Μέσα από το προσωπικό ημερολόγιο του Νεκτάριου Καλαντζή – δημοτικού συμβούλου Δήμου Παλλήνης, η Νάξος, η Ηρακλειά και το Κουφονήσι
Η Νάξος λένε ότι είναι ένα νησί που δύσκολα το γυρίζεις αν πας μόνο μια φορά.
Σε τέσσερις μέρες δεν πίστευα τελικά πόσες διαφορετικές εικόνες θα δω σε ένα μόνο νησί. Φθάνω μεσημέρι στο πολύβουο λιμάνι και τη Χώρα και αμέσως κατευθύνομαι για την πρώτη βουτιά λίγο μετά την πολυπληθή παραλία του Αγίου Προκοπίου, στην Αγία Άννα και στην Πλάκα, όπου ουσιαστικά αποτελούν μια συνέχεια μιας ατελείωτης αμμώδους παραλίας. Επιστροφή στη Χώρα και κατευθύνομαι για την επιβλητική Πορτάρα, το σήμα κατατεθέν της Νάξου, για να προλάβω το ηλιοβασίλεμα, αφού ο ήλιος άρχιζε να πέφτει.
Χιλιάδες τα κλικ των φωτογραφιών για την τεράστια μαρμάρινη πύλη πάνω στο νησάκι, με φόντο τη Χώρα και τη θάλασσα.
Επόμενο πρωί, αποφασίζω να γνωρίσω τη Μέσα Νάξο, το ορεινό κομμάτι. Έχοντας αφετηρία τη Χώρα, ανακαλύπτω τον απίστευτα όμορφο πύργο Μπελώνια, με τις μπουκαμβίλιες στον τοίχο του, την αρχοντική αυλή του, όπως και το εκκλησάκι που χωρίζεται στα δύο, σε ορθόδοξο και καθολικό ταυτόχρονα.
Λίγο πιο μετά, συναντάω τους μύλους, με παρέα ένα γαϊδουράκι και κάθομαι στο καφέ εκεί. Ανηφορίζω για τον αρχαίο ναό της Δήμητρας, στον αρχαιολογικό χώρο Γύρουλα Σαγκρίου δίπλα στην εύφορη κοιλάδα.
Στη μέση του πουθενά, ένα από τα σπουδαιότερα μνημεία των Κυκλάδων σε εντυπωσιάζει με το μέγεθος και την αισθητική του, όπου δίπλα βρίσκεται και ένας χριστιανικός ναός.
Επόμενος σταθμός, ο πύργος Μπαζαίου, ένα παλιό μοναστήρι, μεγάλο σε όγκο, που έχει αναπαλαιωθεί και σήμερα είναι χώρος πολιτισμού και εικαστικών, εκεί που κάποτε ήταν η τραπεζαρία ή ο τόπος συνάθροισης των μοναχών, χωρίς δυστυχώς να είναι επισκέψιμη η εκκλησία. Η θέα όταν ανεβαίνεις τον πύργο στον τελευταίο όροφο θα σου μείνει αξέχαστη.
Φτάνω στο Χαλκί και τον πύργο Γρατσία, με την εντυπωσιακή είσοδο και το οικόσημο. Δοκιμάζω κίτρο, το παραδοσιακό ποτό της Νάξου στον Βαλληνδρά, την πιο παλιά ποτοποιεία του νησιού, ανάμεσα σε παλιά καζάνια και στην βραβευμένη ιστορία του κίτρου. Επισκέπτομαι τις δυο-τρεις γκαλερί στο Χαλκί, πράγμα που με εντυπωσίασε, περπατάω στα γραφικά στενά μέχρι την Παναγία την Πρωτόθρονη, τον ιστορικό ναό της περιοχής. Επόμενη στάση Φιλότι, μεσημέρι κάτω από τον Πλάτανο στην πλατεία και ανεβαίνω τα σκαλιά για την Παναγία τη Φιλοτίτισσα με το εντυπωσιακό καμπαναριό και τέμπλο. Λίγο πιο πέρα, ο πύργος Μπαρότση, με το επιβλητικό οικόσημο πάνω από την πόρτα.
Παίρνω το δρόμο, για να δω τον πύργο του Χειμάρρου, ο δρόμος πολύς και απόλυτη ερημιά. Ο νότος του νησιού, λίγο πριν την παραλία στον Καλαντό. Ο αρχαίος πύργος ακόμη με τις σκαλωσιές, περιμένει την αναστύλωσή του, ερειπωμένος, αλλά επιβλητικός όπως του αρμόζει.
