του Naxospress, Μαριέττα Γαλάνη, που για χρόνια κρατά ζωντανή την παράδοση της νησιώτικης κουζίνας μέσα από την προσωπική της ματιά, μάς προτείνει σήμερα μια πρωτότυπη εκδοχή της “πάστας”, ενός γλυκού που συναντάται σε κάθε ναξιώτικο γιορτινό τραπέζι — μόνο που αυτή τη φορά, μπαίνει στο ποτήρι και συστήνεται με… ντόνατς!
Με ρίζες στις κλασικές βουτυρόκρεμες και τις έντονες σοκολατένιες ή λεμονάτες νότες που θυμίζουν παλιές ζαχαροπλαστείες, το γλυκό αυτό μεταμορφώνεται σε μια απολαυστική “μοντέρνα νοσταλγία”.
Με επιρροές από τις γιαγιάδες της Νάξου, αλλά και με αγάπη για τις νέες υφές και τεχνικές, η Μαριέττα συνδυάζει το παραδοσιακό με το τολμηρό, με μια συνταγή που φτιάχνεται εύκολα αλλά μένει αξέχαστη.
Όπως λέει και η ίδια: «Η παράδοση είναι ζωντανή όταν εμπνέει. Δεν χρειάζεται να τη φυλάς σε μουσείο — αρκεί να τη βάλεις σε ένα ποτήρι με γεύση, ψυχή και λίγη σοκολάτα!»
Σερβίρετέ το παγωμένο, συνοδεύστε το με καφέ ή λικέρ και αφήστε τις αναμνήσεις να κάνουν τη δουλειά τους. Η πάστα στο ποτήρι με ντόνατς είναι η πιο γλυκιά απόδειξη πως η παράδοση της Νάξου δεν μένει στο χτες – αλλά ζει, εξελίσσεται και απογειώνεται.
Ας δούμε τη συνταγή
Πάστα στο ποτήρι με ντόνατς (της Μαριέττας Γαλάνη)
Υλικά για 6-8 ποτήρια:
Για τη βάση:
4 με 5 ντόνατς με γέμιση λεμόνι ή σοκολάτα (προτιμώνται λεμονιού) [Κόβονται σε μικρά κομμάτια]
Για την κρέμα:
4 αυγά
2 κρόκοι
350 γρ. ζάχαρη άχνη
5 κ.σ. κακάο
480 γρ. βούτυρο
100 γρ. φουντούκια αλεσμένα
3 βανίλιες
1 σφηνάκι χυμό πορτοκαλιού
Για την επικάλυψη:
200 γρ. κουβερτούρα
2 σφηνάκια κονιάκ
7 κ.σ. γάλα εβαπορέ (αδιάλυτο)
Εκτέλεση:
Ετοιμάζουμε τη βάση: Κόβουμε τα ντόνατς σε κομμάτια και τα μοιράζουμε στα ποτήρια.
Χτυπάμε την κρέμα: Ξεκινάμε χτυπώντας το βούτυρο καλά με φουέ ή μίξερ χειρός. Στη συνέχεια προσθέτουμε τα υπόλοιπα υλικά ένα-ένα, χωρίς να σταματήσουμε το χτύπημα, μέχρι να έχουμε μια αφράτη, λεία κρέμα.
Γεμίζουμε τα ποτήρια: Βάζουμε μια γενναία δόση από την κρέμα πάνω στα ντόνατς.
Ετοιμάζουμε την επικάλυψη: Σε μπεν μαρί λιώνουμε την κουβερτούρα με το κονιάκ και το εβαπορέ, μέχρι να γίνει λεία σοκολατένια σάλτσα.
Ολοκληρώνουμε: Περιχύνουμε με επικάλυψη τη σοκολάτα πάνω από την κρέμα σε κάθε ποτήρι.
Αφήνουμε να δέσει: Βάζουμε στο ψυγείο για τουλάχιστον 3 ώρες.
Μια σύγχρονη πάστα γεμάτη ναξιώτικη ψυχή. Για τις Κυριακές – και όχι μόνο.
Η Σαντορίνη αποκτά ξανά το δικό της στολίδι πολιτισμού. Μετά από χρόνια προσμονής και εντατικής εργασίας, το Αρχαιολογικό Μουσείο Θήρας άνοιξε τις πύλες του πλήρως ανακαινισμένο, συνδυάζοντας τη μοντέρνα αρχιτεκτονική του Κωνσταντίνου Δεκαβάλλα με τις σύγχρονες μουσειολογικές απαιτήσεις.
Στο επίκεντρο, η Κόρη της Θήρας — το αρχαϊκό κολοσσικό άγαλμα που πλέον στέκεται αγέρωχο χάρη σε μια υπερσύγχρονη αντισεισμική βάση, απαλλαγμένο από τις παλιές μεταλλικές ενισχύσεις.
