Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Παροναξίας κ.κ. Καλλίνικος γράφει για το ζήτημα της ενδοοικογενειακής βίας και εκφράζει την ευχή και επιθυμία της Εκκλησίας
Εκπλήσει ευχάριστα ο Σεβασμιώτατος Παροναξίας κ.κ. Καλλίνικος που αναλαμβάνει “χρέη” αρθρογράφου παρά το φόρτο εργασίας του. Και στην ιστοσελίδα romfea.gr υπάρχει άρθρο του με τίτλο “Η ενδοοικογενειακή βία και η πρόσφατη αποτρόπαιη πράξη του παιδοκτόνου”. και όπως είναι κατανοητό μιλάει με αφορμή την υπόθεση της 4χρονης Αννυ και καταθέτει το λόγο του Κυρίου στο ζήτημα της οικογένειας.
Ας διαβάσουμε τι αναφέρει ” Η γενικότερη κρίση θεσμών και αξιών που παρατηρείται έντονα στη σύγχρονη πραγματικότητα έχει πλήξει δυστυχώς και ένα από τα σημαντικότερα κύτταρα της ανθρώπινης κοινωνίας, τον θεσμό της οικογένειας.
Από την πρώτη στιγμή που ο άνθρωπος ανέπτυξε πολιτισμό, ο θεσμός της οικογένειας -έστω και στην πρωτόγονη μορφή του- περιβαλλόταν πάντα από ιερότητα και το οικογενειακό άσυλο θεωρούνταν απαραβίαστο.
Οσο ο άνθρωπος προόδευε στη διαμόρφωση των κοινωνιών, η οικογένεια ολοένα και περισσότερο παγιωνόταν στη συνείδησή του ως ένας από τους σημαντικότερους κοινωνικούς θεσμούς, γι’ αυτό και αισθάνθηκε την ανάγκη να την προστατέψει μέσα από τη διατύπωση σχετικής νομοθεσίας.
Στην Ελλάδα η οικογένεια ως θεσμός προστατεύεται από το Σύνταγμα της χώρας, καθώς, όπως διατυπώνεται στην πρώτη παράγραφο του άρθρου 21 η “οικογένεια αποτελεί θεμέλιο της συντήρησης και προαγωγής του Εθνους και βρίσκεται υπό την προστασία του Κράτους”.
Ιδιαίτερα στην ορθόδοξη πίστη, η οικογένεια αποτελεί θεσμό ιερό και ο γάμος κατά τον Απόστολο Παύλο μυστήριον μέγα, καθώς μέσα από την οικογένεια και τη συμβίωση ανδρός και γυναικός επιτυγχάνεται η ολοκλήρωση του ανθρώπου με την ένωση εις σάρκα μίαν και ταυτόχρονα με την τεκνοποιία εκπληρώνεται η εντολή του θεού αυξάνεσθε και πληθύνεσθε.
Η ενδοοικογενειακή βία ως πληγή στον θεσμό της οικογένειας αποτελεί συνέπεια της διάσπασης της σχέσης μας με τον θεό.
Ούτως ή άλλως, η βία ως πρακτική αποτελεί συνέπεια της πτώσης των πρωτοπλάστων, με οδυνηρή απόδειξη τον πρώτο θάνατο στην ιστορία του ανθρώπινου γένους, τον φόνο δηλαδή του Αβελ από τον Κάιν, που θα λέγαμε ότι συνιστά -καθόλου τυχαία- και την πρώτη μορφή ενδοοικογενειακής βίας.
Στη σύγχρονη πραγματικότητα τα φαινόμενα ενδοοικογενειακής βίας, που ασφαλώς πάντα υπήρχαν, παρουσιάζουν δραματική έξαρση τόσο στη συχνότητα όσο και στην έντασή τους.
Πρόσφατα η κοινωνία μας συγκλονίστηκε από την αποτρόπαια πράξη ενός πατέρα, που φέρεται ότι δολοφόνησε με απίστευτη αγριότητα το μόλις τεσσάρων ετών κοριτσάκι του.
Τα ποσοστά παγκοσμίως παρουσιάζουν αυξητική τάση, γεγονός το οποίο αποδίδεται -εκτός των άλλων- και στην οικονομική κρίση που μαστίζει τις κοινωνίες.
Οπως και να έχει, όμως, το πράγμα, η βία μεταξύ των μελών μιας οικογένειας αποτελεί πάντοτε γεγονός δυσάρεστο, που πληγώνει αυτόν τον ιερό θεσμό με τραγικές συνέπειες σε όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής.
Ως ορθόδοξη Εκκλησία προσπαθούμε με κάθε τρόπο, πάντοτε αλλά κυρίως σήμερα, να διακηρύττουμε τη σπουδαιότητα και την ιερότητα της οικογένειας “ως κατ’ οίκον Εκκλησίας”.
Πεποίθησή μας αποτελεί ότι η θεραπεία του φαινομένου βρίσκεται στην επιστροφή μας στον θεό, αφού από Εκείνον εκπηγάζει η προοπτική της αιωνιότητας.
Σύζυγοι που συμπορεύονται με την πεποίθηση ότι είναι “οστούν εκ των οστών και σαρξ εκ της σαρκός” ο ένας του άλλου και βασίζουν τη σχέση τους στο πρότυπο της θυσιαστικής αγάπης του Χριστού δεν παύουν ούτε στιγμή να σέβονται, να αγαπούν και να φροντίζουν ο ένας τον άλλον, ενώ παράλληλα απολαμβάνουν, συντηρούν και φροντίζουν στο μέγεθος που τους αναλογεί τους καρπούς αυτής της αγάπης τους, που είναι τα ευλογημένα παιδιά τους.
Αυτό, λοιπόν, είναι η επιθυμία μας, η ευχή και η ελπίδα μας”.
Πηγή: romfea.gr
