Οι εκλογές της Κυριακής ολοκλήρωσαν τον αυτοδιοικητικό χάρτη της χώρας. Για να πω τη μαύρη αλήθεια, θυμήθηκα τα νιάτα μου στις φοιτητικές εκλογές. Τότε, ξέρετε, κερδίζαμε όλοι. Κάπως έτσι δεν συνέβησαν τα πράγματα πριν από μία εβδομάδα; Η Νέα Δημοκρατία κέρδισε. Μπορεί να μην έπιασε τον στόχο της για 13 «γαλάζιες» περιφέρειες και επικράτηση στους μεγάλους δήμους της χώρας, αλλά τι σημασία έχει; Το ΠΑΣΟΚ επίσης κέρδισε. Εμφάνισε ανεβασμένες τις δυνάμεις του, διατήρησε την Περιφέρεια Κρήτης, έκανε την έκπληξη στην Περιφέρεια Θεσσαλίας και ενεργοποίησε τη βόμβα μεγατόνων με την καθαρή νίκη του Χάρη Δούκα στον Δήμο Αθηναίων. Το ΚΚΕ; Μα και αυτό κέρδισε, καθώς τη δεύτερη Κυριακή επικράτησε και στους πέντε δήμους που βρέθηκε στον δεύτερο γύρο, με αποτέλεσμα να έχει αυξήσει τις δυνάμεις του στην αυτοδιοίκηση. Η Πάτρα, ειδικότερα, παρέμεινε στα χέρια του Πελετίδη, οπότε όλα καλά. Ακόμη και ο ασθμαίνων ΣΥΡΙΖΑ πανηγυρίζει. Δεν είναι μόνο το Χαλάνδρι και του Ζωγράφου, αλλά πέρασε το μήνυμα στην κοινωνία ότι η συνεργασία -λέγε με ΠΑΣΟΚ- είναι μονόδρομος, προκειμένου να χτυπηθεί το σύστημα Μητσοτάκη…

* Θυμάστε, φαντάζομαι, την επίθεση που δέχτηκε ο δήμαρχος Χαλανδρίου, Σίμος Ρούσσος, από τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης: «Αν κερδίσουμε έχει καλώς. Αν χάσουμε, θα κάνουμε δύσκολη τη ζωή του», ξεστόμισε εκ νέου ο αθεόφοβος κύριος Άδωνις! Εννοείται πως ο άνθρωπος απάντησε ότι ο Δήμος του είχε απορροφητικότητα ευρωπαϊκών προγραμμάτων της τάξης του 80%! Πάντως, στη συνέχεια έσφαξε με το γάντι τον κύριο αντιπρόεδρο: «Η τελευταία φορά που είχαμε δημόσια συζήτηση με τον Άδωνι Γεωργιάδη ήταν την εποχή που εμείς βρήκαμε τα τεστ για τον Covid στα 23 ευρώ και εκείνος είχε βάλει διατίμηση τα 47 ευρώ»! Να αγιάσει το στόμα σου, άνθρωπέ μου. Και άσε τον κύριο και τους λοιπούς… δημοκράτες να κτυπιούνται γιατί δεν βγήκε η κυρία Αγαπητού. Ή, έστω, βρε αδερφέ, ο Χάρης Ρώμας. Κρίμα και άδικο. Κρίμα…

* «Η κυβέρνηση θα πορευτεί γειωμένη στη Γη», είπε ο πρωθυπουργός της χώρας, μετά τα αποτελέσματα της Κυριακής. Και εγώ ο αφελής που νόμιζα ότι, όταν γειώνεσαι κάπου, εννοείται ότι αυτό δεν συμβαίνει στον ουρανό! Ο δε δημαρχανεψιός, την ίδια μέρα, δήλωσε επίσης: «Η ευθύνη τού αποτελέσματος φέρει αποκλειστικά εμένα»! Πάντως, την ελληνική γλώσσα δεν τη λες και εύκολη. Για να είμαστε δίκαιοι δηλαδή. Κάποιοι, ωστόσο, έχασαν τα λόγια τους και δεν αισθάνονται και πολύ καλά τελευταία. Και βεβαίως είναι εμφανής η δυστοκία τους να κάνουν μια απλή δήλωση, όταν δεν την έχουν γράψει οι επικοινωνιολόγοι. Θυμάστε το τραγουδάκι «Θαλασσοταραχή, θαλασσοταραχή…»! Ακριβώς αυτό συνέβη…

