Άρθρο στην σημερινή έκδοση της Μάσκας (27/02) γύρω από τις Απόκριες και την εσωστρέφεια της Νάξου
Οι Αποκριές έφυγαν… Οι περισσότεροι χάρηκαν, βγήκαν και το διατύπωσαν δημόσια, κάποιοι άλλοι ενοχλήθηκαν ή και απογοητεύτηκαν και επέλεξαν να διαφοροποιηθούν μέσα από κουβεντούλες καφενείου ή διαδικτυακές… Για το ποιος έχει δίκιο ή άδικο, η ιστορία θα κρίνει και σίγουρα όχι εγώ. Η αλήθεια είναι ότι όλα είναι θέμα οπτικής… Κάποιοι πάντα θα βλέπουν ένα ποτήρι νερό που είναι έως τη μέση, είτε μισοάδειο είτε μισογεμάτο. Η κριτική θα γίνεται είτε από τη πολιτική θέση που βρίσκεται ο καθένας, είτε ανάλογα με τη διάθεση που έχει… Άλλωστε, είναι γνωστό ότι η αλήθεια είναι καθαρά υποκειμενική. Εάν για εμάς τώρα είναι ημέρα, για κάποιους άλλους είναι νύχτα. Εάν εμείς έχουμε χειμώνα που φτάνει στο τέλος του, κάποιοι άλλοι βλέπουν το φθινόπωρο να έρχεται και μελαγχολούν…
Μπερδευτήκατε ε; Οκ.. να το κάνω λιανά λοιπόν. Η Νάξος είναι ένα όμορφο και πλούσιο σε φυσικές ομορφιές και κυρίως σε πολιτισμό και παράδοση νησί. Ένα νησί που από τα πρώτα χρόνια της …γέννησης του ήταν αυτάρκες εξού και ο λόγος που, σε αντίθεση με τα άλλα νησιά των Κυκλάδων, ελάχιστα (αλλά με επιτυχία) ασχολήθηκε με την ναυτιλία και γενικά με τη θάλασσα. Είναι ένα νησί που καλύπτει σχεδόν όλες τις ορέξεις και επιθυμίες των κατοίκων αλλά και των επισκεπτών του. Και δεν αναφέρομαι μόνο στην καλοκαιρινή περίοδο. Ακόμη και το χειμώνα έχει κάτι να δείξει. Και αυτό το «κάτι» είναι σημαντικό και πλούσιο. Την ώρα που στη Σύρο πχ, την πρωτεύουσα των Κυκλάδων, τα πάντα επικεντρώνονται στην Ερμούπολη, η Νάξος έχει την πολυτέλεια να δείχνει ότι υπάρχει ζωή στο Χαλκί, την Απείρανθο, την Βίβλο και το Φιλώτι. Την ώρα που Σαντορίνη και Μύκονος κατεβάζουν… ρολά το χειμώνα, η Νάξος συνεχίζει να αναπνέει και να ζει. Κι αυτό το οφείλει, μεταξύ άλλων, στο χαρακτήρα, το DNA των κατοίκων της…
Και έρχονται οι Απόκριες… Και όλα μοιάζουν να γυρίζουν γύρω από τη Χώρα του νησιού. Βλέπουμε, τη Δημοτική Αρχή να κάνει το βασικό λάθος και να μιλάει για …Καρναβάλι της Νάξου και όχι τριήμερο ή και τετραήμερο Αποκριών της Νάξου. Από μόνη της αυτοπεριορίζεται. Τα προηγούμενα χρόνια έγινε μία σημαντική προσπάθεια μέσα από την εθελοντική ομάδα «συν+αξία» να αναβιώσει το πολιτιστικό στοιχείο της Χώρας. Κάτι που είχε πέσει σε χειμερία νάρκη για διάφορους λόγους και το εγχείρημα πέτυχε, αλλά κινδυνεύει να πεθάνει ο ασθενής. Κι αυτό γιατί όλοι αίφνης επικεντρώθηκαν στα δρώμενα της Χώρας Νάξου, αφήνοντας σε δεύτερη μοίρα το τι συνέβαινε όλα αυτά τα χρόνια στα χωριά του νησιού. Οι κουδουνάτοι και οι κορδελάτοι ποτέ δεν έπαψαν να προσφέρουν χαρά και διασκέδαση στους κατοίκους και τους επισκέπτες. Όμως, κινδυνεύουν να …χαθούν κάτω από τη πίεση να αναδειχτεί το καρναβάλι της Χώρας Νάξου. Φέτος, είδαμε ένα νηστίσιμο τριήμερο. Ναι, μία πολύ όμορφη εκδοχή του Γάμου της Αριάδνης με νέο σενάριο και αρκετό ενθουσιασμό. Ναι, είδαμε τις λαμπαδηφορίες να είναι πιο κεφάτες και δυναμικές από ποτέ, αλλά με την Κινηματογραφική Λέσχη, την μητέρα της εκδήλωσης να έχει σηκώσει τα …χέρια δηλώνοντας αδυναμία διοργάνωσης, Και είδαμε την Κυριακή να πραγματοποιείται μία παρέλαση λιτή, χωρίς πολλές ιδέες.
