Η μεγάλη καλοκαιρινή έξοδος κορυφώνεται ενόψει του Δεκαπενταύγουστου, με χιλιάδες ταξιδιώτες να εγκαταλείπουν την Αττική για να γιορτάσουν στα νησιά και δη στις Κυκλάδες με Πάρο, Τήνο να έχουν την τιμητική τους..
Από την Παρασκευή 15 έως και τη Δευτέρα 18 Αυγούστου 2025, αναμένεται να επιβιβαστούν συνολικά 81.511 επιβάτες σε 134 δρομολόγια από τα τρία μεγάλα λιμάνια – Πειραιά, Ραφήνα και Λαύριο.
Η κίνηση είναι εντυπωσιακή:
Παρασκευή 15/8
Πειραιάς: 22 δρομολόγια – 15.761 επιβάτες
Ραφήνα: 8 δρομολόγια – 4.032 επιβάτες (+4 καθημερινά προς Μαρμάρι)
Λαύριο: 7 δρομολόγια – 1.700 επιβάτες
Σύνολο: 37 δρομολόγια – 21.493 επιβάτες
Σάββατο 16/8
Πειραιάς: 29 δρομολόγια – 20.475 επιβάτες
Ραφήνα: 8 δρομολόγια – 4.190 επιβάτες (+4 καθημερινά προς Μαρμάρι)
Λαύριο: 8 δρομολόγια – 2.300 επιβάτες
Σύνολο: 45 δρομολόγια – 26.965 επιβάτες
Κυριακή 17/8
Πειραιάς: 27 δρομολόγια – 21.490 επιβάτες
Ραφήνα: 9 δρομολόγια – 4.401 επιβάτες (+4 καθημερινά προς Μαρμάρι)
Λαύριο: 12 δρομολόγια – 2.050 επιβάτες
Σύνολο: 48 δρομολόγια – 27.941 επιβάτες
Δευτέρα 18/8
Πειραιάς: 24 δρομολόγια – 20.222 επιβάτες
Ραφήνα: 8 δρομολόγια – 4.890 επιβάτες (+4 καθημερινά προς Μαρμάρι)
Σύνολο: 32 δρομολόγια – 25.112 επιβάτες
Η αυξημένη ροή επιβατών αναμένεται να συνεχιστεί και μετά την αργία, καθώς αρκετοί εκμεταλλεύονται το τριήμερο ή την καλοκαιρινή τους άδεια για πολυήμερες αποδράσεις. Στα λιμάνια, η εικόνα θυμίζει… μικρές γιορτές αναχωρήσεων, με βαλίτσες, παιδικά γέλια και ανυπομονησία για το Αιγαίο.
Κάποιος, κάποτε, σκέφτηκε με καλή πρόθεση να τοποθετήσει έναν μικρό κάδο μέσα στο κεδροδάσος, στα νότια της Νάξου… Ξέρετε, στο Αλυκό.. Η ιδέα; Να υπάρχει ένα σημείο για να πετάει κανείς ένα κουτάκι, ένα μικρό πλαστικό, χωρίς να γεμίζει ο χώρος σκουπίδια. Συνήθως, ένας εθελοντής –πάντα με δική του πρωτοβουλία– άλλαζε τη σακούλα σχεδόν καθημερινά.
Τώρα όμως, στον απόλυτο πυρετό του Αυγούστου, ο εθελοντής μπορεί να λείπει, μπορεί να μην προλαβαίνει. Και τότε; Ο κάδος ξεχειλίζει.
Και εσείς; Το βλέπετε. Και συνεχίζετε να αφήνετε τα σκουπίδια σας εκεί, να τα παίρνει ο αέρας και να τα σκορπά παντού. Για ποιον τα αφήνετε; Για κάποιον «υπηρέτη» που δεν θα έρθει ποτέ; Για τον εθελοντή που θα ντραπεί για την εικόνα και θα τα μαζέψει;
Κι όμως… μόλις 50 μέτρα πιο πέρα υπάρχουν οι κάδοι του Δήμου. Άδειοι. Καθαροί. Είναι τόσο δύσκολο να πάρετε μαζί σας το σακουλάκι μέχρι εκεί;
Η δικαιολογία «φταίει ο Δήμος» δεν πιάνει εδώ. Η παιδεία ξεκινά από το σπίτι μας. Και είναι λυπηρό να βλέπουμε πόσο εύκολα μαθαίνουν οι τουρίστες στο νησί μας να κάνουν τα ίδια –και χειρότερα– γιατί ξέρουν ότι εδώ… μπορούν. Στο σπίτι τους, δεν θα τολμούσαν ποτέ.
Αυτή είναι μια κραυγή απόγνωσης από φίλο της ιστοσελίδας, βασισμένη σε εικόνες που μας προσβάλλουν όλους. Γιατί η ευθύνη, πριν απ’ όλα, είναι δική μας.
Μπορεί η κίνηση στους δρόμους της Χώρας να μας παιδεύει κάποιες φορές, αλλά στους… αιθέρες τα πράγματα πάνε από το καλό στο καλύτερο. Η Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας ανακοίνωσε ότι η επιβατική κίνηση στα 24 αεροδρόμια που διαχειρίζεται σημείωσε άνοδο 6,5% το επτάμηνο Ιανουαρίου – Ιουλίου 2025, σε σχέση με πέρυσι. Αυτό μεταφράζεται σε 6.633.785 ταξιδιώτες που μπήκαν ή βγήκαν από τις πύλες τους – και μιλάμε μόνο για αυτά της ΥΠΑ, όχι για το σύνολο της χώρας.
Ο Ιούλιος είχε τους δικούς του… ήρωες. Πρωταθλήτρια η Σύρος, που κατέγραψε εντυπωσιακή αύξηση 125,5% στην κίνηση, φτάνοντας τους 3.781 επιβάτες (από μόλις 1.677 πέρυσι). Δεν είναι μικρό πράγμα να έχεις την μεγαλύτερη ποσοστιαία άνοδο σε όλη την Ελλάδα. Στην ίδια τροχιά και η Αστυπάλαια (+10,9%) και η Νέα Αγχίαλος (+12,4%).
