Μια σημαντική πρωτιά για την Ελλάδα και για το Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνειο κέρδισε η ομάδα του ερευνητικού προγράμματος LIFE SOL-BRINE της Σχολής Χημικών Μηχανικών υπό την καθοδήγηση της Καθηγήτριας Μαρίας Λοϊζίδου.
Μια σημαντική πρωτιά για την Ελλάδα και για το Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνειο κέρδισε η ομάδα του ερευνητικού προγράμματος LIFE SOL-BRINE της Σχολής Χημικών Μηχανικών υπό την καθοδήγηση της Καθηγήτριας Μαρίας Λοϊζίδου.
Το έργο της ομάδας διακρίθηκε ως το καλύτερο έργο LIFE μετά από ψηφοφορία του κοινού στη θεματική ενότητα «Περιβάλλον» στα “Πράσινα Βραβεία” (Green Awards) της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, λαμβάνοντας τελικά το πρώτο βραβείο ανάμεσα σε 4.306 ολοκληρωμένα έργα στην Ευρώπη κατά την τελευταία 25ετία (1972-2017).
Το σχετικό βραβείο απονεμήθηκε στις Βρυξέλλες από τον Επίτροπο Περιβάλλοντος, κ. Karmenu Vella, στην τελετή απονομής στο πλαίσιο της Πράσινης Εβδομάδας (Green Week).
Κύριος στόχος του έργου ήταν η ανάπτυξη ενός ενεργειακά αυτόνομου συστήματος ολικής εξάλειψης της παραγόμενης άλμης από μονάδες αφαλάτωσης, υιοθετώντας και εφαρμόζοντας την αρχή μηδενικής απόρριψης (Zero Liquid Discharge).
Με τον τρόπο αυτό, η ομάδα του έργου συνεισέφερε σημαντικά στην ανάπτυξη μίας βιώσιμης λύσης για τα περιβαλλοντικά ζητήματα που σχετίζονται με την αφαλάτωση.
Η νέα καινοτόμος πιλοτική μονάδα είναι εγκατεστημένη στην περιοχή του Αγίου Φωκά στην Τήνο, σε υφιστάμενη μονάδα αφαλάτωσης.
«Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα της πιλοτικής μονάδας που αναπτύξαμε είναι ότι δεν παράγει καθόλου απόβλητα, αλλά προϊόντα», είχε εξηγήσει στην «Κ« η κ. Λοϊζίδου.
Πώς λειτουργεί;
«Η μονάδα παίρνει από την αφαλάτωση το νερό, το οποίο, μετά την επεξεργασία που έχει υποστεί, έχει πολύ μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε αλάτι. Το νερό αυτό υπόκειται νέα επεξεργασία, το 65% αυτού επιστρέφει στο δίκτυο ως καθαρό νερό και το υπόλοιπο 35% του όγκου του είναι πλέον καθαρό αλάτι, χωρίς χημικά. Πρόκειται για θαλασσινό αλάτι, που μπορεί ο ενδιαφερόμενος να εκμεταλλευθεί, καθώς είναι βρώσιμο». Η μονάδα καλύπτει πλήρως τις ανάγκες της με ηλιακή ενέργεια, με τη βοήθεια ηλιακών συλλεκτών.
Η πιλοτική μονάδα κόστισε 120.000 ευρώ και πρόκειται για ένα πλήρως αειφορικό σύστημα, απαραίτητο σε μια χώρα με τόσο εύκολη πρόσβαση στο θαλασσινό νερό και τόσο λίγους φυσικούς υδάτινους πόρους σε μεγάλο μέρος της.