Με αφορμή τα εγκαίνια, ο Δημήτρης Αθανασούλης, διευθυντής της Εφορείας Αρχαιοτήτων Κυκλάδων, μοιράζεται με το κοινό ένα συγκινητικό κείμενο για το νέο κεφάλαιο του μουσείου, το ιστορικό της Κόρης και την περιοδική έκθεση «Κυκλαδίτισσες» που συμπληρώνει το μεγαλείο της στιγμής — μια έκθεση-σταθμός για τον κυκλαδικό πολιτισμό.
Η Σαντορίνη, με αυτό το άνοιγμα, καθίσταται πλέον σημείο αναφοράς για την αρχαιολογία των Κυκλάδων.
Αναλυτικά, η τοποθέτησή του
Το πιο πρόσφατο διαμάντι στο στέμμα της Σαντορίνης, το ανακαινισμένο και εκσυγχρονισμένο Αρχαιολογικό Μουσείο Θήρας άνοιξε τις πύλες του για το κοινό. Οι εργασίες αναβάθμισής του με τις σύγχρονες κτηριολογικές μουσειακές προδιαγραφές συνδυάστηκαν με την ανάδειξη του εμπνευσμένου μοντερνιστικού σχεδιασμού του κτηρίου, όταν οικοδομήθηκε, αμέσως μετά τον καταστροφικό σεισμό του 1956, από τον αρχιτέκτονα Κωνσταντινο Δεκαβάλλα.
Από σήμερα, αυτό το Μουσείο θα είναι γνωστό ως το σπίτι της Κόρης της Θήρας. Το κολοσσικό αρχαϊκό άγαλμα, ένα από τα σπουδαιότερα έργα της αρχαίας ελληνικής πλαστικής, το ανέσκαψε ο αείμνηστος σαντορινιός αρχαιολόγος Χαράλαμπος Σιγάλας.
Εδώ εκτίθεται για πρώτη φορά, με την νέα, υπερσύγχρονη αντισεισμική της βάση, η οποία αναδεικνύει τις αρετές του μνημειακού γλυπτού και επιτρέπει στον θεατή να θαυμάσει απερίσπαστος το, σχεδόν ακέραιο, αριστούργημα απαλλαγμένο από τα μεταλλικά δεσμά στήριξής του.
Το απαιτητικό εγχείρημα που μόλις ολοκληρώσαμε αφιερώνεται στην μνήμη του Χαράλαμπου Σιγάλα. Όπως η νέα έκθεση με τις τοιχογραφίες στο Μουσείο Προϊστορικής Θήρας, έτσι και η εμβληματική κόρη, αποτελούν, χωρίς κανένα ίχνος υπερβολής, αυτοτελή λόγο να επισκεφθεί κανείς την Σαντορίνη.
Μετά τον διπλασιασμό της μόνιμης έκθεσης του Μουσείου Προϊστορικής Θήρας με τις θηραϊκές τοιχογραφίες πριν τέσσερα χρόνια, το άνοιγμα του Αρχαιολογικού Μουσείου με την Κόρη οδήγησε στον τριπλασιασμό των μουσειακών αρχαιολογικών εκθέσεων του νησιού. Η συγκεκριμένη ιστορική στιγμή για το νησί, συνδυάζεται με την περιοδική έκθεση Κυκλαδίτισσες.
Αυτή η συμπαραγωγή του Υπουργείο Πολιτισμού, δια της Εφορεία Αρχαιοτήτων Κυκλάδων Ephorate of Antiquities of Cyclades, και του Museum of Cycladic Art αποτελεί την μεγαλύτερη παγκυκλαδική έκθεση που έχει ποτέ οργανωθεί για το αρχιπέλαγος, αλλά και την μεγαλύτερη περιοδική έκθεση που έχει ποτέ φιλοξενηθεί στις Κυκλάδες. Με το διεθνών διαστάσεων εκθεσιακό γεγονός, συγκεντρώθηκαν στην Σαντορίνη ανεκτίμητα εκθέματα από όλα τα νησιά και όλες τις ιστορικές περιόδους για να πλαισιώσουν την μόνιμη εγκατάσταση της Κόρης της Θήρας στο Αρχαιολογικό Μουσείο.
Έτοιμη για τη δεύτερη αποστολή της στο Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων είναι η Γιουβέντους, που θα αντιμετωπίσει την Ουιτάντ Καζαμπλάνκα για τη φάση των ομίλων. Το ματς είναι προγραμματισμένο για απόψε (19:00) και φαβορί είναι η «Γηραιά Κυρία».
Οι Ιταλοί έκαναν… θραύση στην πρεμιέρα τους απέναντι στην Αλ Αΐν (5-0) και μαζί με τη Μάντσεστερ Σίτι έχουν τον πρώτο λόγο για την πρόκριση στους «16». Στόχος τους είναι για αρχή να κάνουν το 2/2, και στο φινάλε να διεκδικήσουν με αξιώσεις την κορυφή του γκρουπ.
