Κεφάλαιο δεύτερο από το “αγαπημένο ημερολόγιο” της Γαλήνης Μπαρδάνη.. Η εξέταση, το .. μέτρημα και η συμβουλή της μάνας
Aγαπητό μου ημερολόγιο η μέρα για το τεστ ήρθε. Είχα μεγάλο άγχος, δεν κοιμήθηκα όλο το βράδυ. Τελικά πήγαμε στο ιατρείο …πω πω παράξενα πράγματα ,δεν γνώριζα κανέναν, όλοι φορούσαν μάσκες, γιατί; Η μαμά μου είπε για τον κορονοϊό… Τι έτσι θα είμαστε από δω και πέρα; Όχι, μόνο για σήμερα.
Από το … ημερολογίο της Γαλήνης Μπαρδάνη (Απείρανθος)
Πριν μπούμε μια καλή κυρία με ρώτησε πως με λένε και η μαμά μου της είπε έναν αριθμό… Τι ήταν αυτό πάλι δεν κατάλαβα. Μέσα στο ιατρείο ήταν άλλες κοπέλες με διαστημικές μπλε στολές, πλάκα είχαν …Φόραγαν και μια μάσκα σαν αυτή που φοράει ο μπαμπάς με το χορτοκοπτικό, τι την ήθελαν θα καθάριζαν τα χόρτα; Η μαμά με αγριοκοίταξε… Κάθισα στην καρέκλα και μου έβαλαν στη μύτη κάτι σαν ξυλάκι, μπατονέτα, δεν κατάλαβα. Δάκρυσα λίγο αλλά εντάξει…
Μετά ξαναπήγα στην τάξη, περίμενα να πάνε κι οι συμμαθητές μου για να γελάσουμε μαζί με τις στολές αλλά..δεν πήγαν, ρώτησα τη μαμά γιατί κι εκείνη κούνησε το κεφάλι της και μου είπε «Αγάπη μου ,όταν μεγαλώσεις ,θα φύγεις από εδώ, θα ανοίξεις τα φτερά σου, τα μάτια σου, τα’ αυτιά σου και το μυαλό σου. Τότε θα γυρίσεις και θα βρεις μόνη σου την απάντηση.»
Σήμερα το κλιμάκιο του ΕΟΔΥ, πραγματοποίησε δωρεάν διαγνωστικά τεστ για τον covid-19 στο χωριό μου. Βρισκόμουν εκεί καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδικασίας και ξέρω να μετράω, επίσης μπορώ και να γνωρίσω πίσω από τη μάσκα. Ο αριθμός των παρευρισκομένων ήταν καλύτερος από το νούμερο της αιμοδοσίας και με ευχάριστες εκπλήξεις αν και δεν παύει για μένα να είναι απογοητευτικός. Μας είχα για παραπάνω, μας είχα για καλύτερους, για μεγαλύτερους, μας είχα για «πολλούς».
Τα αποτελέσματα θα είναι απλά ένας αριθμός μέσα στην ημερήσια λίστα, όσοι κάναμε το τεστ γνωρίζουμε η θα μάθουμε μέχρι αύριο το αποτέλεσμα και είναι κάτι που αφορά πρώτα εμάς και τους δικούς μας , μετά απλώνεται η βεντάλια, αν το τεστ είναι θετικό ακολουθούμε τις οδηγίες αν πάλι όχι κάνουμε ότι και πριν με περισσότερη προσοχή. Αυτό βέβαια προϋποθέτει αυτογνωσία, ευσυνειδησία και ενδιαφέρον για τον συνάνθρωπο.
Ας έρθουμε τώρα σ’ αυτό που μας καίει… Έχω να κάνω μια πρόταση: Ας ασχοληθούμε με την κατσίκα που δεν έχουμε κι όχι με την κατσίκα του γείτονα. Και για να καταλαβαινόμαστε ας κοιτάξουμε την οικογένεια μας, το σπίτι μας κι όταν λύσουμε τα θέματα μας ας δούμε πως θα βοηθήσουμε κι όχι πως θα « βγάλουμε το όνομα» η το μάτι του διπλανού μας. Κατάντησε κουραστικό αλήθεια.
Κανείς δεν κατάφερε ποτέ κάτι στιγματίζοντας και σπιλώνοντας ανθρώπους και τόπους. Στο τέλος που μετριούνται τα χαρτιά χαμένος βγαίνει και με διαφορά.
Κατά φύση ρομαντική ελπίζω σε ένα καλύτερο αύριο για όλους μας και σαν άλλη εστεμμένη που με ρώτησαν τι θέλω για τον κόσμο θα πω :παγκόσμια ειρήνη ,όχι πείνα και φτώχεια στον πλανήτη και υγεία για όλους.
Ξέχασα το βασικότερο, ανοιχτά φτερά, μάτια, αυτιά, μυαλά και ανοιχτές καρδιές. Μέχρι να ανοίξουμε τις αγκαλιές μας και να τις κλείσουμε σφιχτά γεμάτες.
