Μα τελικά τόσο απελπιστικά είναι να ζεις στις Κυκλάδες; Όχι , η ζωής τις Κυκλάδες είναι ευλογημένη, ανάμεσα σε ανθρώπους που ξέρουν να επιβιώνουν , να διασκεδάζουν και να προκόβουν σε γη και θάλασσα… Ο Αντώνης Γάκης – Καθηγητής Περιβάλλοντος – έχει την απάντηση..
Για εκατομμύρια τουρίστες,οι Κυκλάδες μας, σημαίνουν απέραντο γαλάζιο, άσπιλο φως, αναμνήσεις μιας ζωής και γεύσεις μοναδικές. Μια συνάντηση του ανθρώπινου με το θεϊκό.
Όταν όμως τα φώτα από τις κάμερες σβήσουν και το πολύβουο πλήθος ανανεώσει το συναπάντημα του με την Πετραία Κυκλαδίτικη Γη, για το επόμενο καλοκαίρι τι απομένει πίσω του άραγε;
Του Δρ.Αντώνη Γάκη
Για να ξεκινήσω από τα στοιχειώδη:
Σχολικές μονάδες που μετράνε κατά μέσο όρο την ηλικία των υπερηλίκων παππούδων μας που βλέπουν τα εκατοντάδες παιδιά( ναι οι Κυκλάδες έχουν την ευτυχία να σφίζουν από νεολαία) να στριμώχνονται στις ίδιες αίθουσες που κάποιοι από τους ίδιους έμαθαν τα λιγοστά τους γράμματα δεκαετίες πίσω. Που να βρεθεί γη διαθέσιμη για εκπαίδευση όταν όλα σχεδιάζονται στο πόδι για την επόμενη τουριστική σεζόν.
Μαζί με τους μαθητές δεινοπαθούν στα καλντερίμια της εκπαίδευσης οι δάσκαλοι και καθηγητές που δίνουν αγώνα για να βρουν κάθε χρόνο ένα κατάλυμα να στεγαστούν. Με ενοίκια που δεν μπορούν να καλυφθούν από το μηνιάτικο τους . Στην ουρά περιμένουν και τα σώματα ασφαλείας, οι γιατροί και κάθε λογής δημόσιος και ιδιωτικός υπάλληλος να βρεθεί η ευκαιρία ή ένας ακόμα καλόψυχος ιδιοκτήτης να του προσφέρειστέγη με αξιοπρεπείς συνθήκες και σε λογική τιμή.
Κρατική Μέριμνα – Αδιαφορία σημειώσατε 2.
Το νερό, αγαθό ζωής και πολιτισμού, είναι το μεγάλο πρόβλημα για κάθε κυκλαδίτικο νησί. Με την ανομβρία να θυμίζει παλιές εποχές ξηρασίας , με υπερκατανάλωση λόγω του συνεχώς αυξημένου πλήθους τουρισμού, με έλλειψη νέων εγκαταστάσεων αφαλάτωσης οι υδροφόρες και τα εμφιαλωμένα μπουκάλια θα ξεδιψούν την εντασσόμενη ζήτηση που σημαίνει και μεγαλύτερο κόστος διαβίωσης για το μόνιμο κάτοικο που βλέπει την επιστροφή στη στέρνα και το βρόχινο νερό σαν τηνμομαδική λύση του μέλλοντος.
Να είχαμε και δρόμους να πέρναμε τα βουνά καλά θα ήταν. Καθημερινά στους δρόμους – κακοτράχαλα μονοπάτια με κομμάτια άσφαλτο θα τα περιέγραφα καλύτερα, δεινοπαθούν αμάξια και επιβάτες. Μακάρι το μόνο θύμα να ήταν οι αναρτήσεις των οχημάτων και τα νεύρα των οδηγών , αλλά δυστυχώς το απαράδεκτα κακοφτιαγμένο και ελλιπώς συντηρημένο επαρχιακό δίκτυο των νησιών μας γίνεται λαιμητόμος για τουρίστες και μόνιμους κατοίκους.
Στα λιμάνια της αγωνίας περιμένουμε τα ενδοκυκλαδικά και λοιπά καράβια , αν το θυμηθούν , να μας μεταφέρουν στον προορισμό μας, από κάποιες προβλήτες και όρμους που τους βάφτισαν λιμάνια και χάρη στις ηρωικές προσπάθειες των πολύπειρων καπετάνιων μας και την μεγαλοψυχία των ανέμων καταφέρνουν να προσεγγίσουν το χειμώνα. Εγκλωβισμένοι και ξεχασμένοι από θεούς αλλά κυρίως από ανθρώπους με εξουσία αλλά καμία ουσία.
Να έχουμε όμως την υγεία μας πάνω από όλα και όλα καλά, γιατί αν δεν την έχουμε τότε πραγματικά θα καταλάβουμε πως όσο μας ευλόγησε ο θεός και η φύση να ζούμε στο πιο όμορφο κομμάτι γης του κόσμου άλλα τόσο δοκιμάζεται η πίστη μας και η αγωνία μας ,αν κάποιος ασθενήσει εντός ή εκτός τουριστικής περιόδου. Αγροτικά ιατρεία και νοσοκομεία που θέλουν να τα αποψιλώσουνγια να τα κάνουν δώρο στον ιδιώτη συμμέτεχο-συνέταιρο της άριστης κανονικότητας τους. Ήρωες γιατροί και νοσοκόμοι παλεύουν με τα κύματα και τις ασθένειες όσο οι κάτοικοι και επισκέπτες χαροπαλεύουν ανάμεσα σε ζωή και θάνατο.
Έχουμε όμως το φυσικό περιβάλλον να χαρούμε , αρκεί να μην το βάλει στο μάτι κάποια πολυεθνική εταιρεία ή κάποιοςμεγαλόσχημωνκουμπάρος επενδυτής ,γιατί τότε το αμπέλι και ο κέδρος θα γίνει μπετόν , η περιοχή natura 5αστερο ξενοδοχείο και τα δαντελωτά μας ακρογιάλια αραβικές απομιμήσεις.
Μα τελικά τόσο απελπιστικά είναι να ζεις στις Κυκλάδες.
Όχι , η ζωής τις Κυκλάδες είναι ευλογημένη, ανάμεσα σε ανθρώπους που ξέρουν να επιβιώνουν , να διασκεδάζουν και να προκόβουν σε γη και θάλασσα.
Αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν θα συνεχίσουμε να ζητάμε την αξιοπρέπεια μας και ένα καλύτερο βιώσιμο μέλλον για τα παιδιά μας και το φυσικό μας περιβάλλον.
Το Αιγαίο που ένωσε τους πολιτισμούς μπορεί να ξαναδώσει ούριο άνεμο και για τους πιστούς και μόνιμους επιβάτες του. Τους Κυκλαδίτες και τους εραστές των Κυκλάδων.
@ Ο Αντώνης Γάκης είναι Καθηγητής Περιβάλλοντος, Θεατρολόγος, συγγραφέας και επιχειρείν στην Σαντορίνη