* Εκείνο που μάθαμε από τα στελέχη της κυβέρνησης είναι πως την πρώτη Κυριακή στέλνεται το πολιτικό μήνυμα και εκεί το κόμμα τους θριάμβευσε. Τη δεύτερη Κυριακή, όμως, στέλνεται το αυτοδιοικητικό και εκεί δεν αποδοκιμάστηκε η κυβερνητική πολιτική αλλά τα πρόσωπα! Πάντως, το ίδιο βράδυ, εκτός όλων των άλλων, ηττήθηκε μια αλαζονική, καθεστωτική αντίληψη, η οποία θεωρεί το κράτος τσιφλίκι μιας παράταξης. Γιατί το «αν δεν βγει ο δικός μας, λεφτά δεν έχει» τι άλλο είναι από καθεστωτική και ταυτοχρόνως επικίνδυνη αντίληψη για τα πολιτικά πράγματα; Χρήματα, δηλαδή, που προέρχονται από ευρωπαϊκά προγράμματα και δεν είναι των κυρίων Γεωργιάδη και Αυγενάκη! Θεωρώ ότι είναι απλό και κατανοητό, προκειμένου να συνεννοηθούμε για τα αυτονόητα σ’ αυτόν τον τόπο. Τα αυτονόητα…

* Νέα Δημοκρατία (2): Όσοι, όμως, θεωρούν ότι η Νέα Δημοκρατία δεν παραμένει κυρίαρχη, τόσο στα πολιτικά όσο και στα αυτοδιοικητικά πράγματα, παρακαλώ να παρκάρουν το καλάμι τους, γιατί είναι κακό να ζουν σε κόσμο εικονικής πραγματικότητας. Κυρίαρχη; Προφανώς και ναι, πέραν πάσης αμφιβολίας. Κυρίαρχη μεν, αλλά με ψαλιδισμένα τα φτερά της δε. Ο στόχος της ήταν 13 στις 13 περιφέρειες και η επικράτηση σε όλους τους μεγάλους δήμους της χώρας. Την πρώτη Κυριακή από τις επτά περιφέρειες καθάρισε στις έξι. Στην Κρήτη, για την οποία πανηγυρίζει, είναι γνωστό ότι ο κύριος Αρναουτάκης είναι πιο ΠΑΣΟΚ και από τον πρόεδρο Ανδρουλάκη. Στις υπόλοιπες έξι περιφέρειες υπέστη μεγάλες απώλειες, με πρώτη τη σφαλιάρα στη Θεσσαλία, για την όλη κατάσταση που βίωσαν λίαν προσφάτως οι άνθρωποι. Στις τέσσερις επίσης «αντάρτες» της επικράτησαν και αυτό το λες ήττα και αποδοκιμασία της κυβερνητικής επιλογής. Μόνο η Πελοπόννησος έμεινε για να χρυσώσει το χάπι. Καλό, λοιπόν, είναι να υπάρχει αίσθηση ισορροπίας αλλά και μέτρου απ’ όλους, για να μην τρελαθούμε τελείως.

* Νέα Δημοκρατία (3): Τη μεγάλη όμως κατραπακιά δέχτηκε στην πρωτεύουσα, καθώς ο Χάρης Δούκας όχι μόνο κάλυψε διαφορά 27 μονάδων, αλλά ήταν τελικά μπροστά και με 10 από τον Κώστα Μπακογιάννη! Ο συγκεκριμένος δήμαρχος δεν μπόρεσε να κερδίσει ούτε έναν ψήφο από εκλογείς που δεν στηρίζουν το κυβερνών κόμμα. Γιατί όλο αυτό; Γιατί υπήρξε κακός δήμαρχος, ο οποίος βρισκόταν αλλού γι’ αλλού στα κρίσιμα προβλήματα της πόλης. Οι άνθρωποί του θεωρούν ότι ευθύνεται το debate, στο οποίο δεν έπρεπε να συμμετάσχει, γιατί έτσι έγιναν γνωστές οι θέσεις του αντιπάλου του. Θαυμάστε τώρα οπτική για τα πράγματα. Δεν είμαστε σίγουροι για τη δύναμη των ιδεών και του προγράμματός μας, ούτε για τα έργα που κάναμε την τετραετία, αλλά να επιχειρήσουμε οτιδήποτε, ώστε να αποκλειστεί η φωνή του αντιπάλου από τον δημόσιο διάλογο. Πολύ δημοκρατικό δεν βρίσκετε; Βεβαίως, το παιδί, επειδή αποτελεί επίλεκτο μέλος της… αγίας οικογένειας, θα βρει την άκρη. Κάπου θα τον βολέψουν, γιατί πρέπει να προσφέρει στον τόπο! Οι Αθηναίοι όμως απαλλάχτηκαν από τον ίδιο και τις καινοτόμες ιδέες του… Μάλλον διά παντός, όπως φαίνεται.

