Η δήλωση της Ευρωβουλευτή Εύας Καϊλη περί επιδομάτων προκάλεσε αρκετές αντιδράσεις, όμως η ανάρτηση από την φοιτήτρια Χριστίνα Σαρρή αποτελεί «μαχαιριά» προς όλους τους πολιτικούς για την εν γένει στάση τους απέναντι στους πολίτες των λεγόμενων «ευαίσθητων» κατηγοριών και την πολιτική των επιδομάτων
Είναι στιγμές που οι πολιτικοί σε μία προσπάθεια να εντυπωσιάσουν χρησιμοποιούν εκφράσεις που έχει μεγαλύτερη απήχηση και επηρεάζουν πολύ περισσότερο κόσμο σε σχέση με όσους ενδεχομένως να ήθελαν… Και δεν είναι λίγοι αυτοί που τονίζουν με σημασία ότι καλό θα είναι οι καλεσμένοι στα τηλεοπτικά παράθυρα να σκέφτονται δύο και τρεις φορές πριν εκφράσουν μία άποψη ή … πυροβολήσουν προς μία κατεύθυνση. Όπως η ευρωβουλευτής της ΕΛΙΑΣ κα Εύα Καϊλη. Καλεσμένη στον ΣΚΑΪ και μιλώντας για τις επενδύσεις στην Ελλάδα έκανε την εξής δήλωση: «Επενδύσεις για Ελλάδα έχουμε δει; Δεν έχουμε δει. Γιατί δεν έχουμε δει; Γιατί κάθε μέρα που περνάει, εκεί που καταγράφονται οι νέες επιχειρήσεις, κλείνουν επιχειρήσεις. Άρα τι κάνουμε; Δίνουμε επιδόματα. Σε ποιους δίνουμε επιδόματα; Σε τύπους σαν τον Καρανίκα, οι οποίοι είναι τεμπέληδες, οι οποίοι φυτοζωούν χωρίς να θέλουν να εργαστούν και εκεί που έχουμε μικρομεσαίες επιχειρήσεις αντί να τις στηρίξουμε, τις έχουμε πνίξει στην υπερφορολόγηση».
Όμως, η δήλωσή της περί τεμπέληδων που φυτοζωούν χωρίς να εργάζονται πυροδότησε έντονες αντιδράσεις. Η ίδια έσπευσε να εξηγήσει ότι «Παρέθεσα σειρά παραδειγμάτων της πολιτικής επιδομάτων Σύριζα που τα στερείται η παραγωγική Ελλάδα, οι αγρότες, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Επιδόματα για φίλους και εκλεκτούς, για βουλευτές Σύριζα, ειδικές κατηγορίες που θεωρούνται εν δυνάμει ψηφοφόροι Σύριζα και συμβάσεις σε τύπους που θεωρούν ότι “η καριέρα είναι χολέρα”». Αλλά ήταν αργά.. . Και αρκετοί αντέδρασαν. Κυρίως, οι πολίτες των λεγόμενων «ευαίσθητων» κατηγοριών, όπως άνεργοι, πολύτεκνοι, ανάπηροι, πυρόπληκτοι, οικονομικά ασθενής. Και μία εξ αυτών, η φοιτήτρια Χριστίνα Σαρρή που αντιμετωπίζει προβλήματα όρασης με ανοιχτή της επιστολή αποδημεί όχι μόνο τα επιχειρήματα της κας Καϊλή αλλά εν γένει των πολιτικών που με τις έως τώρα αποφάσεις τους έχουν δημιουργήσει δεκάδες προβλήματα και άτομα που προέρχονται από τις λεγόμενες «ευαίσθητες» κατηγορίες δεν μπορούν όχι να δουλέψουν, ούτε καν να περπατήσουν στο δρόμο με ασφάλεια…
Αναλυτικά, η ανάρτηση της Χριστίνας Σαρρή στην προσωπική της ιστοσελίδα στα social media αναφέρει:
«Ναι, κυρία Καϊλή, είμαι τεμπέλα κι ανίκανη και παίρνω επίδομα!
Είμαι τεμπέλα και ανίκανη που θα αργήσω να πάρω το πτυχίο μου στο πανεπιστήμιο! Το ότι σπουδάζω χωρίς προσβάσιμα για μένα βιβλία, και σημειώσεις, καμιά φορά και σημεία του κτιρίου στο οποίο γίνονται τα μαθήματά μου, με αποτέλεσμα να χάνω κάποια από αυτά τα μαθήματα στις εξεταστικές, είναι άλλο θέμα!