Όσον αφορά τους Μαροκινούς, έχασαν με 2-0 από τους Πολίτες στο πρώτο ματς και το έργο τους για να έχουν παρουσία στα νοκ-άουτ έχει δυσκολέψει αρκετά. Μόνο με νίκη θα έχουν βάσιμες ελπίδες, ούτως ώστε στο φινάλε των ομίλων να ψάξουν και δεύτερο «τρίποντο».
Η διαδικασία στο πως κανω καταθεση σε στοιχηματικη με revolut είναι απλούστατη, γι’ αυτό σας προτείνουμε παράλληλα και την επιλογή του 1 & Over 2.5 για το εν λόγω ματς, για να μπείτε άμεσα στο παιχνίδι με ένα δυνατό προγνωστικό, που διπλασιάζει τα κέρδη σας.
Στις πρώτες ώρες της Κυριακής 22 Ιουνίου 2025, ο κόσμος ξύπνησε μπροστά σε μια ανησυχητική πραγματικότητα: οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, υπό τον Πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ, πραγματοποίησαν συντονισμένη αεροπορική επιδρομή σε τρεις σημαντικές πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν — στο Φορντό, στο Νατάνζ και στο Ισφαχάν.
Το χτύπημα ήρθε ως απάντηση στην αυξανόμενη ένταση μεταξύ Ιράν και Ισραήλ, με τις ΗΠΑ να παρεμβαίνουν πλέον ενεργά και ξεκάθαρα στη σύγκρουση. Όπως ανακοίνωσε ο ίδιος ο Τραμπ, τα πλήγματα θεωρούνται «ολοκληρωτικά επιτυχημένα», με όλα τα αμερικανικά αεροσκάφη να επιστρέφουν στη βάση τους.
Σε ανάρτησή του, δήλωσε: «ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ», απευθύνοντας παράλληλα αυστηρή προειδοποίηση προς την Τεχεράνη για ενδεχόμενα επόμενα χτυπήματα.
Η αλυσίδα των γεγονότων
Η επιχείρηση ξεκίνησε λίγο μετά τα μεσάνυχτα, ώρα Ιράν. Τα αμερικανικά βομβαρδιστικά B-2, εξοπλισμένα με τις υπόγειες διατρητικές βόμβες GBU-57 (γνωστές και ως “Mother of All Bombs”),χτύπησαν τις υπόγειες εγκαταστάσεις με στόχο την ουσιαστική εξουδετέρωσή τους. Οι ιρανικές αρχές επιβεβαίωσαν την επίθεση, υπογραμμίζοντας ότι οι εγκαταστάσεις είχαν εκκενωθεί εκ των προτέρων, κάτι που ενδεχομένως αποσόβησε ανθρώπινες απώλειες.
Λίγες ώρες αργότερα, ο Πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπέντζαμιν Νετανιάχου σχολίασε με χαρακτηριστική σαφήνεια: «Πρώτα η δύναμη και μετά η ειρήνη. Απόψε, ο Τραμπ και οι ΗΠΑ ενήργησαν με δύναμη.»
Το Ιράν, δια στόματος του Υπουργού Εξωτερικών Αμπάς Αραγτσί, χαρακτήρισε την επίθεση «εξωφρενική» και προειδοποίησε για «αιώνιες συνέπειες».
Ο ΟΗΕ, μέσω του Αντόνιο Γκουτέρες, εξέφρασε βαθιά ανησυχία κάνοντας λόγο για «επικίνδυνη κλιμάκωση» με απρόβλεπτες επιπτώσεις.
Παρότι ο Διεθνής Οργανισμός Ατομικής Ενέργειας ανακοίνωσε ότι δεν παρατηρήθηκε αύξηση στη ραδιενέργεια στις περιοχές των επιθέσεων, η αίσθηση ενός νέου Ψυχρού Πολέμου με θερμά επεισόδια κυριαρχεί σε διεθνές επίπεδο.
Μια νέα φάση για τη Μέση Ανατολή — και τον κόσμο;
Οι εξελίξεις αυτών των ωρών δεν είναι απλώς ένα ακόμη επεισόδιο στη μακροχρόνια ένταση μεταξύ Ισραήλ και Ιράν. Η ανοιχτή εμπλοκή των Ηνωμένων Πολιτειών αλλάζει ριζικά τα γεωπολιτικά δεδομένα.
Η ελπίδα για διπλωματική προσέγγιση δίνει ξανά τη θέση της στην πυρίτιδα και την αβεβαιότητα. Και το ερώτημα που παραμένει αναπάντητο είναι: Θα επικρατήσει η φωνή της διπλωματίας ή θα παραδοθούμε σε έναν νέο, απρόβλεπτο πόλεμο;
Για την ώρα, το μόνο σίγουρο είναι πως ο κόσμος κρατάει την ανάσα του.