Και στις δικές μας Κυκλάδες; Η Πάρος, η Νάξος και η Μήλος συνεχίζουν σταθερά ανοδικά, αποδεικνύοντας πως αποτελούν πύλες εισόδου στην καρδιά του Αιγαίου. Για όσους ασχολούνται με τα «μεγάλα νούμερα», συνολικά τα 39 αεροδρόμια της χώρας (ΥΠΑ, Fraport Greece και ΔΑΑ) έφτασαν τους 44.729.111 επιβάτες στο επτάμηνο, σημειώνοντας άνοδο 4,7% σε σχέση με πέρυσι, ενώ οι πτήσεις αυξήθηκαν κατά 3,6%.
Με λίγα λόγια, η αεροπορική κίνηση όχι μόνο άντεξε, αλλά ενισχύθηκε, κάτι που σημαίνει ότι η ζήτηση για τους τουριστικούς μας προορισμούς παραμένει δυνατή. Και αν η Σύρος φέτος «πέταξε» πιο ψηλά από όλους, οι υπόλοιπες Κυκλάδες δείχνουν ότι έχουν μπει σε μια σταθερή τροχιά ανόδου.
Ας ελπίσουμε η θετική αυτή τάση να συνεχιστεί και να μεταφραστεί σε ακόμη καλύτερη σύνδεση, υποδομές και –γιατί όχι– λιγότερες ταλαιπωρίες για όσους ταξιδεύουν. Γιατί στο τέλος της μέρας, τα αεροπλάνα φέρνουν ανθρώπους, κι αυτοί φέρνουν ζωή στον τόπο.
Με αφορμή τη μεγάλη γιορτή του Δεκαπενταύγουστου, ο Δήμαρχος Τήνου, Παναγιώτης Κροντηράς, απευθύνει ένα συγκινητικό μήνυμα προς τους κατοίκους και τους επισκέπτες του νησιού.
Μέσα από λόγια πίστης και ευγνωμοσύνης για την Παναγία της Μεγαλόχαρης, ο κ. Κροντηράς τιμά την ιστορική μνήμη του τορπιλισμού της «Έλλης» και εκφράζει την αλληλεγγύη του σε όσους δοκιμάζονται από τις πρόσφατες καταστροφικές πυρκαγιές.
Το μήνυμα του Δημάρχου Τήνου, Παναγιώτη Κροντηρά, αναφέρει:
“Αγαπητοί συμπολίτες και επισκέπτες του ιερού μας νησιού,
Ο Δεκαπενταύγουστος, η ημέρα της Κοίμησης της Θεοτόκου, είναι μια από τις σπουδαιότερες εορτές για τον Χριστιανισμό και αποτελεί για την Τήνο μας, το αποκορύφωμα της πίστης και της λατρείας μας. Νιώθουμε ευλογημένοι γιατί στο νησί μας φιλοξενούμε την Παναγία μας, τη Μεγαλόχαρη, και με κατάνυξη και θρησκευτική ευλάβεια, υποδεχόμαστε χιλιάδες προσκυνητές που έρχονται για να αντλήσουν δύναμη και ελπίδα.
Παράλληλα, με αίσθημα σεβασμού και εθνικής μνήμης, τιμούμε την 85η επέτειο του τορπιλισμού του καταδρομικού “Έλλη” στο λιμάνι μας. Μια μαύρη σελίδα της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, που μας υπενθυμίζει την αξία της ειρήνης και της ελευθερίας.
Φέτος, καθώς η καρδιά της Ελλάδας χτυπά στην Τήνο, ας ενώσουμε τις προσευχές μας για όσους δοκιμάζονται από τις καταστροφικές πυρκαγιές, που πλήττουν τη χώρα μας. Οι τελευταίες ημέρες είναι ιδιαίτερα δύσκολες για την πατρίδα μας και η σκέψη μας είναι με όλους τους συμπολίτες μας που πλήττονται, με τους ανθρώπους που χάνουν τις περιουσίες τους και με όσους αγωνίζονται με αυτοθυσία, τους πυροσβέστες, τους εθελοντές και τους πολίτες, για την κατάσβεση των πύρινων μετώπων.
Ως Δήμαρχος Τήνου, εκφράζω την βαθιά μου συμπαράσταση, αλλά και την συμπαράσταση ολόκληρου του νησιού μας στους πληγέντες. Ας στείλουμε ένα μήνυμα αλληλεγγύης και αισιοδοξίας, αποδεικνύοντας ότι η ενότητα είναι η μεγαλύτερη δύναμή μας.
Εύχομαι η Χάρη της Παναγίας της Μεγαλόχαρης να προστατεύει τον τόπο μας, το νησί μας, και ολόκληρη την Ελλάδα.
Χρόνια Πολλά σε όλους! Η Παναγία μας να σας ευλογεί και να σας χαρίζει υγεία, ευτυχία και ειρήνη”.
Είναι το σήμα κατατεθέν της Νάξου – Η μεγαλοπρεπής είσοδος σε έναν ναό που άλλοι θεωρούν ότι ήταν του Απόλλωνα και άλλοι του Διονύσου, καταφύγιο της Αριάδνης μετά την εγκατάλειψή της από τον Θησέα – Αυτό το κόσμημα των Κυκλάδων βεβήλωσε ο αδαής τουρίστας προκαλώντας θύελλα αντιδράσεων
Εχει στολίσει καρτ ποστάλ και αξεπέραστους πίνακες, έχει εμπνεύσει κορυφαίους συνθέτες και έχει πρωταγωνιστήσει σε ιστορίες συνδεδεμένες με αρχαιοελληνικούς μύθους που στόλιζαν από τους τοίχους της Πομπηίας μέχρι βασιλικά παλάτια.
Ο λόγος για τη λεγόμενη Πορτάρατης Νάξου, που θρυλείται, σύμφωνα με κάποιες εκδοχές, ότι ήταν ο Ναός του Διονύσου και το καταφύγιο της Αριάδνης μετά την εγκατάλειψή της από τον Θησέα.
