Πρέπει να ομολογήσω πως από την μέρα που ανέλαβε για πρώτη φορά η αριστερά την κυβέρνηση της χώρας, άρχισε, για πρώτη φορά, να έχει ενδιαφέρον και η διαπραγμάτευση της κυβέρνησης.
Μπορεί για άλλους να έχει πολιτικό ενδιαφέρον, μπορεί για άλλους να έχει οικονομικό ενδιαφέρον, μπορεί για άλλες να έχει ενδυματολογικό ενδιαφέρον, πάντως έχει ενδιαφέρον!
Μεγαλύτερο ενδιαφέρον πάντως έχει το ερώτημα το οποίο –δυστυχώς- δεν θα απαντηθεί ποτέ και είναι το, τι ακριβώς είπε ο Ντάισελμπλουμ στο αυτί του Βαρουφάκη;
Δεν πιστεύω να πιστέψατε αυτό που διέρρευσε από τους δημοσιογραφικούς κύκλους ότι δηλαδή του είπε: «μόλις σκότωσες την τρόικα»; Γιατί αν αρκούσε μια δήλωση του Βαρουφάκη για να σκοτωθεί η τρόικα, τότε ας κάνει άλλη μια ο Γιάννης να σκοτωθεί και το μνημόνιο και άλλη μια για να σκοτωθεί και το χρέος, και καθαρίσαμε!!!
Πρέπει πάντως να ομολογήσω πως κατόρθωσε ο Βαρουφάκης κι έγινε -εν μία νυχτί που λένε- μεγάλος σταρ! Θες το ντύσιμο, θες το χέρι στη τσέπη, θες το περίεργο κεφάλι του που είναι γεμάτο μέσα και άδειο απ’ έξω (αλήθεια πώς να ζητήσει περεταίρω κούρεμα ο Βαρουφάκης, αφού είναι γουλί;), θες το ιδιαίτερο στυλ του, έχει γίνει ο αγαπημένος των γυναικών, που είναι γνωστό ότι διαθέτουν αλάνθαστο πολιτικό κριτήριο!!! Είχαμε μέχρι τώρα τις Ρουβίστες, τώρα έχουμε και τις Βαρουφίτσες που σε αντίθεση με τις πρώτες είναι μεγαλύτερης ηλικίας και το παίζουν ιντελεξουέλ!!!!
Και δεν είναι μόνο οι δικοί μας που σχολιάζουν τις ενδυματολογικές προτιμήσεις της νέας κυβέρνησης, τώρα άρχισαν και οι ξένοι. Το ντύσιμο του Βαρουφάκη σχολίασαν οι Βρετανοί με το ιδιαίτερο φλέγμα που τους διακρίνει, χωρίς να αντιλαμβάνονται το φλέγμα ότι εμείς φωνάζουμε γιατί μας έχουν γδύσει κι αυτοί ασχολούνται με το πώς είμαστε ντυμένοι!…
Μέχρι και ο πρωθυπουργός της Ιταλίας, παρεμβαίνοντας στην εμφάνιση του Έλληνα πρωθυπουργού, έκανε δώρο στον Τσίπρα, μια ιταλική γραβάτα.
Τι να την κάνουμε δηλαδή ρε Ματέο την γραβάτα από τη στιγμή που μας έχουν πάρει και τα σώβρακα;
Αν είναι έτσι να μας αντιμετωπίζουν οι δανειστές μας κατά το πώς είμαστε ντυμένοι, θυμίζουμε το ανέκδοτο που λέει ότι ρωτούσε ένας την μάνα του πώς να πάει ντυμένος στην εφορία για να μη πληρώσει πολλά. Να πάει ντυμένος φτωχικά; Κι αν δεν του έδιναν σημασία; Να πάει πλούσια; Κι αν τον φορολογούσαν περισσότερο; Και η μάνα του απαντά: θα σου πω τα ίδια που είπα και στην αδελφή σου όταν με ρώταγε τι να φορέσει την πρώτη νύχτα του γάμου της. Της είπα ό,τι και να βάλει το πήδημα δεν το γλιτώνει!!!
Απομένει να δούμε αν η νέα ελληνική κυβέρνηση μπορεί να αποφύγει το πήδημα ή θα κάτσει εντέλει κι αυτή στους Γερμανούς, που δεν δείχνουν διατεθειμένοι να βάλουν νερό στο κρασί τους ή μάλλον καλύτερα σάλιο στο ποπό μας!!!.
