Ξεφυλλίζουμε το ημερολογίο που μας έδωσε η Γαλήνη Μπαρδάνη… Μας μεταφέρει σκέψεις και συναισθήματα και όπως σημειώνει: Ωρα για αλήθειες. Το κυριότερο; Από τη γνώση δεν πέθανε κανείς
Aγαπητό μου ημερολόγιο …είχα πολύ καιρό να σου γράψω, βλέπεις πέρασαν τα χρόνια και που χρόνος για τέτοια. Μια μέρα στην τηλεόραση έδειχνε φέρετρα κι ανθρώπους που μίλαγαν μια τραγουδιστή γλώσσα να κλαίνε… Τρόμαξα πολύ… Η γιαγιά μου είπε πως αυτό το κουτί είναι του διαόλου και να μην το πιστεύω.
Της Γαλήνης Μπαρδάνη
Το βράδυ που νόμιζαν πως έχω κοιμηθεί εγώ τους άκουσα, η μαμά έλεγε πως φοβάται κι ο μπαμπάς πως όλα είναι ψέμματα. Την άλλη εβδομάδα ήρθε λέει στην Ελλάδα ο κορονα… κορονο… ο ιός τέλος πάντων. Έχει έρθει ένας φονικός ιός, όλοι μιλούν για πανδημία, οι τηλεοράσεις έχουν πάρει φωτιά, τα ραδιόφωνα το ίδιο, στο διαδίκτυο είναι καθημερινό θέμα συζήτησης .Ακούω κάθε μέρα καινούριες δύσκολες και μεγάλες λέξεις που δεν καταλαβαίνω. Η τελευταία που άκουσα είναι συγχρωτισμός. Τα σχολεία έκλεισαν και κάναμε μάθημα από τον υπολογιστή, αν είχαμε, ή από το τάμπλετ, αν είχαμε, ή από το κινητό τηλέφωνο, αν είχαμε, αν δεν είχαμε, δεν κάναμε.
Το καλοκαίρι πέρασε μια χαρά όλοι κάναμε ότι και πριν, το μόνο διαφορετικό ήταν πως οι ξένοι ήταν λιγότεροι και κάποιοι στο νησί φορούσαν μάσκες.
Το Σεπτέμβρη άνοιξαν τα σχολεία, μας μοίρασαν μάσκες που είχαν πολλές χρήσεις εκτός της προβλεπόμενης. Α, μας έδωσαν και παγουράκια… Στην τάξη βάζαμε αντισηπτικό και δεν παίρναμε φυλλάδια γιατί απαγορεύτηκαν με τον κορωνοϊό.
Τον Οκτώβρη όλα άλλαξαν τελικά ο ιός υπάρχει, είναι ανάμεσα μας… Τι θα κάνουμε φοβάμαι. Αγαπητό μου ημερολόγιο η μαμά μου λέει πρέπει να κάνουμε το τεστ κι ο μπαμπάς λέει πως υπάρχει…
Απλά καθημερινά όπως θα μπορούσε να τα σκεφτεί ένα παιδικό μυαλό. Όμως ας μιλήσουμε γι’ αλήθειες. ’Όταν κάτι δεν το πιστεύουμε δεν σημαίνει απαραίτητα πως δεν υπάρχει, οφείλουμε να ακούσουμε τον φόβο του φίλου μας και να τον σεβαστούμε. Να μην προκαλούμε, να τηρούμε τους νόμους και να σεβόμαστε την κοινωνία στην οποία ζούμε και συνυπάρχουμε.
Να μιλάμε ,να σχολιάζουμε και να παραφιλολογούμε είναι το εύκολο κομμάτι. Να σκεφτόμαστε και να πράττουμε είναι το δύσκολο. Το οφείλουμε λοιπόν στον εαυτό μας αν θέλουμε να περπατάμε κι αύριο με το κεφάλι ψηλά. Απευθύνομαι σε όποιον μπορεί να με διαβάσει και δεν θίγετε.
Το κλιμάκιο του ΕΟΔΥ θα βρίσκετε στο χωριό μας αύριο (23/10) ,ας κάνουμε το τεστ, είναι δωρεάν και νομίζω πως είναι καλύτερα να ξέρεις παρά να έχεις άγνοια εξ άλλου κορωνοϊός είναι όχι λέπρα, νοσείς παίρνεις τα μέτρα και μπαίνεις καραντίνα, δεν νοσείς τηρείς τα προβλεπόμενα. Τόσο απλά, η άγνοια είναι που εγκυμονεί κινδύνους, από τη γνώση δεν πέθανε ποτέ κανείς.
Το πρόγραμμα των επισκέψεων του ΕΟΔΥ στη Νάξο
