Το ταξίδι μέσα από τη φωτογραφική μηχανή της Γαλήνης Μπαρδάνη ολοκληρώθηκε χθες στην Μουτσούνα… Το μεγάλο «ευχαριστώ» αλλά και οι σκέψεις που προδιαθέτουν ότι το ταξίδι αυτό θα έχει και συνέχεια
Το κτήριο στη Μουτσούνα που στέγαζε κάποτε το διοικητήριο όσον αφορά την αξιοποίηση της σμύριδας είναι στα όρια του… Μουντό με τις ρωγμές να δείχνουν την ηλικία του λες και είναι οι ρυτίδες στο πρόσωπο ενός ηλικιωμένου, μοιάζει έτοιμο να διαλυθεί… Και όμως υπάρχουν τρόπο να αξιοποιηθεί. Έστω και για δύο μέρες. Έστω και χωρίς να ανοίξει μία πόρτα.. Η πρόταση από το Δήμο Νάξου και Μικρών Κυκλάδων για αξιοποίησή του είναι δεδομένη. Όπως και η διάθεση των μελών του συλλόγου «Τα Καπόνια» που θέλουν να δουν και πάλι την Μουτσούνα όμορφη και κυρίως ασφαλής μέσα από τα προβλήματα (μικρά ή μεγάλα) της καθημερινότητας…
Και το Σαββατοκύριακο, στο προαύλιο χώρο του κτηρίου που δεσπόζει στη παραλία της Μουτσούνας με το …σηκωμένο δάπεδο, τη μπασκέτα και το δέντρο που δημιουργεί μία πολύ όμορφη σκιά, φιλοξενήθηκε η έκθεση φωτογραφίας της Γαλήνη Μπαρδάνη με τίτλο « 12 μήνες». Και αποτέλεσε ένα πολύ όμορφο δώρο για τους επισκέπτες που έτρεξαν (όπως και οι νεώτεροι) να δουν μία άλλη οπτική της καθημερινότητάς τους…
Και η Γαλήνη Μπαρδάνη, αυτή η όμορφη Απεραθίτισσα, ένιωσε την ανάγκη να πει με τον δικό της τρόπο ένα μεγάλο «ευχαριστώ» σε όσους την βοήθησαν… «Γεννημένη τον Δεκέμβρη του 77 στην Αθήνα …Κάπως έτσι ξεκίνησε! Ευχαριστώ πολύ την Άγονη Γραμμή Γόνιμη που υποστήριξε την προσπάθεια μου. Καμιά φορά στη ζωή μας βρίσκονται άνθρωποι που έρχονται εκεί που δεν τους περιμένεις ,τόσο διαφορετικοί μα τόσο ίδιοι με ‘σένα για να σου δείξουν πως τα θέλω σου, χρειάζονται απλά να ακουστούν. Στέφανε σ’ ευχαριστώ.
Ευχαριστώ τον Δήμο Νάξου και μικρών Κυκλάδων για την παραχώρηση του χώρου του.
Ένα ιδιαίτερο ευχαριστώ οφείλω στον σύλλογο της Μουτσούνας «Τα Καπόνια» για την θερμή υποστήριξη και για την φιλοξενία. Τρανή απόδειξη πως οι όμορφοι άνθρωποι κάνουν όμορφα πράγματα απλά και μόνο με τα μάτια και την ψυχή… Ευχαριστώ πολύ!»
Η πρώτη της έκθεση έγινε στο χώρου του Δημαρχείου Νάξου και Μικρών Κυκλάδων. Στο φουαγιέ του «Ιακ. Καμπανέλλης» πριν από μία εβδομάδα με την Γαλήνη Μπαρδάνη στο εισαγωγική της κείμενο να σημειώνει « Ξαναγεννημένη στ’ Απεράθου τον Σεπτέμβρη του 2013 λέει η ψυχή μου. Επιστέφοντας στον τόπο μου, άρχισα να τον αγαπώ κι εκείνος μου έδειξε τα πιο κρυφά του μυστικά. Μου έδωσε τους «12 μήνες» του, κι εγώ με τη σειρά μου τους δίνω σ’ εσάς. Δώδεκα μήνες, δεκατρείς φωτογραφίες , γιατί ο ένας μήνας από όλους, είναι για μένα αυτός που υπογράφει την ληξιαρχική πράξη γεννήσεως μου, οι ήχοι και τα χρώματα του ,είναι τα πρώτα μου βήματα στον κόσμο της εικόνας».
Εμείς; Απλά της λέμε ένα μικρό «ευχαριστώ»… και μας αρέσει να της κλέβουμε τις σκέψεις… Είναι άλλωστε ξεχωριστές… Όπως αυτή που της δημιουργήθηκε όταν είδε την έκθεσή της ως … επισκέπτης «Κλέφτης στιγμών, εικόνων, λέξεων η όλων; Κάπως έτσι αισθάνθηκα σήμερα όταν συναντήθηκα με τους μήνες μου. Όμως όταν τους κοίταξα ξανά, ένιωσα ένας μικρός μεταφορέας, σαν αχθοφόρος, που κουβαλά βαλίτσες και μετά θυμάται τις διαδρομές…»
Ενώ παραθέτουμε και την τελευταία της σκέψη, όταν έκλεισε η έκθεση και έπεσαν οι τίτλοι τέλους για φέτος «Όταν κάτι που αγαπάς αγκαλιάζεται με τέτοιον τρόπο δεν έχεις να πεις παρά ευχαριστώ. Καταλήγεις να πεις πως οι άνθρωποι κάνουν τον τόπο…»
Και να της πούμε ότι απ όλη αυτή την εμπειρία οφείλει να κρατήσει τη … συμβουλή μίας φίλης της… Που της ψυθίρισε «Το ταξίδι και οι περιπέτειες του έχουν τη μεγαλύτερη αξία. Αυτά στιγματίζουν τις ψυχές και το “είναι” μας. Ο προορισμός είναι η ανταμοιβή…..» Το ταξίδι μετράει Γαλήνη… Το έλεγε και ο Καβάφης… Και περιμένουμε το επόμενό σου.. Με την σιγουριά ότι θα είναι εξίσου συναρπαστικό…