Την ίδια στιγμή, στα χωριά τόσο της Ορεινής όσο και της Πεδινής Νάξου, οι Κουδουνάτοι και οι Κορδελάτοι έδιναν το δικό τους δυναμικό παρών. Θορυβώδες και πολύχρωμο αλλά πέρα για πέρα Ναξιώτικο. Και αυτό κάνει τη διαφορά. Αυτές τις ημέρες είδαμε για μία ακόμη φορά πολλούς ξένους να έρχονται στο νησί αλλά να μην γνωρίζουν για τους Κουδουνάτους ή τους Κορδελάτους και να απορούν γιατί δεν διαφημίζονται… Τι να τους απαντήσεις; Ότι η εσωστρέφεια μας δεν επιτρέπει κάτι τέτοιο; Έχω την αίσθηση ότι έχει έρθει η ώρα να ανακαλύψουμε όλοι μαζί τη Νάξο και να της δώσουμε την ευκαιρία να αναδείξει πραγματικά την φυσική και πολιτιστική της ομορφιά. Δεν είναι αργά να καθίσουν κάτω όλοι οι άνθρωποι που έχουν σχέση με τον πολιτισμό και να σχεδιάσουν ένα πραγματικό τετραήμερο που θα προσφέρει στους επισκέπτες την δυνατότητα να γνωρίσουν την πραγματική Νάξο. Όπως την γνώρισα εγώ τώρα στα …γεράματα όταν επέστρεψα από την Αθήνα και άρχισα να γυρίζω κάθε Παρασκευή και Σάββατο (λόγω δουλειάς) το νησί. Και τώρα το αγάπησα. Γιατί μικρός ήθελα να φύγω. Για τους δικούς μου λόγους…
Δεν είναι αργά όλοι όσοι μπορούν να κατεβάσουν ιδέες και να δημιουργήσουν ένα πραγματικό Αποκριάτικο τετραήμερο που θα αναδεικνύει όχι μόνο τον γάμο της Αριάδνης ή τις Λαμπαδηφορίες (το έθιμο που κράτησε το νησί ζωντανό στα πέτρινα χρόνια) αλλά και τα έθιμα που έχουν σχέση με τους Κουδουνάτους ή τους Κορδελάτους ή και ότι άλλο μπορεί κάποιος να απολαύσει αυτό το τετραήμερο του χειμώνα. Το μόνο που χρειάζεται είναι καλή διάθεση και να αφήσουμε στην άκρη την λογική ότι «η Νάξος είναι η παραλία, είναι η Χώρα είναι έως το Γαλανάδο» ή ότι άλλη μαλ… λέμε. Η Νάξος είναι τεράστια και με εντυπωσιακή ποικιλία επιλογών… Και αυτό δεν ισχύει μόνο για το χειμώνα και τις Απόκριες. Ισχύει και για το καλοκαίρι. Ο τουρισμός στη Νάξο δεν πρέπει να περιορίζεται στον Άγιο Προκόπιο ή την Αγία Άννα και τη Πλάκα. Πρέπει να πάει στη Μουτσούνα, στο Λυώνα και το Αμπράμ. Πρέπει να πάει παντού… Και όταν λέμε παντού κυριολεκτούμε…
Με ενοχλεί να διαβάζω ότι στη Σύρο κάθισαν και διοργάνωσαν τετραήμερο συμπόσιο για τον τουρισμό με προσκεκλημένους τους κορυφαίους στο είδος τους και πριν αλέκτωρ λαλήσει, μόλις την Καθαρά Δευτέρα, είχαν το πρώτο κρουαζιερόπλοιο σε όλες τις Κυκλάδες να δένει στο νησί τους. Με ενοχλεί να διαβάζω ότι η Μήλος αυτή τη στιγμή θεωρείται ο πλέον in προορισμός στις Κυκλάδες και «μοστράρει» σε όλα τα έντυπα του κόσμου. Με ενοχλεί να βλέπω ότι η Άνδρος και η Ίος είναι στους προορισμούς της κρουαζιέρας γιατί, λέει, προσφέρουν θρησκευτικό και περιπατητικό τουρισμό… Και αναρωτιέμαι γαμώτο η Νάξος δεν έχει να προσφέρει τίποτα απ’ αυτά; Η μήπως τελικά ο καθρέπτης που βλέπουμε κάθε πρωί μας δίνει την απάντηση που θέλουμε να ακούσουμε ότι δηλαδή έχουμε το πιο όμορφο νησί των Κυκλάδων. Εάν ο καθρέπτης κάνει αυτό το λάθος τότε μάλλον σύντομα θα μείνουμε μόνοι μας. Και το χειρότερο είναι ότι ενδεχομένως θα μας αρέσει…
Του Νικόδημου Λιανού
