Αρθρο του Ιωάννη Μπαλτογιάννη – μέλος της γραμματείας της κίνησης “Πολίτες για τα Νησιά μας” την προεκλογική περίοδο 2014 – όπου αποδημεί με έναν ξεχωριστό τρόπο την σημερινή πολιτική κατάσταση όπως την διαμόρφωσε η απόφαση του ΣΥΡΙΖΑ να υποστηρίξει τον Λεονάρδο Χατζηανδρέου για την διεκδίκηση του Δήμου Νάξου και Μικρών Κυκλάδων
Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ο “δεκάλογος” ενός ανθρώπου ή και μίας κίνησης που από την επαύριο των εκλογών του 2014 βρέθηκε να παλύει μόνη της απέναντι σε μία Δημοτική Αρχή που δεν άκουγε… Και πάλεψε σκληρά. Και όσο της επέτρεψαν όχι μόνο οι αντίπαλοι, αλλά και οι .. φίλοι. Γιατί τις περισσότερες φορές, ο “εχθρός” μπορεί να είναι και από μέσα. Οι “Πολίτες για τα Νησιά μας” στις εκλογές του 2014 δεν έχασαν… Εκαναν αισθητή τη παρουσία τους, ανέβασαν ποσοστά και διεκδίκησαν την νίκη στα ίσα. Ασχετα, εάν κάποιοι όπως αποδεικνύεται σήμερα είχαν χαρεί… Και αυτές τις ημέρες, τα μέλη ή η παρέα που ξεκίνησε την προσπάθεια για μία άλλη πολιτική πρόταση αισθάνονται αδικημένοι.. Η παραγκώνιση του Κατσουρού ήταν η αρχή, όμως στη συνέχεια τα κερασάκια διαδέχτηκαν το ένα το άλλο.. Και φτάσαμε στην συνέντευξη του Βουλευτή Νίκου Μανιού στα τοπικά ΜΜΕ όπου υποστήριξε ότι ήταν λάθος να κατέβει αυτόνομα το 2013 ο ΣΥΡΙΖΑ στις τοπικές εκλογές ενώ τώρα κάνει το σωστό… Ε αυτό ήταν…
Και ο Ιωάννης Μπαλτογιάννης – τότε μέλος της γραμματείας της κίνησης “Πολίτες για τα Νησιά μας” σε ανοιχτή επιστολή αποδημεί με έναν ενδιαφέρον δεκάλογο όλη την ρητορική όχι μόνο του κου Μανιού, αλλά του πολιτικού συστήματος που ψοφάει για εξουσία και αδιαφορεί για πολιτική… Τίτλος του άρθρου; Η πρόταση του Κώστα Κατσουρού “Καλωσορίσατε στο κοσμο της Πολιτικής”… Και βέβαια η ατάκα “Αν είστε καλά παιδιά, θα σας στηρίξουμε” ενδεχομένως να περικλείει όλη την οπτική της σύγχρονης πολιτικής σκηνής του τόπου…
Αναλυτικά η επιστολή αναφέρει:
Άκουσα εχθές το βουλευτή Νίκο Μανιό, στο ραδιόφωνο, να προσπαθεί να δικαιολογήσει την απόφαση της συνέλευσης μελών του ΣΥΡΙΖΑ Νάξου να στηρίξει την υποψηφιότητα του κυρίου Χατζηανδρέου για τις τοπικές εκλογές. Ο κύριος Μανιός υποστήριξε ότι το 2013 αποφασίστηκε από το ΣΥΡΙΖΑ να κατέβει αυτόνομα στις τοπικές εκλογές και ότι αυτό αποτελεί λάθος κίνηση σε αντίθεση με την τωρινή απόφαση να κατέβει με συνεργασίες.
Επειδή ήμουν μέλος και του ΣΥΡΙΖΑ Νάξου εκείνη την περίοδο και μέλος της γραμματείας της Κίνησης «Πολίτες για τα Νησιά μας» έχω την υποχρέωση να βάλω κάποια πράγματα στη θέση τους.