* Επειδή, ωστόσο, είμαι φιλεύσπλαχνος άνθρωπος, εκείνη που λυπήθηκα την Κυριακή το βράδυ ήταν τη σύζυγο του απερχόμενου δημάρχου και βαρύ πυροβολικό του ΣΚΑΪ, Σία Κοσιώνη. Είχε ετοιμαστεί να αναγγείλει την… καθαρή νίκη του άντρα της, φόρεσε το φωτεινό της χαμόγελο, ντύθηκε ευπρεπώς για την περίσταση και περίμενε. Όταν ήρθαν τα πρώτα αποτελέσματα, αδυνατούσε να πιστέψει τι ακριβώς συμβαίνει. Τι είδους αντάρτικο ήταν αυτό; Αλήθεια, τρελάθηκαν όλοι; Κάποια στιγμή ρώτησε τον δημοσκόπο του καναλιού αν το αποτέλεσμα είναι οριστικό ή αν ο σύζυγος μπορεί να κάνει τη μεγάλη ανατροπή και όταν έλαβε την απάντηση ότι ο Κώστας της αποτελεί παρελθόν, μόνο τα κλάματα δεν έβαλε. Είναι από κείνες τις στιγμές που η δύναμη του Μέσου, εν προκειμένω της τηλεόρασης, σε λυγίζει, όταν μπροστά σου διαδραματίζονται οικογενειακά δράματα. Δεν πειράζει, κυρία μου. Δεν θα πάει χαμένος με τίποτα ο σύζυγος. Άλλωστε, δεν έχει υπάρξει προς ώρας μέλος της οικογένειας, το οποίο δεν σιτίζεται από το δημόσιο ταμείο. Και δεν θα υπάρξει, να είστε βέβαιη…

* Κοσιώνη (2): Η συγκεκριμένη κυρία δεν κρίνεται για την ποιότητα της εργασίας της ούτε για την ενδεχόμενη επάρκεια ή ανεπάρκειά της. Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα λένε στο χωριό μου. Κρίνεται όμως γιατί τόσο αυτή όσο και το κανάλι που εργάζεται -βλέπε ΣΚΑΪ- δεν τηρούν τον βασικό κανόνα δημοσιογραφικής δεοντολογίας. Καμιά κανονική δημοσιογράφος, σε κανονική χώρα, όχι μόνο δεν παρουσιάζει αλλά ούτε καν συμμετέχει σε ενημερωτικές πολιτικές εκπομπές, ενόσω ο σύζυγός της είναι εν ενεργεία δήμαρχος της πρωτεύουσας και ο θείος του πρωθυπουργός της χώρας. Τέλος, χωρίς ναι μεν… αλλά.

* «Η αποχή από οτιδήποτε δεν είναι στάση αγωνιστική. Δεν είναι αντισυστημική ψήφος η αποχή. Αυτή βοηθάει το πρώτο κόμμα, δηλαδή τη Νέα Δημοκρατία»! Αυτά τα ωραία διατύπωσε σε ανύποπτο χρόνο ο κύριος Κουτσούμπας! Για να μη νομίσετε όμως ότι ο γραμματέας τρελάθηκε, να σας διευκρινίσω τη θέση του κόμματος, προς άρσιν των παρεξηγήσεων. Η αποχή στον πρώτο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών απαγορεύεται διά ροπάλου. Πηγαίνουμε και επιλέγουμε παντού Λαϊκή Συσπείρωση. Θέλω, όμως, την προσοχή σας, σύντροφοι. Στον δεύτερο γύρο επιβάλλεται να ψηφίσουμε, αλλά μόνο σε όσους δήμους η Λαϊκή Συσπείρωση διεκδίκησε τη δημαρχία. Σε όλους τους υπόλοιπους δήμους και περιφέρειες, όπου οι εκλεκτοί του κόμματος βρίσκονταν εκτός δυάδα, η αποχή αποτελεί πράξη αντισυστημική, μην πω και επαναστατική! Κινηθήκαμε πόρτα-πόρτα για τον Πελετίδη, στην Πάτρα, αλλά στο Χαλάνδρι επιλέξαμε να πάμε για μπάνιο. Άλλωστε, ο καιρός την περασμένη Κυριακή ήταν σχεδόν καλοκαιρινός. Μπερδευτήκατε; Ε, δεν μπορώ να κάνω τίποτα να σας ξεμπερδέψω. Ακολουθήστε την κομματική γραμμή και όταν έρθει ο σοσιαλισμός, αυτά τα… περίεργα ζητήματα θα λυθούν αμέσως. Κατανοητό, έτσι;

