Η προσταγή της μάνας ξεκάθαρη “Η Κυριακή που θ’ αερίσεις τ’ αμπαδέλι, που θα βγάλεις απ’ το μπαούλο την περιουσία σου και θα την δέσεις στη μέση σου σφιχτά, σφιχτά και θα κατέβεις στην πλάτσα, περήφανος για την καταγωγή σου .
Η Κυριακή που θες να ζήσεις όσο καμία άλλη. Η Κυριακή που κι αυτοί που λείπουν θα ‘ναι ‘κει, μαζί σου. Η δικιά σου Κυριακή». Και οι μικροί Απεραθίτες μπορεί να μην καταλαβαίνουν την σημασία των λεγόμενων από την μητέρα τους, όμως γνωρίζουν ότι από εδώ και πέραα, αυτή τη Κυριακή θα είναι η σπουδαιότερη της ζωής τους.
Και θα χορεύουν κάθε φορά σαν να είναι η τελευταία πράξη …
Και θα καταθέτουν την ψυχή τους στα μάρμαρα της πλάτσας…
Γιατί αυτό απαιτεί η ψυχή των Απεραθιτών…
Αυτό απαιτεί η ιστορία αυτού του χωριού…Το DNA ποτέ δεν χάνεται….
Ευχαριστούμε την Γαλήνη Μπαρδάνη για το κείμενο που μας πρόσφερε οχι μόνο ως μία γυναίκα που αρέσκεται να διασώζει τη παράδοση αλλά και ως μάνα που προσπαθεί να περάσει στα παιδιά της τα ήθη και τα έθιμα του χωριού της, της Απεράθου Νάξου
