Μετά από δύο χρόνια στο Νοσοκομείο Σαντορίνης, ο γνωστός χειρούργος Λάμπρος Σακκάς έρχεται στη Νάξο – Από τις 22 Απριλίου πιάνει δουλειά και όπως λένε οι πληροφορίες αποτελεί την πιο μεγάλη πρόκληση της καριέρας του
Υπάρχουν κάποιοι γιατροί που κουβαλάνε ένα τεράστιο βιογραφικό. Και μόνο η εμφάνισή τους σε έναν χώρο, αμέσως αλλάζει τα δεδομένα. Ένας εξ αυτών είναι ο χειρούργος Λάμπρος Σακκάς, ο οποίος από τις 22 Απριλίου θα βρίσκεται στη Νάξο και θα εργαστεί στο Νοσοκομείο – Κέντρο Υγείας…
Με οργανική θέση στο Γενικό Νοσοκομείο Λέρου, τα δύο τελευταία χρόνια εργάστηκε ως Διευθυντής της Ιατρικής Υπηρεσίας του Γενικού Νοσοκομείου Θήρας (από τις 20 Μαρτίου του 2017) και σίγουρα η έλευσή του δίνει το έναυσμα ότι κάτι αλλάζει όσον αφορά και τη χρήση των χειρουργείων στο νησί … Το ευχάριστο είναι ότι με το καλημέρα κέρδισε την μάχη της Σαντορίνης όπως δήλωσε στον Δημήτρη Πράσσο σε συνέντευξη που έδωσε στο santonews.gr «στη Σαντορίνη χρειάστηκα μερικές ημέρες για να κερδίσω την εμπιστοσύνη τους, όταν στη Λέρο έκανα οκτώ μήνες…»
Και είπε και πολλά ακόμη όπως θα δείτε στο σχετικό βίντεο… Ο Κώστας Απιδόπουλος – Διοικητής του Νοσοκομείου Νάξου αναφέρει στην προσωπική του ιστοσελίδα «Από την Δευτέρα 22/4 θα έχουμε την τιμή στο νοσοκομείο μας να έχουμε τον Χειρουργό κ. Λάμπρο Σακκά. Έχει υπηρετήσει ως χειρουργός 26 χρόνια στο Ε.Σ.Υ. (ΓΝ – ΚΥ Λέρου, ΓΝ Θήρας) έχει μεγάλη εμπειρία σε χειρουργικές αποστολές σε χώρες με κρίση και σε εμπόλεμες ζώνες με τους «Γιατρούς χωρίς σύνορα» (Αφρική, Λατ. Αμερική, ΝΑ Ασία), ενώ έχει θητεύσει επί δεκαετία στο Βρετανικό Σύστημα Υγείας (NHS). Η εμπειρία και η γνώση του ,θα βοηθήσουν το νοσοκομείο μας να ανεβάσει το επίπεδο των παρεχόμενων υπηρεσιών του χειρουργικού τομέα».
Όσο για το βιογραφικό του; Απλά να μεταφέρουμε την άποψη του Δημήτρη Πράσσου που αναφέρει: « Ο Λάμπρος Σακκάς, είναι μια μυθιστορηματική προσωπικότητα. Κατ’ αρχήν, εκπροσωπεί το τρίτο Νόμπελ (μετά το Σεφέρη και τον Ελύτη) που έχει η Ελλάδα. Μέρος του έστω· καθώς η διεθνής οργάνωση (Γιατροί χωρίς Σύνορα) στην οποία υπήρξε επιφανές μέλος, τιμήθηκε με Νόμπελ Ειρήνης το 1999. Και ο Λάμπρος Σακκάς, δεν ήταν ένας απλός εθελοντής που μέσα από κάποιο ασφαλές κλιματιζόμενο γραφείο, διαχειριζόταν δωρεές ή διέδιδε το μήνυμα της χωρίς όρους και διακρίσεις βοήθειας προς τους “κολασμένους” αυτού του πλανήτη.
Στην αρχή, δεν ήθελε καν να γίνει γιατρός!. Διαβάζοντας όμως τη βιογραφία του μεγάλου ανθρωπιστή γιατρού, Άλμπερτ Σβάιτσερ (γραμμένη από τον Στέφαν Τσβάϊχ) αποφάσισε να γίνει θεράπων της επιστήμης του Ιπποκράτη. Και διακρίθηκε, σε αυτήν. Αντί όμως να ακολουθήσει τη λεωφόρο της επιστημονικής ασφάλειας και της οικονομικής ευμάρειας, ακολούθησε το παράδειγμα του Σβάιτσερ. Και πως το ακολούθησε!. Σε περιοχές του πλανήτη, από όπου ακόμα και ένα φευγαλέο πέρασμα, περιείχε θανάσιμο κίνδυνο.
Πόσω μάλλον, το να στηθεί μια πρόχειρη κλινική, δίπλα σε ένα πολυαίμακτο εμφύλιο, όπως αυτός της Ρουάντας μεταξύ των Χούτου και των Τούτσι. Στον επίσης πολύνεκρο εμφύλιο της Σρι Λάνκα. Σε άλλες φλεγόμενες περιοχές του Τρίτου Κόσμου. Με συνθήκες πρωτόγονες, όπου εκτός από τον ανθρώπινο πόνο, κυριαρχούσε το άγριο φυλετικό, εθνοτικό ή θρησκευτικό μίσος. Και που κάθε δυτικός, αντιμετώπιζε τη βαριά σκιά της καχυποψίας. Γλίτωσε πολλές φορές το θάνατο, χειρουργώντας δίπλα σε πεδία μαχών. Γνώρισε κι αντιμετώπισε τη φρίκη του πολέμου στην πρώτη γραμμή του καθήκοντος.
Αργότερα, εργάστηκε στη Μεγάλη Βρετανία. Αλλά και πάλι στα δύσκολα. Διάλεξε τα απομακρυσμένα και παγωμένα νησιά Σέτλαντ για να ασκήσει το λειτούργημα του. Κάποια στιγμή, ο νόστος τον ξανάφερε στην πατρίδα. Μόνο που αντί να κουνήσει τις περγαμηνές του ζητώντας μια άνετη θέση, σε κάποιο μεγάλο Νοσοκομείο, αυτός προτίμησε μια μικρή πόλη, κάπως κοντά στη γενέτειρά του, την Πρέβεζα. Τους Φιλιάτες Θεσπρωτίας. Κι εκεί έστησε από το μηδέν, μια υποδειγματική υγειονομική μονάδα. Επόμενο βήμα;. Πάλι στα δύσκολα. Αυτή τη φορά, στη Λέρο όπου παρά την αρχική καχυποψία των κάθε λογής “αρμοδίων”, επιτέλεσε κι εκεί ένα μικρό θαύμα.
Πριν λίγες εβδομάδες, απάντησε σε μια νέα πρόκληση. Ήρθε στη Σαντορίνη όπου ανέλαβε “Διευθυντής της Ιατρικής Υπηρεσίας του Γενικού Νοσοκομείου Θήρας”. Αποφασισμένος κι εδώ, να ασκήσει το λειτούργημά του, με τον τρόπο που υπαγορεύει η συνείδηση του και εγγυάται η πείρα του». Και όπως καταλαβαίνετε έως τώρα δεν έχει χάσει στοίχημα στη καριέρα του…