Μετά από αιώνες σιωπής και δεκαετίες εκθεσιακής αμηχανίας, η Κόρη της Θήρας, το αρχαϊκό άγαλμα-σύμβολο του νησιού, στέκεται ξανά όρθια – κυριολεκτικά και μεταφορικά. Και το κάνει πάνω σε μια νέα, τεχνολογικά προηγμένη βάση, ικανή να απορροφήσει σεισμικές εντάσεις μέχρι και 8 Ρίχτερ.
Το τεχνικό αυτό επίτευγμα, σχεδιασμένο από το ΕΜΠ και τον ομότιμο καθηγητή Βλάση Κουμούση, απελευθερώνει το άγαλμα από τις παλιές του μεταλλικές ενισχύσεις, προσφέροντάς του ασφάλεια, αλλά και μουσειακή ελευθερία.
Η βάση εγκαινιάστηκε μαζί με την έναρξη της μόνιμης έκθεσης «Κυκλαδίτισσες: Άγνωστες ιστορίες γυναικών των Κυκλάδων», που φιλοξενείται πλέον στο ανακαινισμένο Αρχαιολογικό Μουσείο Θήρας.
Η έκθεση, που ήδη κέρδισε τις εντυπώσεις στην Αθήνα, επιστρέφει στις ρίζες της, φωτίζοντας ρόλους γυναικών από την προϊστορία έως τον 19ο αιώνα, μέσα από 180 μοναδικά εκθέματα από τα μουσεία των Κυκλάδων και εθνικές συλλογές.
Το ίδιο το μουσείο της Θήρας, έργο του αρχιτέκτονα Κωνσταντίνου Δεκαβάλλα, ανανεώθηκε (σ.σ. είχε κλείσει το 2017) με σεβασμό στο αρχικό του πνεύμα, αποκτώντας σύγχρονες υποδομές, νέα υαλοστάσια και καλύτερη διαχείριση φωτός και περιβάλλοντος, με κόστος 750.000 ευρώ.
Η Κόρη, 2.700 ετών, 2,48 μέτρων και 500 κιλών, γίνεται πλέον το σύμβολο μιας νέας εποχής: πιο ασφαλής, πιο προσβάσιμη και πιο δυναμική από ποτέ.
Στην τελετή των εγκαινίων, παρουσία της Υπουργού Πολιτισμού Λίνας Μενδώνη, επισημάνθηκε η σημασία της τεχνολογίας και της διεπιστημονικής συνεργασίας στην προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς.
Παράλληλα, δόθηκε το στίγμα των επόμενων βημάτων: η δημιουργία ψηφιακού corpus για τις κυκλαδικές αρχαιότητες παγκοσμίως, ενός Κέντρου Μελέτης του Κυκλαδικού Πολιτισμού στη Νάξο. και η πρώτη παρουσίασή του το 2026 στο Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης της Νέας Υόρκης.
Ιδιαίτερη σημασία έχει και ο πολυσέλιδος δεύτερος κατάλογος των «Κυκλαδιτισσών», ο πρώτος στην Ελλάδα με πλήρη φωτογραφική τεκμηρίωση όλων των ενοτήτων της έκθεσης και ο οποίος περιλαμβάνει σημαντικές δημοσιεύσεις για τα εκθέματα, με εκείνη που αφορά την Κόρη της Θήρας να υπογράφεται από την αρχαιολόγο Μάγια Ευσταθίου.
Η Κόρη της Θήρας δεν είναι απλώς ένα άγαλμα. Είναι ένα βλέμμα από το παρελθόν που κοιτάζει το μέλλον, με ασφάλεια, χάρη και αξιοπρέπεια – όπως αξίζει σε κάθε γυναίκα των Κυκλάδων, των αιώνων και της ιστορίας.
📍 Έκθεση «Κυκλαδίτισσες» έως 31 Οκτωβρίου 2025 | Αρχαιολογικό Μουσείο Θήρας
Στην Κω βρέθηκε ο Περιφερειάρχης Νοτίου Αιγαίου Γιώργος Χατζημάρκος, και έκανε αυτό που γνωρίζει καλά: να βρίσκεται δίπλα στους ανθρώπους. Μόνο που αυτή τη φορά… κυριολεκτικά δίπλα, στην ψησταριά!
Ο Περιφερειάρχης πέρασε για έναν απλό χαιρετισμό από το σουβλατζίδικο του φίλου του Γιώργου Ζήρα, αλλά όπως φαίνεται, τα πράγματα πήραν γρήγορα φωτιά – στην κυριολεξία. Με τη βοήθεια του έμπειρου ψήστη, πήρε μια γεύση από τη “φιλοσοφία της σχάρας”, μαθαίνοντας ότι «και στην πολιτική και στο σουβλάκι, το μυστικό είναι το σωστό ψήσιμο!».
