Με τίτλο “Ο ρυπαίνων, πληρώνει”, η Συντονιστική Επιτροπή Θηραίων Πολιτών απαντάει στην σκέψη της πλοιοκτήτριας εταιρείας για προσφυγή στη Δικαιοσύνη ώστε να μην γίνει ο Διαγωνισμός για την ανέλκυση του πλοίου – Τι αναφέρει
Με μία οργισμένη ανακοίνωση που παραθέτει το δικαστικό χρονικό της υπόθεσης, η Συντονιστική Επιτροπή Θηραίων Πολιτών για την ανέλκυση του Sea Diamond απαντά στην προοπτική να προσφύγουν στη Δικαιοσύνη η πλοιοκτήτρια και η ασφαλιστική εταιρεία κατά του διαγωνισμού που έχει προκηρύξει η Δημόσια Αρχή Λιμένων για την ανέλκυση του πλοίου. Κίνηση που έγινε γνωστή πριν από μερικές ημέρες μέσα από σχετική είδηση “για την προσβολή της προκήρυξης της Δημόσιας Αρχής Λιμένος που αφορά στο διαγωνισμό για την ανέλκυση του κρουαζιερόπλοιου SEA DIAMOND από τον όρμο του Αθηνιού στο λιμάνι της Σαντορίνης, αναμένεται να προσφύγει η πλοιοκτήτρια εταιρεία όπως και οι ασφαλιστές του πλοίου, όπως ανέφεραν σχετικά συνήγοροι και των δύο πλευρών.
Ε και τώρα ήρθε η απάντηση … Και όπως διαβάζουμε ανάμεσα στα άλλα ” Φτάνει πια η κοροϊδία και ο εμπαιγμός! Τόσα χρόνια σας έφταιγε η λανθασμένη χαρτογράφηση. Τόσα χρόνια θεωρούσατε πως δεν υπάρχει ρύπανση. Τόσα χρόνια διαλαλείτε πως η ανέλκυση είναι ανέφικτη. Τόσα χρόνια προσπαθούμε να κινήσουμε τον δύσκαμπτο κρατικό μηχανισμό. Τόσα χρόνια ακούμε πως το κόστος της ανέλκυσης είναι μεγάλο και δεν έχει σκοπό να το πληρώσει το Ελληνικό Δημόσιο. Και τώρα που η ΔΑΛ ξεκίνησε να εφαρμόσει την απόφαση 1820/2019 του ΣτΕ και τον νόμο 2881/2001, σύμφωνα με τον οποίο “Ο ρυπαίνων πληρώνει”, έρχεται η πλοιοκτήτρια και οι ασφαλιστές του Sea Diamond να προσβάλουν νομικά το διαγωνισμό της ΔΑΛ, μην τυχόν και αποδειχθεί πως υπάρχουν σοβαρές μεγάλες εταιρείες που μπορούν να ανελκύσουν το πλοίο ή μην τυχόν και αναγκαστούν να πληρώσουν τελικά για την ανέλκυση του ναυαγίου! Φτάνει πια! Ο ρυπαίνων πληρώνει! “
Αναλυτικά η ανακοίνωση έχει ως εξής:
“Φτάσαμε λοιπόν δεκατρία χρόνια σχεδόν μετά το ναυάγιο του Sea Diamond, μία υπόθεση-ντροπή για την παγκοσμίου φήμης ελληνική ναυτιλία, να αναζητούμε ακόμη τον υπαίτιο του ναυαγίου και το ποιος θα πληρώσει για την ανέλκυσή του. Τέσσερα χρόνια μετά την τελεσίδικη απόφαση 515/2016 του ΣΤ’ Ποινικού Τμήματος του Αρείου Πάγου, που αποφάσισε τελεσίδικα την ενοχή του Πλοιάρχου του μοιραίου κρουαζιερόπλοιου αλλά και του Διευθυντή Επιχειρήσεων της συνδιαχειρίστριας εταιρείας Core Marine LTD, ενώ ταυτόχρονα αναγνώρισε την ύπαρξη σοβαρής και εξακολουθητικής θαλάσσιας ρύπανσης που συνέβη και συνεχίζεται μέχρι και σήμερα στη θαλάσσια περιοχή της Σαντορίνης και κατ’ επέκταση την ανάγκη ανέλκυσης του ναυαγίου, ακόμη μερικοί αναρωτιούνται για το ποιος φταίει για τη ζημιά που συνέβη και εξελίσσεται μέχρι και σήμερα.
