Εικόνες ντροπής αντίκρυσαν το εκπαιδευτικό προσωπικό και οι μαθητές του Δημοτικού Σχολείου Μελάνων όταν πήγαν σήμερα για μάθημα – Αγνωστοι προκάλεσαν ουκ ολίγα … ζητήματα στις υποδομές αλλά και τον προαύλιο χώρο του σχολείου
Τα βλέπεις και αισθάνεσαι ντροπή. Το κεφάλι κάτω. Και αισθάνεσαι ότι αυτοί που το έκαναν, δεν πρέπει να είναι άνθρωποι. Δημοτικό Σχολείο Μελάνων. Και οι εικόνες που μας έρχονται, προκαλούν έκρηξη οργής. Κι ας είμαστε δεκάδες χιλιόμετρα μακριά. Γιατί; Τι φταίει μία σχολική υποδομή για να δέχεται αυτό το μίσος των παιδιών;
Κάποιοι θα πουν … πλάκα κάνουν. Μικρά ενδεχομένως να είναι. Ίσως και έφηβοι, που έχουν αγωνίες και ανησυχίες; Και; Αυτό σημαίνει ότι προκαλείς βανδαλισμούς στον ναό της εκπαίδευσης;
Το σχολείο των Μελάνων, το Δημοτικό, εκεί όπου πλάθονται οι ψυχές, δέχτηκε … επίθεση. Και προφανώς δεν είναι η πρώτη φορά. Είδαμε με βάση τις φωτογραφίες να έχουν σπάσει τζάμια στην είσοδο, τα κάγκελα να έχουν ξεβιδωθεί ενώ ακόμη και τα μάρμαρα έχουν φύγει από τη θέση τους. Ποια τα μάρμαρα…
Έφτασαν στο σημείο να προκαλέσουν ζημιά στα προστατευτικά στις μπασκέτες με κίνδυνο ατυχήματος. Να σπάσουν τα τζάμια στις τουαλέτες…. Έχουν βάλει φωτιά στο προαύλιο και γέμισαν με χαρτιά υγείας την είσοδο του σχολείου και τα κόλλησαν στην πόρτα…
Άξιοι αυτοί οι νέοι. Το γεγονός είναι ότι ενημερώθηκαν όλοι οι αρμόδιοι φορείς. Από τον πρόεδρο της Κοινότητας, έως αυτόν της Σχολικής Επιτροπής, όπως και ο σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων. Ενημερώθηκαν και οι γονείς. Δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά που συμβαίνει. Απλά, έχουμε τα κερασάκια που προκαλούν αντιδράσεις. Και ζητούν λύσεις.
Έχουμε αγωνία να μάθουμε τι αποτέλεσμα θα φέρουν οι ενέργειές τους. Η λύση της Αστυνομίας δεν είναι πάντα η ενδεδειγμένη. Καλό θα είναι αυτά τα ζητήματα να λύνονται εκ των έσω και χωρίς την επέμβαση της Αστυνομίας. Γιατί τότε ο δρόμος είναι χωρίς επιστροφή….