Όπως έγραψε και ο ίδιος σε χιουμοριστικό τόνο:
«Κάτι μάθαμε σήμερα 😊»
Μια φωτογραφία, ένα στιγμιότυπο, που δείχνει ότι πολιτική δεν είναι μόνο λόγια και συσκέψεις, αλλά και το να πιάνεις τον παλμό της καθημερινότητας με άμεσο τρόπο – ακόμη και με μία πιρούνα στο χέρι.
Όσο για την απόδοση του Περιφερειάρχη στον ρόλο του ψήστη; Δεν υπάρχουν επίσημα σχόλια, αλλά ακούγεται πως στο καλαμάκι πέρασε με άριστα. Με το γύρο έχει ένα θεματάκι…
Στην καρδιά του Αιγαίου και με το φως των Κυκλάδων να αγκαλιάζει κάθε μίλι θάλασσας, το Cyclades Cup 2025 έγραψε ακόμα ένα σπουδαίο κεφάλαιο στην ιστορία της ιστιοπλοΐας. Από τις 12 έως τις 15 Ιουνίου, η Αντίπαρος υποδέχθηκε με θέρμη τη δεύτερη έκδοση της πιο εκλεκτής ρεγκάτας υπερπολυτελών σκαφών, αποδεικνύοντας ότι η φιλοξενία, η ομορφιά και η κοινότητα είναι εξίσου σημαντικές με τη στρατηγική των αγώνων.
Παρά την ακύρωση της τρίτης ημέρας λόγω ισχυρών ανέμων – μια υπενθύμιση ότι το Αιγαίο παραμένει αφεντικό – οι δύο ημέρες που πραγματοποιήθηκαν ήταν γεμάτες από ιστιοπλοϊκό πάθος, φιλική άμιλλα και συγκινητικές στιγμές.
Η Θάλασσα Ένωσε – Τα Νησιά Φώτισαν
Ο στόλος των 17 σκαφών, από συνολικά 20 εγγεγραμμένα, περιλάμβανε διεθνείς συμμετοχές, κορυφαίους Ολυμπιονίκες και καταξιωμένους επαγγελματίες του yachting. Ο αγώνας ήταν δομημένος σε κατηγορίες όπως Corinthian Spirit και 90-Foot Racing, προσφέροντας δυναμική και ποικιλία.
Ανάμεσα στους συμμετέχοντες, τα σκάφη TAWERA, ALMYRA II, NOSTROMO, MELITI και GALMA ξεχώρισαν τόσο για την απόδοσή τους όσο και για την παρουσία τους. Η Αιμιλία Τσουλφά, οι Καγιαλής & Μάντης, αλλά και ο Kimo Worthington του America’s Cup πρόσφεραν λάμψη και κύρος στη διοργάνωση.
Το βραβείο “Head of the Fleet” κατέκτησε το NOSTROMO του Sir Andrew Cook, ενώ για πρώτη φορά απονεμήθηκε και το βραβείο “Legend at Sea” στον Γιώργο Προκοπίου, έναν θρύλο της ελληνικής και διεθνούς ναυτιλίας.
Μια Ρεγκάτα με Ψυχή
Η Ίλια Ρήγα, ιδρύτρια της διοργάνωσης, περιέγραψε το Cyclades Cup ως «γιορτή φιλίας και κοινότητας», υπογραμμίζοντας τον στόχο να διατηρηθεί το ανθρώπινο στοιχείο ακόμη και σε μια διεθνή διοργάνωση υψηλών προδιαγραφών.
Το κοινωνικό πρόγραμμα ξεχώρισε: πάρτι, δείπνα, τοπικές περιηγήσεις και beach events συνέδεσαν τους συμμετέχοντες με την αυθεντική ζωή της Αντιπάρου, με σεβασμό στην τοπική κοινωνία και τις ρίζες του νησιού.
Αντίπαρος: Το Σκηνικό της Αρμονίας
Η επιλογή της Αντιπάρου δεν ήταν τυχαία. Το νησί, με την ήρεμη ομορφιά του, αποτέλεσε το τέλειο φόντο μιας ρεγκάτας που δεν εστιάζει μόνο στην ταχύτητα, αλλά στην ποιότητα της εμπειρίας.
Το Cyclades Cup 2025 έγινε το κέντρο συνάντησης πολιτισμού, θάλασσας και φιλίας – κι αυτό ακριβώς είναι που το καθιστά μοναδικό.
Ραντεβού το 2026!
Η τρίτη διοργάνωση Cyclades Cup 2026 επιστρέφει στην Αντίπαρο από 10 έως 13 Ιουνίου. Με σχεδόν 90% επαναλαμβανόμενη συμμετοχή, διεθνή αναγνώριση και έναν στόλο που μιλάει σε περισσότερες από δέκα γλώσσες, η ρεγκάτα έχει πλέον καθιερωθεί ως το “διαμαντάκι” του ιστιοπλοϊκού ημερολογίου.
