Το πρωτοχρονιάτικο μήνυμα από την Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ και οι ευχές για καλή και αγωνιστική χρονιά στους εργατοϋπαλλήλους, στους ανέργους, στους αυτοαπασχολούμενους, στους φτωχούς αγρότες, στους νέους και τις γυναίκες των λαϊκών οικογενειών, στους Έλληνες εργαζόμενους σε άλλες χώρες, στους πρόσφυγες και μετανάστες, που ζουν μόνιμα ή παραμένουν εγκλωβισμένοι στη χώρα μας.
1. Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ εύχεται καλή και αγωνιστική χρονιά στους εργατοϋπαλλήλους, στους ανέργους, στους αυτοαπασχολούμενους, στους φτωχούς αγρότες, στους νέους και τις γυναίκες των λαϊκών οικογενειών, στους Έλληνες εργαζόμενους σε άλλες χώρες, στους πρόσφυγες και μετανάστες, που ζουν μόνιμα ή παραμένουν εγκλωβισμένοι στη χώρα μας.
Το 2019, που εγκαινιάζει τον νέο αιώνα ζωής και δράσης του ΚΚΕ, μπορεί να αποτελέσει μια χρονιά αποφασιστικής ισχυροποίησης του ΚΚΕ. Αυτό είναι που μπορεί να κάνει την πραγματική διαφορά για τον λαό, για το κίνημά του, για το σήμερα και το αύριο.
Η χρονιά που φεύγει πρόσφερε πλούσια πείρα για το ότι τα αδιέξοδα του συστήματος, οι τεράστιες αντιθέσεις του, δεν μπορούν να επιλυθούν προς όφελος των λαών, από τις κυβερνήσεις και τα κόμματα που υπηρετούν τον βάρβαρο καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης.
Δεν αποκλείεται μια νέα, πιο βαθιά καπιταλιστική οικονομική κρίση, ενώ ήδη βρισκόμαστε μπροστά σε επικίνδυνες γεωπολιτικές εξελίξεις, ιδιαίτερα στην περιοχή μας.
2. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ προσπαθεί να κρύψει αυτήν τη σκληρή – για τον λαό – πραγματικότητα, την οποία, άλλωστε, συνδιαμορφώνει με την πολιτική της. Γι’ αυτόν το λόγο χρησιμοποιεί ψευδεπίγραφα συνθήματα για «δίκαιη ανάπτυξη», «νέα εποχή», για «ειρήνη και σταθερότητα», που δήθεν υπηρετεί η εξωτερική της πολιτική.
Η «νέα εποχή» δεν καταργεί κανέναν από τους εκατοντάδες μνημονιακούς νόμους, δεν ανατρέπει τις δεσμεύσεις για ματωμένα πλεονάσματα, δεν ακυρώνει την ασφυκτική επιτροπεία, που είναι υποχρεωτική για όλους τους λαούς της Ευρώπης.
Το ακριβώς αντίθετο. Η διαιώνιση και κλιμάκωση της εργασιακής ζούγκλας, της φοροληστείας, των πλειστηριασμών, της υποβάθμισης – ακόμη και κρίσιμων για την ανθρώπινη ζωή – κοινωνικών υπηρεσιών και υποδομών, είναι το «προαπαιτούμενο» της καπιταλιστικής ανάπτυξης, στην οποία ορκίζονται όλα τα άλλα κόμματα. Είναι οι απαραίτητες προϋποθέσεις για να στηριχτούν οι επενδύσεις και τα κέρδη του κεφαλαίου, το οποίο απολαμβάνει ακόμη περισσότερα προνόμια, όπως αποδεικνύει και ο φετινός κρατικός προϋπολογισμός της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.
