Εδώ και με μερικές ημέρες μέσω ΦΕΚ έγινε η αναγνώριση ως φυσικού πόρου νερού πηγής του Κακάβου Κύθνου ως ιαματικού
Δεν είναι λίγοι αυτοί που γνωρίζουν την Κύθνο ως «Θερμιά». Ο λόγος; Μα οι ζεστές ιαματικές πηγές οι οποίες βρίσκονται στον γραφικό όρμο Λουτρά, στην βορειοανατολική πλευρά του νησιού. Τα Λουτρά λοιπόν που τα τελευταία χρόνια έχουν αξιοποιηθεί τουριστικά φιλοξενούν τις μοναδικές ιαματικές πηγές των Κυκλάδων. Πρόκειται για δύο θερμές πηγές. Η μία, των Αγίων Αναργύρων, είναι αλατούχα και βρίσκεται μέσα στο υδροθεραπευτήριο που λειτουργεί εδώ και πολλά χρόνια προσελκύοντας μεγάλο αριθμό επισκεπτών. Η δεύτερη, η επονομαζόμενη πηγή του Κάκαβου, βρίσκεται σε απόσταση 50 μ. από την πρώτη, περιέχει ιωδιούχο, βρωμιούχο και χλωριούχο νάτριο και η θερμοκρασία της φτάνει τους 52 βαθμούς Κελσίου.. Έχει αποδειχθεί ότι τα νερά των πηγών ενδείκνυται για τη θεραπεία ρευματικών, αρθριτικών και γυναικολογικών παθήσεων. Το υδροθεραπευτήριο των λουτρών, είχε επισκεφθεί στο παρελθόν ο βασιλιάς Όθωνας και η σύζυγός του Αμαλία.
Αναγνώριση
Και το ευχάριστο είναι ότι από τις 29 Ιουνίου 2016 και η Πηγή του Κάκαβου χαρακτηρίζεται πλέον με …παπά και με κουμπάρο (βλ ΦΕΚ) ως ιαματική. Και αυτό το γνωρίζουμε μέσω δελτίου Τύπου που φέρει την υπογραφή του Δημάρχου Κύθνου κου Γαρδέρη, ο οποίος μας ενημερώνει ότι «Με μεγάλη ανακούφιση και χαρά σας ανακοινώνουμε ότι πραγματοποιήθηκε η αναγνώριση των Ιαματικών Πηγών Αγίων Αναργύρων με το Φ.Ε.Κ. Αριθμός Φύλλου 1860/24-06-2016 και Κακάβου Κύθνου με το Φ.Ε.Κ. Αριθμός Φύλλου 1861/24-06-2016 . Αναγνωρίζονται ως ιαματικοί, οι φυσικοί πόροι «νερό πηγής Αγίων Αναργύρων Κύθνου» και «νερό πηγής Κακάβου Κύθνου», που βρίσκονται στον οικισμό Λουτρά. Οι φυσικοί πόροι χαρακτηρίζονται και ταυτοποιούνται ως: υπέρθερμα μεταλλικά, ισχυρά χλωριονατριούχα, ασθενώς θειούχα και ανθρακούχα, υπερτονικά, ασθενώς ραδιενεργά ιαματικά νερά. Τρόπος χρήσεως των φυσικών πόρων είναι η λουτροθεραπεία. Ενδείκνυνται για νοσήματα μυοσκελετικού και νευρικού συστήματος, δερματικές και γυναικολογικέ παθήσεις. Αντενδείκνυνται για συστηματικά, μεταδοτικά, καρδιαγγειακά νοσήματα, ηπατική και νεφρική ανεπάρκεια.
Κατόπιν τούτου αντιμετωπίστηκαν τα εμπόδια για την περαιτέρω αξιοποίηση των Ιαματικών Πηγών Κύθνου και του κτιρίου όπου στεγάζονται, επιβραβεύοντας τη συνεχή συνεργασία και επαφή του Δημάρχου Κύθνου κ. Γαρδέρη Σταματίου και του Προέδρου του ΤΑΙΠΕΔ κ. Πιτσιόρλα Στ.
Οι ιαματικές πηγές μέσα στο χρόνο
Ενδιαφέρον όμως έχει να γνωρίσει κανείς την ιστορία των λουτρών. Και με την αρωγή της ιστοσελίδας του Δήμου (kythnos.gr) διαβάζουμε ότι : «Κανείς από τους αρχαίους συγγραφείς δεν αναφέρεται στις ιαματικές πηγές της Κύθνου. Η χρήση τους λοιπόν δεν ήταν γνωστή στην αρχαιότητα, παρά το γεγονός ότι στο Αρχαιολογικό Μουσείο υπάρχει ανάγλυφο του 4ου π. Χ. αιώνα που παριστάνει την υποδοχή του Ασκληπιού από κάποιον τοπικό ήρωα και δηλώνει ότι πιθανότατα υπήρχε ήδη από τα ύστερα χρόνια κάποιο ιερό στη θέση των θερμών πηγών.
