Ο πολιτικός πολιτισμός σε όλο του το μεγαλείο αποτυπώθηκε χθες με μια κίνηση που έκανε μια μεγάλη μορφή της ελληνικής ιστορίας ο Μανώλης Γλέζος εις μνήμην του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.
Ο πολιτικός πολιτισμός σε όλο του το μεγαλείο αποτυπώθηκε χθες με μια κίνηση που έκανε μια μεγάλη μορφή της ελληνικής ιστορίας ο Μανώλης Γλέζος εις μνήμην του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.
Το κουδούνι του σπιτιού της οικογένειας του Κυριάκου Μητσοτάκη στον Λυκαβηττό χτύπησε αργά το βράδυ της Τρίτης. Όλοι ήταν εκεί και δεν περίμεναν κανέναν. Κανόνιζαν τις τελευταίες λεπτομέρειες της κηδείας του πατριάρχη της οικογένειας.
Σύμφωνα με την «Ελευθερία του Τύπου» ο απρόσμενος επισκέπτης ήταν ο Μανώλης Γλέζος, ο οποίος κράταγε και ένα κόκκινο γαρίφαλο. Ηθελε να τιμήσει τον μεγάλο του φίλο Κωνσταντίνο Μητσοτάκη ανήμερα μάλιστα της επετείου που ο ίδιος μαζί με τον Απόστολο Σάντα είχαν κατεβάσει το 1941 τη ναζιστική σημαία από την Ακρόπολη.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, συγκινήθηκε και έσπευσε να συστήσει στη μικρή του κόρη Δάφνη τον κ. Γλέζο, λέγοντάς της: «Εχεις απέναντί σου έναν μεγάλο ήρωα, έναν αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης».
Ο Μανώλης Γλέζος είχε και κάτι ακόμα. Παρέδωσε ένα γράμμα στην οικογένεια Μητσοτάκη, το οποίο ξεκινούσε με ένα απόσπασμα από την Ομήρου Ιλιάδα Ι 63-65, όπου έλεγε ότι «Αφρήτωρ, αθέμιστος, ανέστιος έστιν εκείνος, ος πολέμου έραται επιδημίου οκρυόεντος» (ακοινώνητος, άγριος και άπατρις είναι αυτός που τον εμφύλιο πόλεμο αγαπά).
Στο ειλικρινές γράμμα προς την οικογένεια του εκλιπόντος, ο Μανώλης Γλέζος έγραφε: «Πιστός στο αξίωμα αυτό ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης υπήρξεν ο πρωτουργός να αποφευχθεί και να μην υπάρξει εμφύλιος πόλεμος στην Κρήτη, στη διάρκεια της κατοχής. Oποια αντίθεση και αν έχεις μαζί του, οφείλεις να του το αναγνωρίσεις. Γνωρίστηκα μαζί του το 1953 και υπήρξαν διαφορετικές οι απόψεις μας για το πολιτικό γίγνεσθαι. Η διαφορά, όμως, αυτή δεν υπήρξε να γίνουμε οχτροί. Η χούντα στις 21 Απριλίου 1967 μας ξαναντάμωσε στον ίδιο θάλαμο στο Γουδή και μετά στο Πικέρμι. Γνωστή η ιστορία που έχουμε από κοινού δημοσιοποιήσει».