Η καπιταλιστική ανάπτυξη μπορεί να επέστρεψε, έστω και ασθενικά, δεν επέστρεψαν όμως οι τεράστιες απώλειες, που είχαν οι εργαζόμενοι, ο λαός στα χρόνια της κρίσης και των μνημονίων. Η επιστροφή ενός ελάχιστου μέρους από την τεράστια ληστεία σε βάρος του λαού, με τη μορφή «μερισμάτων» και «επιδομάτων» προς την ακραία φτώχεια, «ανακύκλωσης της ανεργίας», δεν είναι ένδειξη κοινωνικής ευαισθησίας. Είναι το «καρότο», για να αποσπάσουν την ανοχή του λαού στη διαιώνιση της σημερινής βαρβαρότητας, να ρίξουν στα τάρταρα τις απαιτήσεις του, να τον κάνουν να συμβιβαστεί με τα «ελάχιστα». Ούτε κι αυτά.
3. Η φτώχεια και η εκμετάλλευση, πάνω μάλιστα στην «κινούμενη άμμο» των ανησυχητικών εξελίξεων στην παγκόσμια και ευρωπαϊκή οικονομία, είναι η μία όψη του νομίσματος, όπου στην άλλη βρίσκεται η όξυνση των γεωπολιτικών ανταγωνισμών.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ πρωτοστατεί στους επικίνδυνους σχεδιασμούς των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ, για χάρη των συμφερόντων του ελληνικού κεφαλαίου. Μετατρέπει τη χώρα σε ένα απέραντο αμερικανοΝΑΤΟικό στρατόπεδο. Αναβαθμίζει τις σχέσεις με κράτη – δολοφόνους, όπως το Ισραήλ. Δαπανά 4 δισ. ευρώ για ΝΑΤΟικές δαπάνες. Στην προσπάθειά της να ξεπλύνει τον ιμπεριαλισμό, λανσάρει την πολιτική της με συνθήματα ενάντια στον εθνικισμό, υπέρ της ειρήνης και της συνεργασίας των λαών. Φτάνει σε σημείο ανυπέρβλητου θράσους να επικαλείται τους ηρωικούς αγώνες του λαού μας.
«Κερασάκι στην τούρτα» αυτής της πολιτικής ήταν η «συμφωνία των Πρεσπών», που διατηρεί το σπέρμα του αλυτρωτισμού, ενισχύοντας τον εθνικισμό και από τις δύο μεριές των συνόρων. Αυτή η συμφωνία συνάφθηκε για να χωθούν οι λαοί των Δυτικών Βαλκανίων στους ιμπεριαλιστικούς «λάκκους των λεόντων» των ΝΑΤΟ – ΕΕ, να αποδυναμωθεί η αντίστοιχη επιρροή άλλων κέντρων, όπως η Ρωσία και η Κίνα.
Αυτή η πολιτική δεν μπορεί να εξασφαλίσει την ειρήνη και την ασφάλεια στους λαούς, όπως ισχυρίζονται η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα του ευρωατλαντικού δόγματος. Είναι μια πολιτική γραμμή, που στρέφεται σε βάρος των λαϊκών συμφερόντων και που οποιαδήποτε στιγμή μπορεί να βυθίσει τη χώρα μας βαθύτερα μέσα στους αιματηρούς ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Η όξυνση της τουρκικής προκλητικότητας στο Αιγαίο και την Κύπρο, με την ανοχή των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, επιβεβαιώνει την παραπάνω εκτίμηση.
4. Η πάλη για την αναπλήρωση των απωλειών στο εισόδημα και την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, μαζί με τον αγώνα ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, στις επεμβάσεις, στη συμμετοχή της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και σχεδιασμούς, πρέπει να μπουν στην προμετωπίδα του εργατικού – λαϊκού κινήματος.
Πρέπει ταυτόχρονα να αποτελέσουν κριτήριο ψήφου για τις εργατικές – λαϊκές δυνάμεις σε όλες τις επερχόμενες εκλογικές μάχες:
Για να καταδικαστεί ο ΣΥΡΙΖΑ, που αποτέλεσε τον συνεχιστή της αντιλαϊκής πολιτικής των ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, προσπαθώντας παράλληλα να δώσει «αριστερή» νομιμοποίηση στα μνημόνια, στην ΕΕ, στο ΝΑΤΟ.