Από την άλλη πλευρά, η εκδοχή ότι δημιουργήθηκαν από ισχυρή έκρηξη του νεκρού τώρα ηφαιστείου, του Σωρού, στους ρωμαϊκούς ή βυζαντινούς χρόνους, μάλλον φαίνεται τολμηρή.
Το πιθανότερο είναι ότι υπήρχαν μεν στην αρχαιότητα, αλλά δεν χρησιμοποιούνταν παρά μόνο κατά τους ρωμαϊκούς ή βυζαντινούς χρόνους. Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγουν οι αρχαιολόγοι λόγω της ύπαρξης διαφόρων ευρημάτων: ενός πλίνθινου λουτήρα, στον οποίο διοχέτευε νερό ένα αυλάκι που ερχόταν από την πηγή των Αγ. Αναργύρων, πέντε τάφων γύρω από τις πηγές καθώς και ενός μικρού γυάλινου αγγείου.
Όλα αυτά τα στοιχεία μαρτυρούν ότι η χρήση των λουτρών γίνονταν και σε εποχή κατά την οποία ο χριστιανισμός δεν ήταν ακόμα διαδεδομένος στη Κύθνο.
Τα ερείπια των αρχαίων λουτήρων ήταν εμφανή μέχρι το 1782. Τότε ένας ντόπιος αρχιτέκτονας, ο Κωνσταντίνος Ζανάκης, με την επιμέλεια του Νικολάου Μαυρογένη διερμηνέα του τουρκικού στόλου, και με δαπάνες της κοινότητας των Μεσσαριωτών, έχτισε θολοσκεπή δεξαμενή αντί λουτήρα και αποδυτήριο στην πηγή των Αγ. Αναργύρων.
Υπάρχει δε από τότεμια εντοιχισμένη επιγραφή στην οποία αναγράφεται: ¨”Οικοδομή δι’ εξόδων και δαπάνης του ενδοξότατου πανευγενεστάτου και περιβλέπτου άρχοντος δραγουμάνου του μεγάλου στόλου κυρίου Νικολάου Μαυρογένους. ΑΨΠΒ Ιουλίου 28 ΚΗ”
Το πολύτιμο “κακκάβειον ύδωρ” έμενε παραμελημένο από τους Κύθνιους . Πίστευαν ότι εκεί κάτω στις πηγές αυτές εργάζονταν οι διάβολοι της κόλασης και ότι τα Κόκκινα, όπου βρίσκονταν οι θερμές πηγές, ήταν η κατοικία των νεράιδων τις οποίες πολλοί από τους ντόπιους βεβαίωναν ότι τις είδαν να χορεύουν και να τραγουδούν.
Οι ντόπιοι χρησιμοποιούσαν τις πηγές για το πλύσιμο και το πάτημα όπως οι ίδιοι λένε των μάλλινων κυρίως χειροποίητων κουβερτών αλλά και χαλιών.
Την σπουδαιότητα και τον θεραπευτικό χαρακτήρα των θερμών πηγών της Κύθνου διαπίστωσαν πρώτοι οι γερμανοί γιατροί και χημικοί, που ήρθαν στην Ελλάδα μαζί με τον Όθωνα.
Με δικές τους συστάσεις και με επιστημονικό τρόπο οικοδομήθηκε η δεξαμενή της πηγής των Αγ.Αναργύρων το 1838, αφού πρώτα, το 1830 και το 1833, έγιναν χημικές αναλύσεις που απέδειξαν τις ιαματικές δυνατότητες των πηγών.
Το 1836 έφθασε στην Κύθνο ο βασιλικός αρχιτέκτονας Christian Hansen, ο οποίος έφτιαξε τα σχέδια του συγκροτήματος των ιαματικών λουτρώνμαζί με τον βοηθό του Laurent.. Επιθυμία της κυβέρνησης, ύστερα από εισήγηση της ιατρικής σχολής, ήταν να εκσυγχρονισθούν οι εγκαταστάσεις.
Στόχος τους ήταν η ανέγερση μιας κατασκευής που να αποτελείται από ιδιαίτερα λουτρά κοντά στις πηγές και από υγιεινά και κατάλληλα δωμάτια διαμονής των ασθενών, εναρμονισμένα με το οικοδόμημα των λουτρών.Εντέλει δεν έχτισε ο ίδιοςο Hansenαυτά τα κτίρια, γιατί είχε αναλάβει να σχεδιάσει το Πανεπιστήμιο στην Αθήνα, που είχε αρχίσει το 1836 και ολοκληρώθηκε το 1864. Την εκτέλεση του σχεδίου που ξεκίνησε το 1839, ανέλαβε ο Laurent».
