Ελεύθεροι αφέθηκαν οι τρεις συλληφθέντες, ο πλοίαρχος, ο ύπαρχος και ο λοστρόμος, ενώ διατάχθηκε προκαταρκτική εξέταση για το ατύχημα στο πλοίο «Speed Runner Jet»με την πτώση δύο ναυτικών, μελών πληρώματός του ενώ βρισκόταν προσδεδεμένο εντός του λιμανιού του Πειραιά.
Οσον αφορά τους δύο τραυματίες, ο 34χρονος πήρε εξιτήριο, ενώ ο 55χρονος συνεχίζει να νοσηλεύεταικαθώς, όπως αναφέρει το ertnews.gr, έχει ορθοπεδικά τραύματα, κακώσεις και μικρά κατάγματα, αλλά αναμένεται να βγει από το νοσοκομείο τις επόμενες ημέρες.
Κυριακή 24 Σεπτεμβρίου… Η παρέα της Pastra Cretonaxiosaγια 2η σερί χρονιά είναι στη Νάξο. Ο λόγος; Να κολυμπήσει για τους σκοπούς του φορέα Excellenseas και να τιμήσει τους υποτρόφους του προγράμματος, που ως γνωστόν απευθύνεται στα παιδιά που προέρχοντια από νησιά κάτω των 3000 κατοίκων.
Οπως η Ειρήνη Πράσινου από τη Δονούσα, η οποία πέρασε στην Φιλοσοφική Αθηνών και για τα “μάτια” της η παρέα με πρώτη και καλύτερη την Ναξιώτισσα Ευγενία Τζαννίνη κάλυψαν τη διαδρομή Νάξος – Ηρακλειά.
Πρωί Κυριακής 24 Σεπτεμβρίου και στο μικρό προβλήτα ήταν όλοι εκεί. Ευγενία Τζαννίνη, Σωτήριος Πάστρας, Απόστολος Τσαγκαράκης, Ευάγγελος Ζουρμπάκης, Κωνσταντίνος Μίχος, Βασίλειος Μαρούλης και Βασίλειος Σοφικίτης (επίσης Ναξιώτης, ο βενιαμίν της παρέας, παγκόσμιος πρωταθλητής). Αλλά και ο μέντορας της Ευγενίας, ο Γιάννης Ξενάκης.
Αυστηρή τήρηση του τελετουργικού. Ξεκίνησαν με τον Εθνικό μας Ύμνο. Στη συνέχεια οι κοι Λιανός (Δήμαρχος), Χατζηανδρέου (υποψήφιος δήμαρχος) και Μαργαρίτης (Επαρχος) έκαναν έναν μικρό πρόλογο και η Ευγενία Τζαννίνη έχοντας στο πλευρό της τον Γιάννη Ξενάκη έπεσαν τη θάλασσα.
Ο “αγώνας”, η σκυταλοδρομία είχε ξεκινήσει… Προορισμός η Σχοινούσα όπου έφτασαν εκεί.. κολυμπώντας! Η παρέα της Pastra Cretonaxiosa έδωσε και φέτος τον καλύτερό της εαυτό. Τα επτά δε μέλη της αφιέρωσαν τον αγώνα τους στους πληγέντες των πρόσφατων πυρκαγιών και πλημμυρών και ιδιαίτερα στους φοιτητές των περιοχών αυτών.
Με τη βοήθεια υποστηρικτών και χορηγών της δράσης σε αυτή την προσπάθεια, έφτασαν το βράδυ της Κυριακής (19:45) στο απάνεμο λιμάνι της Σχοινούσας (είχαν ξεκινήσει στις 7.30 το πρωί από τη Νάξο). Ο Στάθης Τσακωνιάτης ήταν αυτός που κρατούσε τα ακριβή στοιχεία ενώ η κάμερα του ΑΝΤ1 τους ακολουθούσε σε κάθε τους βήμα. Πάνω στο σκάφος της Naxos-Yachting, η διαδρομή ήταν πιο εύκολη.
