Η ομιλία του βουλευτή Κυκλάδων του ΣΥΡΙΖΑ Νίκου Συρμαλένιου στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής για τις Προστατευόμενες Περιοχές και δείχνει τη Μήλο ως έδρα του νεοσυσταθέντα φορέα διαχείρισης Κυκλάδων
Το νομοσχέδιο για τη διαχείρηση των προστατευόμενων περιοχών συνεχίζει μία θετική σειρά νομοσχεδίων του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, τόνισε ο βουλευτής Κυκλάδων Νίκος Συρμαλένιος, μιλώντας στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής, κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου. Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά: «Μετά το νομοσχέδιο για τη Δόμηση, το νομοσχέδιο για την Ανακύκλωση και την Πλαστική Σακούλα, το νομοσχέδιο για τις Ενεργειακές Κοινότητες, σήμερα, έρχεται ένα άλλο πολύ σημαντικό νομοσχέδιο για τους Φορείς Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών με τη διεύρυνσή τους και με ό,τι άλλο προβλέπεται. Είναι απορίας άξιο, πώς η Ν.Δ. ξεκινάει την τοποθέτηση της με μία αρνητική, καταρχήν, αποδοχή, με το επιχείρημα ότι το νομοσχέδιο δεν είναι «ώριμο». Πώς να είναι ώριμο όταν από το 2000 περιμένουμε ακόμη προεδρικά διατάγματα για τις περιοχές «NATURA 2000», που έπρεπε η χώρα μας να τα έχει προχωρήσει και επί των Κυβερνήσεών σας δεν προχώρησε απολύτως τίποτα; Έρχεστε μετά από 18 χρόνια, να μας πείτε ότι το νομοσχέδιο δεν είναι «ώριμο»; Η Αξιωματική Αντιπολίτευση δεν πείθει, όπως, γενικότερα, η Αντιπολίτευση με τις μάχες «οπισθοφυλακών» που κάνει μέχρι σήμερα», τόνισε ο Ν. Συρμαλένιος.
Σε ό,τι αφορά στο νομοσχέδιο, ο Ν. Συρμαλένιος ανέφερε ότι πολύ σωστά δημιουργείται νέος Φορέας Προστατευόμενης Περιοχής Κυκλάδων, όπου αναλαμβάνει, συνολικά, 36 περιοχές του Δικτύου. Πιο αναλυτικά, στις 36 αυτές περιοχές, η ευρύτερη περιοχή Σαντορίνης, Ανάφης, Φολεγάνδρου έχει έξι περιοχές και η ευρύτερη περιοχή Μήλου, Κιμώλου, Πολυαίγου, Σίφνου, Σερίφου έχει δέκα περιοχές. Η ευρύτερη περιοχή Άνδρου, Τήνου, Μυκόνου έχει πέντε περιοχές. Η ευρύτερη περιοχή Κύθνου – Κέας έχει τρεις, η ευρύτερη περιοχή Σύρου – Γυάρου έχει τρεις και η ευρύτερη περιοχή Πάρου – Νάξου – Αμοργού – Μικρών Κυκλάδων, έχει εννέα περιοχές.
Και πρόσθεσε: «Ο Φορέας Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών Κυκλάδων είναι ένας νέος Φορέας, γι” αυτό πρέπει να ξεκινήσουμε σωστά. Πρώτον, να αναγνωρίσουμε τη νησιωτικότητα στην πράξη. Κατά συνέπεια, να αναγνωρίσουμε ότι οι Κυκλάδες δεν μπορούν να καλυφθούν με ένα Φορέα. Αν θέλετε, όμως, να ξεκινήσουμε με έναν Φορέα για λόγους στελέχωσης κ.λπ., θα πρέπει, οπωσδήποτε, να δημιουργηθούν τρία ή τέσσερα παραρτήματα, βάσει του άρθρου 3 και να καλύψουν αυτές τις περιοχές που σας είπα προηγουμένως. Ουσιαστικά, είναι οι βορειοκεντρικές Κυκλάδες με επίκεντρο τη Σύρο, είναι οι ανατολικές – νοτιοανατολικές Κυκλάδες με επίκεντρο τη Σαντορίνη και οι νοτιοδυτικές Κυκλάδες με επίκεντρο τη Μήλο.
Θα έλεγα, λοιπόν, ότι δεν μπορεί να υπάρξει προσωρινή έδρα στη Σύρο. Η Σύρος έχει μία περιοχή, τη βόρεια πλευρά της, που είναι Προστατευόμενη Περιοχή, αλλά αυτό δεν σημαίνει τίποτα, όταν έχεις να κάνεις με τόσες άλλες Προστατευόμενες Περιοχές σε όλες τις Κυκλάδες. Άρα, η έδρα του φορέα – έστω η προσωρινή – κατά την άποψή μου θα έπρεπε, να είναι στην Μήλο, διότι η ευρύτερη περιοχή Μήλου, Κιμώλου, Πολυαίγου, Αντιμήλου έχει περιοχές και στη στεριά και στη θάλασσα με προστατευόμενα είδη όπως η οχιά και η κόκκινη οχιά. Υπήρχαν μέχρι τώρα Κοινές Υπουργικές Αποφάσεις, που προστάτευαν ολόκληρη την περιοχή της Δυτικής Μήλου ως προστατευόμενη περιοχή, με την προοπτική να δημιουργηθεί και οικοπάρκο. Δεύτερον, υπάρχει η μεσογειακή φώκια σε όλη αυτή την ευρύτερη περιοχή. Τρίτον, υπάρχει ο αίγαγρος της Αντιμήλου, ένα προστατευόμενο είδος παρόμοιο με το κρι-κρι της Κρήτης. Κάποτε είχαμε πει μήπως δημιουργηθεί κι ένας ειδικός φορέας γι” αυτό το είδος, που είναι στην Αντίμηλο. Όλοι αυτοί οι λόγοι, λοιπόν, κατά την άποψή μας συγκλίνουν στο να υπάρξει προσωρινή έδρα στη Μήλο και όχι στη Σύρο».
«Τέλος, στη σύνθεση των Διοικητικών Συμβουλίων των φορέων επειδή ξέρουμε ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση δεν εκπροσωπείται πάντα από τους καλύτερους και αυθεντικότερους εκπροσώπους, που θα προστατεύσουν το περιβάλλον, νομίζω ότι εκεί θα πρέπει, να έχει λόγο η Περιφερειακή Ένωση Δήμων, να μπορεί, να ορίζει εκπροσώπους – όχι κατ” ανάγκην αιρετούς, εάν δεν υπάρχουν – με περιβαλλοντική αναγνωρισιμότητα και ευαισθησία. Εδώ, υπάρχουν Δήμαρχοι, οι οποίοι όχι μόνο φιλοπεριβαλλοντικοί δεν είναι, κάθε άλλο, αντιπεριβαλλοντικοί είναι και καταστρέφουν ό,τι βρίσκουν μπροστά τους στο όνομα μιας υποτιθέμενης «ανάπτυξης».
