Απόψε Παρασκευή 24 Αυγούστου 2018 και ώρα 21.00 θα παρουσιαστεί με τη μορφή θεατρικού αναλογίου το έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη «Στη Χώρα Ίψεν».
Το Νομικό Πρόσωπο Πολιτισμού Αθλητισμού Περιβάλλοντος Παιδείας Πρόνοιας και Αλληλεγγύης του Δήμου Νάξου και Μικρών Κυκλάδων, στο πλαίσιο των καλοκαιρινών εκδηλώσεων 2018, εγκαινίασε μια ακόμα δράση στο Θεατρικό Μουσείο Ιάκωβος Καμπανέλλης με τίτλο Αναγνώσεις Θεατρικών Έργων.
Γνωριμία με θεατρικά έργα του ελληνικού και του παγκόσμιου ρεπερτορίου. Απόψε Παρασκευή 24 Αυγούστου 2018 και ώρα 21.00 θα παρουσιαστεί με τη μορφή θεατρικού αναλογίου το έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη «Στη Χώρα Ίψεν».
Ο ίδιος ο Καμπανέλλης αναφέρει: «Το μονόπρακτο «Στη χώρα Ίψεν» είναι μια (ελεύθερη) σπουδή στους «Βρικόλακες». Από το έργο του Ίψεν, ο Ιάκωβος Καμπανέλλης φωτίζει ιδιαίτερα τη σχέση του πάστορα Μάντερς και της Έλενας Άλβινγκ, φανερώνοντας πώς οι επιλογές της ζωής μας μπορούν να είναι καθοριστικές για την ευτυχία ή δυστυχία όχι μόνο τη δική μας αλλά και πολλών άλλων του περιβάλλοντός μας.
Από την ομάδα του Θεατρικού Μουσείου Ιάκωβος Καμπανέλλης, σε σκηνοθετική επιμέλεια Κατερίνας Πολυχρονοπούλου.
Καταγραφή της μαγικής διάστασης των πραγμάτων
Εμείς να σημειώσουμε ότι κάνοντας μία βόλτα στο διαδίκτυο ανακαλύψαμε ότι τον Μάρτιο του 1999 το έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη «Στη χώρα Ιψεν» παρουσιάζεται από το Ανοιχτό Θέατρο σε σκηνοθεσία Γιώργου Μιχαηλίδη, με σκηνικά-κοστούμια Αγνής Ντούτση. Και έπαιξαν οι: Γιώργος Τσιτσόπουλος, Δημήτρης Γιαννόπουλος, Φώτης Μακρής, Λίνα Μαρκάκη, Γιώργος Στριφτάρης, Δήμητρα Καλπάκη.
Μάλιστα, στην σχετική αναφορά που υπογράφει ο Γιώργος Μιχαηλίδης και δημοσιεύεται στην εφημερίδα “Βήμα” υπάρχει η αναφορά του Ιάκωβου Καμπανέλη που τονίζει “Ετσι ονόμαζα το ιψενικό θέατρο. Το έγραψα σαν μια άσκηση, ένα παιχνίδι φαντασίας. Η “συνάντησή” μου με τον Ιψεν ήταν καθοριστική. Το έργο ξεκίνησε από ένα σχόλιο. Ενα σχόλιο σε μορφή διαλόγου. Και τελικά έγινε θέατρο».
Και στη συνέχεια ο κος Μιχαηλίδης, ο σκηνοθέτης της παράστασης είχε αναφέρει ” Εκανε την πρώτη ανάγνωση. Μας μίλησε για το έργο του. Ξανάρθε σε ορισμένες πρόβες. Οποτε ερχόταν, έκανε τις παρατηρήσεις του, έλεγε τη γνώμη του. Τον ρωτούσα τις απορίες μουσχετικά με ορισμένα σημεία του έργου. Ηταν μεγάλη η χαρά μας να τον έχουμε στις πρόβες.Δεν θα έλεγα ότι είναι εύκολος ή δύσκολος θεατής. Είναι όμως απαιτητικός, ανοιχτός και ελεύθερος. .Εχουμε να κάνουμε με ένα έργο που παίζει με τις φαντασίες και τις φαντασιώσεις ενώ την ίδια στιγμή είναι απόλυτα γειωμένο. Γεμάτο χιούμορ, αιφνιδιαστικό χιούμορ, με μια διακριτική σάτιρα απέναντι στις αντιδράσεις του πάστορα Μάντερς, κεντρικού προσώπου στο έργο του Καμπανέλλη. Το χιούμορ πρέπει να μελετηθεί ώστε να μη γίνει κραυγαλέο, να μη φανεί η πρόθεση της παράστασης να βγάλει γέλιο. Και έτσι όλα γίνονται πολύ προσεκτικά. Αν γελάσει ο κόσμος, θα είναι από μόνος του, όχι από πρόθεση. Αλλωστε δεν είναι κάτι που κάνω εγώ ούτε στην κωμωδία. Αυτό που τελικά καταγράφει ο Καμπανέλλης είναι η μαγική διάσταση των πραγμάτων, κάτι που ο ίδιος λατρεύει. Αν και απόλυτα ρεαλιστής, κάνει ταυτόχρονα μια υπέρβαση που έρχεται λογικά,φυσιολογικά. Ξαφνικά τα πράγματα αρχίζουν να περπατούν στον αέρα. Να ονειροβατούν ενώ είναι γειωμένα. Αυτός ο μαγικός ρεαλισμός είναι που χαρακτηρίζει τόσο αυτό το έργο του όσο και τα άλλα του».
