Ο ΧΥΤΑ περνάει από τα εμπόδια που δημιουργούνται όσον αφορά τη λειτουργία τους αλλά το ενδιαφέρον είναι ότι οι “ΧΑΔΑ” κάνουν και πάλι δυναμικά την εμφάνισή τους σε όλο σχεδόν το σύνολο της πεδινής Νάξου
Ο χρόνος γυρίζει πίσω… πάμε την περασμένη δεκαετία και στους τηλεοπτικούς δέκτες μεσουρανεί το «Καφέ της Χαράς» και ο Δήμαρχος του αρκαδικού χωριού Κολοκοτρωνίτσι, Περιάνδρος Πόπωτας. Δήμαρχος που είχε ως βασικό moto το σύνθημα «εμπρός … πίσω»…
Τώρα θα μου πείτε τι σχέση έχει το Κολοκοτρωνίτσι με τη Νάξο; Επί της ουσίας καμία. Το ένα είναι ένα φανταστικό χωριό που δεν είναι και τόσο …φανταστικό από τη στιγμή που είναι στο Νομό Αργολίδας και έχει το όνομα Καρυά και βρίσκεται σε υψόμετρο 700 μέτρων και σε απόσταση μία ώρα από την Αθήνα…. Η Νάξος; Αποτελεί τον ιδανικό προορισμό για όλους εμάς. Όμως, έχει αρκετή δόση φαντασίας από τη στιγμή που κάποιοι επιμένουν ότι όλα είναι καλώς καμωμένα και το νησί αποτελεί πρότυπο αειφορίας…
Γιατί έγινε πρότυπο; Γιατί πολύ απλά καταφέραμε να έχουμε ΧΥΤΑ. Έξι χρόνια το παλεύαμε και από τον περασμένο Δεκέμβριο λειτουργεί κανονικά. Βέβαια ως ΧΥΤΑ που σέβεται τον εαυτό του δεν δέχεται τα ογκώδη αντικείμενα ή άλλα απορρίμματα όπως ζωικά λίπη με αποτέλεσμα να υπάρχει ένα ζητηματάκι. Επί έξι χρόνια, η Δημοτική Αρχή γνώριζε ότι ο ΧΥΤΑ έχει συγκεκριμένες προδιαγραφές. Ότι για να λειτουργήσει σωστά θα έπρεπε να υπάρχει και η ανακύκλωση αλλά και οι χώροι υποδοχής των ογκώδη απορριμμάτων. Τι έκανε; Τίποτα.
Η πιο σωστά; Έβγαλε δύο ανακοινώσεις μέσα στον Δεκέμβριο ώστε κυρίως οι επιχειρηματίες να κρατήσουν τα ογκώδη απορρίμματα στο σπίτι. Η να επικοινωνήσουν με το Δήμο για να αναλάβει να τα μεταφέρει. Που; Ε αυτό το ξέρει ο ιδιώτης που έχει αναλάβει την διαχείριση και τη μεταφορά τους…
Όμως, το θέμα είναι ότι εδώ και αρκετές εβδομάδες σχεδόν σε όλες τις γωνιές έχουμε μικρούς ΧΑΔΑ. Ειδικά, οι δρόμοι στην παραλιακή και δη στις Δυτικές Παραλίες μοιάζουν σαν βομβαρδισμένο τοπίο. Ναι, είναι γνωστό ότι οι επιχειρηματίες κάθε χρόνο τέτοια εποχή …ολοκληρώνουν τις εργασίες τους ενόψει της τουριστικής σεζόν, αλλά τέτοιες εικόνες δεν είχαμε ποτέ…
Μάλιστα, το εντυπωσιακό είναι ότι αρκετοί δεν καταλαβαίνουν ούτε από απαγορευτικές πινακίδες και απλά τα ρίχνουν όπου βρουν… Και βέβαια έχουμε και νέο …ΧΑΔΑ. Στο οικόπεδο που βρίσκεται δίπλα στο ΚΤΕΟ στο δρόμο Χώρας – Εγγαρών και στη περιοχή του «Ξηρόκαμπου». Εδώ και μερικές ημέρες φορτώνονται εκεί κυρίως κλαδιά αλλά επειδή έχουμε και την κακή συνήθεια ρίχνουμε ότι βρίσκουμε. Όπως φαίνεται και από τις εικόνες που παραθέτουμε. Οπότε κι εδώ τίθεται το ζήτημα της Παιδείας και της αδυναμίας μας να δεχτούμε ότι κάποια πράγματα αλλάζουν…
Οπότε; Από τη μία έχουμε έναν ΧΥΤΑ που αναμένεται σε μερικές εβδομάδες να περάσει στα χέρια του Δήμου μάλιστα έχει απαλλαγεί και από μία ακόμη δικαστική διαμάχη κι από την άλλη έχουμε μικρούς ΧΑΔΑ που ξεπροβάλλουν και αρέσκονται να φωνάζουν ότι όσα βήματα κι εάν κάνουμε μπροστά, πάντα θα υπάρχει κάποιος που θα μας οδηγεί προς τα πίσω.
Εκτός κι εάν έχουμε νέες θέσεις εργασίες από το Δήμο και δεν το ξέρουμε… Εκλογές δεν έρχονται άλλωστε σε δύο χρόνια;