Ο λόγος, όμως, που η εμβληματική Πορτάρα, αυτό το κόσμημα του Αιγαίουκαι σήμα κατατεθέν της Νάξου, ήρθε ξανά στη δημοσιότητα είναι εξαιτίας μιας φωτογραφίας που κυκλοφόρησε στο Διαδίκτυο με έναν τουρίστα να σηκώνει επιδεικτικά ένα από τα μάρμαρα του αρχαιολογικού χώρου.
Η θρασύτατη αυτή κίνηση προκάλεσε όχι μόνο την αγανάκτηση του κόσμου αλλά και την άμεση αντίδραση τουυπουργείου Πολιτισμού και της Εφορείας Κυκλάδων, που έσπευσαν να περιφράξουν τον χώρο μέχρι να ληφθούν επιπλέον μέτρα – κίνηση που ωστόσο βρήκε αντίθετο τον δήμαρχο του νησιού. Ακολούθησαν συλλήψεις, ύστερα από παρέμβαση του εισαγγελέα, των ίδιων των αρχαιολόγων για τις εργασίες στο χώρο!
Ακολούθησε σχετική ανακοίνωση του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων που συμφωνούσε με τη σχετική απόφαση – ίσως ήταν από τις λίγες φορές που μια απόφαση έβρισκε σύμφωνους το αρμόδιο υπουργείο Πολιτισμού, την επιστημονική κοινότητα αλλά και τους συνδικαλιστικούς φορείς.
Η σημασία της Πορτάρας
Η μεγάλη, εικαζόμενη είσοδος σε έναν ναό που ανήκε στον Διόνυσο ή στον Απόλλωνα και έμελλε να γίνει το πιο λαμπρό κόσμημα στην καρδιά του Αιγαίου είναι το πρώτο πράγμα που αντικρίζουν από μακριά οι ναυτικοί και οι επισκέπτες του νησιού.
Τεράστια και επιβλητική, η Πορτάρα δεν μπορεί παρά να κεντρίζει τη φαντασία για το λαμπρό παρελθόν ενός νησιού που ήταν σημείο αναφοράς για την αρχαιότητα λόγω του πλούτου του, του μεγέθους και της σημασίας του.
Αμέτρητοι είναι οι μύθοι που συνδέονται με την ιστορία της Πορτάρας, την οποία κάποιοι αποδίδουν στον Απόλλωνα και άλλοι συνδέουν με τον κατεξοχήν προστάτη του νησιού, τον Διόνυσο, που βρήκε εκεί την αγαπημένη του Αριάδνη, την οποία είχε εγκαταλείψει ο Θησέας κατά την επιστροφή του από την Κνωσό.
Μια σειρά από ιστορίες που διαπέρασαν τους αιώνες και έφτασαν μέχρι την άκρη της Ευρώπης τρέφοντας ρομαντικές δοξασίες και αμέτρητα όνειρα μαρτυρά τη σπουδαιότητα του μύθου του έρωτα της Αριάδνης με τον Διόνυσο, ο οποίος έμελλε να νυμφευτεί τη θλιμμένη του πριγκίπισσα σε αυτή την άκρη της Νάξου, τα Παλάτια, όπως λέγεται η νησίδα πάνω στην οποία δεσπόζει η πύλη του ναού.
Απειρες είναι οι απεικονίσεις, από τους τοίχους της Πομπηίας μέχρι τη ζωγραφική των προραφαηλιτών που αποδεικνύουν τη μεγάλη απήχηση που είχαν ο αρχαίος μύθος και ο έρωτας ανάμεσα στον Διόνυσο και την Αριάδνη.
Αξεπέραστος είναι, ως εκ τούτου, ο πίνακας του Τιτσιάνο «Ο Βάκχος και η Αριάδνη στη Νάξο», όπως και η όπερα του Ρίχαρντ Στράους με τίτλο «Η Αριάδνη στη Νάξο», σε λιμπρέτο του Ούγκο φον Χόφμανσταλ, για τη μελαγχολική Αριάδνη και τις τρεις νύμφες Ναϊάδα, Δρυάδα και Ηχώ που ανακοινώνουν την άφιξη του Διονύσου στο νησί. Αλλες πάλι εκδοχές του μύθου θέλουν τον θεό του νησιού και του κρασιού να εμφανίζεται στον ύπνο του Θησέα και να τον πείθει να εγκαταλείψει την ερωμένη του Αριάδνη, με την οποία ήταν ανέκαθεν ερωτευμένος.Ο πίνακας του Τιτσιάνο «Ο Βάκχος και η Αριάδνη στη Νάξο»
Δεν είναι, όμως, μόνο οι πίνακες, τα μουσικά έργα και οι τοιχογραφίες που πιστοποιούν τη δύναμη του μύθου: αρκεί να στρέψει κανείς το βλέμμα στον ουρανό για να δει τον αστερισμό Corona Borealis, που ουσιαστικά ταυτίζεται με το στεφάνι με το οποίο νυμφεύτηκε ο θεός Διόνυσος την αγαπημένη του Αριάδνη.
Ακόμα και οι ντόπιοι μιλούσαν περήφανοι γι’ αυτούς τους μύθους ενώ άλλοι πίστευαν ότι οι ψυχές που χάθηκαν γύρω από τη νησίδα Παλάτια σχετίζονταν με την αιώνια θλίψη της εγκαταλειμμένης και εγκλωβισμένης στο νησί κόρης του Μίνωα.
Οπως η πικραμένη και εγκλωβισμένη πριγκίπισσα, έτσι και οι άνθρωποι που χάθηκαν εδώ, είτε επρόκειτο για κολυμβητές που δεν κατάφεραν να τα βγάλουν πέρα με τα άγρια νερά που χτυπάνε το βόρειο μέρος της λεγόμενης Γρόττας -σε αντίθεση με το νότιο που είναι σχεδόν πάντα ήρεμο- είτε για κάποιους που αποφάσισαν να βάλουν τέρμα στη ζωή τους στο πιο ιερό μέρος του νησιού, στοιχειώνουν την περιοχή, που εξακολουθεί να έχει μια παράξενη ενέργεια.