Έξι χρόνια μετά την απόφαση 464/2014 του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς–Τμήματος Ναυτικών Διαφορών, που διέταξε την άμεση ανέλκυση του ναυαγίου με έξοδα της πλοιοκτήτριας και πληρωμή ως αποζημίωση 8 εκατομμυρίων ευρώ προς τον Δήμο Θήρας και 6 εκατομμυρίων ευρώ προς το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, περιμένουμε την απόφαση του Τριμελούς Αστικού Εφετείου Πειραιώς μετά την έφεση που άσκησε η πλοιοκτήτρια.
Και ενώ με τις 51/2017 και 373/2018 αποφάσεις του Τριμελούς Εφετείου ορίσθηκαν πραγματογνώμονες προκειμένου να αποφανθούν για το αν προκαλείται ρύπανση από το ναυάγιο του Sea Diamond και αν είναι εφικτή η ανέλκυσή του, κάποιοι επιμένουν ακόμη να λένε πως η ρύπανση είναι αμελητέα και η ανέλκυση ανέφικτη, παρόλο που γνωρίζουν ότι τα αποτελέσματα των πραγματογνωμόνων είναι πάρα πολύ διαφορετικά!
Εννέα χρόνια μετά την προσφυγή των κατοίκων της Σαντορίνης στο Συμβούλιο της Επικρατείας, ήρθε η δικαίωση με την απόφαση 1820/2019 του ΣτΕ: “Παράνομη σιωπηρή απόρριψη της αίτησης για ανέλκυση του ναυαγίου του Κ/Ζ Sea Diamond στη Σαντορίνη”. Το ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο της χώρας, κήρυξε παράνομη τη σιωπηρή άρνηση της πολιτείας να κινήσει τις διαδικασίες προς την ανέλκυση του ναυαγίου του Sea Diamond, και έτσι η Δημόσια Αρχή Λιμένων (ΔΑΛ) του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, προκήρυξε ανοιχτό μειοδοτικό διαγωνισμό για την ανέλκυση του Sea Diamond, προϋπολογιζόμενης δαπάνης 350 εκατομμυρίων ευρώ (χωρίς ΦΠΑ) με δαπάνες των υπόχρεων προσώπων. Και ενώ η ΔΑΛ εκτελεί κατά γράμμα το περιεχόμενο του νόμου 2881/2001 – Περί Ανέλκυσης Ναυαγίων, αλλά και την απόφαση 1820/2019 του Ανώτατου Διοικητικού Δικαστηρίου της χώρας, διαβάζουμε σε δημοσίευμα του ΑΠΕ-ΜΠΕ πως η πλοιοκτήτρια και οι ασφαλιστές του Sea Diamond θα προσφύγουν στα δικαστήρια για να προσβάλουν την προκήρυξη της Δημόσιας Αρχής Λιμένων, ενώ ταυτόχρονα κάνουν λόγο για “αποφάσεις του Ποινικού Δικαστηρίου που έχουν εκδοθεί και έχουν κρίνει αμετάκλητα ότι η ανέλκυση του ναυαγίου δεν είναι εφικτή”.
Και αναρωτιόμαστε: Από πότε τα Ποινικά Δικαστήρια είναι αρμόδια να αποφασίζουν για το εφικτό ή όχι της ανέλκυσης ενός πλοίου; Αυτό, εξ όσων γνωρίζουμε είναι αρμοδιότητα των Αστικών Δικαστηρίων.
Ποιος είναι ο αριθμός της απόφασης του Ποινικού Δικαστηρίου που επικαλούνται; Εμείς προς το παρόν γνωρίζουμε την απόφαση 515/2016 του ΣΤ’ Ποινικού Τμήματος του Αρείου Πάγου που απεφάνθη αμετάκλητα για την ενοχή του Πλοιάρχου του Sea Diamond και του Διευθυντή Επιχειρήσεων, ενώ ταυτόχρονα αναγνώρισε την ύπαρξη σοβαρής και εξακολουθητικής θαλάσσιας ρύπανσης που συνέβη και συνεχίζεται μέχρι και σήμερα στη θαλάσσια περιοχή της Σαντορίνης και κατ’ επέκταση την ανάγκη ανέλκυσης του ναυαγίου.
Επίσης γνωρίζουμε την απόφαση 464/2014 του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς-Τμήματος Ναυτικών Διαφορών, που διέταξε την άμεση ανέλκυση του ναυαγίου με έξοδα της πλοιοκτήτριας. Γνωρίζουμε τις 51/2017 και 373/2018 αποφάσεις του Τριμελούς Αστικού Εφετείου Πειραιώς με τις οποίες διατάχθηκαν πραγματογνωμοσύνες για την ρύπανση και τη δυνατότητα ανέλκυσης του ναυαγίου.
