Ο καρκίνος πνεύμονα αποτελεί μία από τις συχνότερες και πλέον θανατηφόρες μορφές καρκίνου παγκοσμίως. Προκαλείται από τον ανεξέλεγκτο πολλαπλασιασμό παθολογικών κυττάρων στους ιστούς των πνευμόνων, τα οποία σχηματίζουν κακοήθεις όγκους. Οι δύο βασικές μορφές της νόσου είναι ο Μη Μικροκυτταρικός Καρκίνος Πνεύμονα (ΜΜΚΠ), που καλύπτει περίπου το 85% των περιστατικών, και ο Μικροκυτταρικός Καρκίνος Πνεύμονα (ΜΚΠ), με συχνότητα γύρω στο 13%.
Παράγοντες κινδύνου
Ο καρκίνος πνεύμονα συνδέεται κατά κύριο λόγο με το κάπνισμα. Το 70-90% των ασθενών είναι ενεργοί ή πρώην καπνιστές, ενώ και η παθητική έκθεση στον καπνό αυξάνει τον κίνδυνο. Επιπλέον, η ατμοσφαιρική ρύπανση, η έκθεση σε καρκινογόνες ουσίες (όπως ο αμίαντος, το ουράνιο ή το κάδμιο), η ακτινοβολία (ραδόνιο), και οι χρόνιες πνευμονικές παθήσεις, όπως η Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια ή η Ιδιοπαθής Πνευμονική Ίνωση, ενισχύουν την πιθανότητα εμφάνισης της νόσου. Η κληρονομικότητα επίσης διαδραματίζει σημαντικό ρόλο.
Ποια είναι τα συμπτώματα;
Σε πρώιμα στάδια, ο καρκίνος πνεύμονα δεν προκαλεί ιδιαίτερα συμπτώματα, γεγονός που καθιστά τη διάγνωση δύσκολη. Καθώς εξελίσσεται, ενδέχεται να εμφανιστούν τα εξής σημεία:
- Επίμονος ή επιδεινούμενος βήχας
- Βράχνιασμα της φωνής
- Ανεξήγητη απώλεια βάρους
- Δύσπνοια
- Κόπωση
- Υποτροπιάζουσες λοιμώξεις αναπνευστικού
Η εμφάνιση αυτών των συμπτωμάτων απαιτεί άμεση ιατρική εκτίμηση.
Διαγνωστική προσέγγιση
Η διάγνωση του καρκίνου πνεύμονα μπορεί να προκύψει τυχαία, σε εξετάσεις όπως η ακτινογραφία ή η αξονική τομογραφία θώρακα. Αν υπάρχουν ύποπτες ενδείξεις, ακολουθούν πιο εξειδικευμένες εξετάσεις όπως PET/CT και MRI. Η επιβεβαίωση της διάγνωσης γίνεται μέσω βιοψίας, η οποία μπορεί να πραγματοποιηθεί με βελόνα, βρογχοσκόπηση ή και χειρουργικά.
Η σταδιοποίηση της νόσου είναι κρίσιμη για τη σωστή επιλογή θεραπείας, καθώς καθορίζει την έκταση της νόσου στο σώμα.
Θεραπευτικές επιλογές
Η θεραπεία εξαρτάται από το στάδιο της νόσου, τη γενική κατάσταση του ασθενούς και τον ιστολογικό τύπο του όγκου. Στα αρχικά στάδια, η χειρουργική επέμβαση αποτελεί την κύρια θεραπευτική επιλογή, συχνά με ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές. Σε περιπτώσεις που δεν είναι εφικτό το χειρουργείο, εφαρμόζεται ακτινοθεραπεία.
Σε προχωρημένα στάδια εφαρμόζονται συνδυασμοί χημειοθεραπείας, ανοσοθεραπείας, στοχευμένων θεραπειών και ακτινοθεραπείας. Οι νέες θεραπείες στοχεύουν όλο και περισσότερο στην εξατομίκευση, με βάση τα γονιδιακά χαρακτηριστικά κάθε όγκου.
Η σημασία της εξειδικευμένης ομάδας
Η πολυπλοκότητα της νόσου απαιτεί πολυπαραγοντική προσέγγιση. Ο ασθενής θα πρέπει να απευθύνεται σε ειδική ομάδα ιατρών, που περιλαμβάνει πνευμονολόγους, ογκολόγους και θωρακοχειρουργούς, με εμπειρία στον καρκίνο πνεύμονα. Η ομαδική αξιολόγηση κάθε περίπτωσης οδηγεί σε καλύτερο σχεδιασμό και αποτελεσματικότερη θεραπεία.
Για επιπλέον πληροφορίες, μπορείτε να επικοινωνήσετε με τον Χειρουργό Θώρακα Γιώργο Σωτηρόπουλο.
