Σάββατο, 26 Ιουλίου, 2025

Μαμά πάμε για …καφέ

|

Ενα συγκλονιστικό κείμενο που αξίζει να διαβάσουν όλοι οι γονείς για τις σχέσεις τους με τα παιδιά καθότι πολλά πράγματα δεν λέγονται με λόγια… Το κείμενο υπογράφει η  η κοινωνιολόγος Ευτυχία Παπούλια 

«Δεν ήξερα πια τι ήθελα. Το σχολείο που κάποτε φάνταζε διέξοδος από την αποπνικτική ατμόσφαιρα του σπιτιού, τώρα μου έδειχνε, πώς είναι αυτή η κόλαση που λένε πως θα πάνε κάποτε οι κακοί. Ήθελα να ακούσω το τελευταίο κουδούνι για να τρέξω να κρυφτώ πίσω από τα «κάγκελα» του σπιτιού ή να μείνω και να υπομείνω για να μην επιστρέψω σε αυτό; Τίποτα από τα δύο δεν ήθελα…

Μόνο αυτό το τέρας που γεννιόταν μέσα μου να βρει φωνή και να ουρλιάξει, γιατί το στόμα μου ήταν δειλό. Το είχα μόνο για να τρώω όπως μου έλεγαν εκείνα τα παιδιά, που έβγαζαν πάνω μου τα απωθημένα τους, που δεν τους ένοιαζε να πάνε στον παράδεισο, κανείς δεν τους το είχε πει.

Κι ούτε μια στιγμή δεν είπα πως τα λυπάμαι, δε σκέφτηκα πως ίσως έχουν τραυματισμένη ψυχή, δε μ” ένοιαζε! Μόνο τα λόγια τους τα χυδαία, τα βρωμερά τους σάλια πάνω στα καθαρά μου ρούχα ήθελα ν” αποφύγω, να ξυπνήσω ένα πρωί και κανένας τους να μην υπάρχει στη ζωή μου, να έχω φίλες, να μ” αγαπούν! Τι κι αν ήμουν λίγο πιο παχουλή, αν με γνωρίσεις αγαπιέμαι, θα δεις…

Εκείνος ο νεαρός ο γεματούλης από το κυλικείο με αγάπησε, «υπομονή» μου έλεγε, «μια χρονιά είναι ακόμη και θα φύγουμε μαζί για την επαρχία». Υπομονή… Μια λέξη παγίδα που με έκανε να μοιάζω βαρετή κάθε φορά που ήθελα να του πω για τα παιδιά στις τουαλέτες, στο προαύλιο και τα κατάπινα γιατί έβλεπα στα μάτια του την αντοχή να λιγοστεύει…

Φίλες… Δεν υπάρχουν φίλες αν είσαι διαφορετική… Μονάχα κάποια κορίτσια από τη Δευτέρα τάξη με έκαναν κέφι για κανένα καφέ τα απογεύματα και υποκρινόμουν πως δεν είχα ιδέα για τα χαχανητά πίσω από την πλάτη μου…

Καμιά φορά σαν έφευγαν τα δάκρυα άθελα μου, με χτυπούσαν στην πλάτη φιλικά, όμως τα καρφιά στα χέρια τους μου άνοιγαν αόρατες πληγές… «Τα λέμε», τους είπα εκείνο το απόγευμα κι απομακρύνθηκα γρήγορα να μη φτάσει το γέλιο τους στ” αυτιά μου.

Περπάτησα πολύ ώσπου νύχτωσε κι αν δε μου έσπαγε τη μύτη η γνώριμη μυρωδιά της σπανακόπιτας που “χα ζητήσει το πρωί απ” τη μαμά, δε θα καταλάβαινα πως έφτασα στο σπίτι. Εκείνος ήταν πάλι μεθυσμένος στον καναπέ του σαλονιού και η μαμά πριν προλάβω να βγάλω τη τσάντα από τους ώμους, μου “χε βάλει ζεστό φαγητό με το αγαπημένο μου επιδόρπιο για μετά.