Τα μυστήρια που συνδέονταν με την Πορτάρα και σε συνδυασμό με το ανεξερεύνητο υπέδαφος και το απομονωμένο μέρος που εξακολουθούν να παραμένουν τα Παλάτια δεν μπορούσαν παρά να αφήσουν τη φαντασία αχαλίνωτη.
Ευλογημένο ή καταραμένο, θεμέλιο του ναξιακού πολιτισμού ή απλώς μοναδική τουριστική ατραξιόν, όπως και να ’χει, το πρώτο που έρχεται συνειρμικά στον νου όταν γίνεται κουβέντα για τη Νάξο είναι η Πορτάρα. Αλλά δεν είναι μόνο η αλλόκοτη ενέργεια του μέρους που έχει δημιουργήσει αμέτρητους θρύλους, κυρίως είναι η εντυπωσιακή θέση της Πορτάρας καθώς από τη μια πλευρά αγναντεύει το Αιγαίο και από την άλλη την πρωτεύουσα.
Ολοι όσοι αντλούμε καταγωγή από το νησί θυμόμαστε πάντα τα καλοκαίρια να παίζουμε τρέχοντας ανάμεσα στα μάρμαρα ή ποζάροντας στη βάση της επιβλητικής πύλης για την κλασική αναμνηστική φωτογραφία. Ακόμα και σήμερα, ένα από τα πιο όμορφα ηλιοβασιλέματα στο Αιγαίο καταγράφεται στην εντυπωσιακή αυτή άκρη της πρωτεύουσας της Νάξου υπό τους ήχους των κυμάτων και των γλάρων.
Οι θεωρίες για τον ημιτελή Ναό του Απόλλωνα
Παρότι κανείς δεν έχει εξακριβώσει μέχρι σήμερα την αλήθεια γύρω από το μνημείο που στέκεται αγέρωχο στην είσοδο του νησιού, άμεσα συνυφασμένο με την Ιστορία και τη σημασία του, πολλές είναι οι ενδείξεις για τη σπουδαιότερη αυτή μνημειακή κατασκευή και τα κατάλοιπα που δεν επιτρέπεται σε κανέναν αυθάδη επισκέπτη όχι μόνο να τα παραμελεί, αλλά και να απειλεί να τα καταστρέψει.
Οσο για το νησάκι Παλάτια, κατά τη μυκηναϊκή περίοδο, το 1300 π.Χ., ήταν μια ενιαία τοποθεσία, κάτι που αποκάλυψαν τα σχετικά αρχαιολογικά ευρήματα στις ανασκαφές που έγιναν στη Γρόττα. Αυτά βοήθησαν να αναχθούν περισσότερα πολύτιμα συμπεράσματα για τη σπουδαιότητα του νησιού και τον σχετικό του πλούτο.
Οσον αφορά τον ναό και την ταυτότητά του, επικρατέστερες είναι οι θεωρίες ότι ξεκίνησε να κατασκευάζεται τον 6ο αιώνα, γύρω στο 530 π.Χ. Το πιο πιθανό είναι ο τότε τύραννος της περιοχής Λύγδαμις να θέλησε να κατασκευάσει έναν ναό που θα ανταγωνιζόταν τους δύο εμβληματικούς ναούς της αρχαιότητας, τον Ναό του Ολυμπίου Διός στην Αθήνα και της Ηρας στη Σάμο.
Ο τύραννος της Νάξου Λύγδαμις άρχισε να κατασκευάζει γύρω στο 530 π.Χ. τον ναό, ο οποίος ήθελε να ανταγωνίζεται τον Ναό του Ολυμπίου Διός στην Αθήνα και της Ηρας στη Σάμο. Τα σχέδια της ανέγερσής του όμως σταμάτησαν, προφανώς, λόγω της ήττας του τυράννου από τους Λακεδαιμονίους
Η ευρωστία του νησιού και η τεράστια σημασία που είχε για τον αρχαίο κόσμο διαπιστώνεται από μια περιήγηση σήμερα στον κόσμο των Κυκλάδων, με τους πιο εντυπωσιακούς κούρους και τα πιο όμορφα αγάλματα να προέρχονται από τη Νάξο, η οποία μπορούσε λόγω του μαρμάρου να στήνει εμβληματικούς ναούς, να γεμίζει τα γύρω νησιά με αγάλματα και να προσφέρει τα δέοντα στις θεότητες. Ο Πίνδαρος δεν αποκαλεί τυχαία τη νήσο «λιπαράν», που σημαίνει λαμπερή και ακτινοβόλος, ενώ ο Ηρόδοτος αναφερόμενος στα αγαθά που προσφέρει έγραφε ότι «η Νάξος ευδαίμονη των νήσεων προσέφερε».
Αρκεί μια ματιά στον Ναό του Απόλλωνα στη Δήλο, τον οποίο κατασκεύασαν προς τιμήν του Απόλλωνα, για να δει κανείς γιατί οι Νάξιοι απέκτησαν αυτή τη φήμη: δεν αποτελεί τυχαία έναν από τους πρώτους περίστυλους ναούς -δηλαδή με κίονες που περιβάλλουν όλο τον ναό- που μαρτυρά τη μεγάλη σημασία που διαδραμάτισε το νησί για τον αρχαίο πολιτισμό των Κυκλάδων.
Αντίστοιχη εντύπωση προκαλούν και οι κούροι της Δήλου, από τους πρώτους και τους πιο επιβλητικούς που κατασκευάστηκαν στη Νάξο και εστάλησαν εκεί προς τιμήν του Απόλλωνα, με ύψος σχεδόν 10 μέτρων, ως περίτρανη ένδειξη της ευημερίας και του προοδευτικού πνεύματος του νησιού.
Ο Κολοσσός των Ναξίων στη Δήλο διασπάστηκε και τα μέλη του έμειναν διάσπαρτα. Είχε ύψος 9,5 μέτρα και χρονολογείται τον 6ο αιώνα π.Χ. Στη βάση του κατέληγε η Λεωφόρος των ΛεόντωνΤο σχέδιο του Seger de Vries, το 1673, με τα ερείπια του Κολοσσού…
Οι Νάξιοι ήταν επίσης οι πρώτοι που χρησιμοποίησαν το ιωνικό κιονόκρανο σε μνημείο, κάτι που βλέπουμε και πάλι στον εντυπωσιακό ναό στον οποίο έμελλε να ανήκει η Πορτάρα, αφού γι’ αυτόν είχε επίσης προβλεφθεί ιωνικός διάκοσμος πάνω στον οποίο θα στηρίζονταν ο θριγκός, το επιστύλιο, η ζωφόρος, το γείσο και η σίμη.
