Η Κωνσταντίνα Βιτζηλαίου, η καλύτερη μαθήτρια φέτος του Γενικού Λυκείου Νάξου (18899 μόρια) μας μιλάει για το 20αρι στα Μαθηματικά, το χορό, αποκαλύπτει την αγάπη της για τα «μαθηματικά» και βέβαια τι θα έλεγε στον Υπουργό Παιδείας σχετικά με το εξεταστικό σύστημα
«Το 20άρι που έγραψα στα μαθηματικά σημαίνει πολλά περισσότερα απ’ ότι τα συνολικά μόρια (σ.σ. 18.899, 1η στο Γενικό Λύκειο Νάξου) που συγκέντρωσα. Η πρωτιά είναι ένα κατόρθωμα που ούτε εγώ η ίδια θα μπορούσα να προβλέψω. Σημαίνει ικανοποίηση και χαρά που οι κόποι και οι θυσίες της κρίσιμης αυτής χρονιάς ανταμείφτηκαν και με το παραπάνω». Ποιος ή ποια τα λέει αυτά; Μα, η 17χρονη Κωνσταντίνα Βιτζηλαίου, η μαθήτρια που έκλεψε φέτος την παράσταση όσον αφορά το Γενικό Λύκειο Νάξου στις Πανελλαδικές Εξετάσεις..
Του Νεκτάριου Καλαβρού
Συγκέντρωσε τον υψηλότερο βαθμό, 18.899 μόρια, και το 20αρι που έγραψε στα Μαθηματικά (καθαρό όπως θα λένε) σε μία δύσκολη χρονιά με θέματα που χαρακτηρίστηκαν ως απαιτητικά, ανάδειξαν την αγάπη της, το πάθος της για τη συγκεκριμένη κατεύθυνση… Μας μίλησε μερικές ημέρες μετά το πέρας των Πανελλαδικών έχοντας πάρει τις απαραίτητες ανάσες και με εξήγησε την αγάπη της για τα μαθηματικά για την απόφαση της να απορρίψει το Πολυτεχνείο, την χαλάρωση που έπαιρνε μέσα από το χορό και για τις ριζικές αλλαγές που πρέπει να γίνουν στο Εκπαιδευτικό Σύστημα.
– Πόσα μόρια συγκέντρωσες συνολικά, και τι βαθμούς έγραψες στο κάθε μάθημα;
«Συνολικά συγκέντρωσα18.899 μόρια… Και μεταφράζονται σε: Μαθηματικά 20, Φυσική 19.7, Χημεία 17.2 και Έκθεση 17.7»
– Ποια είναι η πρώτη σου επιλογή, σε επηρέασαν οι γονείς σε αυτή την απόφαση;
«Πρώτη μου επιλογή (και μοναδική) είναι το μαθηματικό Αθήνας στο ΕΚΠΑ. Η συγκεκριμένη απόφαση ήταν δική μου και προέκυψε κυρίως από τον θαυμασμό και την αγάπη που τρέφω για τα Μαθηματικά. Αρκετοί γνωστοί μου θεωρούσαν ότι έπρεπε να δηλώσω Πολυτεχνείο εφόσον «έπιανα» τα μόρια, ώστε να διασφαλίσω καλύτερες επαγγελματικές προοπτικές. Ωστόσο, εγώ έχω κατασταλάξει, δεν επηρεάζομαι από τις απόψεις αυτές, ενώ οι γονείς μου στήριζαν και στηρίζουν την επιλογή μου αυτή και τους «ευχαριστώ πολύ» για αυτό».
– Όταν σε ρωτούσαν μικρή τι δουλεία θα κάνεις όταν μεγαλώσεις, τι απαντούσες;
«Απαντούσα με απόλυτη βεβαιότητα ότι θα γίνω Πολιτικός Μηχανικός. Στη συνέχεια αυτό άλλαξε φυσικά. Στην Πρώτη Λυκείου σκεφτόμουν σοβαρά να ακολουθήσω επαγγελματικά το μπαλέτο, ενώ στην Δευτέρα ήθελα Αρχιτεκτονική. Τελικά, με κέρδισαν τα Μαθηματικά και δεν θα μπορούσα να νιώθω πιο σίγουρη γι’ αυτή μου την απόφαση».
– Τι σημαίνει να είσαι η καλύτερη μαθήτρια στο σχολείο σου, έχοντας μάλιστα γράψει καθαρό 20 στα μαθηματικά;
Για μένα το 20άρι που έγραψα στα Μαθηματικά σημαίνει πολλά, περισσότερα απ’ ότι τα συνολικά μόρια που συγκέντρωσα. Αξίζει να αναφέρω ότι πραγματικά σε αυτό το μάθημα από την αρχή της προετοιμασίας μέχρι και την τελευταία μέρα έδωσα τον καλύτερό μου εαυτό και αφιέρωσα άπλετο χρόνο και υπομονή για να φτάσω στο επιθυμητό επίπεδο. Αναμφίβολα, η πρωτιά είναι ένα κατόρθωμα που ούτε εγώ η ίδια θα μπορούσα να προβλέψω. Σίγουρα σημαίνει ικανοποίηση και χαρά που οι κόποι και οι θυσίες της κρίσιμης αυτής χρονιάς ανταμείφτηκαν και με το παραπάνω.
