Ο Δήμος Νάξου και Μικρών Κυκλάδων αναλαμβάνει δράση για την αποκατάσταση του φυσικού τοπίου σε ένα από τα ωραιότερα σημεία της Νάξου, το Αλυκό
“ΠΡΟΣΟΧΉ….. Το Αλυκο (ξενοδοχείο), καταρρέει, σήμερα παραλίγο να πέσει επάνω μας ολόκληρος τοίχος από πέτρες, γλυτώσαμε για λίγα δευτερόλεπτα… ΜΗΝ μπαίνετε στα κτίρια όσοι επισκέπτεστε την περιοχή …Η φωτογραφία αδικεί την πραγματικότητα…”
Αυτή ήταν η ανάρτηση που υπήρξε τον περασμένο Φεβρουάριο στην σελίδα των μελών της ομάδας Naxos Airsoft Team που σχεδόν κάθε Κυριακή, περνούν ούκ ολίγες ώρες στο πάλαι ποτέ υπό κατασκευή ξενοδοχείο που βρίσκεται στο Αλυκό, στο νότιο μέρος της Νάξου.
Την ώρα που θα ξεκινούσαν ένα ακόμη παιχνίδι, εκείνο το πρωινό είδαν τις πέτρες από τις καμάρες που οδηγούν στο διάσημο γράφιτι “Screams from the Mediterranean seabed (“Κραυγές από το βυθό της θάλασσας της Μεσογείου”), να πέφτουν μπροστά τους,.. “Μερικά δεύτερα εάν ξεκινούσαν αργότερα, ίσως να είχαμε ατύχημα”, μας είχε αναφέρει ένα από τα μέλη της ομάδας, για να προσθέσει “κάθε εβδομάδα βλέπουμε αλλαγές, Οι πτώσεις είναι συνεχόμενες….”
Ηταν το τελευταίο επεισόδιο στα όσα συμβαίνουν γύρω από το χώρο του πάλαι ποτέ ξενοδοχείου στο Αλυκό στην νότια πλευρά του νησιού… Και τώρα έρχεται ο Δήμος Νάξου και Μικρών Κυκλάδων να αναλάβει επιτέλους πρωτοβουλία για την αποκατάσταση του φυσικού τοπίου. Τι περιλαμβάνει; Θα μάθουμε σύντομα, σίγουρα πάνως, την απομάκρυνση των ερειπίων ώστε να υπάρχει προστασία στους επισκέπτες και μετά … βλέπουμε.
Η όποια προσπάθεια ξεκίνησε με κάθε επισημότητα σήμερα, όπως βλέπουμε και στη σχετική ανάρτηση του Δήμου Νάξου και Μικρών Κυκλάδων με τον Δήμαρχο Δημήτρη Λιανό να βρίσκεται στο πλευρό του Υφυπουργού Περιβάλλοντος Γιώργου Αμυρά – φίλου της Νάξου – στην όλη προσπάθειά του… «Επανασχεδιασμός, αναδημιουργία, αποκατάσταση…» είναι το σύνθημα της Παγκόσμιας Ημέρας Περιβάλλοντος για το 2021.
Ο Δήμος Νάξου και Μικρών Κυκλάδων σχεδιάζει την απομάκρυνση των ερειπίων από το μοναδικού φυσικού κάλους κεδροδάσος του Αλυκού. Την πρωτοβουλία για τη δράση αυτήν έχει αγκαλιάσει το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας και ιδιαίτερα ο αρμόδιος Υφυπουργός Γιώργος Αμυράς, ο οποίος θα είναι αρωγός στην προσπάθειά μας.
Στόχος είναι η άμεση αποκατάσταση του φυσικού τοπίου του Αλυκού.
. Στις 21 Οκτωβρίου 1968 η Επιτροπή Αιγιαλού και παραλίας (Έφορος, Λιμενάρχης, Μηχανικός Δημοσίου) με πρωτοβουλία του τότε Εφόρου Νάξου Ν. Ανδρουλιδάκη επεμβάνει και σταματάει την επένδυση των βέλγων επενδυτών, οι οποίοι είχαν αρχίσει να χτίζουν πάνω στη ζώνη του αιγιαλού, κτίριο που προοριζόταν για εστιατόριο, μαγειρείο κ.λπ. Συνολικά χτίστηκαν κτίρια 7.500 τ.μ. καθώς και τέσσερα ισόγεια διαμερίσματα (μπακαλόους).και μάλιστα σε σύντομο χρονικό διάστημα (περίπου τρείς μήνες)…
Κι από τότε τίποτα… Δικαστικοί αγώνες ο ένας μετά τον άλλο για να διαπιστωθεί ποιοι έχουν τους τίτλους ιδιοκτησίας (σ.σ. μία μάχη που ξεκίνησε όπως μας αναφέρει ο συγγραφέας Νίκος Λεβογιάννης σε άρθρο του με τίτλο “Αλυκό, ένα έγκλημα ζητάει δικαίωση” που δημοσιεύσαμε το 2015) από τα μέσα της δεκαετίας του 40 και μόλις την προηγούμενη δεκαετία έφτασε στο τέλος… Με την τελεσίδικη απόφαση 301/2004 του Εφετείου Αιγαίου το Αλυκό κηρύχτηκε δημόσια δασική έκταση. Ο δικαστικός μαραθώνιος για το Αλυκό, που κράτησε 65 χρόνια (1946 – 2010), έκλεισε οριστικά και τελεσίδικα με την 1417/2010 απόφαση του Γ΄ τμήματος (Πολιτικές αποφάσεις) του Αρείου Πάγου, με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση αναίρεσης που υπέβαλαν οι καταπατητές (1.3.2006) εναντίον της απόφασης του Εφετείου Αιγαίου.
Δυστυχώς, οι αρμόδιοι της Διοίκησης και της Αυτοδιοίκησης στις Κυκλάδες και τη Νάξο, δεν έχουν πράξει μέχρι σήμερα (2020) το παραμικρό για την προστασία του, πολύ περισσότερο για την αποκατάσταση του τοπίου στην προ του 1969 κατάσταση. Ιδιαίτερα κατά την περίοδο 2004 – 2010, που ξεκαθάρισε δικαστικά ότι το Αλυκό ανήκει στο δημόσιο, η Περιφέρεια Ν. Αιγαίου, ως η αρμόδια υπηρεσία δεν έπραξε το παραμικρό για την αποβολή των καταπατητών, για την κατεδάφιση των ερειπίων, για τη λήψη στοιχειωδών μέτρων προστασία του περιβάλλοντος. Και βέβαια ανάλογο μερίδιο ευθύνης βαραίνει και όλους τους άλλους φορείς, με το μοναδικής ομορφιάς κεδροδάσος (εκτείνεται ουσιαστικά έως την Πλάκα, καλύπτοντας όλη τη νοτιοδυτική ακτή του νησιού)