Ολα αυτά βέβαια αποτελούν σενάρια και εικασίες, ωστόσο άκρως μελετημένα από τους αρχαιολόγους που εικάζουν ότι το εντυπωσιακό μέγεθος της Πορτάρας δεν μπορεί να είναι τυχαίο και προφανώς προοριζόταν για έναν εξίσου εντυπωσιακό ναό.
Από τα θεμέλιά του καταλαβαίνει κανείς ότι ο στόχος του ήταν να ξεπεράσει τους υπόλοιπους ή τουλάχιστον να τους ανταγωνιστεί, αφού οι διαστάσεις του αντιστοιχούν σε μέγεθος με τον εντυπωσιακό Ναό του Διός στην Ολυμπία, ενώ προφανώς επρόκειτο για έναν δίπτερο ναό, όπως άλλοι αντίστοιχοι εντυπωσιακοί ναοί του Ανατολικού Αιγαίου και της Ιωνίας.
Μιμείται το Ερεχθείο
Ακόμα και όσοι λένε ότι η περίμετρος δεν είναι παρά η μισή από τον Ναό του Πολυκράτη στη Σάμο, όλα δείχνουν ότι ο Ναός του Απόλλωνα θα μπορούσε να εγκιβωτίσει τον Ναό των Ναξίων στη Δήλο αλλά και των Υρίων, όπως είναι ο άλλος γνωστός ναός στη Νάξο, επί δύο.
Κανείς, όμως, ποτέ δεν θα το μάθει με ασφάλεια. αφού τα σχέδια της ανέγερσής του σταμάτησαν απότομα, προφανώς, λόγω της ήττας του τυράννου από τους Λακεδαιμονίους, οι οποίοι κατέλαβαν το νησί.
Φαίνεται, όμως, ότι πρόκειται για ένα κτίσμα που συνάδει με την τότε αρχιτεκτονική των ιερών στις Κυκλάδες και έμελλε να αποτελέσει, έστω και έτσι ημιτελές, σημείο αναφοράς. Δεν είναι, επίσης, τυχαίο ότι τη συγκεκριμένη δομή της πύλης τη βλέπουμε σε διάφορα κτίσματα, ενώ στα κλασικά χρόνια τη μιμείται η βόρεια είσοδος του Ερεχθείου.
Ανάλογες διαστάσεις πύλης βρίσκουμε και στον ναό που ήθελε να κατασκευάσει ο Λύγδαμις στην Πάρο, με ίδιες εσωτερικές διαστάσεις αλλά με έναν πολύ πιο στενό και ρηχό περίθυρο, εξ ου και λιγότερο εντυπωσιακό. Το έργο προφανώς δεν κατάφερε να περατωθεί λόγω της ανατροπής του τυράννου, αν και η μερική καταστροφή της Νάξου σημειώνεται κατά το 490 π.Χ. από τους Πέρσες ως μέρος αντιποίνων για τη συμμετοχή του νησιού στη Ναυμαχία της Σαλαμίνας με τέσσερεις τριήρεις στο πλευρό των Ελλήνων ύστερα από πρωτοβουλία του Νάξιου τιηράρχη Δημόκριτου.
Ακολούθησαν η αναγκαστική ένταξη του νησιού στην Αθηναϊκή Συμμαχία και η σταδιακή καταστροφή από διάφορους πειρατές. Στα μέσα του 7ου αιώνα Σαρακηνοί πειρατές σπέρνουν τον τρόμο στη Νάξο και σε όλη την Αιγαίο και έπρεπε να έρθει ο Νικηφόρος Φωκάς για να μπορέσει να σημειωθεί κάποια πρόοδος – μόνο που η Ενετοκρατία έκρυβε τους δικούς της σοβαρούς κινδύνους για τις αρχαιότητες.
Πολλά από τα μάρμαρα του αρχαιολογικού χώρου της Πορτάρας θα χρησιμοποιηθούν για την κατασκευή του ενετικού Κάστρου της Χώρας, με την πύλη να διασώζεται επειδή το βάρος και το μέγεθος ήταν αποτρεπτικά για να χρησιμοποιηθεί σε άλλες κατασκευές.
Ωστόσο, ακόμα και σήμερα αρκεί μια βόλτα στα γραφικά σοκάκια του Κάστρου για να δει κανείς πολλές μαρμάρινες πλάκες -που είναι προφανές ότι προέρχονται από τον αρχαιολογικό χώρο της Πορτάρας- να προεξέχουν αποδεικνύοντας την τεράστια καταστροφή που έγινε στον ναό. Μέχρι που κατέφτασαν οι νεο-βάρβαροι με τη μορφή του σύγχρονου τουρίστα για να απειλήσουν ό,τι μπορεί να είχαν διαφυλάξει οι επιστήμονες και οι ντόπιοι.
Η ελεύθερη είσοδος για το κοινό στον αρχαιολογικό χώρο της Πορτάρας είχε προκαλέσει διάφορους κινδύνους στο παρελθόν, καθώς είχαν παρατηρηθεί απόπειρες απόσπασης μαρμάρων και χάραξής τους αλλά υπήρξε σχετική μέριμνα με σκοπό την αποτροπή τέτοιων φαινομένων.
Για κάποια χρόνια κάποιοι θεώρησαν καλύτερο να απαγορευτεί η πρόσβαση στον χώρο, αλλά κάτι τέτοιο δεν θα μπορούσε να γίνει δεκτό από τους ντόπιους που θεωρούσαν το σημείο άμεσα συνυφασμένο με την ιστορία του νησιού και μέρος της καθημερινότητάς τους.