Γνωρίζουμε πως η απόφαση 515/2016 του Αρείου Πάγου έλαβε υπόψη της την έκθεση και τις μετρήσεις του Πολυτεχνείου Κρήτης, όχι του ΕΛΚΕΘΕ που είναι σε πολλά σημεία αντιφατική, και η οποία αναφέρει μεταξύ άλλων πως “Το ναυάγιο του Sea Diamond αποτελεί μία σημαντική περιβαλλοντική απειλή για το θαλάσσιο περιβάλλον της Καλντέρας της Σαντορίνης”.
Ταυτόχρονα το ΕΛΚΕΘΕ ποτέ δεν μας είπε τι μέλλει γενέσθαι στην Καλντέρα της Σαντορίνης σε μερικές δεκαετίες, που το σκάφος του Sea Diamond θα έχει διαβρωθεί σε μεγάλο βαθμό. Ίσως διότι ποτέ κανένας δεν θέλησε να το μάθει, από όλους εκείνους που πληρώνουν για να πραγματοποιηθούν οι μετρήσεις. Ποια είναι η φιλο-περιβαλλοντική πολιτική σας λοιπόν;
Με ποιο τρόπο προστατεύετε το μοναδικό φυσικό περιβάλλον της Σαντορίνης, από την οποία κερδίζετε εκατομμύρια κάθε χρόνο από την κρουαζιέρα;
Νομίζετε πως με το φράγμα ανάσχεσης πετρελαιοειδών που έχετε τοποθετήσει επάνω από το ναυάγιο, θα σώσετε το ευαίσθητο οικοσύστημα του νησιού;
Μήπως θέλετε να πιστέψουμε πως με την αποτυχημένη απόπειρα απάντλησης πετρελαιοειδών τον Μάιο του 2009, καταφέρατε να απαντλήσετε τους εκατοντάδες τόνους καυσίμων, λιπαντικών και επικίνδυνων χημικών ουσιών που υπάρχουν μέχρι και σήμερα μέσα στο ναυάγιο του Sea Diamond;
Αλήθεια, θέλετε να κοιμόμαστε ήσυχοι επειδή σύμφωνα με τις μετρήσεις του ΕΛΚΕΘΕ “ο ρυθμός απελευθέρωσης των ρυπογόνων φορτίων στο θαλάσσιο περιβάλλον είναι τέτοιος ώστε δεν έχει επηρεαστεί μέχρι σήμερα η ποιότητά του…”;
Δεν σας αρκούν οι μέχρι σήμερα καταδικαστικές αποφάσεις των ανωτάτων δικαστηρίων της Ελλάδας; Δεν σας αφορούν οι νόμοι και τα άρθρα του Ελληνικού Συντάγματος;
Ε λοιπόν, ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!
Φτάνει πια η κοροϊδία και ο εμπαιγμός!
Τόσα χρόνια σας έφταιγε η λανθασμένη χαρτογράφηση. Τόσα χρόνια θεωρούσατε πως δεν υπάρχει ρύπανση. Τόσα χρόνια διαλαλείτε πως η ανέλκυση είναι ανέφικτη. Τόσα χρόνια προσπαθούμε να κινήσουμε τον δύσκαμπτο κρατικό μηχανισμό.
Τόσα χρόνια ακούμε πως το κόστος της ανέλκυσης είναι μεγάλο και δεν έχει σκοπό να το πληρώσει το Ελληνικό Δημόσιο.
Και τώρα που η ΔΑΛ ξεκίνησε να εφαρμόσει την απόφαση 1820/2019 του ΣτΕ και τον νόμο 2881/2001, σύμφωνα με τον οποίο “Ο ρυπαίνων πληρώνει”, έρχεται η πλοιοκτήτρια και οι ασφαλιστές του Sea Diamond να προσβάλουν νομικά το διαγωνισμό της ΔΑΛ, μην τυχόν και αποδειχθεί πως υπάρχουν σοβαρές μεγάλες εταιρείες που μπορούν να ανελκύσουν το πλοίο ή μην τυχόν και αναγκαστούν να πληρώσουν τελικά για την ανέλκυση του ναυαγίου!
Φτάνει πια!
Ο ρυπαίνων πληρώνει!
Καλούμε την πολιτεία να προστατεύσει το διαγωνισμό που έχει προκηρύξει η Δημόσια Αρχή Λιμένων και να εφαρμόσει τις διατάξεις του Νόμου 2881/2001 και τις αποφάσεις των ανώτατων δικαστηρίων της χώρας.”
