Σε ηλικία 88 ετών έφυγε από κοντά μας ο λογοτέχνης Μάρκος Συνοδινός. Γεννημένος το 1933 στην Αμοργό, άφησε σπουδαίο έργο και έτυχε διακρίσεων και βραβεύσεων τιμώντας και την ιδιαίτερα του πατρίδα. Τα έργα του υπάρχουν σε βιβλιοθήκες του εξωτερικού και πολλά από αυτά έχουν μελοποιηθεί.

Το 1986 εκδίδει την πρώτη του ποιητική συλλογή «Ο λυράρης βασιλιάς» και ακολουθούν «Άνοιξη η μεγάλη ελπίδα», ποιητικό 1987, «Ημέρα και νύχτα», πεζογράφημα 1989 και «Η ρεματιά”, επίσης ποιητικό 1993. Τόσο στον ποιητικό όσο και στον πεζό λόγο δείχνει όλη του την αγωνία για την επί γης ειρήνη και μια κοινωνία πιο σωστή, πιο δίκαιη. Χειμαρρώδης στις εμπνεύσεις του, λυρικός και επικός μαζί, ακολουθεί το ύφος των μεγάλων παραδοσιακών ποιητών -που τα μηνύματά τους είναι διαχρονικά και εδραιωμένα σε στέρεες αλήθειες.

Ήταν μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, ιδρυτικό μέλος του Αριστοτελικού Ομίλου Αθηνών και της Φιλολογικής Στέγης Πειραιώς. Είχε λάβει την τιμητική διάκριση στο διαγωνισμό Νίκου Καββαδία του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, βραβείο Φιλολογικής Στέγης Πειραιώς, βραβείο της Ενώσεως Αιγιαλιτών, δίπλωμα τιμής της Πνευματικής Ολυμπιάδας 2001. Το 2000 τιμήθηκε από την Ακαδημία Γραμμάτων, Τεχνών και Επιστημών, “Trinacria” της Μεσσήνης της Σικελίας, με τιμητικό ακαδημαϊκό δίπλωμα.

Η Πανελληνία Ένωση Λογοτεχνών τον τίμησε παρουσιάζοντας το έργο του το 2018 όπου του απέδωσε πλακέτα για την προσφορά του στα γράμματα και στον Πολιτισμό. Ήταν ενεργό μέλος του Συνδέσμου Αμοργίνων αρθρογραφώντας και στην εφημερίδα του Συνδέσμου.

Ο Δήμαρχος Αμοργού κ Λευτέρης Καραΐσκος εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στην οικογένεια του εκλιπόντος.

(Κεντρική φωτογραφία από την βράβευσή του για το σύνολο του έργου του από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών την Τρίτη 28 Φεβρουαρίου 2017 στην αίθουσα εκδηλώσεων της Ένωσης Λογοτεχνών)

Ας δούμε τι αναφέρει η κόρη του Ράνια Συνοδινού στην σελίδα της για τον πατέρα της

Ο Μάρκος Συνοδινός γεννήθηκε στην Αμοργό το 1933. Ο Β’ Παγκόσμιος πόλεμος τον προβλημάτισε αποφασιστικά και αναζήτησε τις αιτίες του. Αναγκάζεται να δουλέψει στα καράβια, να ‘ρθεί σ’ επαφή με πολύ κόσμο και να μελετήσει τις διαφορές των ανθρώπων. Ανήσυχος πάντα αναζητούσε την αλήθεια μέσα από βιώματα, παρατηρήσεις και προβληματισμούς. Συνεργάζεται με διάφορα περιοδικά και εφημερίδες. Έχει συγγράψει πολλές μελέτες ιστορικές και ειρηνιστικές. Τα έργα του υπάρχουν σε βιβλιοθήκες του εξωτερικού και πολλά από αυτά έχουν μελοποιηθεί. Το 1986 εκδίδει την πρώτη του ποιητική συλλογή “Ο λυράρης βασιλιάς” και ακολουθούν “Άνοιξη η μεγάλη ελπίδα”, ποιητικό 1987, “Ημέρα και νύχτα”, πεζογράφημα 1989 και “Η ρεματιά”, επίσης ποιητικό 1993. Τόσο στον ποιητικό όσο και στον πεζό λόγο δείχνει όλη του την αγωνία για την επί γης ειρήνη και μια κοινωνία πιο σωστή, πιο δίκαιη. Χειμαρρώδης στις εμπνεύσεις του, λυρικός και επικός μαζί, ακολουθεί το ύφος των μεγάλων παραδοσιακών ποιητών -που τα μηνύματά τους είναι διαχρονικά και εδραιωμένα σε στέρεες αλήθειες.

Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, ιδρυτικό μέλος του Αριστοτελικού Ομίλου Αθηνών και της Φιλολογικής Στέγης Πειραιώς. Έχει λάβει τιμητική διάκριση στο διαγωνισμό Νίκου Καββαδία του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, βραβείο Φιλολογικής Στέγης Πειραιώς, βραβείο της Ενώσεως Αιγιαλιτών, δίπλωμα τιμής της Πνευματικής Ολυμπιάδας 2001. Το 2000 τιμήθηκε από την Ακαδημία Γραμμάτων, Τεχνών και Επιστημών, “Trinacria” της Μεσσήνης της Σικελίας, με τιμητικό ακαδημαϊκό δίπλωμα.