Και καθώς ο ήλιος έδυε πίσω από το Δεσποτικό, η υπόσχεση ανανεώθηκε: να επιστρέψουν όλοι, φίλοι, πλήρωμα και κοινότητα, για να γράψουν το επόμενο κεφάλαιο μιας διοργάνωσης που έχει ψυχή.
Η Γαλήνη – στη βόρεια πλευρά της Νάξου – «άνθισε» ξανά. Η εβδομάδα που πέρασε ήταν ξεχωριστή για το χωριό, καθώς η υπηρεσία Πρασίνου του Δήμου Νάξου αφιέρωσε στο χωριό μία ολόκληρη εβδομάδα φροντίδας, καθαριότητας και ουσιαστικής παρέμβασης. Μια εβδομάδα που απέδειξε ότι όταν υπάρχει βούληση και συνεργασία, ακόμα και τα πιο μικρά χωριά μπορούν να νιώσουν σπουδαία.
Η πρόεδρος της Κοινότητας, Νικολέττα Στεργίου, μοιράστηκε με συγκίνηση και ευγνωμοσύνη όλα όσα έγιναν: Καθαρίστηκε το σχολείο και ο κήπος του, η πλατεία του Βασιλαρέ, κόπηκαν ξερά χόρτα και θάμνοι που εμπόδιζαν την προσβασιμότητα στους στενούς δρόμους. Τα μηχανήματα του Δήμου έφτασαν και βοήθησαν να φτιαχτούν οι δρόμοι που είχαν καταστραφεί από τις βροχές του χειμώνα.
Κι όλα αυτά, όχι απλώς σαν μια δημόσια εργολαβία, αλλά σαν μια συντονισμένη πράξη αγάπης για τον τόπο. Οι εργάτες της υπηρεσίας υπερέβαλαν εαυτόν για να τελειώσουν όσα είχαν προγραμματιστεί. Η ανταπόκριση και η παρουσία του αντιδημάρχου Γιάννη Βιτζηλαίου ήταν καθοριστική – ένας άνθρωπος δίπλα στους κατοίκους, με ενεργή στήριξη και αποτελεσματικότητα.
Η κορύφωση: 10 νέα δέντρα στον Αμμίτη
Η πιο συμβολική πράξη, όμως, ήρθε στο τέλος: Δέκα νέα δέντρα φυτεύτηκαν στον Αμμίτη, ύστερα από επιθυμία που είχε εκφράσει ο Δήμαρχος Δημήτρης Λιανός κατά την περσινή του επίσκεψη (σ.σ. είχαν φυτευτεί άλλα 15) στην παραλία. Αυτά τα νέα δέντρα δεν είναι απλώς φύτεμα. Είναι υπόσχεση για το αύριο, για το περιβάλλον, για την ελπίδα.
Η πρόεδρος δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει προσωπικά όσους συνέβαλαν: από τον αντιδήμαρχο Νίκο Βαθρακοκοίλη, την Γιώτα Αγγέλη, τη Νεκταρία Τριανταφύλλου, τον Μανώλη Κατσούλη, τον Δημήτρη Αλιμπέρτη, τον Δημήτρη Κορρέ, την Κυριακή Μαγγιώρου-Αλιμπέρτη, τους εργάτες της υπηρεσίας πρασίνου, αλλά και τον Βαγγέλη Μιχελόπουλο, του οποίου η στήριξη είναι πάντα πολύτιμη.
Ένα χωριό που δεν περιμένει μόνο – Συμμετέχει
Η πρωτοβουλία δεν σταματά εδώ. Ήδη προγραμματίζονται νέες παρεμβάσεις, βάψιμο και συντήρηση, με τη συμμετοχή κατοίκων και φίλων του χωριού. Η Γαλήνη, με τον ανθρώπινο της χαρακτήρα, αποδεικνύει πως η αγάπη για τον τόπο δεν χρειάζεται μεγάλα λόγια – χρειάζεται δουλειά, συνέπεια και σεβασμό.
Η Σίκινος βρίσκεται ανάμεσα στην Ίο και στη Φολέγανδρο. Είναι ένα από τα μικρότερα νησιά των Κυκλάδων, με έκταση 41 τ.χλμ. και διατηρεί αναλλοίωτο το παραδοσιακό του χρώμα. Τα ήσυχα ακρογιάλια, ο παραδοσιακός χαρακτήρας και η κυκλαδίτικη λιτότητα θα μαγέψουν όσους επιθυμούν χαλαρούς ρυθμούς, απομονωμένες παραλίες και απόλυτη ηρεμία.
Το λιμάνι της Σικίνου, η Αλοπρόνοια, ένα γραφικό ψαροχώρι απέχει 3,5 χλμ από την Χώρα που είναι κτισμένη στο χείλος του απόκρημνου γκρεμού, στο βορειοδυτικό τμήμα του νησιού. Η Χώρα αποτελείται από δύο συνοικίες, εξίσου όμορφες και γοητευτικές, το Κάστρο και το Χωριό.
