Η λεπτομύτα, ένα μεταναστευτικό παρυδάτιο πτηνό που κάποτε αναπαραγόταν στη Δυτική Σιβηρία και διαχείμαζε στη Μεσόγειο (και στη χώρα μας), θεωρείται πλέον από τους επιστήμονες ως εξαφανισμένη, όπως ανακοίνωσε η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία.
Σύμφωνα με την οργάνωση, πρόσφατη επιστημονική δημοσίευση τεκμηριώνει την εξαφάνιση της λεπτομύτας, ενώ πρόκειται για την πρώτη γνωστή παγκοσμίως εξαφάνιση είδους πουλιού από την ηπειρωτική Ευρώπη, τη Βόρεια Αφρική και τη Δυτική Ασία.
«Η Ελλάδα έχει αποδειχθεί ότι ήταν περιοχή παγκοσμίου σημασίας για το είδος: από την πρώτη περίπτωση (Κέρκυρα, 1857), έχουν καταγραφεί συνολικά 104 παρατηρήσεις, στην πλειονότητά τους κατά τη μετανάστευση και κυρίως στο Δέλτα Εβρου, το Πόρτο Λάγος και το Δέλτα Αξιού», αναφέρει σε ανακοίνωσή της η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία.
«Μία λεπτομύτα που παρατηρήθηκε στο Μεσολόγγι στις 3 Μαΐου 1999 (από τον J. Y. Guillosson) αποτελεί την τελευταία καταγραφή του είδους στην Ελλάδα», προσθέτει. Η τελευταία επιβεβαιωμένη (φωτογραφικά) παρατήρηση λεπτομύτας είναι στο Βόρειο Μαρόκο το 1995.
Ο Αλεξ Μπέριμαν, συν-συγγραφέας της επιστημονικής δημοσίευσης και μέλος της BirdLife International, δήλωσε πως «η καταστροφική απώλεια της λεπτομύτας είναι μια προειδοποίηση ότι κανένα πουλί δεν μπορεί να θεωρηθεί ασφαλές από την απειλή εξαφάνισης. Περισσότερα από 150 είδη πουλιών έχουν εξαφανιστεί παγκοσμίως από το 1500».
«Χρειάζονται επείγουσες δράσεις διατήρησης για τη διάσωση των άγριων πουλιών, χωρίς αυτές πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για ένα πολύ μεγαλύτερο κύμα εξαφανίσεων που θα κατακλύσει τις ηπείρους», υπογραμμίζει.
Στην πρόσφατη αναθεώρηση του «Κόκκινου Καταλόγου» της, η Διεθνής Eνωση για τη Διατήρηση της Φύσης (IUCN), κατατάσσει σε υψηλότερη κατηγορία κινδύνου 16 είδη μεταναστευτικών παρυδάτιων πουλιών. Μάλιστα, η κατάσταση για ορισμένα είδη κρίνεται εξαιρετικά ανησυχητική, καθώς οι μειώσεις που καταγράφονται ξεπερνούν το ένα τρίτο του πληθυσμού τους.
«SOS για τα μεταναστευτικά παρυδάτια πουλιά»
Στα παρυδάτια πουλιά που πλέον βρίσκονται σε κίνδυνο περιλαμβάνονται και είδη που απαντούν ή διέρχονται από τη χώρα μας, όπως το αργυροπούλι, η λασποσκαλίδρα, η δρεπανοσκαλίδρα και ο χαλικοκυλιστής. Πρόκειται για είδη που ακολουθούν συγκεκριμένες διαδρομές, γνωστές ως μεταναστευτικοί διάδρομοι (flyways), ενώ κάθε χρόνο διασχίζουν πλήθος χωρών, κάνοντας στάσεις για ξεκούραση και ανεφοδιασμό.
«Η ανησυχητική μείωση του αριθμού των μεταναστευτικών πουλιών που εδώ και χιλιετίες ενώνουν ανθρώπους, χώρες και ηπείρους δείχνει ξεκάθαρα πόσο αποτυχημένες είναι οι στρατηγικές που συνεχίζουμε να εφαρμόζουμε. Οι κυβερνήσεις σε όλον τον κόσμο οφείλουν να στηρίξουν έμπρακτα τις δεσμεύσεις τους, λαμβάνοντας επιπλέον μέτρα για την προστασία και την αποκατάσταση ακόμα περισσότερων οικοσυστημάτων (χερσαίων, θαλάσσιων, γλυκού νερού) και προχωρώντας σε ριζικές αλλαγές στα συστήματα που μας παρέχουν τροφή, ενέργεια και άλλα αγαθά», αναφέρει ο διευθύνων σύμβουλος της διεθνούς ομοσπονδίας περιβαλλοντικών οργανώσεων για την προστασία των πουλιών, BirdLife International, Μάρτιν Χάρπερ.
«Η υποβάθμιση, ο κατακερματισμός και η απώλεια των βιοτόπων που είναι απαραίτητοι για την επιβίωση των μεταναστευτικών πουλιών μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες για εκατομμύρια ανθρώπους που επίσης βασίζονται σε αυτούς τους βιότοπους. Αν καθυστερήσουμε κι άλλο τη λήψη μέτρων για την προστασία και την αποκατάστασή τους, σπρώχνουμε στο χείλος της εξαφάνισης δεκάδες αν όχι εκατοντάδες είδη άγριας ζωής, κάτι που θέτει σε κίνδυνο και τη δική μας επιβίωση», τόνισε η διευθύντρια της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας και εθνικού εταίρου της BirdLife International, Κωνσταντίνα Ντεμίρη.
Με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
