Ο Απεραθίτικος Σύλλογος Νάξου κόβει αύριο Σάββατο (09/02, 18:00) την βασιλόπιτά του – Θα βραβεύσει τους Απεραθίτες φοιτητές – Στους «Νικολό και Μαριετώ» αφιερωμένο το φετινό (2019) ημερολόγιο του Συλλόγου
Σάββατο και έχουμε κοπή πρωτοχρονιάτικης πίτας. Αυτή τη φορά από το Σύλλογο Απεράθου Νάξου στο Γαλάτσι. Σε μία εκδήλωση όπου θα υπάρξει και η βράβευση των Απεραθιτών φοιτητών αλλά και η παρουσίαση του φετινού ημερολογίου το οποίο είναι αφιερωμένο στην ποιητική συλλογή του καθηγητή Νίκου Σφυρόερα…
Ας δούμε τι αναφέρει η πρόσκληση που υπογράφει η πρόεδρος Μαρία Μπακάλου και «Η Πρόεδρος και το Διοικητικό Συμβούλιο του Απεραθίτικου Συλλόγου Νάξου σάς προσκαλούμε το Σάββατο 9 Φεβρουαρίου 2019, ώρα 6:00 μ.μ. στην αίθουσα «Θάνος Κωτσόπουλος» στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Γαλατσίου (Δημαρχείο Γαλατσίου – Ιπποκράτους 7 Γαλάτσι), να κόψουμε τη βασιλόπιτά μας, να βραβεύσουμε τους νέους Απεραθίτες φοιτητές και πίνοντας μια ρακή, να ανταλλάξουμε ευχές για τον καινούριο χρόνο. Επίσης, θα γίνει η παρουσίαση και διάθεση του ημερολογίου του Συλλόγου μας, που είναι αφιερωμένο στην ποιητική συλλογή του Νίκου Σφυρόερα ΝΙΚΟΛΟΣ ΚΑΙ ΜΑΡΓΕΤΩ. Η παρουσία σας θα είναι ιδιαίτερη τιμή για μας”.
Εμείς να σημειώσουμε ότι το ημερολόγιο τρέχει ήδη τον 2ο μήνα του, είναι αφιερωμένο στο “Νικολό και Μαριετώ ένα ζευγάρι διαλεκτό” του Ν. Σφυρόερα, ένα δείγμα του οποίου παραθέτουμε παρακάτω, για να θυμηθούν οι παλαιότεροι και να μάθουν οι νεότεροι:
Ο Νικολός στη Μαριετώ
γράφει το γράμμα πάλι εφτό.
Μαριετώ μου αγαπημένη,
μωρή πως περνάς, καμένη
τώρα που χειμώνιασε
κι εδυνάμωσε το κρύο
κι είναι πλια καιρός για δύο.
Μα κι εφέτι χωρισμένοι
πάλι θα ΄μεστα, καμένη,
εσύ κάτω στο χωριό,
μοναχιά στο μαερειό,
κι εώ μεσ’ τη βρωμΑθήνα,
στην καπνιά και στη μπεζίνα.
Εσύ, μπάρε μου, τα βράδια,
που θ’ ανάβγεις τη φωθιά,
θα πυρώνεις τα κουλάδια
στη ζεστή σας παραστιά,
και κοντά στο κουτσουράκι
θα ‘χεις και το σουφουνάκι
πότε-πότε να ρουφάς,
και ψωμί κι ελιά να φας
πάλι θε να ‘φκαριστιέσαι,
και θα λες: “α, δε βαρυέσαι,
όξω ας βρέχει κι ας χιονίζει,
κι ο Θεός ας μπουμπουνίζει.”
Που τη βρίσκεις τέθοια χάρη
στην Αθήνα το Ενάρη,
που το κρύο δυναμώνει,
κι ο Τρελλός έμίζει χιόνι,
και ν’ ανάβγει δε συφέρει
το ‘ρημο καλοριφέρι.
‘Ιαφτό λέω στο χωριό
πιο καλό ‘ν’ το μαερειό
με την παραστιά αναμένη.
και ρακόμελη βρασμένη,
συκοκάρυδα ‘εμάτο
να ‘χεις δίπλα σου το πιάτο,
κι όξω ας βρέχει κι ας χιονίζει
κι ο Θεός ας μπουμπουνίζει.
Σε χαιρετώ
ο Νικολός.
