Το βιβλίο του Ρόμπερτ Γκραίηβς «Εγώ ο Κλαύδιος» αποτελεί την πρόταση του «Παλαιού Βιβλιοπωλείου»
«ΕΓΩ Ο ΚΛΑΥΔΙΟΣ»
Συγγραφέας: Ρόμπερτ Γκραίηβς
Θέμα: Ξένη Πεζογραφία
Εκδότης: Κέδρος
Μετάφραση: Αλέξανδρος Κοτζιάς
Σελίδες: 552
ISBN: 9789600407532
ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
Ποιος είναι στην πραγματικότητα ο Κλαύδιος που οι συγγενείς και οι φίλοι τον αποκαλούν “εκείνος ο Κλαύδιος”, “Κλαύδιος ο ηλίθιος”, “Κλαύδιος ο ψευδός” ή “ο καημένος ο θείος Κλαύδιος”;
Χίλια εννιακόσια χρόνια ύστερα από την άνοδο του στο θρόνο της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, αυτός ο ίδιος Κλαύδιος -ο Τιβέριος Κλαύδιος Δρούσος Νέρων Γερμανικός- γίνεται ο αξιαγάπητος ήρωας ενός από τα πιο δημοφιλή ιστορικά μυθιστορήματα της εποχής μας.
Συνεσταλμένος και ευγενικός, διόλου φιλόδοξος και στην πραγματικότητα έξυπνος και στοχαστικός, ζει τον 1ο μ.Χ. αιώνα στα ανάκτορα των πιο φημισμένων αυτοκρατόρων της Ρώμης, του θεϊκού Αυγούστου, του παππού του, του αυταρχικού Τιβέριου, του θείου του και του αιμοβόρου Καλιγούλα.
Με την οξύνοια, το χιούμορ και την αδιαμφισβήτητη ικανότητα να καταλαβαίνει τους ανθρώπους, κατορθώνει όχι μόνο να διαφύγει και να επιβιώσει των ραδιουργιών της αυλής, αλλά και να ανακηρυχθεί ύπατος αρχηγός της απέραντης Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.
Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ
Ο Ρόμπερτ Γκραίηβς (1895-1986) γεννήθηκε στο Γουίμπλεντον της Αγγλίας. Ήταν γιος του Ιρλανδού συγγραφέα Άλφρεντ Πέρσιβαλ Γκρέιβς και της Αμαλίας Φον Ράνκε. Από το σχολείο του βρέθηκε ξαφνικά στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, όπου υπηρέτησε κι έφθασε ως το βαθμό του λοχαγού των Βασιλικών Ουαλλών Τυφεκιοφόρων. Κυρίως κλίση του ήταν η ποίηση. Εκτός από ένα χρόνο που εργάσθηκε ως καθηγητής της αγγλικής λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο του Καΐρου, στα 1926, άσκησε αποκλειστικά το επάγγελμα του συγγραφέα. Η βιβλιογραφία των έργων του, που εκδόθηκε το 1965, αποδίδει σ’ αυτόν 114 ανομοιογενή έργα αλλά, τελικά, ξεπέρασε τα 120. Στα ιστορικά μυθιστορήματά του συμπεριλαμβάνονται: “Εγώ ο Κλαύδιος”· “Κλαύδιος ο Θεός”· “Ο Λοχίας Αμνός του Εννάτου”· “Βελισάριος”· “Η σύζυγος του κ. Μίλτωνος”· “Το χρυσόμαλλο δέρας”· “Τα νησιά της αφροσύνης”. Η αυτοβιογραφία του, “Αντίο σ’ όλα αυτά”, εκδόθηκε το 1929. Τα δύο περισσότερο πολυσυζητημένα από τα μη μυθοπλαστικά πεζογραφήματά του, είναι “Η λευκή θεά”, που εισάγει μια νέα εκδοχή του ποιητικού ενστίκτου, και “Η αποκατάσταση του Ευαγγελίου του Ναζωραίου” που πραγματεύεται και επανεξετάζει την πρωτοχριστιανική περίοδο. Μετέφρασε Απουλήιο, Λουκιανό και Σουετόνιο από τα λατινικά και συγκέντρωσε, για πρώτη φορά στις μέρες μας, ό,τι έχει φτάσει σε μας από την ελληνική μυθολογία στους “Ελληνικούς μύθους” του. Εξελέγη καθηγητής της ποίησης στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης το 1961 και επίτιμο μέλος του Κολεγίου του Αγίου Ιωάννη της Οξφόρδης το 1971. Το 1975, κυκλοφόρησε μια νέα έκδοση των ποιητικών του απάντων. Μετά το 1929, ζούσε μόνιμα στη Μαγιόρκα. Πέθανε το 1986.
