Στη Ρόδο ο Πρωθυπουργός – Επισκέπτεται το Εθνικό Θέατρο – “Θα γίνει το Εθνικό Θέατρο Ρόδου ξανά ένα στολίδι” – Χατζημάρκος “Το χιλιοπαιγμένο έργο της αδράνειας έχει κουράσει τους πολίτες με τις επαναλήψεις του και δεν μας αφορά πλέον”.
Την χρηματοδότηση του έργου της αποκατάστασης και εκσυγχρονισμού του κτιρίου του Εθνικού Θεάτρου Ρόδου, ανακοίνωσε σήμερα ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, ανταποκρινόμενος στο αίτημα που του κατέθεσαν από κοινού ο Περιφερειάρχης Νοτίου Αιγαίου Γιώργος Χατζημάρκος και ο Δήμαρχος Ρόδου Αντώνης Καμπουράκης, για την ανάγκη σωτηρίας και επαναλειτουργίας ενός από τα πλέον εμβληματικά, ιστορικά κτίρια της Ρόδου και ενός από τα σημαντικότερα στο είδος του διεθνώς.
Ο Πρωθυπουργός έφτασε σήμερα το πρωί στη Ρόδο, συνοδευόμενος από την Υπουργό Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη, τον Υπουργό Ανάπτυξης και Επενδύσεων Άδωνι Γεωργιάδη, τον Υπουργό Τουρισμού Βασίλη Κικίλια και τον Υπουργό Επικρατείας Άκη Σκέρτσο.
Με την άφιξή τους, κατευθύνθηκαν αμέσως στο κτίριο του Εθνικού Θεάτρου, όπου τους υποδέχτηκαν ο Περιφερειάρχης και ο Δήμαρχος Ρόδου. Ο Πρωθυπουργός και οι Υπουργοί ξεναγήθηκαν στις εγκαταστάσεις του όπου διαπίστωσαν την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει το κτίριο με την πάροδο του χρόνου. Ο κ. Μητσοτάκης ενημερώθηκε από την Υπουργό Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη σχετικά με την πρόοδο των μελετών για την αποκατάστασή του και εξήγγειλε την χρηματοδότηση του έργου από πόρους του Υπουργείου Πολιτισμού. Παράλληλα, εξήρε την άριστη συνεργασία της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου και του Δήμου Ρόδου με το Υπουργείο Πολιτισμού, λέγοντας χαρακτηριστικά, «αυτό το μοντέλο της συνεργασίας θέλουμε».
Της εξαγγελίας της χρηματοδότησης αποκατάστασης του εμβληματικού αυτού κτιρίου, που είναι απόλυτα συνυφασμένο με την ιστορία της Ρόδου, προηγήθηκε μια μακρά περίοδος συνεργασίας και συνεννοήσεων ανάμεσα στον Περιφερειάρχη Γιώργο Χατζημάρκο, τον Δήμαρχο Αντώνη Καμπουράκη και την Υπουργό Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη, δεδομένου ότι πρόκειται για ένα έργο σύνθετο και απαιτητικό, λόγω της ιδιαιτερότητας και της ιστορικότητας του.
Ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης αναγνώρισε την ιστορική, αρχιτεκτονική και καλλιτεχνική αξία του Εθνικού Θεάτρου, καθώς και την μεγάλη πολιτισμική συνεισφορά του από την περίοδο της ανέγερσής του επί Ιταλοκρατίας, μέχρι και την περίοδο αναστολής της λειτουργίας του το 2005. Κύριος στόχος των σχεδιαζόμενων παρεμβάσεων είναι η αποκατάσταση του Θεάτρου, με τρόπο που θα διαφυλάσσει στον μέγιστο δυνατό βαθμό την αρχική του μορφή και αξιοποιώντας τα αυθεντικά υλικά κατασκευής. Παράλληλα, θα εκσυγχρονιστεί με τις απαραίτητες τεχνολογικές και λειτουργικές υποδομές.
Η αποκατάσταση και η επαναλειτουργία του Εθνικού Θεάτρου Ρόδου, ήταν όνειρο όλης της κοινωνίας της Ρόδου, ένα ακόμα στοίχημα, να κλείσει άλλη μια ανοιχτή πληγή δεκαετιών για το νησί, διασφαλίζοντας για το ιστορικό κτίριο την αναβίωση του ρόλου που μπορεί να διαδραματίσει στα πολιτιστικά δρώμενα, όχι μόνο της Ρόδου, αλλά ολόκληρης της χώρας.
Για το λόγο αυτό, ο Περιφερειάρχης ευχαρίστησε θερμά τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη και την Υπουργό Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη που, ανταποκρινόμενοι στο αίτημα χρηματοδότησης αυτού του απαιτητικού έργου, βάζουν τη σφραγίδα τους στη σωτηρία του εμβληματικού κτιρίου.
