Το ΓΕΛ Τραγαίας Νάξου για μία ακόμη φορά έδειξε ότι γνωρίζει τα μυστικά της επιτυχίας και το δρόμο προς τη κορυφή. Πέρυσι έλαβε το πρώτο βραβείο φωτογραφίας για το σκηνικό στη διάρκεια του πειράματος στη κορυφή του ΖΑ, φέτος ανάμεσα στα δέκα καλύτερα σχολεία σε Παγκόσμιο επίπεδο για το Πείραμα του Ερατοσθένη που συμπληρώνει δέκα χρόνια παρουσίασης σε σχολικό επίπεδο
Πριν από έναν χρόνο είχαμε μείνει με το στόμα ανοιχτό όταν πληροφορηθήκαμε ότι οι μαθητές της Γ’ Λυκείου του ΓΕΛ Τραγαίας Νάξου βρέθηκαν στη κορυφή του Ζα. Και όχι μόνο την κατέκτησαν αλλά πήραν και το πρώτο βραβείο. Που είναι το παράξενο και ιδιαίτερο θα πείτε; Άλλωστε οι περισσότεροι από εσάς έχετε ανέβει στην κορυφή του Ζα. Το ιδιαίτερο είναι ότι η συγκεκριμένη ανάβαση έγινε στις 21 Μαρτίου του 2016 και στα πλαίσια του εκπαιδευτικού προγράμματος για το «Το Πείραμα του Ερατοσθένη στη σχολική τάξη». Και οι μαθητές (με την αρωγή και των καθηγητών τους) χάρη στην έμπνευσή τους αυτή πήραν το πρώτο βραβείο φωτογραφίας σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Φέτος, το πείραμα επαναλήφθηκε. Και δη για 4η σερί χρονιά… Όμως, αυτή τη φορά προτίμησαν το σκηνικό να είναι σε χαμηλότερο επίπεδο. Να πατούν καλά στη γη. Και να έχουν ίσως το πιο όμορφο που θα μπορούσαν να σκεφτούν στο χώρο του οροπεδίου της Τραγαίας. Κι αυτό γιατί η Τραγαία είναι γνωστή σε όλους ως ο «Μυστράς του Αιγαίου». Ε και ο Αη Γιώργης Διασορίτης είναι ένα εκ των λαμπρότερων μνημείων. Και οι μαθητές της Γ’ Λυκείου (με τη βοήθεια μαθητών και της Β’ Λυκείου προφανώς για να υπάρχει και η διάδοχη κατάσταση) έκαναν την επιλογή τους, και δεν λάθεψαν.
Η καλύτερη δεκάδα
Ο λόγος; Μέσω της ΕλληνοΓερμανικής Αγωγής, που ουσιαστικά έχει εποπτικό ρόλο (με τη συμμετοχή του Περιφερειακού Γραφείου για την Επιστήμη και τον Πολιτισμό στην Ευρώπη της UNESCO) στην διοργάνωση του συγκεκριμένου Πειράματος έγιναν γνωστοί οι πρώτοι δέκα και βέβαια ο νικητής σε Παγκόσμιο επίπεδο… Το σχολείο που κερδίζει έρχεται από τη Σερβία (“Jovan Serbanovic”Primary school, in Ranovac) και οι φιναλίστ είναι από Κροατία (7th grammar school in Zagreb) και Ρουμανία (Colegiul National “Mircea cel Batran” in Constanta) Και στην δεκάδα βλέπουμε το ΓΕΛ Τραγαίας ως ο κορυφαίος εκπρόσωπος της Ελλάδας και από εκεί και πέρα στην πρώτη δεκάδα έχουμε σχολεία από Ισπανία (IES Italica in Santiponce), Κολομβία (Colegio Mozart de Clase Internacional– Col. Gabriela Mistral in Popayan), Μαρόκο (Idriss 1st middle school in Azrou) Ιταλία (Lower Secondary School “Don Nicola Saraceni” in Cupello), Πολωνία (Gimnazjum nr 7 im. Noblistow Polskich in Ruda Slaska) και Πορτογαλία (Escola Básica dos 2.º e 3.º Ciclos Cego do Maio, in Povoa de Varzim)
