Με τη φράση «Η Ηρακλειά τολμά και προχωρά» το νησί των Μικρών Κυκλάδων και με αφορμή τη 1η Θεατρική παράσταση από την ομάδα της Ηρακλειάς «φωνάζει» παρών σε ζητήματα πολιτισμού και δράσεων
Η Ηρακλειά τολμά και προχωρά! Με αυτή τη φράση κάναμε το άνοιγμά μας προς τον κόσμο…
Η Ηρακλειά δεν είναι ένα μικρό νησί των ογδόντα κατοίκων, που επί εννέα βαρετούς μήνες περιμένει την καλοκαιρινή σαιζόν για να ζωντανεύσει, επαναλαμβάνοντας το μοτίβο αυτό ξανά και ξανά. Έχει διάρκεια, ζωντάνια και ανάγκη για έκφραση… Έχει βαριά ιστορία, ντοπιολαλιά, πλούσια λαογραφία, αίσθηση του σαρκασμού και του πειράγματος!
Του Ηλία Γαβαλά
Η Ηρακλειά τολμά, λοιπόν! Θέλει τόλμη να ξεκινήσεις να οραματίζεσαι…Να αποδεχθείς ότι δεν υπάρχουν όρια στη δημιουργία και στην πρόοδο! Ο Ευθύμης, ο γυμναστής των σχολείων μας, μας βομβάρδιζε σε τυχαίες στιγμές με στίχους που σκάρωνε στη στιγμή και “έπαιζε” με τον μύθο του “Μπουρέκα”, έναν τόσο σκληρό και βίαιο άντρα, που εντάχθηκε στη λαογραφία μας ως θρύλος του νησιού…Ο Αποστόλης, ένας νεαρός μουσικός, έτυχε να έχει επιλέξει να περάσει το χειμώνα του στην Ηρακλειά, μεγάλη τύχη για το νησί μας! Μεγάλη τύχη επίσης η τοποθέτηση του Μάνου, καθηγητή Αγγλικών, στα σχολεία μας. Η χαμογελαστή και πάντα ανήσυχη δασκάλα μας η Ιωάννα, η ακούραστη Μάγδα, καθηγήτρια φυσικής, η πάντα πρόθυμη να προσφέρει γιατρός μας Λυδία. Η Άννα που τόλμησε κι εκείνη να αφήσει την πολύβουη Αθήνα και να κρατήσει ανοιχτό το “Εν Λευκώ”, μαγαζάκι που αμέσως έγινε στέκι της παρέας μας. Το παιχνίδι της τύχης είχε ήδη στηθεί…Έλειπε η συγκυρία, το έναυσμα, η σπίθα!
17 Νοέμβρη λοιπόν και έχει μόλις ολοκληρωθεί η εορταστική επέτειος στο σχολείο. Ακολούθησε μάζεμα της παρέας στο στέκι μας και έπεσε η σπίθα…Η Πάντα (Ιωάννα) ανήσυχη λέει μεταξύ σοβαρού και αστείου “για τα Χριστούγεννα τι θα κάνουμε;”. Αυτό ήταν…Μέσα σε λίγα λεπτά τα τηλέφωνα πήραν φωτιά και μέσα σε λίγες ώρες είχαμε ήδη την κεντρική ιδέα του έργου μας και το γενικό πλάνο. Με τον υπογραφόμενο στο συντονισμό και οργάνωση, την ιδέα της Ιωάννας, τη ρακή της Άννας, το μπρίο της Μάγδας, το μεράκι του Ευθύμη, το στυλ του Αποστόλη και του Μάνου, την απίστευτη ενέργεια και διάθεση όλων των γονιών και των παιδιών και με την άμεση ανταπόκρισή τους, τον υπέροχο και πάντα χαμογελαστό Άγγελο και με την εκπληκτική και γλυκιά μας γιατρό Λυδία η σπίθα έγινε πυρκαγιά! Και κάπως έτσι η Ηρακλειά τόλμησε και προχώρησε στη δημιουργία της Θεατρικής Ομάδας Ηρακλειάς!
Το προνήπιό μας (Άννα Γαβαλά, 4 ετών, σύσσωμο το δημοτικό σχολείο (Φάνης Γαβαλάς στη Β’ Δημοτικού και Πόπη Γαβαλά στη Γ’ Δημοτικού) και όλοι οι μαθητές του Γυμνασίου/Λυκείου (Μάριος και Θοδωρής Γαβαλάς στην Α’ Γυμνασίου, Γεωργία Νομικού στην Γ’ Γυμνασίου, Γιάννης Ντουκάτι και Γιάννης Γαβαλάς στην Α’ Λυκείου) συμμετείχαν ανεξαιρέτως στην προσπάθεια αυτή! Δασκάλα και καθηγητές έδωσαν πνοή στο όραμα, αναδεικνύοντας με τη σειρά τους ότι το σχολείο και διαπαιδαγώγηση δεν περιορίζεται στα στενά σχολικά ωράρια και της σχολικής ύλης.
Μέσα σε έναν μόλις μήνα με τους παραπάνω, τις πανταχού παρούσες μαμάδες Άννα Γαβαλά και Χρυσούλα Στεφανίδου και με τις ευλογίες του διευθυντή Ιωάννη Γαβαλά, η υπέρβαση συντελέστηκε. Ανεβάσαμε την θεατρική παράσταση “Τα Χριστούγεννα του Σκρουτζ στην Ηρακλειά”, μια αυτοσχέδια διασκευή που “πάτησε” στη γνωστή χριστουγεννιάτικη ιστορία του Κάρολου Ντίκενς “Τα Χριστούγεννα του Σκρουτζ”. Τρία αυθεντικά τραγούδια δημιουργήθηκαν για να πλαισιώσουν το έργο “Τον Μπουρέκα ένα βράδυ”, “Ο Τηγανισμένος” και το “Ω Φίδα μου”. Τα πρώτα δύο μιλάνε για τους τοπικούς θρύλους της Ηρακλειάς, εμπνευσμένα από την τοπική παράδοση όπως αυτή διασώθηκε στο βιβλίο του Θεοφάνη Ι. Γαβαλά “Η Ηρακλειά του χθες και του σήμερα”. Το τρίτο τραγούδι αποτελεί ύμνο στην προσφορά της φίδας, του χαρακτηριστικού δέντρου που ποικιλοτρόπως έχει αξιοποιηθεί στο νησί.
Η παράσταση αυτή ήρθε να εκπληρώσει μια σειρά από ανάγκες, στόχους, επιταγές και ελπίδες. Την ανάγκη για συνεργασία, ομαδική προσπάθεια και εξωστρέφεια. Τον στόχο της διάδρασης, της γαλούχησης μικρών και μεγάλων. Με συμμετοχή σε όλα τα στάδια των εργασιών, μικροί και μεγάλοι γεμίσαμε με εμπειρίες και εικόνες, ως ισότιμα μέλη μιας ομάδας με άτομα από τεσσάρων έως εξηνταενός ετών. Πολύτιμη εμπειρία για όλους μας. Αναμετρηθήκαμε με τη διαχρονική επιταγή για καταγραφή και ανάδειξη της λαογραφίας και του πνεύματος του νησιού μας μέσα από θρύλους και τοπικές εκφράσεις. Ελπίδα και όραμά μας είναι να αναδείξουμε τις αξίες, τους ανθρώπινους δεσμούς, την ιστορική συνέχεια και τη συλλογική μας ταυτότητα!
Περισσότερες φωτογραφίες από την θεατρική παράσταση μπορείτε να δείτε στην σελίδα της ομάδας στα social media
