Ενα από τα πιο σημαντικό μνημεία στην τοπική κοινωνία του Φιλωτίου, στην Ορεινή Νάξο, η Πηγή της Καμίνου άρχισε και πάλι να τρέχει νερό – Πως μεταφέρει τις εικόνες ο Αντώνης Τζιώτης
Πη(γ)ή τσης Κάμινος. Στο δρόμο προς τον Καλαντό. Στο Νότιο κομμάτι της Νάξου.… Πριν από τρία χρόνια, τον Φεβρουάριο του 2019, ο αγαπημένος Ψαρροστέφανος – προσωπικότητα με μεγάλη γνώση γύρω από θέματα λαογραφίας και ιστορίας της ορεινής Νάξου –.είχε κάνει αναφορά για την ενεργοποίηση μετά από χρόνια της Πηγής στην Κάμινο…. Οι βροχοπτώσεις τότε είχαν ενεργοποιήσει τον υδροφόρο ορίζοντα…
Τώρα, τρία χρόνια μετά, ένα ένα σημαντικό πρόσωπο της τοπικής, κοινωνίας, ο Αντώνης Τζιώτης, περιγράφει με λογοτεχνικό τρόπο, την εκ νέου ενεργοποίηση της συγκεκριμένης πηγής που βρίσκεται στα όρια της Κοινότητας Φιλωτίου, Μας ταξιδεύει παράλληλα στο χρόνο με αναφορά στην ιστορία της πηγής, την χρησιμότητά της και σημειώνει “ . Η Πηγή της Καμίνου, ως κτίσμα τοπικής ιστορικής μνήμης και ως δημιούργημα λαϊκής αισθητικής ευαισθησίας,”κουβαλεί ασφαλώς ένα λαμπρό δροσοφόρο παρελθόν αλλά και της πρέπει ένα εξίσου ευοίωνο μέλλον”.
Να σημειώσουμε εδώ ότι ανάμεσα στα σχόλια υπάρχει κι ένα από τον κο Μάνο Μανιό που τονίζει ” Η τοπική αρχή, όπως έχει δεσμευτεί σε συνεδρίαση που είχαμε παραβρεθεί μαζί με τον Ψαροστεφανο,αποφασισε να προγραμματίσει ένα έργο επσκεψιμοτητας της ιστορικής κρηνης καθώς και ότι θα ζητήσει απ την αρμόδια εφορία αρχαιοτήτων την αποκατάσταση της φθοράς του μνημείου. Νομιζω οτι οφείλει-επιτακτικά πλέον-να προχωρήσει στην υλοποίηση όσον υπεσχέθη”.
Αναλυτικά, η αναφορά του κου Τζιώτη στη προσωπική του σελίδα στα social media
“Μεγίστη εδοκίμασα χαρά σήμερα, όταν ο φίλος Στέφανος Βλασερός(του Βλασερολιού), μου έκανε γνωστό το ευχάριστο γεγονός: ” Άνοιξε η Κάμινος”!!
Πήρα αμέσως το δρόμο του δειλινού προς τα κει “για να δουν τα μάτια μου και να χορτάσουν”! Μια μικρή στάση στον Άι-Τρύφωνα, πάνω από τον Μαραθό, για ν’απολαύσω την χρυσίζουσα δύση. Στον Πύργο του Χειμάρρου, οι ακτίνες του βασιλεύοντος ηλίου, χάιδευαν ακόμη, πάνω ψηλά, τις τεράστιες μαρμαρόπετρές του, σημάδι ζεστής ελπίδας στο γύρω παγωμένο τοπίο! Δεξιά και αριστερά, σ’όλη τη διαδρομή, απλώνονταν στοιβαγμένα τα χιόνια, που αυτές τις μέρες κάλυψαν άπλέτως την ναξία γη!
Φθάνοντας στην Πηγή της Καμίνου, άκουσα περιχαρής το κελαρυστό της τραγούδι να βγαίνει ζωντανό και χαρούμενο από την μαρμάρινη μπρουτσουνέρα της! Δεν συμβαίνει αυτό κάθε χρόνο. Μονάχα όταν έχει γερές πολυνεριές, βρίσκει τη “μιλιά” της η “σιωπώσα” Πηγή. Εφέτος, ευτυχώς, τα μέχρι τώρα νερά και χιόνια έπεσαν άφθονα κι έτσι το νερό της ζωντάνιας της, βρήκε το δρόμο του!
Η Πηγή της Καμίνου έρχεται πιθανότατα από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας, τότε που ο βοεβόδας της Νάξου, φιλοξενώντας Ευρωπαίους περιηγητές, τους οδηγούσε στα μέρη εκείνα, από τ’Απλίκια ως τον Καλαντό, για να κυνηγήσουν ελάφια, τα οποία έβοσκαν τα χρόνια εκείνα σ’αυτές τις κατάφυτες και ολόδροσες περιοχές.
Η Πηγή της Καμίνου ξεδιψούσε την βουκολική αγωνία και πρόφερε ανάσα συνέχειας στους ξωμάχους της περιοχής καθώς και στους διερχόμενους διαβάτες, υπό τον παχύσκιο πλάτανο της, ο οποίος, προ εικοσαετίας, “εξεμέτρησε το ζην”.
Μη μείνουμε,όμως, μόνο εδώ, στον δικαιολογημένο ενθουσιασμό μας. Η Πηγή της Καμίνου, ως κτίσμα τοπικής ιστορικής μνήμης και ως δημιούργημα λαϊκής αισθητικής ευαισθησίας,”κουβαλεί ασφαλώς ένα λαμπρό δροσοφόρο παρελθόν αλλά και της πρέπει ένα εξίσου ευοίωνο μέλλον.
Δυστυχώς, ο πανδαμαντωρ χρόνος, έχει επιφέρει εμφανή ίχνη αλλοιωτικής φθοράς πάνω της. Ως εκ τούτου επιβάλλεται να επέμβει, όσον τάχιστα, η Αρχαιολογική Υπηρεσία και σε συνεργασία με την Δημοτική Κοινότητα Φιλωτίου, να προβούν στις σωστικές εκείνες ενέργειες που θα δώσουν προοπτική μακράς υγιούς συνέχειας στη στατική πληρότητα του ταπεινού-υπερήφανου μνημείου, καθώς και στην κατάλληλη διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου!”