Ηταν, άλλωστε, οι ίδιοι οι ντόπιοι που φρόντιζαν να μην τολμήσει κανείς να αλλοιώσει ή να αφαιρέσει κάτι από τα Παλάτια. Ωστόσο η αύξηση της επισκεψιμότητας καθώς και η αδυναμία πλήρους κάλυψης του χώρου με διαρκή φύλαξη οδήγησε σε φαινόμενα όπως αυτό της πρόσφατης selfie του αχαρακτήριστου τουρίστα, ο οποίος σήκωσε ένα κομμάτι αρχαίου μαρμάρου προκαλώντας την οργή του Διαδικτύου.
O ανεκδιήγητος τουρίστας που σήκωσε ένα από τα μάρμαρα του ναού για να φωτογραφηθεί
Απαραίτητη η περίφραξη
Οι αντιδράσεις και η συγκεκριμένη κίνηση είχαν ως αποτέλεσμα να ληφθεί η απόφαση από την Εφορεία Αρχαιοτήτων Κυκλάδων, σε συνεννόηση με το υπουργείο, για την προσωρινή έστω περίφραξη του χώρου. Η κίνηση αυτή βρήκε σύμφωνο και τον Σύλλογο Ελλήνων Αρχαιολόγων που θεωρεί, ωστόσο, ότι πρέπει «να προχωρήσει άμεσα η μελέτη για την οριστική λύση που θα διασφαλίζει την απρόσκοπτη θέαση του μνημείου-τοπόσημου, την πρόσβαση του κοινού στον χώρο και την προστασία των αρχαιοτήτων», όπως τονίζεται χαρακτηριστικά στην ανακοίνωσή του.
Ταυτόχρονα οι αρχαιολόγοι είναι αντίθετοι με τον δήμαρχο της Νάξου Δημήτρη Λιανό, ο οποίος διαφώνησε με την απόφαση της υπηρεσίας να πραγματοποιήσει σχετικές εργασίες στον αρχαιολογικό χώρο. Το υπουργείο Πολιτισμού επιπλέον υποστήριξε ότι «η εργοταξιακή περίφραξη ελαφρού τύπου για την άμεση προστασία του μνημείου» ήταν παραπάνω από απαραίτητη.
Επίσης, το υπουργείο γνωστοποίησε ότι «μετά την καταγραφή συμβάντος επισκέπτη να σηκώνει λίθο μέσα στον ελεύθερα προσβάσιμο και μη οργανωμένο αρχαιολογικό χώρο της νησίδας Παλάτια/Βάκχος της Νάξου, η Εφορεία Αρχαιοτήτων Κυκλάδων κατάθεσε μηνυτήρια αναφορά κατά αγνώστου για ανάρμοστη ενέργεια και έλαβε επιπλέον μέτρα ασφαλείας στον χώρο» διαβεβαιώνοντας ότι «η επιλογή τοποθέτησης ελαφρού τύπου περίφραξης αντί βαρέων και έντονα παρεμβατικών εγκαταστάσεων στη θέση αυτή είναι μέτρο προσωρινού χαρακτήρα και θα απομακρυνθεί αμέσως μόλις εφαρμοστεί η μόνιμη διαμόρφωση του αρχαιολογικού χώρου, για την οποία ετοιμάζεται ήδη σχετική πρόταση από την Υπηρεσία».
ΟΔήμος Θήρας, δίνοντας έμφαση στην καθημερινή εξυπηρέτηση των κατοίκων και στην ενίσχυση της τουριστικής κίνησης, προχωρά στη χρηματοδότηση επιπλέον δωρεάν βραδινού δρομολογίου μεταξύ Σαντορίνης και Θηρασιάς με το Ε/Γ – Δ/Ρ «ΑΛΜΙ».
Από τις 14 Αυγούστου 2025 έως και τις αρχές Οκτώβρη, κάθε Δευτέρα, Τετάρτη, Παρασκευή και Κυριακή, το «ΑΛΜΙ» θα αναχωρεί:
Από Ρίβα προς Αμμούδι στις 21:00
Από Αμμούδι προς Ρίβα στις 21:20
Η νέα αυτή δυνατότητα δίνει στους κατοίκους και τους επισκέπτες περισσότερο χρόνο για να απολαύσουν τις ομορφιές και των δύο νησιών μετά τη δύση του ηλίου, ενισχύοντας ταυτόχρονα την κοινωνική και οικονομική ζωή της Θηρασιάς.
Παράλληλα, θα εκτελούνται δωρεάν λεωφορειακά δρομολόγια:
Αμμούδι – Οία: Από Οία: 07:45, 12:30, 17:15 Από Αμμούδι: 08:00, 12:45, 17:25 (Προτεραιότητα στους κατοίκους της Θηρασιάς)
Μανωλάς – Ρίβα (Θηρασιά): Από Μανωλά: 07:25, 12:00, 16:50 Από Ρίβα: 08:30, 12:45, 17:45
Με αυτή την πρωτοβουλία, ο Δήμος Θήρας αποδεικνύει έμπρακτα τη στήριξή του στην καθημερινότητα των νησιωτών και την ανάπτυξη του τοπικού τουρισμού.
Συγκλονιστικές είναι οι εικόνες από τη Χίο, όπου η μεγάλη πυρκαγιά έχει προκαλέσει τεράστιες καταστροφές σε εκτάσεις και περιουσίες. Στη Βόρεια Χίο, η ένταση της φωτιάς έχει μειωθεί σημαντικά χάρη στην εξασθένηση των ανέμων, επιτρέποντας σε χερσαίες και εναέριες δυνάμεις να επιχειρούν πιο αποτελεσματικά μετά από πολλές ώρες αδιάκοπης μάχης.
Οι καμένες εκτάσεις, τα κατεστραμμένα σπίτια και η αποπνικτική ατμόσφαιρα μαρτυρούν το μέγεθος της καταστροφής, ενώ το νησί εξακολουθεί να βιώνει μία από τις σοβαρότερες φυσικές καταστροφές στην ιστορία του.