Της έδωσα ένα μεγάλο ευχαριστήριο φιλί και έτρεξα στο δωμάτιο μου. Έκλεισα τις πόρτες, έβγαλα από πάνω μου τη βαριά μάσκα με το χαμόγελο και παραδόθηκα στα δάκρυα μου όπως έκανα κάθε βράδυ, μήπως και ξαλαφρώσω. Άλλωστε ήμουν μεγάλη πια κι έπρεπε να παλεύω μόνη κι αβοήθητη, έτσι δεν είναι; Να αποδείξω την αξία μου, να προσπερνώ κάθε εμπόδιο και πάνω απ” όλα να κάνω υπομονή…

Το ίδιο άκουγα κι από εκείνη, που ήτανε η καλύτερη μαμά στον κόσμο, χατίρι δε μου χάλασε ποτέ, κι «όχι» δε βγήκε από τα χείλη της. Ούτε σε εκείνον που έπρεπε, που ανέχτηκε τη μυρωδιά απ” το τσίπουρο, την αδιαφορία του, τα λόγια τα σκληρά… Πώς να μου πει εμένα κάτι άλλο, όταν το μόνο που ήξερε ήταν η υπομονή;

Τις νύχτες άκουγε το κλάμα μου κι ερχόταν στο δωμάτιο μου. Μου χάιδευε τα μαλλιά και μου “πιανε το χέρι, μα όλο «τίποτα» της έλεγα… Δεν έχω τίποτα, κάποια στιγμή θα έπειθα ακόμη και τον ίδιο μου τον εαυτό. Δε μπόρεσα να της μιλήσω, κάθε φορά που προσπαθούσα, ένα αόρατο χέρι μου έκλεινε το στόμα, ένα χέρι που με προστάτευε από όσα θα άκουγα. Τη κριτική, τα γέλια της, ίσως την αδιαφορία…

Τι να της έλεγα, πως στο σχολείο είμαι μόνη, πως υποφέρω, πως θέλω να φύγω μακριά; Μέχρι και πρόβες στον καθρέφτη έκανα, λες και επρόκειτο να πω σε κάποιο αγόρι για τα αισθήματα μου. Δεν ήξερα πώς να της μιλήσω, τι θα μου πει, δεν το “χα ξανακάνει! Μόνη της έννοια ήταν να “ναι γεμάτο το τραπέζι με φαγητό, να μη μου λείπει τίποτε, ούτε ωραία ρούχα, ούτε λεφτά…

Το ξέρω, δεν είχα το δικαίωμα να την κατηγορήσω, να της πω ότι μου λείπει ακόμη κι αν είναι δίπλα μου όλη μέρα, πως δε με νοιάζουν όλα τα λεφτά του κόσμου! Πως θα “μουν ευτυχισμένη σε ένα ετοιμόρροπο καλύβι, αν ήταν να μου πάρει απ” την ψυχή αυτή τη μοναξιά… Θα με κατηγορούσε για αχαριστία!

Θέλω να σου τα πω μαμά. Θέλω να κάτσεις δίπλα μου και να με ακούς, να σου μιλάω ώρες ατελείωτες χωρίς σταματημό για όσα θέλω. Για εκείνα τα παιδιά, για τα κορίτσια που γελούν μαζί μου, για τον Αλέξη.

Να με δεις να ονειρεύομαι το Πανεπιστήμιο, τη ζωή μου με τον Αλέξη, τη ζωή μου με “σένα να είσαι φίλη μου. Βιάσου μαμά, νιώθω να πνίγομαι…

Και μέσα στην απελπισία μου, σκέφτηκα πως η κόλαση δεν είναι σίγουρα για μένα. Ο αποκρουστικός ήχος της κόρνας του συρμού που ερχόταν καταπάνω μου, με διαπέρασε… Θεέ μου τι πήγα να κάνω…

Σοκαρισμένη έβγαλα το κινητό από την τσέπη. «Μαμά, κερνάω καφέ», της είπα με τρεμάμενη φωνή και αποφασισμένη να της τα πω όλα. Μόνο η αγάπη της θα βοηθούσε…»

Το κείμενο το έγραψε η κοινωνιολόγος Ευτυχία Παπούλια και δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα Animartists.com


Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από τις σελίδες του Naxos Press - τώρα και στο Google News