Η ιστορία του νησιού
Σύμφωνα με την μυθολογία το όνομά προέρχεται από τον Σίκινο, γιο του βασιλιά Θόαντα της Λήμνου. Κατά την αρχαιότητα λεγόταν Οινόη, επειδή στο νησί ανθούσε η αμπελουργία και παρήγαγε εκλεκτό κρασί.
Τον 10ο π.Χ. αιώνα η Σίκινος κατοικήθηκε από τους Ίωνες ενώ τον 5ο π.Χ. αιώνα το νησί ήταν υπό την κυριαρχία των Αθηναίων.
Η Σίκινος ακολούθησε τη μοίρα των νησιών των Κυκλάδων γνωρίζοντας την κυριαρχία των Ρωμαίων, των Βυζαντινών, των Ενετών και των Τούρκων.
Στη διάρκεια της Ενετοκρατίας υπάχθηκε στο Δουκάτο της Νάξου. Το 1537 το νησί κατακτήθηκε από τους Τούρκους ενώ το 1829 ενώθηκε με την υπόλοιπη Ελλάδα.
Photo: Επιμελητήριο Κυκλάδων
Τα αξιοθέατα
Ο οχυρωμένος οικισμός του Κάστρου του 15ου αιώνα καλεί τους επισκέπτες να περπατήσουν μέσα από τα σοκάκια με τα εκατοντάχρονα άσπρα σπίτια και τις αυλές στολισμένες με γιασεμί, βουκαμβίλιες και κληματαριές. Στην πλατεία του Κάστρου βρίσκεται η Εκκλησία της Παντάνασσας, χτισμένη το 1787, όπου θα θαυμάσεις το εντυπωσιακό επιχρυσωμένο, ξύλινο τέμπλο.
Το Παλιό Ελαιοτριβείο με το Λαογραφικό Μουσείο στο Χωριό (συνοικία της Χώρας).
Στο υψηλότερο σημείο του Κάστρου βρίσκεται το Μοναστήρι της Ζωοδόχου Πηγής ή Χρυσοπηγής. Χρονολογείται από το 1690 και αποτελούσε οχυρό των κατοίκων του νησιού, για την προστασία τους από επιδρομείς. Το απόγευμα είναι η καλύτερη ώρα για να ανέβεις και να απολαύσεις την καταπληκτική θέα στη θάλασσα.
Οι γραφικοί ανεμόμυλοι που βρίσκονται στο υψηλότερο σημείο της Χώρας.
Σε απόσταση 2,5χλμ από τη Χώρα, σε μια απόκρημνη τοποθεσία του νησιού βρίσκεται το Οινοποιείο Μάναλη. Είναι επισκέψιμο τα απογεύματα του καλοκαιριού, με ξενάγηση στις εγκαταστάσεις και δοκιμή κρασιού και μεζέδων στην πανέμορφη βεράντα με τη μαγευτική θέα.
Η Επισκοπή, όπου συναντάει κανείς το αρχαίο παρελθόν του νησιού με τα ερείπια του ναού του Πυθίου Απόλλωνα τα οποία χρονολογούνται από τον 3ο π.Χ. αιώνα.
Η Εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου χτισμένη στο σημείο που βρίσκονταν ο αρχαίος ναός του Πυθίου Απόλλωνα στην Επισκοπή.
Μαύρη Σπηλιά: Είναι η μεγαλύτερη σπηλιά του νησιού και από τις μεγάλες σπηλιές των Κυκλάδων. Βρίσκεται στο επίπεδο της θάλασσας στη βόρεια πλευρά, κάτω από το μοναστήρι της Χρυσοπηγής και είναι προσβάσιμο μόνο από τη θάλασσα.
Photo: Επιμελητήριο Κυκλάδων
Παραλίες
Οι παραλίες της Σικίνου βρίσκονται προφυλαγμένες μέσα σε ορμίσκους, αθέατες πίσω από βραχονησίδες, απλωμένες στο έβγα των φαραγγιών και κάτω από απόκρημνα βράχια. Οι παραλίες Αλοπρόνοια, Άγιος Γεώργιος και Διαλισκάρι είναι προσβάσιμες με το αυτοκίνητο. Για τις υπόλοιπες μπορείτε να πάτε είτε από τα μονοπάτια είτε με το καΐκι.