– Ποιοι ήταν οι παράγοντες που βοήθησαν στο να κάνεις αυτή τη μεγάλη επιτυχία;
Οι γονείς και οι φίλοι μου υπήρξαν ανέκαθεν συνοδοιπόροι σε αυτό το ταξίδι. Δεν ένιωσα καμία απολύτως πίεση από τους γονείς μου, αλλά αντίθετα με παρότρυναν να διαβάζω συνετά, χωρίς να εγκαταλείψω τα ενδιαφέροντά μου ή να στερηθώ πλήρως τις εξόδους μου. Οι φίλοι μου από την άλλη, ήταν πάντοτε στο πλάι μου, όπως κι εγώ για εκείνους άλλωστε. Δεν βλέπαμε ο ένας τον άλλο ανταγωνιστικά, αλλά ανταλλάσσαμε απορίες, βελτιωνόμασταν και φυσικά διακωμωδούσαμε την κατάσταση, με αποτέλεσμα να αποβάλλουμε το άγχος σε αρκετά μεγάλο βαθμό. Σημαντικός παράγοντας βέβαια ήταν και η ενασχόλησή μου με τον χορό (για 11η συνεχόμενη χρονιά) που συνέβαλλε εξίσου στο να χαλαρώσω από τις πολλαπλές υποχρεώσεις και να περνάω ευχάριστα έστω για λίγες ώρες κάθε εβδομάδα. Όσον αφορά την προετοιμασία μου, οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους μου τους καθηγητές , τόσο του σχολείου, όσο και του φροντιστηρίου που με βοήθησαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και νοιάζονταν για να καλύψουν κάθε γνωστικό «κενό» που πιθανόν είχε δημιουργηθεί. Τέλος, δεν θα μπορούσα να παραλείψω την προσωπική μου προσπάθεια πέρα της σχολικής και φροντιστηριακής υποστήριξης. Το συστηματικό διάβασμα, οι επαναλήψεις, η αναζήτηση επιπλέον εκπαιδευτικού υλικού και διαγωνισμάτων μέσω του διαδικτύου διαδραμάτισαν καθοριστικό ρόλο στο να ανταποκριθώ στο απαιτητικό επίπεδο των φετινών πανελλαδικών εξετάσεων.
– Αν είχες μπροστά σου τον Υπουργό Παιδείας, τί θα του έλεγες για το σύστημα των Πανελλαδικών;
«Θεωρώ το σύστημα των πανελλαδικών έναν υπερεκτιμημένο θεσμό. Από το Γυμνάσιο κιόλας το σχολείο και η κοινωνία γενικότερα προετοιμάζει τα παιδιά για αυτή τη διαδικασία. Μία διαδικασία η οποία απαιτεί θυσίες, εκτοξεύει στα ύψη τα επίπεδα άγχους του νέου και τον στρέφει προς την κατεύθυνση των πτυχιακών σπουδών. Η απαλλαγή από το σκοτεινό αυτό πέπλο των πανελλαδικών εξετάσεων χωρίς απαραίτητα την κατάργηση του θεσμού προϋποθέτει ριζικό αναπροσανατολισμό του εκπαιδευτικού συστήματος ώστε ο νέος να απαλλαγεί από αυτόν τον επιβεβλημένο μονόδρομο ο οποίος μπορεί τελικά να μην εξασφαλίζει την επιτυχία και ευτυχία του».
Και τέλος, πώς φαντάζεσαι το μέλλον σου από δω και πέρα ;
Είναι πολύ νωρίς ακόμη για να ξέρω τι ακριβώς θέλω να κάνω. Θα ήθελα πολύ να εργαστώ στο εξωτερικό, τόσο λόγω καλύτερης επαγγελματικής αποκατάστασης όσο και για να έρθω σε επαφή με κάτι εντελώς διαφορετικό. Ωστόσο, αγαπώ τον τόπο μου, τη Νάξο και δεν αποκλείω την παραμονή μου στο νησί ή σε κάποια μεγάλη πόλη της Ελλάδας μετά την αποφοίτησή μου. Αυτό που ξέρω με σιγουριά είναι ότι θα αγαπώ αυτό που θα κάνω και πιστεύω αυτό αρκεί για να ανταποκριθώ στις εκπλήξεις και τις προκλήσεις που μου επιφυλάσσει το μέλλον».