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ
Τελευταία νέα
Δημοφιλή

Ν. Κεφαλά: Κατά βάθος… Απείρανθος, όταν τα βιβλία υψώνουν πανιά

Μια βραδιά αφιερωμένη στον λόγο, τον τόπο, το φως και τον άνθρωπο, στην αυλή του Πολιτιστικού Κέντρου της Απείρανθου με πυξίδα τον Θράσο Καμινάκη και την Νίκη Κεφαλά να μοιράζεται τις σκέψεις της

Ανδρος, Λειψοί, Νάξος: Τρία νησιά, ένα καλοκαίρι γεμάτο ουσία και εμπειρίες

Όταν η αυθεντικότητα, η βιωσιμότητα και ο πολιτισμός νικούν τις προκλήσεις του τουρισμού — και προτείνουν ένα διαφορετικό μοντέλο για το μέλλον των νησιών

Ακτοπλοΐα 2025: Αισιοδοξία, αύξηση επιβατών και άνοδος του Island Hopping

Με αύξηση 6,7% στην επιβατική κίνηση και ενισχυμένο το μοντέλο Island Hopping, η φετινή σεζόν αναμένεται σταθερή – Ποιοι προορισμοί κερδίζουν έδαφος, τι αλλάζει για τις άγονες γραμμές

Ζούλτε Βάρεγκεμ – Μαλίν: Με ρυθμό, φάσεις και γκολ στην πρεμιέρα της Pro League

Με φόντο την επιθετική φόρμα και των δύο ομάδων, η πρεμιέρα του βελγικού πρωταθλήματος «μυρίζει» γκολ – δυνατό combo το G/G & Over 2.5

Ημέρα γιορτής: Η Αγία Παρασκευή στο Νιο Χωριό, ιστορία, πίστη και ρίζες Κρητικές στη Χώρα Νάξου

Μια μεγάλη γιορτή για τους Νιοχωρίτες – Εκατοντάδες προσκυνητές τίμησαν την προστάτιδα τους Αγία Παρασκευή, σε έναν από τους παλαιότερους ενοριακούς ναούς της Χώρας

Νάξος: Μουσική πανδαισία στον Απόλλωνα, γιορτάζει απόψε (25/07) με μελωδίες, κρασί και χορό!

Το χωριό Απόλλωνας στήνει γλέντι το Σάββατο 26 Ιουλίου με ζωντανή μουσική, ντόπιο κρασί, κεράσματα και την ομάδα «Αξοπατήματα» σε ένα μαγευτικό καλοκαιρινό βράδυ

Νάξος – Οι καρποί του φροντιστηρίου “Παιδεία”: Επιτυχίες μαθητών στις Πανελλαδικές 2025

Με κόπο, επιμονή και την υποστήριξη του φροντιστηρίου «Παιδεία» του Γιώργου Βάβουλα, οι μαθητές της Νάξου κατακτούν τις κορυφαίες σχολές της χώρας.

Νάξος – Τραγαία: Όταν η προσπάθεια γράφει ιστορία, Επιτυχίες για τους μαθητές του Γενικού Λυκείου (πίνακας)

Με δάκρυα συγκίνησης, χαμόγελα και βαθιά υπερηφάνεια, οι μαθητές του ΓΕΛ Τραγαίας πέτυχαν σπουδαίες εισαγωγές στις Πανελλαδικές 2025 — αποδεικνύοντας πως τα μεγάλα όνειρα ανθίζουν και στα μικρά σχολεία

Με καρδιά και γνώση: Το σούπερ 13αρι του Φροντιστηρίου “Αντώνη Χερουβείμ” στις Πανελλαδικές 2025

Μαθητές από τη Νάξο κατέκτησαν τις σχολές των ονείρων τους με τη στήριξη του φροντιστηρίου – Πρωτιές, υψηλές θέσεις και πολλή περηφάνια!

Καμίνι η Ελλάδα! Στους 45.8°C η μέγιστη θερμοκρασία (Σκάλα Μεσσηνίας), στους 39°C η Ηρακλειά, 36°C η Σχοινούσα (πίνακας)

Πρωτοφανές θερμικό κύμα έπληξε τη χώρα – Αναλυτικά οι θερμοκρασίες στις Κυκλάδες και η εικόνα της Νάξου

“Μαχαιριά” στο λιμάνι της Νάξου: Σοβαρό επεισόδιο βίας μεταξύ νεαρών εργαζομένων

Ένα μεσημέρι του Ιουλίου μετατράπηκε σε σκηνικό τρόμου για περαστικούς και ντόπιους, όταν διαπληκτισμός ανάμεσα σε δύο υπαλλήλους γραφείου ενοικίασης εξελίχθηκε σε αιματηρό περιστατικό.

