Με την ίδρυση (μαζί με τον σύζυγό της Αγγελο) του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Γουλανδρή το 1964, ως κέντρο έρευνας και εκπαίδευσης, η Νίκη Γουλανδρή τέθηκε επί κεφαλής της μάχης για τη διάσωση και προστασία της φύσης
Έφυγε από τη ζωή τα ξημερώματα του Σαββάτου 9 Φεβρουαρίου 2019, η ζωγράφος και φιλάνθρωπος Νίκη Γουλανδρή. Μαζί με το σύζυγό της Άγγελο Γουλανδρή, δημιούργησαν το 1964 το μουσείο Φυσικής Ιστορίας και το Ίδρυμα ΓΑΙΑ, αφιερώνοντας έτσι όλη τους την περιουσία στο κοινό καλό. Η Ελληνίδα ζωγράφος που γεννήθηκε το 1925 κατείχε διεθνή φήμη, ενώ το 1991 ανακηρύχθηκε και γυναίκα της Ευρώπης.
Με την ίδρυση του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Γουλανδρή το 1964, ως κέντρο έρευνας και εκπαίδευσης, η Νίκη κι ο ΄Αγγελος Γουλανδρής τέθηκαν επί κεφαλής της μάχης για τη διάσωση και προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και της επαναφοράς του ανθρώπου σε ένα νέο κώδικα αξιών. Ως καλλιτέχνης, η Νίκη Γουλανδρή βοήθησε στην εικονογράφηση αρκετών βοτανολογικών βιβλίων, όπως τα Wild Flowers of Greece(Άγρια άνθη της Ελλάδας) από τους Κ. Γουλιμή και W.T. Stearn, και and Peonies of Greece (Παιώνιες της Ελλάδας) από τους U.T. Stearn και P.H. Davies.
Στο παρελθόν διετέλεσε υπουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών (1974), Γενική Γραμματέας Υγείας (1974), επίτιμη αντιπρόεδρος της Ελληνικής Ραδιοφωνίας Τηλεόρασης (1975–80), και μέλος της Διεθνούς Επιτροπής για τον Πολιτισμό και την Εξέλιξη της UNESCO. Είναι νικήτρια του βραβείου Global 500 του Περιβαλλοντικού Προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών το 1990.
Αφού αποφοίτησε από τη Γερμανική Σχολή Αθηνών, η Νίκη Γουλανδρή σπούδασε Πολιτική Επιστήμη και Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στην Πολιτική Επιστήμη και τη Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο Φρανκφούρτης. Ηταν επίτιμη διδάκτωρ φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο της Ουψάλας στη Σουηδία.
Όπως αναφέρεται στην επίσημη σελίδα του Μουσείου Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας, η Νίκη Γουλανδρή ήταν γνωστή διεθνώς για τους αγώνες της για την προστασία του περιβάλλοντος. Το μήνυμά της συνδέει οικολογικούς στόχους με πολιτιστικές αξίες. Από πολύ νέα αφιέρωσε τη ζωή της στην μάθηση, στον στοχασμό και στην επιστήμη. Με την συνεχή υποστήριξη του συζύγου της Άγγελου Γουλανδρή, καλλιέργησε το ερευνητικό της πνεύμα και έμεινε αδιάφορη σε ιδεολογίες που θεωρούσε εφήμερες και απηρχαιωμένες. Πάντοτε πίστευε ότι ο κόσμος χρειάζεται νέες αξίες προκειμένου να επιτευχθεί η απαραίτητη ισορροπία μεταξύ του ανθρώπου και της κοινωνίας.
Τόσο η ίδια και ο άνδρας της Άγγελος Γουλανδρής – θεωρούνται πρωτοπόροι στη σκέψη και στην πράξη. Με την ίδρυση του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Γουλανδρή το 1964, ως κέντρο έρευνας και εκπαίδευσης, τέθηκαν επί κεφαλής της μάχης για τη διάσωση και προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και της επαναφοράς του ανθρώπου σε ένα νέο κώδικα αξιών. Σήμερα το Μουσείο συμμετέχει σε προγράμματα της ΕΕ και άλλων ευρωπαϊκών και ελληνικών οργανισμών. Η κηδεία της θα γίνει την Τρίτη στην Ιερά Μητρόπολη Κηφισιάς.
«ANTIO ΚΥΡΙΑ NIKH…»
Η αντιπρόεδρος του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας, Φαλή Βογιατζάκη, σε ανάρτησή στη σελίδα του μουσείου στο Facebοοκ, γράφει: «Με λύπη σας ανακοινώνουμε ότι η Πρόεδρός μας Νίκη Γουλανδρή έφυγε από τη ζωή σήμερα Σάββατο, τα ξημερώματα. Η κηδεία της θα γίνει την Τρίτη στις 12.00 το μεσημέρι στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Κηφισιάς. Θα τη θυμόμαστε πάντα με αγάπη και σεβασμό. Η ανάμνησή της πάντα ας μας εμπνέει».
Ο Πρόεδρος της Βουλής
Ο Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων κ. Νικόλαος Βούτσης εξέφρασε τα θερμά συλλυπητήριά του για τον θάνατο της Νίκης Γουλανδρή.
Η δήλωσή του: «Η Νίκη Γουλανδρή υπήρξε πρότυπο ενεργού πολίτη με πολυσχιδή κοινωνική δράση και έντονη περιβαλλοντική ευαισθησία, που αποτυπώνεται στο έργο ζωής της, το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Γουλανδρή, που ίδρυσε από κοινού με το σύζυγό της Άγγελο Γουλανδρή το 1965. Εμβληματικό έργο της, παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές είναι η ζωγραφική απεικόνιση της ελληνικής χλωρίδας, αφού, ως διεθνώς αναγνωρισμένη βοτανική ζωγράφος, έχει αποτυπώσει περίπου 800 ελληνικά φυτά.
Η Νίκη Γουλανδρή διετέλεσε υπουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών στην πρώτη μεταπολιτευτική κυβέρνηση, επίτιμη αντιπρόεδρος της Ελληνικής Ραδιοφωνίας Τηλεόρασης (1975–80), και μέλος της Διεθνούς Επιτροπής για τον Πολιτισμό και την Εξέλιξη της UNESCO. Το 1990 τιμήθηκε με το Global 500 του Περιβαλλοντικού Προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών το 1990, με το οποίο αναγνωρίστηκε διεθνές το πολυσχιδές έργο της για τη διάσωση και αποτύπωση του φυσικού περιβάλλοντος στη χώρας μας, ενώ το 1991 επελέγη ως «Γυναίκα της Ευρώπης» από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για την πρωτοπόρα δράση της που συνδύασε την περιβαλλοντική επαγρύπνηση, με την προβολή των πολιτιστικών αξιών, ενώ είχε αναγορευτεί επίτιμη διδάκτωρ φιλοσοφίας του σουηδικού Πανεπιστημίου της Ουψάλα. Στους οικείους της θέλω να απευθύνω τα ειλικρινή συλλυπητήριά μου».
Με πληροφορίες και φωτογραφία από την ιστοσελίδα lifo.gr