Παραλία της Αλοπρόνοιας
Άη Γιάννης
Άη Παντελεήμωνας
Άη Γιώργης
Σαντοριναίϊκα
Μάλτας
Πέτρα
Διαλισκάρι
Καράς
Οι διαδρομές
Για τον περιπατητή η Σίκινος επιφυλάσσει το καλύτερο κομμάτι της: απομεινάρια αρχαίων οικισμών, απόμακρες παραλίες , δυσπρόσιτες σπηλιές , διαδρομές που φθάνουν μέχρι το χείλος των πανύψηλων βράχων, περάσματα που χάνονται στην ενδοχώρα ανάμεσα σε μικρά φαράγγια, βυζαντινές εκκλησίες διάσπαρτες στην εξοχή, καθώς και μια χλωρίδα και πανίδα που προστατεύονται από το πρόγραμμα Natura 2000.
Η κοινοτική αρχή της Σικίνου προβάλλει ως μια από τις προτεραιότητές της την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος της Σικίνου και τη συντήρηση των μονοπατιών . Ένας καλός τρόπος για να ξεκινήσετε είναι να προμηθευτείτε τον πεζοπορικό χάρτη της Σικίνου. Τα μονοπάτια διατρέχουν ολόκληρο το νησί. Κάποιες τυπικές διαδρομές είναι:
Κάστρο – Αλοπρόνοια: παίρνοντας το παλιό καλντερίμι που συνέδεε τη Χώρα με την Αλοπρόνοια. Το καλντερίμι ξεκινά το κατέβασμα πίσω από το παλιό Δημοτικό Σχολείο. Συναντά την άσφαλτο περνώντας πίσω από το κέντρο “Θημωνιές”. Από εκεί συνεχίζει άλλο μονοπάτι από την άλλη πλευρά του δρόμου.
Κάστρο – Επισκοπή – Άγιος Παντελεήμονας – Αλοπρόνοια: πεζοπορία 13 χλμ (γύρω στις 4 ώρες).
Κάστρο – Μάλτα: το μονοπάτι ξεκινά από το μοναστήρι της Ζωοδόχου Πηγής, περνά κοντά από το ελικοδρόμιο και φτάνει μέχρι τον προφήτη Ηλία οπότε αρχίζει η κατάβαση μέχρι την παραλία του Μάλτα (6,5 χλμ, λιγότερο από 2 ώρες).
Photo: Επιμελητήριο Κυκλάδων
Τα πανηγύρια στη Σίκινο
Το πανηγύρι του Δεκαπενταύγουστου, με ένα τελετουργικό λιτό και κατανυκτικό, το οποίο περιλαμβάνει αρτοκλασία την παραμονή του εορτασμού, λειτουργία στο ναό της Παντάνασσας και λιτανεία της εικόνας ανήμερα.
Το πανηγύρι της Ζωοδόχου Πηγής, την πρώτη Παρασκευή μετά το Πάσχα. Την παραμονή παρατίθεται γεύμα στο ομώνυμο μοναστήρι. Αυτός που επωμίζεται τα έξοδα του γεύματος έχει το δικαίωμα να κρατήσει την εικόνα στο σπίτι του για ένα χρόνο.
Το πανηγύρι των Εισοδίων της Θεοτόκου στις 21 Νοεμβρίου. Την παραμονή παρατίθεται γεύμα στην πλατεία του χωριού με ψαρόσουπα. Και εδώ αυτός που επωμίζεται τα έξοδα του γεύματος έχει το δικαίωμα να κρατήσει την εικόνα στο σπίτι του για ένα χρόνο.
Το πανηγύρι την Κυριακή της Ορθοδοξίας, με λειτουργία και γεύμα με ρεβυθάδα στην πλατεία της Χώρας.
Το πανηγύρι του Σταυρού στις 14 Σεπτεμβρίου. Την παραμονή παρατίθεται γεύμα και αυτός που επωμίζεται τα έξοδα του γεύματος έχει το δικαίωμα να κρατήσει την εικόνα στο σπίτι του για ένα χρόνο.
Οι Σικινιώτες συνεχίζουν αβίαστα τα έθιμα και τη φιλοξενία των προγόνων τους. Γνωρίζονται μεταξύ τους σε βάθος γενεών. Οι κοινές εκδηλώσεις τους αποπνέουν άρωμα παλαιού, λεπτού πολιτισμού. Παράγουν σε μικρές πια ποσότητες γεωργικά προϊόντα με την ίδια άριστη ποιότητα και προσπαθούν όπως πάντα να δημιουργήσουν σύγχρονες συνθήκες αξιοπρεπούς διαβίωσης στο νησί, προσέχοντας να μην το πληγώσουν. Το “άστρο” του νησιού έχει φέρει τα τελευταία χρόνια κοντά του πολλούς φίλους που αντιλαμβάνονται και σέβονται τις ιδιαιτερότητες μιας νησιωτικής κοινωνίας και στέκονται στο πλευρό της.
Όπως λέει και η ίδια: «Η παράδοση είναι ζωντανή όταν εμπνέει. Δεν χρειάζεται να τη φυλάς σε μουσείο — αρκεί να τη βάλεις σε ένα ποτήρι με γεύση, ψυχή και λίγη σοκολάτα!»