Νάξος – «Τέλος στα πρόστιμα, Δήμαρχε – Πεζοδρόμηση τώρα»: Η κραυγή μίας πόλης που πνίγεται

Αδικημένοι επαγγελματίες κρεμούν πανό αγανάκτησης στην καρδιά της Νάξου και ζητούν κάτι απλό: Ίδιους όρους για όλους.

Δικαστική δικαίωση για τους κατοίκους του Καλοξύλου, ακυρώθηκε η άδεια λειτουργίας του νέου τυροκομείου της ΕΑΣ Νάξου

Μετά από μακροχρόνιο δικαστικό αγώνα, το Τριμελές Διοικητικό Εφετείο Πειραιά ακύρωσε την άδεια λειτουργίας του υπό ανέγερση τυροκομείου, δικαιώνοντας πλήρως τους περιοίκους

Όταν το GPS σε οδηγεί… σε αδιέξοδο: Τουρίστας σφήνωσε όχημα σε σοκάκι της Νάξου

Αμερικανός οδηγός ακολούθησε πιστά τις οδηγίες πλοήγησης και κατέληξε… στα στενά της Φουντάνας – Η φωτογραφία που έγινε viral και η ανάγκη για καλύτερη καθοδήγηση στους τουρίστες

Δονούσα: Ο τραυματισμός κοπέλας από ομπρέλα (!!!) αποκαλύπτει μια τρύπα στο σύστημα

Μια γυναίκα τραυματίστηκε σοβαρά σε απομονωμένη παραλία της Δονούσας και σώθηκε χάρη στην αλληλεγγύη ντόπιων και τουριστών — αλλά η πολιτεία έλειπε. Και την επόμενη φορά;

Αλυκό Νάξου: Κατεδαφίζεται το φάντασμα του ξενοδοχείου – Σώζεται το κεδροδάσος

Υπεγράφη η σύμβαση κατεδάφισης των ερειπίων στο Αλυκό – Ένα διαχρονικό «τραύμα» για τη Νάξο οδεύει προς θεραπεία μετά από δεκαετίες αδράνειας

Έκτακτα μέτρα στη Σέριφο λόγω υπερκατανάλωσης νερού – Απαγορεύσεις και πρόστιμα

Ο Δήμος Σερίφου καλεί τους πολίτες να περιορίσουν τη χρήση νερού λόγω αυξημένης κατανάλωσης και περιορισμένων αποθεμάτων – Πρόστιμα έως και 1.000€ για παραβάτες.

Κυκλάδες – Ανατροπή στο τουριστικό χάρτη: Νάξος και Πάρος ανεβαίνουν, Μύκονος και Σαντορίνη «κατεβαίνουν»

Το καλοκαίρι του 2025 φέρνει ανακατατάξεις στους δημοφιλείς νησιωτικούς προορισμούς – Η Νάξος και η Πάρος «λάμπουν» με αύξηση ζήτησης, ενώ Σαντορίνη και Μύκονος μετρούν απώλειες και ανησυχίες

Θλίψη στη Σχοινούσα: Το ύστατο χαίρε στη Ρίτα Μούρτζη από τον Σύλλογο Σχοινουσιωτών

Μια αγαπημένη παρουσία του νησιού έφυγε πρόωρα – Συγκινητικό μήνυμα αποχαιρετισμού και κάλεσμα για στήριξη στη μνήμη της

Νάξος -“Ξόβορα 2025”: Μουσικά σεμινάρια, χορός και παράδοση στην καρδιά της Απειράνθου

Από 26 έως 31 Ιουλίου, η Απείρανθος φιλοξενεί για τέταρτη χρονιά τα Ξόβορα — με δασκάλους τον Γ. Ζευγόλη, Ν. Αγγελόπουλο, Δ. Παππούλη και Στ. Γανωτή — σε ένα πενθήμερο γεμάτο μουσική, χορό, παραμύθι και εξορμήσεις