Οι κάτοικοι στο ισπανικό χωριό Θερεθάλες δελ Κονδάδο διαψεύδουν την είδηση ότι έγιναν εκατομμυριούχοι λόγω της διαθήκης του ιδρυτή της μπίρας Corona αφού άφησε τα χρήματα στη κοινότητα και όχι στους κατοίκους
Η ιστορία ακούστηκε όμορφη, ειδικά με βάση ότι έρχονται Χριστούγεννα και τα δώρα είναι στην ημερήσια διάταξη. Όμως, δεν είναι αλήθεια. Τουλάχιστον στο σύνολό της. Ναι. Ο ιδρυτής της διάσημης μπίρας Corona, Antonino Fernández άφησε 169 εκατομμύρια λίρες στο χωριό που γεννήθηκε αλλά όχι στους 80 κατοίκους όπως ανακοινώθηκε… Είδηση που έκανε το γύρο του κόσμου και προκάλεσε ουκ ολίγες αντιδράσεις… Οι περίπου 80 συγχωριανοί του εκλιπόντος επιχειρηματία διαψεύδουν την είδηση και εξήγησαν τι ακριβώς έγινε… «Δυστυχώς δεν είναι αλήθεια. Δεν είμαστε εκατομμυριούχοι», λέει η Λουσία Αλαέχος από το πολιτιστικό κέντρο Fundación Cerezales Antonino y Cinia, το οποίο ιδρύθηκε με χρήματα του ιδρυτή της μπίρας. «Κάποιος δημοσιογράφος κάτι δεν κατάλαβε σωστά και η ιστορία διογκώθηκε και ξέφυγε από κάθε έλεγχο», συμπληρώνει. Και το σύνολο των χρημάτων θα διατεθεί για την αποκατάσταση κτιρίων, εκκλησιών, για την ανέγερση πολιτιστικών κέντρων κ.ά..
Ο Mr. Corona πέθανε τον περασμένο Αύγουστο σε ηλικία 99 ετών. Ο Antonino Fernández ήταν το 11ο παιδί μιας πολύτεκνης οικογένειας με 13 παιδιά και ήταν 32 χρονών όταν το 1949 μετακόμισε στο Μεξικό. Γεννήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου του 1917. Σε ηλικία 14 ετών άφησε το σχολείο επειδή οι γονείς του αντιμετώπιζαν οικονομικές δυσκολίες και έπρεπε να τους βοηθήσει στα χωράφια. Μετά τον Ισπανικό Εμφύλιο μετακόμισε στην πόλη Leon στην βόρεια Ισπανία όπου και παντρεύτηκε με τη σύζυγό του Cinia González Díez. Το 1949 ο θείος της συζύγου του, που ήταν ιδιοκτήτης της Grupo Modelo, προσκάλεσε το ζευγάρι να μείνει μόνιμα στο Μεξικό Ο Fernández άρχισε να δουλεύει ως υπάλληλος στην αποθήκη του εργοστασίου της εταιρείας ζυθοποιίας και το 1971 έγινε διευθύνων σύμβουλος της Corona. Το όραμα του κατάκτησε όλο τον κόσμο, καθώς η Corona Extra είναι στη δεύτερη θέση με τις μπύρες που εισάγονται στις ΗΠΑ και ετήσιες πωλήσεις 693 εκατ. δολαρίων. Έχει δημιουργήσει μια σειρά από φιλανθρωπικές οργανώσεις όλα αυτά τα χρόνια. Μία από αυτές είναι η Soltra, η οποία προσφέρει εργασία σε άτομα με ειδικές ανάγκες. Μια παρόμοια εταιρεία ιδρύθηκε με το όνομα της συζύγου του στην μεξικανική πολιτεία της Πουέμπλα.
Πάθος με το χωριό του
Σε κάθε περίπτωση ο Mr Corona, υπήρξε ένας πολύ γενναιόδωρος άνθρωπος και πραγματικός ευεργέτης τόσο για τη γενέτειρά του όσο και για το Μεξικό όπου έζησε τα περισσότερα χρόνια της ζωής του. Και δεν είναι υπερβολή να πει κανείς ότι χάρη σε αυτόν δεν έχει ερημώσει το χωριό του. Ένα δίκτυο υδροδότησης που έφερε το νερό σε όλα τα σπίτια του χωριού, ένα νέο οδικό δίκτυο, η ανάπλαση της πλατείας, η αποκατάσταση μιας εκκλησίας και ενός παρεκκλησίου, το νεκροταφείο και μια λεωφόρος με 92 κυπαρίσσια, είναι μερικά μόνο από τα έργα που φρόντισε να γίνουν στο Θερεθάλες δελ Κονδάδο με δικά του χρήματα. «Αν δεν ήταν αυτός δεν θα είχαμε τίποτα» είπε σε συνέντευξή του στην ισπανική εφημερίδα ο Μαξιμίνο Σάντσεζ, ιδιοκτήτης του μπαρ «Καντίνα» αλλά και πρόεδρος της κοινότητας. Και δεν είναι μόνον αυτά. Χάρη στον Fernández αυτό το μικρό χωριό διαθέτει από το 2008 ένα Κέντρο Πολιτισμού και Σύγχρονης Τέχνης ενώ ένα ακόμη μεγαλύτερο πολιτιστικό κέντρο πρόκειται θα εγκαινιαστεί από τη Fundación Cerezales την ερχόμενη άνοιξη.
Επιθυμίες
Πρόεδρος του ιδρύματος είναι η ανιψιά του Fernández, Ρόζα Μαρία Χουαρέζ, η οποία με τις εκδηλώσεις –περισσότερες από 110 συναυλίες, συνέδρια, εκθέσεις, εργαστήρια για παιδιά κλπ- που διοργάνωσε τον προηγούμενο χρόνο κατάφερε να προσελκύσει στην περιοχή περισσότερους από 10.000 επισκέπτες. Η μεγαλύτερη επιθυμία του εκλιπόντος ήταν να ανοίξει και το παλιό σχολείο του χωριού που έκλεισε στη δεκαετία του 1950, το πρόβλημα όμως είναι ότι δεν υπάρχουν πια παιδιά στο χωριό και η περιοχή απειλείται από ολοκληρωτική ερήμωση αφού οι περισσότεροι κάτοικοι είναι πολύ μεγάλοι σε ηλικία. Έτσι είχε την ιδέα να δημιουργήσει ένα ίδρυμα για τη διεξαγωγή πολιτιστικών δραστηριοτήτων που θα βοηθούσε τον τόπο του να ζωντανέψει και πάλι. Δεν ήταν ο τυπικός εκατομμυριούχος με τα γιοτ, τα τεράστια σπίτια, τα κτήματα και τη χλιδή που χαρακτηρίζει άλλους «Ινδιάνους» της Ισπανίας. Hταν ένας άνθρωπος πολύ απλός και διακριτικός που είχε μόνο ένα πάθος, το Σερεθάλες ντελ Κοντάδο.
Με πληροφορίες από το ΑΠΕ-ΜΠΕ