1) Καμία αυτόνομη κάθοδος στις εκλογές του ’14 δεν έγινε από το ΣΥΡΙΖΑ στη Νάξο μιας και ούτε η οργάνωση, ούτε το κόμμα έβγαλε ποτέ ανακοίνωση στήριξης στην κίνηση, αλλά ούτε και ο υποψήφιος Δήμαρχος αναφερόταν σε καμία λίστα του κόμματος ως υποστηριζόμενος από το κόμμα. Ζητώντας εγώ προσωπικά, τότε, την στήριξη του κόμματος, η απάντηση που έλαβα ήταν, «Αν είστε καλά παιδιά, θα σας στηρίξουμε» κάτι, φυσικά, που ποτέ δεν έγινε.
2) Η κίνηση Πολίτες για τα Νησιά μας είχε (έχει;) καταστατικό και δικά της μέλη. Πολλά μέλη της κίνησης όπως και ο τότε γραμματέας(!) της, Κώστας Κατσουρός δεν ήταν μέλη του ΣΥΡΙΖΑ και είναι απίστευτα υποτιμητικό για εκείνους που πολέμησαν με την κίνηση ενάντια στα άλλα συστημικά θηρία να βγαίνει ο κάθε βουλευτής δημόσια και να τους κατατάσσει σε κόμματα χωρίς την άδειά τους.
3) Η προσπάθεια να ανοίξει το τότε εγχείρημα στην κοινωνία πολεμήθηκε από την τότε γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ Νάξου είτε έμμεσα είτε άμεσα. Στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ έκαναν τότε συναντήσεις με πολίτες λέγοντάς τους ότι η κίνηση είναι βραχίονας του κόμματος. Άλλα στελέχη έκαναν μόνοι τους συναντήσεις σε καφενεία της παραλίας με στελέχη του ΠΑΣΟΚ που ζητούσαν αντιδημαρχίες και πόστα και καμία σχέση δεν είχαν (ούτε έχουν) με την κοινωνία. Οι ίδιοι του ΣΥΡΙΖΑ ζητούσαν επιτακτικά (φτάνοντας στο σημείο να μας βρίζουν πίσω από την πλάτη μας) η διαδικασία της ανάδειξης υποψηφίου να είναι και καλά «ανοιχτή» έχοντας κανονίσει ορδές βαλτών να ψηφίσουν κάποιο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ της τελευταίας στιγμής (όπως έκαναν και τώρα με την εξαίρεση ότι επειδή καταλάβανε ότι είναι τρεις και ο κούκος, τη διαδικασία την έκαναν μέσα στα γραφεία τους και όχι στην κίνηση).
4) Εκλογές του ’14 ουσιαστικά κάναμε με τα παραπάνω στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ (εκτός oλίγων εξαιρέσεων) να είναι απέναντί μας. Μάζευαν υπογραφές από τα μέλη για να διαλύσουν την κίνηση και να αλλάξουν τη γραμματεία στο όνομα του πολυπόθητου ανοίγματος στην κοινωνία (με εκείνους από πάνω πάντοτε, βεβαίως βεβαίως), κάτι που κατάφεραν εν μέρει με την παραγκώνιση του Κατσουρού. Ο Μανιός δεν ήταν ανάμεσα σε αυτούς αν και δεν τον χάλασε που έφυγε ο Κατσουρός από τη μέση.
5) Ως μέλος, τότε, θεματικών επιτροπών για τη διαμόρφωση του πολιτικού μας σχεδίου και το πραγματικό άνοιγμα στην κοινωνία, ήμουν παρών σε πολλές συζητήσεις (στην Κίνηση) με θέμα την παιδεία, την υγεία, τον πολιτισμό κλπ. Σε αυτές τις κουβέντες υπήρχαν πάντοτε και άνθρωποι, όχι μόνο εκτός ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και εκτός Κίνησης, άνθρωποι που με χίλια ζόρια είχαμε καταφέρει να πείσουμε ότι η γνώμη τους πρέπει να ακουστεί. Σε αυτές τις συναντήσεις τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ Νάξου έκαναν ότι περνούσε από το χέρι τους (μερικοί ίσως και άθελά τους) για να είναι «στην από πάνω». Φερόντουσαν στους ανθρώπους ως μαθητές που ήταν άτακτοι που δεν ήταν με το ΣΥΡΙΖΑ αλλά τους συγχωρούμε γιατί ήρθαν τελικώς στην αγκαλιά του. Φυσικά, έφυγαν όλοι οι άνθρωποι τρέχοντας, έντρομοι.
