Τα τύμπανα χτύπησαν δυνατά το βράδυ του Σαββάτου 29 Φεβρουαρίου… πιο δυνατά από ποτέ… Τα άσπρα “φαντάσματα” κινούνται στους μικρούς και μεγάλους δρόμους… Οι δάδες έχουν ανάψει.. Τα πρόσωπα χαμογελαστά… Οι εντολές γραμμένες εκεί που δεν πιάνει το μελάνι.. Οι λαμπαδηφορίες, ένα έθιμο που γεννήθηκε από την ανάγκη μίας χούφτας παιδιών ως αντίδραση στο ξενέρωμα της εποχής πριν από 25 χρόνια, είναι και πάλι εδώ… Και για πρώτη φορά ενδεχομένως να έχει το ίδιο νόημα με τότε. “Κουφάλες δεν θα υποταχτούμε ποτέ στην κακομοιριά που θέλετε να μας εντάξετε…” Η Νάξος στέλνει το δικό της μήνυμα…
Οχι, δεν είμαστε μάγκες.. Οχι. δεν αψηφούμε τα μέτρα της Κυβέρνησης για τον Κορωνοϊό.. Αλλά, όπως και τότε που ξεκίνησε αυτό το έθιμο, η αντίδραση είναι η ίδια απέναντι στο παράλογο μίας κατάστασης… Της απαγόρευσης μερικών δράσεων και όχι όλων; Η αντίδραση έρχεται από περίπου τετρακόσια παιδιά… Οι περισσότεροι ξένοι… Το παράδοξο είναι ότι αρκετά νέα παιδιά θα φορέσουν το σεντόνι, θα βάψουν το πρόσωπο αλλά δεν θα ακολουθήσουν την διαδρομή..
Χωρισμένες σε δύο ομάδες κατεβαίνουν από το κάστρο προς την κεντρική παραλία… Ο παλμός είναι το ίδιο δυνατός με πέρυσι ή και πρόπερσι… Ο αριθμός δεν παίζει ρόλο. Αυτό που μετράει είναι η ψυχή.. Πάντα ήταν το πλεονέκτημα του Ελληνα… Η διαδρομή όλη η ίδια… Και έφτασαν έως την Πορτάρα, τον ημιτελή ναό του Απόλλωνα…
Και στη συνέχεια αποχώρησαν και χάθηκαν στα σοκάκια της Νάξου… Ομως, το φετινό σύνθημα που ακούστηκε ” Εεεεεε, Οοοοοο στ’ α@@@@ μας τον γράψαμε τον κορωνοϊό!” θα μας θυμίζει το παράλογο των κυβερνητικών αποφάσεων…
Καλή Αγία Σαρακοστή να έχουμε…
