Για πρώτη φορά η ελληνική Κυβέρνηση σκέφτεται σοβαρά την προοπτική συνεργασίας με χορηγούς για την κάλυψη αναγκών όσον αφορά πολιτιστικές δράσεις
Αρχές του 20ου αιώνα, η εποχή όπου η έννοια του μοντέρνου είχε αποκτήσει επαναστατικές διαστάσεις. Ο φουτουριστής Μαρινέτι γράφει προκλητικά: «Αγαπητοί Έλληνες, ομολογήστε ότι ο Παρθενών είναι για σας η ξεπερασμένη μεγαλοπρεπής θερμάστρα της Ελλάδας»… Μπορεί αλήθεια να αγγίξει τον Παρθενώνα, την Αφροδίτη της Μήλου τη Τζοκόντα το γεγονός ότι έχει μετατραπεί σε καρποστάλ, σε γύψινα αντίγραφα ή απεικόνιση σε διάφορες συσκευασίες προϊόντων; Χάνουν τη μοναδικότητά τους; Ο καθηγητής Δημήτρης Φιλιππίδης είχε γράψει πριν από χρόνια ότι «Η μετατροπή του Παρθενώνα σε κατ΄ εξοχήν σύμβολο, δηλαδή η αποστασιοποίησή του σε σχέση με συγκεκριμένη λειτουργική αμεσότητα είναι εκείνη η διαδικασία που επιτρέπει να απελευθερωθεί η ιδεολογική του εκμετάλλευση χωρίς κανένα όριο»
Γιατί όμως αυτός ο πρόλογος; Αφορμή στέκεται δημοσίευμα του αμερικανικού ειδησεογραφικού πρακτορείου Bloomberg που τονίζει ότι με τη χρηματοδότηση του υπουργείου Πολιτισμού να έχει μειωθεί στο μισό από το 2010, η Ελλάδα θα πρέπει έπειτα και από τις ανακαλύψεις της Αμφίπολης να αναθεωρήσει την αποστροφή της απέναντι στις εταιρικές χορηγίες για τα μνημεία της. Αναφέρει μάλιστα το περιστατικό του 1992 όταν το γραφείο της Coca Cola στην Ιταλία είχε αναγκαστεί να ζητήσει συγγνώμη από την Ελλάδα, έπειτα από τις αντιδράσεις που προκάλεσε η διαφήμισή της στην οποία τα μάρμαρα του Παρθενώνα είχαν λάβει τη μορφή του μπουκαλιού του διάσημου αναψυκτικού της εταιρείας. Ανάλογες κινήσεις είχαν γίνει και στο πλαίσιο της διαφημιστικής καμπάνιας, με αποτέλεσμα ευρωπαϊκά μνημεία, όπως ο Πύργος του Άιφελ και ο Πύργος της Πίζας να έχουν μετατραπεί σε μπουκάλια Coca Cola.
Τότε, η Ελλάδα αντέδρασε, χαρακτηρίζοντας τη διαφήμιση προσβολή στον Παρθενώνα και το διεθνή πολιτισμό, ενώ το 2010 και με αφορμή την φημολογία ότι το euro οδεύει προς την καταστροφή και θα μετατραπεί σε ερείπιο όπως η Ακρόπολη, η Λίνα Μενδώνη (γγ του ΥΠΠΟ) είχε δηλώσει στη διάρκεια συνεδρίασης του Συμβουλίου Μουσείων «Κάποια στιγμή πρέπει να κτυπήσουμε το καμπανάκι ότι δεν δεχόμαστε τέτοιες προσβολές». Όμως, το παιχνίδι αλλάζει. Κάτι που διαπιστώνει το Bloomberg αναφέροντας ότι η μείωση των προϋπολογισμών για τον πολιτισμό έχει κάνει τη χώρα πιο δεκτική έκτοτε.
Η Στοά του Αττάλου, για παράδειγμα, που ανοικοδομήθηκε από Αμερικανούς αρχαιολόγους με χρηματοδότηση από την οικογένεια Rockefeller, διατίθεται σήμερα για εταιρικές εκδηλώσεις. Το υπερβολικό κόστος των αδειών προκειμένου να μπουν φωτογράφοι και κινηματογραφικά συνεργεία στα μουσεία και τους αρχαιολογικούς χώρους της χώρας, μειώθηκε τον Ιανουάριο του 2012. Όμως, η Ελλάδα δεν έχει καλωσορίσει ακόμα τις εταιρικές χορηγίες στο βαθμό που το κάνει η Ιταλία, όπου η εταιρεία ακριβών παπουτσιών Tods, χρηματοδοτεί εργασίες στο Κολοσσαίο και η Bulgari στα Ισπανικά Σκαλιά.
Και η κ. Μενδώνη σήμερα τονίζει «Δεν είμαστε αντίθετοι στις ιδιωτικές χορηγίες, αλλά είμαστε προσεκτικοί στον τρόπο με τον οποίο θα προωθηθεί ο χορηγός. Δεν μπορεί να βάλει πανό στο μνημείο που χορηγείται από αυτόν”….