6) Το οποιοδήποτε «άνοιγμα» στην κοινωνία στο οποίο αναφέρεται ο Μανιός και οι υπόλοιποι εκλεκτοί του ΣΥΡΙΖΑ Νάξου, ήταν με στόχο να «πάρουμε» το Δήμο. Δεν είχε σημασία ότι το Δήμο θα τον έπαιρνε όλος ο εκλογικός μηχανισμός της διαφθοράς, των επιδοτήσεων και των απειλών. Δεν είχε καμία σημασία για εκείνους ποιος θα ήταν ο Δήμαρχος, ποιοι οι αντιδήμαρχοι και φυσικά με ποιο πρόγραμμα. Αρκεί να έμπαινε το σηματάκι του ΣΥΡΙΖΑ δίπλα σε κάποιον που θα έπαιρνε ψήφους. Για αυτό ακριβώς το λόγο δεν ήθελε σχεδόν κανένας τους το πολιτικό πρόγραμμα που γράφαμε σε πείσμα των καιρών. Δεν ήθελαν να υπάρχει κάποια δέσμευση στο τι θα κάνει κάποιος όταν εκλεγεί παρά μόνο να είναι δικός μας (και ούτε και αυτό, γιατί και πριν θέλανε, έτσι και αλλιώς, έναν από το ΠΑΣΟΚ).
7) Η πλειοψηφία των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ (ακόμα και άτομα που δεν πάει ο νους σου) εκείνη την εποχή (2014) ήταν η ισχυρότερη αντιπολίτευση της κίνησης μέσα στην κοινωνία. Αφού και οι άλλες παρατάξεις δε χρειάστηκε να αναφερθούν σε εμάς ποτέ, είχαν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να θάβουν την προσπάθεια. Οποιαδήποτε ανακοίνωση έβγαινε από τον γραμματέα, την έθαβαν και τον κατηγορούσαν γιατί τολμούσε να έχει πολιτικό λόγο (βλέπε ανακοίνωση για τους κατοίκους του Λιβαδιού, ανακοίνωση της κίνησης για τις θεματικές επιτροπές κ.α.). Δεν ήθελαν με κανένα τρόπο η κίνηση να έχει πολιτικό λόγο, να μιλά δηλαδή για την υγεία, την παιδεία και άλλα πράγματα που θα μπορούσαν να φέρουν την κίνηση απέναντι στο κόμμα.
8) Ο Νίκος Μανιός εκείνη την εποχή (θυμηθείτε ότι ακόμα δεν ήταν βουλευτής) δεν είχε δύναμη ούτε μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ Νάξου, ούτε μέσα στην κοινωνία (όχι πως έχει τώρα, θα τον φάνε οι ίδιοι πριν ξανασκεφτεί να κατέβει, αλλά λέμε τώρα), ήταν ο καθοδηγητής της κεντρικής επιτροπής του κόμματος στις Κυκλάδες και φαινόταν ότι υποστήριζε την προσπάθεια που έκανε η κίνηση. Το πώς καταλήγει κάποιος να φωτογραφίζεται με παράγοντες ψηφοβοσκούς της ακροδεξιάς και να υποστηρίζει δημάρχους του ΠΑΣΟΚ και τοπικά κατσαριδοστελέχη είναι ένα ερώτημα που μάλλον δε θα του γίνει ποτέ από τους καταπληκτικούς δημοσιογράφους του νησιού που έχουν βγάλει έρπι ζωστήρα να περιμένουν να αρχίσει η προεκλογική περίοδος μήπως και δουν κανα μπάνερ στο σάιτ τους και κάνα πεντάευρω στην τσέπη (αριστερή και δεξιά).