Προς το παρόν η νέα ελληνική κυβέρνηση προσπαθεί να χτίσει τη γέφυρα της σοβαρής συνεννόησης, χωρίς να έχει πτοηθεί από το γκρέμισμα του γεφυριού της Πλάκας ή από τις δηλώσεις Σόιμπλε ότι είναι αποφασισμένος να μας πάει …καροτσάκι!
Γενικά τη νέα ελληνική κυβέρνηση χαρακτηρίζει ένα αίσθημα αισιοδοξίας, μια εφορία, ένα τσακίρ κέφι θα έλεγα και ακριβώς πάνω σε αυτό το τσακίρ κέφι προβαίνουν οι υπουργοί της σε δηλώσεις για επαναπροσλήψεις, φοροαπαλλαγές, αυξήσεις μισθών και συντάξεων και άλλων παροχών τις οποίες η Μέρκελ έχει απαγορεύσει και ο Σούλτς τις έχει χαρακτηρίσει ως αιτίας χρεοκοπίας της χώρας μας!
Εν κατακλείδι, βρισκόμαστε στην κόψη του ξυραφιού (και παρόλα αυτά το κούρεμα αποκλείεται!) και λόγω της κρισιμότητας της κατάστασης πρέπει να γνωρίζουμε αν η νέα ελληνική κυβέρνηση έχει κάποιο σχέδιο και γι’ αυτό δεν δείχνει να ανησυχεί ή απλά είναι ακόμα σμπάρα από την εκλογική μέθη! Την απάντηση στο παραπάνω ζωτικής σημασίας δίλλημα δίνω στο σημερινό πρωτοσέλιδο της «Μάσκας» με τον τίτλο «εβίβα σύντροφοι, να πάνε τα φαρμάκια κάτω!»
Στα δικά μας όμως τώρα όπου στο νησί διανύουμε περίοδο τέτοιας απραξίας, τέτοιας βαρεμάρας, μας έχει φάει τόσο πολύ η ρουτίνα και η πλήξη που, για να το ρίξουμε έξω και να ξεσκάσουμε μια εχιά, πήγαμε όλοι μαζί στο ΑΒ Βασιλόπουλος που έκανε εγκαίνια πριν λίγες μέρες!
Όλο το νησί συναντήθηκε μέσα στο σούπερ μάρκετ! Μικροί, μεγάλοι, μάνες με μωρά, κόσμο που είχες να τον δεις μήνες, τον συναντάς αυτές τις μέρες να πηγαινοέρχεται στα ράφια του σούπερ μάρκετ! Και να γίνεται μέσα το δώσε και μένα μπάρμπα, το αδιαχώρητο, κι απ’ έξω το σώσε, να μην βρίσκεις θέση να παρκάρεις όχι αυτοκίνητο, ούτε ποδήλατο!
Και τσακωμοί για το ποιος θα πάρει το τελευταίο καροτσάκι, ποιος θα πάρει την τελευταία φρυγανιά και για το ποιος είδε πρώτος στην άδεια θέση πάρκινγκ! Και να σχολιάζει το καταναλωτικό κοινό: «βρε μα είδες μπάρε μου κάτι μουχλιασμένα τυριά που πουλούνε και τα’ χουνε και πανάκριβα» ή «μα ίντα είναι ευτό το προσούτι που γράφει επά, τρώεται;» ή «ευτά είναι δα μαγαζά! Σα τσι Αθήνας! Θα τρώμενε τώρα και γκουρμέδες!» ή ακόμα- ακόμα «Βρε μα από ποιο πουλί είναι το γάλα που πουλούνε επά;»
Τέτοια τρέλα! Να φανταστείτε ακόμα και αυτοί που δήλωναν αντίθετοι με το άνοιγμα του ΑΒ στη Νάξο, βρέθηκαν στα εγκαίνια εκεί. Μέχρι και ο πρόεδρος του εμποροεπαγγελματικού συλλόγου που έβγαζε δελτία τύπου κι έσκιζε τα ρούχα του για να μην ανοίξει το σούπερ μάρκετ, τώρα έβγαλε δελτίο τύπου για να υποδεχτεί και να καλωσορίσει το νέο κατάστημα!