Να σημειώσουμε ότι με βάση την ενημέρωση από το το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών και την ανάλυση των δορυφορικών δεδομένων του ευρωπαϊκού μηχανισμού Copernicus EMS, έως τις 12:40 το μεσημέρι της Τετάρτης 13/08, είχαν καεί περίπου: 42.466 στρέμματα στη Χίο…
Οι πυροσβεστικές δυνάμεις παραμένουν σε εγρήγορση, επικεντρώνοντας τις προσπάθειές τους σε Κηπουριές, Φυτά και Καμπιά. Από το πρωί, δύο πυροσβεστικά αεροπλάνα και τρία ελικόπτερα επιχειρούν από αέρος, περιορίζοντας κρίσιμες εστίες.
Παράλληλα, ο ΔΕΔΔΗΕ έχει κινητοποιήσει πάνω από 45 τεχνικούς, καθώς οι ζημιές στο δίκτυο ηλεκτροδότησης είναι τεράστιες — περισσότεροι από 150 στύλοι έχουν καταστραφεί και η πλήρης αποκατάσταση αναμένεται να διαρκέσει μέρες.
Πρόσθετα συνεργεία καταφθάνουν στο νησί για να συμβάλουν στο έργο, ενώ η πρόσβαση στις πληγείσες περιοχές εξαρτάται από την έγκριση της Πυροσβεστικής.
Οι κάτοικοι δεκάδων χωριών, από τη Βολισσό μέχρι τα Αγιάσματα και τη Σπαρτούντα, συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν σοβαρές δυσκολίες, με την ελπίδα η επόμενη μέρα να φέρει τον πλήρη έλεγχο της πυρκαγιάς και την έναρξη της αποκατάστασης.
Με ενθουσιασμό και αισιοδοξία για τη νέα χρονιά, ο ΑΜΣ Φιλωτίου ανακοίνωσε την έναρξη των εγγραφών για την Ακαδημία Ποδοσφαίρου της αγωνιστικής περιόδου 2025-2026.
Οι πόρτες της ακαδημίας ανοίγουν ξανά για όλους — παλιούς και νέους αθλητές — που θέλουν να γίνουν μέλος μιας δυνατής ποδοσφαιρικής ομάδας, να μάθουν τεχνικές δεξιότητες, να βελτιώσουν τη φυσική τους κατάσταση και να καλλιεργήσουν αξίες όπως ο σεβασμός, η ομαδικότητα και η πειθαρχία.
Έναρξη εγγραφών: Δευτέρα 18 Αυγούστου Ώρες εγγραφών: Κάθε Δευτέρα και Τετάρτη, 19:00-20:00 Χώρος προπονήσεων & εγγραφών: Γήπεδο «Γιάγκος Γρατσίας» Φιλωτί
Για περισσότερες πληροφορίες:
Δέσποινα Ραφιού: 📞 6975123871
Ευγενία Τσάφου: 📞 6973392189
Η νέα σεζόν υπόσχεται δυνατές συγκινήσεις, νέες φιλίες και πολλές ώρες ποδοσφαίρου κάτω από τον ουρανό της Νάξου.
Η μοίρα καμιά φορά έχει τον τρόπο της να φτιάχνει ιστορίες καλύτερες κι από τα πιο φιλόδοξα σχέδια. Ένας αγαπημένος φίλος από τη Σουηδία έριξε την ιδέα, έκανε τις πρώτες επαφές και μέσα σε 48 ώρες, αυτό που μέχρι χθες ήταν απλώς μια ασαφής επιθυμία, είχε γίνει πραγματικότητα.
Ο Lennart Neubauer – Παγκόσμιος και Ευρωπαίος Πρωταθλητής Windsurf Freestyle 2024, και φρέσκος νικητής του FPT Paros 2025 – βρισκόταν στη Νάξο για ανάρρωση από έναν μικροτραυματισμό. Ήταν η ιδανική ευκαιρία να τον φωτογραφίσω όχι πάνω στα κύματα, αλλά μέσα στην καθημερινότητά του, μακριά από τα φώτα των αγώνων.
Η πρώτη συνάντηση
Την προηγούμενη μέρα είχα γνωρίσει την Iris, τη μητέρα και μάνατζερ του Lennart. Η κουβέντα μας ήταν σύντομη, αλλά μου άφησε την αίσθηση ότι κάτι ενδιαφέρον επρόκειτο να συμβεί. Στο μυαλό μου έπαιζαν ήδη εικόνες, καρέ, ατμόσφαιρες… όμως ήξερα πως η ζωή συχνά φτιάχνει η ίδια το σενάριο.
Ο εξοπλισμός μου; Μάλλον ταπεινός για φωτογράφηση παγκόσμιου πρωταθλητή:
Μια FujiFilm X-T1 με φακό TTArtisans 25mm f2
Μια Canon PowerShot G9
Και μια AGFA LeBox 400 ISO μιας χρήσης, αγορασμένη την προηγούμενη μέρα.
Ήταν κυριολεκτικά στο μέσο των διακοπών μου — κι αυτό έβαζε στην ιστορία μια δόση αυθορμητισμού που πάντα αγαπώ.
Ημέρα λήψης – Παρασκευή, 1 Αυγούστου
Συναντηθήκαμε στο Sun Kyma στην παραλία του Αγίου Γεωργίου. Η ατμόσφαιρα ήταν φιλική και χαλαρή. Ένα τραπέζι, τρεις καρέκλες, και το πρώτο χαμόγελο. Του εξήγησα πως η μοναδική μου επαφή με το windsurf ήταν όταν ήμουν οκτώ χρονών, βοηθώντας με τον αδερφό μου κάποιους Γερμανούς να φτιάξουν σανίδες — τρίβοντας αφρό, περνώντας ρητίνες… εικόνες των αρχών της δεκαετίας του ’80.
Ο Lennart μου μίλησε για τα σύγχρονα υλικά που χρησιμοποιούνται σήμερα. Τα χέρια του κινιόντουσαν με ακρίβεια αθλητή και τρυφερότητα καλλιτέχνη. Εστίασα στα δάχτυλά του, μετά στο πρόσωπό του. Ασπρόμαυρο και έγχρωμο, εναλλάξ. Ένιωσα ότι βρισκόμασταν στο ίδιο κύμα, κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Από την παραλία στους λόφους
Ξαφνικά, ο Lennart πρότεινε: «Θες να πάμε στο σπίτι μου, να βγάλουμε φωτογραφίες μέσα στο βαν μου, ανάμεσα στις σανίδες και τις στολές;». Η δική μου ιδέα, που σκεφτόμουν διστακτικά, βγήκε αυθόρμητα από το στόμα του. Κι έτσι, χωρίς δεύτερη σκέψη, φύγαμε από την παραλία και ανηφορίσαμε.