Είμαι τεμπέλα και ανίκανη που τελειώνοντας τις σπουδές μου δε θα μπορώ να βρω δουλειά! Άλλο που η κοινωνία μας είναι ανεκπαίδευτοι και αντιμετωπίζει ρατσιστικά και στιγματιστικά τα άτομα με αναπηρία! Ποιος θα θέλει να πάει σε μία τυφλή ψυχολόγο; Και, εδώ που τα λέμε, ποιος θα θέλει να την προσλάβει;
Και ακούστε τώρα…
Είμαι τεμπέλα και ανίκανη επειδή, ακόμη και στην περίπτωση που θα καταφέρω να βρω εργασία, θα επινοήσω πάλι χίλιες δυο δικαιολογίες, για να το παίξω η αδικημένη της υπόθεσης!
Κι εξηγούμαι, για να καταλάβετε για τι βαθμό τεμπελιάς και ανικανότητας μιλάμε!
Βγαίνοντας από το σπίτι θα έχω να αντιμετωπίσω την κατάσταση των ελληνικών δρόμων! Βιαστικοί και παράνομοι οδηγοί, αυτοκίνητα και μηχανάκια παρκαρισμένα σε ράμπες αναπήρων και σε οδηγούς όδευσης τυφλών, τραπεζοκαθίσματα απλωμένα σε όλο το πεζοδρόμιο… Πράγματα που, όπως τώρα έτσι και τότε, θα θέτουν σε κίνδυνο την σωματική ακεραιότητα, ακόμη και τη ζωή μου, θα με αναγκάζουν κάθε λίγο και λιγάκι να αλλάζω πορεία και εντέλει να καθυστερώ στη δουλειά μου! Και όλα αυτά γιατί, από τεμπελιά και μόνο, δεν έχω μάθει να τα προσπερνώ με κωλοτούμπες στον αέρα και κασκαντεριλίκια!
Φτάνοντας στο κτίριο όπου θα εργάζομαι, το πιθανότερο είναι πως δε θα είμαι σε θέση να χρησιμοποιήσω Το μη προσβάσιμο για τυφλούς ανελκυστήρα, επειδή το μυαλό μου θα είναι τόσο ανίκανο που δε θα μπορεί να φανταστεί πιο από όλα τα πλήκτρα θα είναι το κατάλληλο, ώστε να με οδηγήσει στον όροφό μου! Και εννοείται πως είμαι τόσο τεμπέλα, που δε θα μπαίνω στον κόπο να χρησιμοποιώ τις σκάλες!
Δουλεύοντας, θα έρθω σε επαφή με κείμενα, ψηφιακά και έντυπα, στα οποία δε θα έχω πρόσβαση! Θα είμαι ανίκανη να τα διαβάσω, επειδή κανείς δε θα μπει στη διαδικασία να μου εγκαταστήσει έναν αναγνώστη οθόνης στον υπολογιστή που θα χρησιμοποιώ, και κανείς δε θα μου τα τυπώσει σε braille!
Παίρνω επίδομα τεμπελιάς και ανικανότητας, κυρία Καϊλή, επειδή ζω σε ένα κράτος που ποτέ δε θα με σεβαστεί, που ποτέ δε θα εκτιμήσει την αξία μου και που ποτέ δε θα με θεωρήσει ισότιμη με τους υπόλοιπους πολίτες! Ζω σε ένα κράτος που δε μου δίνει το δικαίωμα και τη δυνατότητα να προσφέρω, να παράξω έργο, να αποδώσω! Που όταν, και αν, καταφέρω ποτέ να βρω δουλειά, θα πρέπει να εργαστώ δέκα φορές πιο σκληρά από τους συναδέλφους μου, επειδή, διαφορετικά, κάποιοι σαν εσάς, κυρία Καϊλή, θα με θεωρήσουν τεμπέλα και ανίκανη!
Καλό θα ήταν να σκέφτεστε λίγο προτού ξεστομίσετε κάτι τέτοιο και… να μην κρίνετε εξ ιδίων τα αλλότρια!»
Χριστίνα Σαρρή,
συγγραφέας, φοιτήτρια ψυχολογίας Παντείου Πανεπιστημίου…
H φωτογραφία από την ιστοσελίδα tilestwra.com