Η συζήτηση στο Περιφερειακό Συμβούλιο για το νομοσχέδιο της κυβέρνησης που βρίσκεται σε διαβούλευση και αφορά το Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο για τον Τουρισμό, έφερε στην επιφάνεια τις αγεφύρωτες αντιθέσεις ανάμεσα στα συμφέροντα των λίγων, με τα συμφέροντα της πλειοψηφίας του λαού.
Γιατί στο Ειδικό Χωροταξικό για τον Τουρισμό προβλέπονται, όλα εκείνα τα κανονιστικά μέτρα και οι κατευθύνσεις που δίνουν στους μεγάλους τουριστικούς ομίλους το «πράσινο φως» για μεγάλες επενδύσεις σε τετράστερα και πεντάστερα, τουριστικά χωριά με βίλες, ακόμα και σε προστατευόμενες περιοχές, μικρά νησιά , ενώ οι μικροεπιχειρήσεις θα βρεθούν απέναντι σε ένα δυσβάσταχτο ανταγωνιστικό περιβάλλον, προσπαθώντας να επιβιώσουν.
Είναι η συνέχεια της «ανάπτυξης» για το τουριστικό κεφάλαιο, που του επιτρέπει και του επιδοτεί από τη φορολογία του λαού «στρατηγικές επενδύσεις», παραδίδοντάς του τεράστιες εκτάσεις ακτών και παραλιών, δίνοντάς του σήμερα μεγαλύτερα κίνητρα, και αποκλείοντας τις μικρές επιχειρήσεις.
Σύμφωνα με όσα αναφέρονται και στην ΣΜΠΕ, δεν προβλέπεται κανένας ουσιαστικός περιορισμός στη δημιουργία νέων τουριστικών μονάδων στις κορεσμένες τουριστικά περιοχές, ενώ οι ποσοστώσεις που υπήρχαν για τις μεγάλες τουριστικές μονάδες στα νησιά έχουν «εξαφανιστεί», όπως πάει να εφαρμοστεί στην Αστυπάλαια η οποία κατατάσσεται στις αναπτυσσόμενες περιοχές και επιχειρείται κατασκευή τουριστικής μονάδας με 300 βίλες σε έκταση 29.000 τετρ. μέτρων, στην οποία αντιδρά όλη η κοινωνία.
Η περιβόητη φέρουσα ικανότητα και το πόσο μπορεί ν’ αντέξει ένας τόπος, οι υποδομές και το περιβάλλον του τη τουριστική δραστηριότητα, γίνεται ένα κενό γράμμα, όταν εκ των προτέρων δεσμεύονται όλα τα υποκείμενα Χωροταξικά , δηλ. Περιφερειακά Χωροταξικά Πλαίσια, τα Γενικά Πολεοδομικά Σχέδια (ΓΠΣ) που είναι σε εξέλιξη στα νησιά, τα Σχέδια Χωρικής και Οικιστικής Οργάνωσης Ανοικτών Πόλεων (ΣΧΟΟΑΠ), τα Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια (ΤΠΣ), κλπ. πρέπει να είναι σύμφωνα με το τι καθορίζεται στο Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο για τον Τουρισμό.
Επιτρέπεται μόνο κατά μια κατηγορία να προτείνουν αλλαγή, με τεκμηριωμένη μελέτη. Και από εδώ αποδεικνύεται ότι η ανάπτυξη ούτε γίνεται από τον λαό ούτε είναι για τον λαό. Είναι σχεδιασμένη κεντρικά από τους ομίλους και τα μονοπώλια με κριτήριο τα κέρδη τους. Αυτήν την ανάπτυξη θωρακίζει το αστικό κράτος με ένα ακόμα νομοθέτημα, συμπλήρωμα όλων των προηγούμενων και με όλες τις κυβερνήσεις.
Ειδικά για τους εργαζόμενους και ποιες θα είναι οι επιπτώσεις της εφαρμογής αυτού του Χωροταξικού Σχεδιασμού, δεν βρίσκονται καν στο κάδρο αυτών των «πονημάτων». Και πως να είναι, αφού οι εργασιακές συνθήκες στις οποίες ήδη εργάζονται είναι γαλέρας και σπάνε απάνθρωπα ρεκόρ κάθε χρόνο για τη σωτηρία του «θαύματος».
Οι ενστάσεις και οι παρατηρήσεις που κατατέθηκαν από την περιφερειακή αρχή, υπερψηφίζοντας όμως το Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο για τον Τουρισμό, δείχνει και τις δυσκολίες που έχει σήμερα το σύστημα όπως και οι πολιτικοί του εκπρόσωποι στη Τοπική Διοίκηση να ενσωματώσουν τη δυσαρέσκεια από τις επιπτώσεις της καπιταλιστικής ανάπτυξης, που συγκεντρώνει ολοένα και περισσότερο τον πλούτο σε λίγα χέρια. Τη δυσκολία να διαχειριστούν την μέχρι πρότινος πολιτική τους ταύτιση με τις μεγαλοεπενδύσεις και τις επιδιώξεις σήμερα μερίδων του κεφαλαίου για «ήπια ανάπτυξη» με «σήμα».
Η Λαϊκή Συσπείρωση βρίσκεται απέναντι σ’ αυτήν την πολιτική που μετατρέπει παραλίες, βουνά, δάση, ιαματικές πηγές, μνημεία, αρχαιολογικούς χώρους, περιοχές NATURA, σε χρυσοφόρα πεδία επιχειρηματικής δράσης. Βρίσκεται απέναντι στην πραγματικότητα που θέλει στον κλάδο να κυριαρχούν τα μονοπώλια και οι tour operator και όπου το δικαίωμα σε φθηνές διακοπές γίνεται άπιαστο όνειρο για την συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων.
Όλος ο πλούτος είναι δικός του και μπορεί να τον διεκδικήσει.