Να σημειώσουμε ότι περισσότερα από 5000 σχολεία από ολόκληρο τον κόσμο έχουν συμμετάσχει στη δραστηριότητα αυτή μέχρι σήμερα. Και βέβαια το έπαθλο για τη νικήτρια ομάδα του διαγωνισμού είναι μια υποτροφία, η οποία καλύπτει όλα τα έξοδα συμμετοχής (μεταφορά, διαμονή, διατροφή, δίδακτρα) στο Καλοκαιρινό Σχολείο της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Διδακτικής των Φυσικών Επιστημών
Ιστορία
Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι ο Ερατοσθένης ο ο Κυρηναίος (περίπου 275-193 π.Χ.) γύρω στο 230 π.Χ., εργαζόταν στη Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας αφού προηγουμένως είχε εργαστεί για μια εικοσαετία στην Αθήνα. Κι εκεί σε έναν πάπυρο της Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας διάβασε κάτι που τράβηξε την προσοχή του. Στη Συήνη (σημερινό Ασσουάν), το μεσημέρι της μέρας του θερινού ηλιοστασίου (21 Ιουνίου, η πιο μεγάλη μέρα του έτους), το ηλιακό φως έπεφτε στο νερό του πηγαδιού χωρίς να σχηματίζει καμιά σκιά. Από την άλλη, στην Αλεξάνδρεια – που είναι κτισμένη στις εκβολές του Νείλου ποταμού 800 χιλιόμετρα βοριότερα του Ασσουάν – οι ακτίνες του ήλιου σχηματίζουν σκιά σε έναν γνώμονα (ένα στέλεχος που στερεώνεται κάθετα σ’ ένα οριζόντιο επίπεδο). Εφόσον η Αλεξάνδρεια βρίσκεται βορειότερα της Συήνης και μάλιστα βρίσκεται στον ίδιο περίπου μεσημβρινό μ’ αυτήν, ένας πάσσαλος ή ένας οβελίσκος (στο ρόλο του γνώμονα) θα παρουσιάζει στην περιοχή αυτή μήκος σκιάς το μεσημέρι της μέρας του θερινού ηλιοστασίου. Με άλλα λόγια, η διεύθυνση των ακτίνων του Ήλιου θα σχηματίζει κάποια γωνία με την κατακόρυφο, κάτι που επαλήθευσε ο Ερατοσθένης στην Αλεξάνδρεια. Ένας πάσσαλος όμως στη Συήνη δεν θα δημιουργούσε σκιά.
Με αυτή λοιπόν την απλή παρατήρηση ο Ερατοσθένης έφτασε στο συμπέρασμα ότι η Γη είναι σφαιρική και όχι επίπεδη. Μέτρησε μάλιστα το μήκος της σκιάς της ράβδου και από τη μέτρηση αυτή είδε ότι οι ακτίνες του ήλιου σχημάτιζαν με τη κάθετη ράβδο μια γωνία 7ο12′ δηλαδή το 1/50 ενός πλήρους κύκλου. Aν προεκτείνουμε μάλιστα τις ράβδους στη Συήνη και την Αλεξάνδρεια προς το κέντρο της Γης βλέπουμε ότι η γωνιακή απόσταση μεταξύ των δυο πόλεων είναι 7ο 12′. Ο Ερατοσθένης προσέλαβε βηματιστές που μέτρησαν την απόσταση μεταξύ της Αλεξάνδρειας και της Συήνης και τη βρήκαν 5000 στάδια. Αν η γωνία λοιπόν των 7ο 12′ αντιστοιχούσε σε απόσταση 5000 στάδια, ο Ερατοσθένης με απλά μαθηματικά υπολόγισε ότι η περιφέρεια της Γης πρέπει να είναι 252.000 στάδια δηλαδή 39.690 χιλιόμετρα. Ο Ερατοσθένης με μόνα εργαλεία τη σκέψη του και μια ράβδο κατάφερε να μετρήσει πριν από 2.200 χρόνια τη περίμετρο της Γης με εντυπωσιακή ακρίβεια. Δεδομένου ότι η πραγματική τιμή της περιφέρειας της Γης στον Ισημερινό είναι 40.075 χιλιόμετρα, η απόκλιση των μόλις 385 χιλιομέτρων στη μέτρηση του Ερατοσθένη είναι αξιοθαύμαστη”.
