Αφιέρωμα του History Channel προσφέρει μία διαφορετική εκδοχή για τον ένοικο του τύμβου Κάστα στην Αμφίπολη με φαβορί την Ολυμπιάδα, τη μητέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου
Το History Channel αποφάσισε να παίξει τα ..ρέστα του έστω κι εάν η υπεύθυνος αρχαιολόγος κ. Περιστέρη επιμένει ότι όλα θα έχουν τελειώσει το αργότερο σε ένα μήνα. Και ποντάρει τα …λεφτά του όπως αποδεικνύεται σε μία γυναίκα. Πρόσφατο αφιέρωμα του History Channel παρουσιάζει μία νέα άποψη ενός ειδικού μελετητή της ιστορίας του Μακεδονικού βασιλείου σχετικά για το ποιος μπορεί να είναι ο ένοικος του ταφου… Όπως εξηγεί ο Άντριου Τσανκ, οι Σφίγγες και οι Καρυάτιδες είναι μερικά από τα στοιχεία που τον οδηγούν στο συμπέρασμα οτι πρόκειται τελικά για τον τάφο της Ολυμπιάδας, με «χορηγούς» του τις αδελφές του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Το ρεπορτάζ του History Channel αναφέρεται λεπτομερώς στα ευρήματα και την πορεία της ανασκαφής της Αμφίπολης και προχωρά σε μια ανάλυση των εκδοχών που θα μπορούσαν να δώσουν απάντηση στο ερώτημα που απασχολεί το διεθνή Τύπο. Ο βρετανός μελετητής και συγγραφέας, Άντριου Τσανγκ, πιστεύει πως «στην Αμφίπολη είναι θαμμένη η βασίλισσα των Μακεδόνων, καθώς οι σφίγγες που βρέθηκαν στην είσοδο έχουν βρεθεί και σε δύο θρόνους βασιλισσών της Μακεδονικής περιόδου που έχουν ανακαλυφθεί στη Βεργίνα. Ο ένας εκ των δύο θρόνων ήταν της Ευρυδίκης, της γιαγιάς του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Οι σφίγγες ήταν πιθανότατα σύμβολο των θηλυκών μελών της βασιλικής οικογένειας, καθώς η Σφίγγα σε κάποιες πηγές είναι ένα μυθικό πλάσμα που σχετίζεται με την Ηρα.
Σύμφωνα με τον Τσανγκ, κατασκευαστής και χρηματοδότης του μεγαλοπρεπούς τάφου. είναι ο Κάσσανδρος, παρότι πηγές αναφέρουν ότι μετά τη δολοφονία της Ολυμπιάδας έδωσε εντολή να παραμείνει άταφη, εν τέλει έδωσε την συγκατάθεσή του να ταφεί. “Θεωρώ ότι σχεδόν σίγουρα η Κλεοπάτρα, η αδερφή του Μεγάλου Αλεξάνδρου και κόρη της Ολυμπιάδος, έπαιξε κάποιο ρόλο στην κατασκευή του, ενώ δεν αποκλείεται και η σύζυγος του Κασσάνδρου και ετεροθαλής αδερφή του Αλέξανδρου, Θεσσαλονίκη”, προσθέτει, αναφέροντας ότι τα στοιχεία καταδεικνύουν πως ο τάφος χρονολογείται στον 4ο αιώνα π.Χ.