Για να μη δοθεί άφεση αμαρτιών στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, που επιδιώκουν να αναβαπτιστούν στη λαϊκή συνείδηση, αξιοποιώντας τη μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ.
Για να απομονωθεί η Χρυσή Αυγή, να δυναμώσει ο αγώνας ενάντια στον φασισμό και τον ρατσισμό, που πρέπει να είναι αγώνας ενάντια στις αιτίες που τους τρέφουν.
Τα άλλα κόμματα, παρά τις όποιες επιμέρους διαφορές, συμφωνούν στη βασική «γραμμή πλεύσης». Προσπαθούν να κρύψουν τη σύγκλισή τους, οξύνοντας την αντιπαράθεση και τους κάλπικους καβγάδες, φτιάχνοντας ψευδεπίγραφα δίπολα, όπως «πρόοδος – συντήρηση», όπως ακριβώς έκαναν παλιότερα το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, μέχρι που έφτασαν να συγκυβερνούν.
5. Για να δυναμώσουν η ελπίδα, η εργατική – λαϊκή αντεπίθεση, χρειάζεται ένα ΠΙΟ ΙΣΧΥΡΟ ΚΚΕ ΠΑΝΤΟΥ: Στη Βουλή, στην Ευρωβουλή, στους Δήμους και τις Περιφέρειες.
Ένα πιο ισχυρό ΚΚΕ θα είναι στήριγμα στους αγώνες του λαού. Θα στείλει αισιόδοξο μήνυμα στις προσπάθειες που κάνουν Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα σε άλλες χώρες, για να οργανώσουν την εργατική – λαϊκή πάλη.
Άλλωστε, η αντιλαϊκή στρατηγική και η υλοποίησή της έχουν εξίσου τη σφραγίδα των κυβερνήσεων, της ΕΕ, των τοπικών αρχών, που στηρίζουν τους σημερινούς «μονόδρομους» και εχθρεύονται τα λαϊκά δικαιώματα. Οι τραγικές καταστροφές στο Μάτι και τη Μάνδρα είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της συνυπευθυνότητας. Δεν είναι όμως το μόνο.
Απευθυνόμαστε με θάρρος σε εργατικές – λαϊκές δυνάμεις, σε αγωνιστές, αριστερούς, προοδευτικούς, ανθρώπους που δεν θέλουν να συμβιβαστούν με τη σημερινή μιζέρια, με τη φθορά συνειδήσεων, την ηττοπάθεια, που καλλιεργεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Απευθυνόμαστε σε λαϊκό κόσμο, που – ακόμη κι αν δεν συμφωνεί σε όλα με το ΚΚΕ – αντιλαμβάνεται ότι δεν αποτελεί λύση το πισωγύρισμα σε προηγούμενες και χρεοκοπημένες πολιτικές επιλογές, στο όνομα του «μικρότερου κακού».
Το 2019 μπορεί να αποτελέσει μια χρονιά συμπόρευσης με το ΚΚΕ, στις εκλογικές μάχες, πρώτα απ’ όλα μέσα στον αγώνα, στο κίνημα, στους χώρους δουλειάς. Εκεί μπορούμε να βρούμε κοινό βηματισμό, διέξοδο πάνω στο κρίσιμο ζήτημα: Στο πώς θα διαμορφωθεί μια μεγάλη Κοινωνική Συμμαχία, όχι μόνο για να διεκδικήσουμε ανακούφιση από τα σημερινά οξυμένα προβλήματα, αλλά και για να διαμορφώσουμε προϋποθέσεις για τη ριζική ανατροπή του σάπιου εκμεταλλευτικού καπιταλιστικού συστήματος, που γεννά φτώχεια, ανεργία, κρίσεις, πολέμους. Για το Σοσιαλισμό που είναι αναγκαίος και επίκαιρος όσο ποτέ!
Η ΚΕ του ΚΚΕ – ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ 2018
Υγ. Δημήτρης Γιόσης, ευχετήρια κάρτα από τις φυλακές της Κέρκρας 1954, υδατογραφία (από το Αρχείο του ΚΚΕ)