Επιστροφή πίσω για την μυθική Απείρανθο, βόλτα στο κεντρικό καλντερίμι, φαγητό κάτω από τον πλάτανο, ανεβαίνω τα σκαλιά για να δω τον πύργο του Ζευγώλη, που κρέμεται από το βράχο, το καφενείο του Γλέζου, συζητήσεις στα καφενεία, ακούγοντας τες με την κρητική τους προφορά και ένα χωριό, που όμοιό του δύσκολα συναντάς. Βράδυ βόλτα στη Χώρα, με τα μαγαζιά ανοιχτά ως αργά, για ποτό ως το πρωί και επόμενη μέρα στο λιμάνι ξανά, να πάρουμε το πλοιαράκι για τις Μικρές Κυκλάδες.
Πρώτη στάση στην Ηρακλειά για βουτιά στα πεντακάθαρα νερά του Αγ. Γεωργίου και επόμενος σταθμός, Πάνω Κουφονήσι και μπάνιο στο Πορί, μια από τις καλύτερες παραλίες του Αιγαίου, ανάμεσα από Ιταλίδα και Γάλα. Παντού θαλασσινές σπηλιές και το μονοπάτι που μπορείς να περπατήσεις όλο το νησί. Έπειτα στο ακατοίκητο Κάτω Κουφονήσι, με τις δυο παραλίες του και την ταβέρνα και επιστροφή για τελευταία βουτιά στο χωριό στο Κουφονήσι, αφού δοκίμασα ωραία αρτοποιήματα από τον εξαιρετικό φούρνο του νησιού.
Αργά το απόγευμα επίσκεψη στο θεατρικό μουσείο του Ιάκωβου Καμπανέλλη, μπροστά στη θάλασσα, όπου με συγκίνηση είδα την πλακέτα που του έδωσα ως μαθητής και πρόεδρος του 15μελούς του λυκείου μου (Γέρακα) πριν από 14 χρόνια. Βράδυ πάλι Χώρα για βόλτα και παγωτό και επόμενο πρωί, επίσκεψη στο δημαρχείο, καφέ στη Χώρα και μεσημεριανή επίσκεψη με πολύ ζέστη στο κάστρο της. Μετά από ανηφόρα, το δημιούργημα του Μάρκου Σανούδου θα σε ανταμείψει. Στο παραπέντε μπαίνω στο αρχαιολογικό μουσείο Νάξου να προλάβω να δω τα περιβόητα κυκλαδικά ειδώλια, επισκέπτομαι την παλαιά σχολή του Ουρσουλίνων και το όμορφο καφέ με θέα όλη τη Χώρα και από την πλατεία της Καθολικής Μητρόπολης κατεβαίνω τα σκαλιά, στα στενά-λαβυρίνθους του Κάστρου, συναντώντας το ενετικό μουσείο μέσα σ ένα πύργο.
Επόμενος σταθμός, Εγγαρές και έπειτα ο πύργος της Αγιάς, πάνω από τη θάλασσα, πηδώντας τη μάντρα για να τον επισκεφθώ και ανεβαίνοντας τη μαρμάρινη και απότομη παλιά σκάλα. Σήμερα ερειπωμένος στο πέρασμα του χρόνου. Φθάνω λίγο έξω από τον Απόλλωνα να δω τον δεκάμετρο Κούρο που κείτεται στο έδαφος στο παλιό λατομείο, ξαπλωμένος. Σκαρφαλώνω να τον δω. Είναι πολύ εντυπωσιακός. Αφημένος στην Ιστορία του. Και μετά από μια βόλτα στον Απόλλωνα, επιστροφή πίσω.
Επόμενο πρωί, Χώρα δοκιμάζοντας τα παραδοσιακά προϊόντα του Συνεταιρισμού, με την πασίγνωστη γραβιέρα Νάξου και μετά περνώντας από τις Τρίποδες (Βίβλο) με τους τρεις ανεμόμυλους, για βουτιά στην ωραιότερη παραλία του νησιού κατά τη γνώμη μου, στη Γλυφάδα, με τους αμμόλοφους. Πεντακάθαρα νερά με μήκος 2 χλμ., την περπάτησα όλη. Καστράκι και Αλυκό, όπως και η Μικρή Βίγλα, με τον πολύ κόσμο, σου δίνουν μέρος όπου θα είσαι σχεδόν μόνος σου στην παραλία.
Τελευταίο βράδυ στη Χώρα για βόλτα και επόμενο πρωί φεύγω από τη Νάξο, με τόσες πολλές και διαφορετικές εικόνες και αναμνήσεις, που δύσκολα συναντάς σε ένα μόνο νησί.
Αυτή είναι η Νάξος!
Ο Νεκτάριος Καλαντζής είναι Οικονομολόγος, Κοινωνιολόγος, Δημοτικός Σύμβουλος του Δήμου Παλλήνης
@ Να σημειώσουμε ότι στις 11 Αυγούστου είχε περάσει και από το Δημαρχιακό μέγαρο (σ.σ. εξού και η φωτογραφία όπου είχε συζήτηση και ανταλλαγή απόψεων με τον Δήμαρχο Νάξου και Μικρών Κυκλάδων κ. Μαργαρίτη)
