Ένα ταξίδι είναι η ζωή, μας πάει και μας φέρνει
κι’ όλο πάλι απ’ την αρχή.
Ένα ταξίδι είναι η ζωή, στου κόσμου τα λιμάνια
μια γιορτή, μια Κυριακή.
Το πλοίο φεύγει … Μία ακόμη Κυριακή… Το ταξίδι της επιστροφής. Για πόσο ακόμη;
Το λιμάνι της Νάξου χάνεται σιγά σιγά.. Η Πορτάρα αποτελεί σημείο αναφοράς για κάθε σκέψη που έχει να κάνει με το νησί των Κυκλάδων
Η απορία παραμένει όμως “πότε θα ανέβω εκεί να την θαυμάσω από κοντά;”
Σύντομα… Ακούγεται η φωνή μέσα στο κεφάλι μου…
Για την ώρα το πλοίο αφήνει πίσω του την Νάξο…
Οι γραμμές που σχηματίζονται στη θάλασσα δεν είναι τίποτα περισσότερο από μία υπόσχεση ότι σύντομα θα βρίσκομαι και πάλι στο νησί του Διόνυσου, της Αριάδνης, του Μαρκου Σανούδου …
Οπως λέει άλλωστε και το τραγούδι “Η θάλασσα με πλάνεψε, με μάγεψε και με σέρνει πάνω της”….