Στη διαδρομή, η κουβέντα μας πέρασε από τεχνικές σε πιο προσωπικά θέματα. Ο Bob Marley μπήκε στη μέση. Μιλήσαμε για το πώς η ζωή χρειάζεται ρυθμό — να σταματάς, να γνωρίζεις ανθρώπους, να ακούς, να ξαναξεκινάς. «Είτε είσαι πρωταθλητής είτε φωτογράφος, πρέπει να βρίσκεις τον ρυθμό σου», συμφωνήσαμε.
Σουρεαλιστικά κύματα
Στην άκρη ενός αγροτικού δρόμου, ο Lennart στήνει μια σανίδα πάνω σε έναν θάμνο, ξαπλώνει στο πίσω μέρος του βαν, μισοχαμογελά. Φωτογραφίζω ξυπόλητος, γονατιστός, ακόμη και ξαπλωμένος στο χώμα.
«Άφησέ τη εκεί, κάνε ό,τι σου έρθει», του λέω. Κοιτάζει τη σανίδα σαν να μιλά με έναν παλιό φίλο. Ξαφνικά, σηκώνει το βλέμμα στον ουρανό, λες και ψάχνει για κύματα εκεί πάνω. Είναι μια εικόνα παράξενη: ο πρωταθλητής και η σανίδα του, μακριά από τη θάλασσα, παγωμένοι στον χρόνο.
Επιστροφή στη ρίζα – Flisvos
Η επόμενη στάση είναι το Flisvos Sports Club, εκεί όπου ξεκίνησαν όλα. Καθώς κατεβαίνουμε προς τη Λαγκούνα, μου λέει: «Σήμερα είναι τέλεια μέρα για σερφ… αλλά πρέπει να περιμένω λίγο ακόμα». Του χαμογελώ: «Σήμερα είναι τέλεια μέρα για φωτογραφίες».
Καθόμαστε σε ένα μακρύ, λευκό ξύλινο παγκάκι, μπροστά από τις ντουζιέρες. «Όταν ήμουν παιδί, καθόμουν εδώ για ώρες», μου λέει νοσταλγικά. Κάποιοι τον χαιρετούν, εκείνος ανταποδίδει. Εδώ δεν είναι ο «Παγκόσμιος Πρωταθλητής», είναι απλώς ο Lennart από τη Νάξο.
Οι τελευταίες λήψεις γίνονται κάτω από ένα στέγαστρο από καλάμια, στο γραφείο που βλέπει στη Λαγκούνα. Εκεί, ανάμεσα σε σκιά και φως, τον φωτογραφίζω να κοιτάζει τον ουρανό και τον ήλιο.
Κάπου ανάμεσα σε ένα «κλικ» και το επόμενο, ο Πρωταθλητής μοιάζει να γίνεται απλά ένας νεαρός άντρας που ονειρεύεται.
Αποχαιρετιζόμαστε με την αίσθηση ότι αυτό δεν είναι το τέλος. Θα ξανασυναντηθούμε — κάπου στην κορυφή του κόσμου. Με τον Bob Marley να παίζει:
Life is one big road with lots of signs So when you riding through the ruts Don’t you complicate your mind
Special thanks: Berra Svensson, Iris Neubauer και… Lennart Neubauer.
Η Ίος, το νησί των «Νιωτών», φέτος ζει ένα από τα πιο φωτεινά και ζωντανά της καλοκαίρια. Οι Times την κατατάσσουν στα 15 καλύτερα νησιά της Ελλάδας, και όχι άδικα: εδώ η κυκλαδίτικη γοητεία συναντά την ενέργεια της σύγχρονης διασκέδασης, χωρίς να χάνεται ούτε στιγμή η αυθεντική της ψυχή.
Στα σοκάκια της Χώρας, το λευκό του ασβέστη μπλέκεται με το μπλε του Αιγαίου, ενώ οι μυρωδιές από φρέσκο ψάρι και τοπικά τυριά γεμίζουν τον αέρα. Ο Δήμαρχος Ίου, Γκίκας Γκίκας, τονίζει πως ο Δεκαπενταύγουστος είναι η κορυφαία στιγμή του καλοκαιριού, με γιορτές στην Πλατεία Δημαρχείου, ζωντανή μουσική, χορό και γεύσεις που «μυρίζουν» παράδοση.
Για όσους αγαπούν τη θάλασσα, παραλίες όπως ο Μυλοπότας, το Μαγγανάρι και η Κουμπάρα προσφέρουν νερά κρυστάλλινα και χρυσή άμμο, ιδανικές για κολύμπι και θαλάσσια σπορ. Η ενδοχώρα κρύβει πεζοπορικά μονοπάτια, εκκλησάκια και σημεία με πανοραμική θέα, ενώ η ιστορία ζωντανεύει στο Αρχαιολογικό Μουσείο και στο Θέατρο «Οδυσσέας Ελύτης».
Η γαστρονομία της Ίου είναι εξίσου ελκυστική: ξινό τυρί, θαλασσινά, γλυκά με μέλι και τοπικά προϊόντα που παράγονται ακόμη με μεράκι. Παράλληλα, η τοπική αυτοδιοίκηση και οι επαγγελματίες του τουρισμού επενδύουν σε βιώσιμη ανάπτυξη, φροντίζοντας να διατηρηθεί το φυσικό και πολιτιστικό κεφάλαιο του νησιού.
Η Ίος είναι ένας τόπος που σε κάνει να νιώθεις καλοδεχούμενος, είτε ψάχνεις ήρεμες μέρες κάτω από τον ήλιο είτε βράδια γεμάτα ρυθμό και ζωή. Κι αυτό το καλοκαίρι, φαίνεται πως το νησί λάμπει όσο ποτέ.