Ειδικότερα, ο Περιφερειάρχης δήλωσε: «Θέλω να ευχαριστήσω θερμά τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη και την Υπουργό Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη, που με την παρουσία τους σήμερα εδώ, ξαναδίνουν ζωή σε έναν αρχιτεκτονικό θησαυρό που είναι συνυφασμένος με σημαντικές σελίδες, στην ιστορική πορεία της Ρόδου και των Δωδεκανήσων. Θέλω να τους ευχαριστήσω που έκαναν δεκτό το αίτημα της άμεσης χρηματοδότησης και δημοπράτησης της αποκατάστασης του Εθνικού Θεάτρου.
Προηγήθηκε μια μακρά περίοδος συνεννοήσεων και συνεργασίας, για να μπορούμε σήμερα να πούμε στην τοπική κοινωνία ότι κλείνουμε μαζί με τον Δήμαρχο Ρόδου Αντὠνη Καμπουράκη μια ακόμη πληγή ενός παρελθόντος δεκαετιών αδράνειας, που άφησαν έντονα τα σημάδια της φθοράς και της παρακμής. Σε αυτήν την παρακμή, εμείς βάζουμε τέλος. Σήμερα, μαζί με τον Πρωθυπουργό της χώρας, την Υπουργό Πολιτισμού και τον Δήμαρχο Ρόδου, ρίχνουμε την αυλαία του τέλους και ανοίγουμε ένα νέο κύκλο για το Εθνικό Θέατρο Ρόδου. Αυτό είναι το είδος της πολιτικής που θέλω να υπηρετώ. Μέσα στην πιο δύσκολη περίοδο πρωτοφανών προκλήσεων, κλείνουμε μια – μια τις πληγές που έχασκαν για δεκαετίες και προχωράμε μπροστά σε ένα μέλλον αισιόδοξο ».
Και λίγη ιστορία
Το Εθνικό Θέατρο Ρόδου κτίστηκε την περίοδο 1936 – 1937 με εντολή του τότε διοικητή των «Ιταλικών Νήσων του Αιγαίου» (Ιsole Italiane del Egeo) Cesare Maria de Vecchi. Τα σχέδια εκπονήθηκαν από τον αρχιτέκτονα Αrmando Bernabiti με σκοπό τη δημιουργία λυρικού θεάτρου, που λειτούργησε με την ονομασία «Teatro Giacomo Puccini». Το θέατρο είναι ένα τυπικό δείγμα ορθολογιστικής (ρασιοναλιστικής) αρχιτεκτονικής της Δωδεκανήσου και αποτελεί σημαντικό κτίριο της πολιτιστικής υποδομής που δημιούργησαν οι ιταλικές αρχές στα πλαίσια των επιδιώξεών τους να μετατρέψουν την πόλη της Ρόδου σε τουριστικό και πολιτιστικό κέντρο υψηλής ποιότητας στην ανατολική Μεσόγειο. Το κτήριο στην εποχή του ήταν ένα από τα πιο σύγχρονα θέατρα, ικανό να φιλοξενεί ακόμα και όπερες . Μπορούσε να φιλοξενήσει μέχρι και 1200 θεατές.
Εγκαινιάστηκε τον Μάιο του 1937, με την επισημότητα που άρμοζε σ’ ένα τέτοιο δημιούργημα για τα δεδομένα εκείνης της περιόδου με την παράσταση του μελοδράματος του Puccini «Madame Butterfly», με πρωταγωνίστρια την τότε διάσημη υψίφωνο της ιταλικής λυρικής σκηνής, Rosetta Pampanini.
Το Εθνικό Θέατρο Ρόδου δέχεται κατά την περίοδο 1972-1980 σοβαρές τεχνικές παρεμβάσεις που απέβησαν επιζήμιες σε επιμέρους θέματα όπως αυτό της λειτουργίας του κτιρίου, της μορφολογίας και της ακουστικής της πλατείας. Αυτές οι ατυχείς τεχνικές παρεμβάσεις οδήγησαν σταδιακά στην παύση της λειτουργίας του το 2005, λόγω καταρρεύσεων δομικών στοιχείων στις όψεις και το
εσωτερικό του.
Στις 20 Ιουνίου 1988, με απόφαση της τότε Υπουργού Πολιτισμού, Μελίνας Μερκούρη, χαρακτηρίστηκε «ως έργο τέχνης και ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο που χρειάζεται ειδική κρατική προστασία, διότι παρουσιάζει ιδιαίτερο μορφολογικό και ρυθμολογικό ενδιαφέρον, είναι στοιχείο σημαντικό για την εξέλιξη της αρχιτεκτονικής στη Ρόδο, και ιδιαίτερα για την εποχή του μεσοπολέμου και έχει συνδεθεί με την νεότερη ιστορία και την καλλιτεχνική ζωή της περιοχής».