* Αγαπητοί σύντροφοι, επειδή λόγοι ανωτέρας βίας δεν μου επέτρεψαν να παρακολουθήσω ειδήσεις, μήπως πήρε το αυτί σας ή έστω το μάτι σας καμιά καταδίκη του Ισραήλ, το οποίο βομβάρδισε σχολείο και νοσοκομείο στη Γάζα; Κάποιο ενημερωτικό πάνελ με όλους αυτούς τους μαϊντανούς που συμμετέχουν; Τον πρωθυπουργό, έστω τον κυβερνητικό εκπρόσωπο και κάποιους αρχηγούς πολιτικών κομμάτων, οι οποίοι πασχίζουν -με το αζημίωτο βέβαια- να μας πείσουν ότι οι Ισραηλινοί είναι αθώες περιστερές; Δημοσιογράφους οι οποίοι μας ενημερώνουν για τις αγαθές προθέσεις του Νετανιάχου; Κυρίως, όμως, έχω την περιέργεια να μάθω αν μπορούν να μας διαφωτίσουν όλοι αυτοί οι φιλελέδες, οι οποίοι βγήκαν από το καβούκι τους εσχάτως και βάζουν στο προφίλ τους, στο facebook, το γνωστό «I stand with Israel»! Έτσι για την καβλάντα, που λένε οι πιτσιρικάδες. Για την καβλάντα, ρε γαμώ το…

* Να θυμίσω βεβαίως σε όλους αυτούς τους… ευαισθητούληδες, από τον Άδωνι μέχρι την κρατική ΕΡΤ, ότι το Παλαιστινιακό δεν ξεκίνησε πριν από λίγες μέρες, αλλά υφίσταται ως πρόβλημα κατοχής, βιώνεται με διαρκείς σφαγές αμάχων, βιασμούς, δολοφονίες και εκτεταμένες επιχειρήσεις εθνοκάθαρσης, πάνω από 70 χρόνια! Το λέω για να βοηθήσω τη μνήμη ορισμένων, η οποία παρουσιάζει επικίνδυνα κενά. Και ίσως χρειαστεί να τη φρεσκάρουν…

* Πάντως, για να ξέρετε, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Παύλος Μαρινάκης, έδωσε ρεσιτάλ δημοκρατικής ευαισθησίας αλλά και πολιτικής καθαρότητας: «Όσοι δήμαρχοι υπερασπίζονται την Παλαιστίνη, δεν μπορούν να διαχειριστούν χρήματα»! Γιατί; Δεν έχει γιατί, βρε αχαΐρευτοι. Άκου γιατί; Γιατί έτσι και σε όποιον δεν αρέσει, ας πάει δήμαρχος στη Γάζα. Άντε μην πω τίποτα χειρότερο. Με συγχύσατε που κάποιοι αμφισβητείτε τον Μαρινάκη. Όχι τον κανονικό, αλλά και αυτός άξιο τέκνο της κανονικότητας και της αριστείας είναι. Εντάξει;

Ζούμε σε μια σκληρή εποχή, εν πολλοίς άδικη, στην οποία αρνούμαστε να ενταχθούμε: να δούμε τα γεγονότα όχι όπως τα φανταζόμαστε, αλλά όπως αυτά είναι. Δημοσιογράφοι, πολιτικοί, παράγοντες του δημόσιου βίου επιχειρούν καθημερινά να μας εγκλωβίσουν στον κόσμο της εικονικής πραγματικότητας. Στον κόσμο που κάποιοι επιχειρούν να κάνουν το άσπρο μαύρο και ανάποδα. Θα το δεχτούμε αδιαμαρτύρητα; Δεν θα αντιδράσουμε; Ο Πολωνός συγγραφέας, Stanislav Jerzy Lec, εξηγούσε με τον πλέον γλαφυρό τρόπο: «Ποτέ μη γυρίζεις την πλάτη στην πραγματικότητα. Σε έχει περικυκλωμένο»! Καλή μας εβδομάδα…