Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Ευρωβουλευτής Νίκος Ανδρουλάκης βρέθηκε στα εγκαίνια της αίθουσας που φέρει το όνομα του «πρώτου Παρτιζάνου της Ευρώπης», του Μανωλη Γλέζου (video)
“… Σε μια εποχή όπου η ακροδεξιά ενισχύεται απειλητικά και αυταρχικοί ηγέτες ποδοπατούν το διεθνές δίκαιο, την αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα του ανθρώπου, η πολιτική παρακαταθήκη του Γλέζου αποτελεί πυξίδα για κάθε δημοκράτη και προοδευτικό πολίτη…”.
Τους αγώνες του Μανώλη Γλέζου, για την εδραίωση της Δημοκρατίας σε κρίσιμες στιγμές της Ελλάδας αλλά και της Ευρώπης, τίμησε χθες Τετάρτη 28 Αυγούστου, το ευρωκοινοβούλιο με ειδική εκδήλωση που διοργάνωσε με αφορμή τα 100 χρόνια από τη γέννησή του. Ξεκίνησε με τα επίσημα αποκαλυπτήρια της αίθουσας του ευρωκοινοβουλίου, που πλέον φέρει το όνομα του Μανώλη Γλέζου, κατόπιν ομόφωνης απόφασης που έλαβε το Προεδρείο του.
Και στη συνέχεια στο βήμα ανέβηκαν πολιτικοί από την Ελλάδα, την Κύπρο και άλλες χώρες της Ευρώπης αποδίδοντας φόρο τιμής στον μεγάλο Κυκλαδίτη αγωνιστή. Ανάμεσά τους και ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ, Ευρωβουλευτής Νίκος Ανδρουλάκης…
Όπως σημείωσε, μεταξύ άλλων:
«Σήμερα, 100 χρόνια από τη γέννησή του Μανώλη Γλέζου, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τον τιμά. Κάτι που δυστυχώς οι συνθήκες της πανδημίας δεν επέτρεψαν στον ελληνικό λαό. Είμαι σίγουρος ότι σε άλλη περίπτωση εκατοντάδες χιλιάδες θα τον συνόδευαν στην τελευταία του κατοικία.
Σε όλη του τη ζωή δεν δίστασε ούτε λεπτό να παλεύει για τα ιδανικά του, όσο ισχυρός κι αν ήταν ο αντίπαλος.
Ο Charles de Gaule τον είχε χαρακτηρίσει ως τον πρώτο παρτιζάνο της Ευρώπης.
Ξεκίνησε από την Απείρανθο της Νάξου και εξελίχθηκε σε μια από τις ανεπανάληπτες εκείνες μορφές, που σφράγισαν τη νεότερη ιστορία της πατρίδας μας.
Στη συλλογική μνήμη θα μείνει για πάντα ανεξίτηλη η νύχτα της 30ής προς την 31η Μαΐου 1941, όταν μαζί με τον Απόστολο Σάντα, σκαρφάλωσαν στα βράχια της Ακρόπολης, για να κατεβάσουν τη σβάστιγκα, το μισητό σύμβολο του θανάτου, των βασανιστηρίων, του ολοκαυτώματος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου».
Ο κ. Ανδρουλάκης αναφέρθηκε, μάλιστα, στην άνοδο της ακροδεξιάς στην Ευρώπη και στον κόσμο, σημειώντας πως «σε μια εποχή όπου η ακροδεξιά ενισχύεται απειλητικά και αυταρχικοί ηγέτες ποδοπατούν το διεθνές δίκαιο, την αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα του ανθρώπου, η πολιτική παρακαταθήκη του Γλέζου αποτελεί πυξίδα για κάθε δημοκράτη και προοδευτικό πολίτη».
“Σε μια από τις τελευταίες του δημόσιες εμφανίσεις το 2018, με τη συμπλήρωση πέντε ετών από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, από την νεοναζιστική εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής, ο Μανώλης Γλέζος πήγε στο δικαστήριο, στο πλευρό της οικογένειάς του, στέλνοντας ένα ισχυρό αντιφασιστικό μήνυμα.
Όταν τον ρώτησαν κάποτε για το μυστικό της μακροζωίας του, δήλωσε πως ζούσε και για τους συντρόφους του που είχαν χαθεί.
Πριν από κάθε μάχη’, έλεγε χαρακτηριστικά, ‘μαζευόμασταν και κουβεντιάζαμε. Και λέγαμε: Εάν εσύ ζήσεις, μη με ξεχάσεις. Εάν εσένα δεν σε βρει το βόλι, όταν συναντάς τους ανθρώπους στο δρόμο, θα λες καλημέρα κι από μένα. Κι όταν πίνεις κρασί, θα πίνεις κρασί και για μένα’.
Αυτή η έγνοια του για το συλλογικό καλό και την αλληλεγγύη παραμένει και σήμερα, όχι απλώς ένα επίκαιρο ζητούμενο για τις κοινωνίες μας, αλλά ζωτική ανάγκη».
Ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ εστίασε και στις προκλήσεις της αυγκυρίας υποστηρίζοντας ότι «οι εχθροί της Δημοκρατίας και των λαών μας είναι προ των θυρών. Ποιος περίμενε τον 21ο αιώνα να έχουμε έναν πόλεμο στην καρδιά της Ευρώπης με εκατομμύρια πρόσφυγες και χιλιάδες νεκρούς λόγω της βάρβαρης και παράνομης εισβολής του Πούτιν στην Ουκρανία; Ποιος το περίμενε ότι οι απολογητές των αυταρχικών καθεστώτων που οδήγησαν στον όλεθρο την ανθρωπότητα, θα κερδίζουν πολιτικό έδαφος σε πολλά κράτη της Ευρώπης;
Όποιος λησμονήσει το παρελθόν, χάνεται και δεν έχει μέλλον, έλεγε ο Γλέζος. Και για να έχουν λοιπόν μέλλον προοπτικής και ευημερίας οι λαοί της Ευρώπης, οφείλουμε όχι απλώς να τιμάμε τους αγώνες που έδωσαν άνθρωποι, όπως ο αγαπημένος μας συνάδελφος Μανώλης Γλέζος, αλλά πάνω απ’ όλα να εμπνεόμαστε από αυτούς στον δικό μας αγώνα για ειρήνη, δημοκρατία και πρόοδο».