Μάλλον πως αυτή μας η μεταμόρφωση από μίζερους αγοραστές σε αλαφιασμένους καταναλωτές κι αυτή του Στρατούρη από διώχτης σε υπέρμαχο, οφείλεται στο τριώδιο που άνοιξε και φέτος.
Σε αυτό το σκεπτικό συνεπικουρεί και η φωτογραφία που έδωσαν στη δημοσιότητα οι δύο αντιπεριφερειάρχες που τους δείχνει μέσα στο ρινγκ με γάντια του μποξ, να το παίζουν πυγμάχοι!
Στην δεξιά πλευρά, βάρους 82 κιλών, ο Γιάννης Φλεβάρης (χρόνια του πολλά, αφού μπήκε ο Φλεβάρης) και στην αριστερή μεριά, βάρους 90 κιλών, ο Γιάννης Μαργαρίτης!
Από το παραπάνω στιγμιότυπο γίνεται αντιληπτό πως ο δικός μας Γιάννης, κάνει τρία σημαντικά λάθη.
Πρώτον, σηκώνει το αριστερό του πόδι να κλωτσήσει τον Φλεβάρη (μάλλον με πρόθεση να του τη ρίξει στο πόδι και να τον κάνει κουτσοφλέβαρο!) κάτι που απαγορεύεται στο μποξ!
Δεύτερον ανέβηκε στο ρινγκ χωρίς να βγάλει τα γυαλιά του, εκτός αν το έκανε επίτηδες γιατί ο κανόνας λέει ότι ποτέ δεν χτυπάς έναν άνθρωπο που φοράει γυαλιά!
Και τρίτον και σημαντικότερο όταν το αριστερό κροσέ του αντιπάλου σου έρχεται κατά πάνω σου, ποτέ δεν το υποδέχεσαι χαμογελώντας!!!
Τέλος πάντων, μπορεί κιόλας η φωτογραφία να έχει συμβολικό χαρακτήρα και να δείχνει δυο αγωνιστές πάνω στο πολιτικό ρινγκ που μάχονται για να λύσουν τα προβλήματά μας.
Αν είναι έτσι τότε αφιερώνω στους δυο πυγμάχους τα λόγια του Ρόκι που έλεγε: δεν έχει σημασία πόσο δυνατά χτυπάς, αλλά πόσο δυνατά χτυπήματα μπορείς να αντέξεις και παρόλα αυτά, να συνεχίζεις να πηγαίνεις προς τα μπρος!
Νέοι και οι δυο τους έχουν να φάνε αρκετά χτυπήματα και δυνατά, όχι σαν τα χαδάκια που τους κάνω εγώ παραπάνω, και περίεργος είμαι να δω αν θα αντέξουν!
Πάντως από τα παραπάνω θα καταλαβαίνετε φαντάζομαι πως σοβαρό πολιτικό τοπικό θέμα να σχολιάσω δεν υπάρχει. Το μόνο που περιμένουμε είναι να ξεκινήσει το καρναβάλι και οι φετινές αποκριάτικες εκδηλώσεις αφού σ’ αυτές θα μαζευτούμε ακόμα περισσότεροι κι από του Βασιλόπουλου, μιας κι αυτές είναι τσάμπα!
Θα ήθελα όμως πριν κλείσω το σημερινό μου πόνημα, να καταθέσω μια ιδέα για την φετινή παρέλαση του Καρνάβαλου, καθώς ο πρόεδρος του ΝΟΠΠΑΠΠΠΑ ψάχνει για ιδέες.
Τι θα λέγατε να ντυθούμε φέτος όλοι αριστεροί και να κατέβουμε την Κυριακή στην παραλία; Θα πετύχει σίγουρα γιατί πολλοί έχουν αρχίσει τις πρόβες από το βράδυ των εκλογών!!!
Να κρατάμε κι ένα πανό που να γράφει είμαστε όλοι αριστεροί, μπροστά-μπροστά να πηγαίνει το Μανολάκι μας με το Λιανό, από κοντά ο Πολυκρέτης με τον Μαυρομάτη και τον Πρωτονοτάριο κι από πίσω, όλοι εμείς!!!
Ε ρε γέλια!!!!!