9) Τις εκλογές του ’14 παρεμπιπτόντως δεν τις έχασε η κίνηση. Στις εκλογές του ’14 πήραμε 4 φορές παραπάνω από το ποσοστό που είχε πάρει η κίνηση το ’10 και κανείς μέσα στην κοινωνία δε μας έβλεπε ως χαμένους αλλά ως τα νέα παιδιά (Βασίλης – Αντώνης) που επιτέλους έχουν πολιτικό λόγο και προσπαθούν μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο με όλη την πλειοψηφία να τους έχει ως κύριους αντίπαλους σε αντίθεση με την παράταξη του ΠΑΣΟΚ που παρουσιαζόταν αδιάβαστη και συμβιβαστική προς την πλειοψηφία (αν διαφωνείτε διαβάστε στη Διαύγεια σε πόσα θέματα έχουν ψηφίσει παρών). Εκτός των άλλων, είχαμε και τις βολές από τη Λαϊκή Συσπείρωση που μας θεωρούσε Συριζαίους και μας τσουβάλιαζε με την Δημοτική Αρχή. Αυτά φυσικά ο κύριος βουλευτής τα ξέρει πολύ καλά, απλά πάει να ρίξει την κατρακύλα του κόμματος στο κεφάλι 2 ανθρώπων και ας λέει τα καλύτερα για αυτούς στα ραδιόφωνα. Έφτασε, χωρίς αιδώ, να τους καλεί να μπουν στο ψηφοδέλτιο του φυτευτού! Μα τι ύβρις;
10) Και το τελευταίο, γιατί καλή είναι η κριτική αλλά δεν αξίζει μία χωρίς αυτοκριτική. Απ’ τη μεριά μου έχω κάνει, σε αυτή τη διαρκή διαδικασία να γίνω ένα πολιτικό ον και όχι ιδιώτης, πάρα πολλά λάθη. Ένα από αυτά (μεγάλο) ήταν η πεποίθηση το ότι η όποια πολιτική αλλαγή στον τόπο μας έπρεπε να περάσει μέσα από τα κανάλια της εξουσίας ακόμα και αν αυτά φαινόντουσαν (ή ήταν) τότε ως αντισυστημικά και για αυτό ζητώ συγγνώμη.
Στην κοινωνία της Νάξου από την Ανάδραση, την κινηματογραφική λέσχη ως τη Συναξία και τις δράσεις αλληλεγγύης, από τους πολιτιστικούς συλλόγους μέχρι τα πανηγύρια, από τις λαμπαδηφορίες μέχρι την έμπρακτη αντίσταση στα μέτρα, από τη φιλοζωική μέχρι τα μαθήματα εικαστικών, έχει αρχίσει να θεριεύει ένα κίνημα ανθρώπων που αυτοπροσδιορίζονται με βάση τον τόπο τους και όχι τα συστημικά κόμματα και τα συμφέροντα των εξουσιαστών. Ήταν λάθος μου να μη δω ότι όλα αυτά είναι ουσιαστικά εκφάνσεις τις ίδιας ανάγκης αυτοπροσδιορισμού και φυσικά ήταν λάθος μου που κάλεσα τους δικούς μου να περάσουν μέσα από αυτό το λασπότοπο.
Δεν έχει τελειώσει τίποτα, το αντίθετο μάλιστα. Έχουνε μαζευτεί όλοι από τη μια μεριά και ούτε καν προσπαθούν να το κρύψουν. Αν καταφέρει ο Βασίλης και ενώσει όλα αυτά τα διαφορετικά τμήματα της κοινωνίας σε ένα κοινό στόχο με επίκεντρο τον αυτοπροσδιορισμό και το κοινό όραμα δε θα βγάλουν ούτε σύμβουλο ούτε οι μεν, ούτε οι δε. Τους τα είχε πει τότε ο Κατσουρός κατάμουτρα: «Καλωσορίσατε στον κόσμο της Πολιτικής…» – Δεν καταλάβαιναν τότε τι εννοούσε. Να που ήρθε η ώρα να το ζήσουν.
Αυτά για την ώρα, για ότι λεπτομέρειες για εκείνη την εποχή χρειαστείτε, μη διστάσετε να με ρωτήσετε να σας πω και τα ονοματεπώνυμα. Τα θυμάμαι όλα με ώρες και ημερομηνίες και αν κάνω κανα λάθος, από όσο θυμάμαι, ο Λευτέρης κράταγε πάντα σημειώσεις.