Εκεί τους περίμενε αρκετός κόσμος κάτοικοι της Σχοινούσας και των γύρω νησιών, ο Δήμαρχος Νάξου & Μικρών Κυκλάδων κ. Δ. Λιανός, οι Αντιδήμαρχοι κ.κ. Β. Κατσαράς, Ν. Νομικός (Σχοινούσα) και Δ. Πράσινος (Δονούσα),και κυρίως πολλά παιδιά!
“Όλο αυτό γίνεται για να δίνουμε τις υποτροφίες στα παιδιά των ακριτικών νησιών. Σας περιμένουμε με πολύ χαρά να μεγαλώσετε και να μπείτε στην οικογένεια του excellenseas…”, ανέφερε μεταξύ άλλων η κα Τζαννίνη και ευχαρίστησε τον κόσμο που υποδέχτηκε την ομάδα και τα κυρίως τα παιδιά που τους περίμεναν με μια ζεστή αγκαλιά διάπλατα ανοιχτή.
Επιπλέον, γνώρισαν τον Βαγγέλη Σιγάλα από το Κουφονήσι, το νεότερο μέλος της ομάδας, που εισήχθη φέτος στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου (Σχολή Πληροφορικής).
Την υποδοχή «έντυσαν» με παραδοσιακή νησιώτικη μουσική οι Γιακουμής Γαβράς και Παναγιώτης Βαζαίος, που μεταξύ άλλων «έστησαν» μια όμορφη μαντινάδα για τους κολυμβητές και παρακίνησαν τα παιδιά να ανοίξουν το χορό.
Τη νύχτα της 26ης Σεπτεμβρίου 2000, η Ρούλα Μπαϊράμη ταξιδεύει με το «Εξπρές Σάμινα» προς Νάξο, όταν το πλοίο προσκρούει στη βραχονησίδα Πόρτες έξω από το λιμάνι της Πάρου και ξεκινά να βυθίζεται. Μέσα στο χάος και τον πανικό, αναγκάζεται να πηδήξει στη θάλασσα ενώ βρίσκεται σε προχωρημένη εγκυμοσύνη. Ιστορίες που σημαδεύουν μία ζωή τους πρωταγωνιστές…
Το 2000, τον Σεπτέμβριο μήνα, είχα πάει από Νάξο στη Λάρισα για να δώσω εξετάσεις στον ΑΣΕΠ, διαγωνισμό εκπαιδευτικών. Κι επιστρέφοντας, από εδώ από τη Λάρισα που πήρα να ρωτήσω τότε –δεν υπήρχε και το ίντερνετ να ενημερωνόμαστε, με τηλέφωνα στα πρακτορεία– και μου είπαν ότι 5 η ώρα, 5μισι, ήταν το «Απόλλων». Πάω εκεί. Το «Απόλλων» ήταν δεμένο στο λιμάνι του Πειραιά, αλλά δεν έφυγε ποτέ και μας βάλαν όλους στο «Σάμινα», το οποίο πήγαινε Σάμο.Θα περνούσε βέβαια Πάρο, Νάξο, Ικαρία, Σάμο μετά.
Με το που μπαίνω στο Σάμινα ένας φόβος με πήρε, γιατί εκείνη τη στιγμή έμπαινε μια νταλίκα, ένα φορτηγό, τέλος πάντων, μεγάλο, πάνω στη μπουκαπόρτα του καραβιού κι εγώ κι ίσα-ίσα. Δεν υπήρχε χώρος. Ήταν πολύ στενό καράβι μάλλον. Τέλος πάντων, ανέβηκα στο καράβι. Πήγα πάνω.
Εγώ, επειδή ταξίδευα κι από Λάρισα, ήμουνα και πέντε μηνών έγκυος τότε, είχα πάρει καμπίνα. Πήγα κατευθείαν στην καμπίνα, ξάπλωσα. Είχαν έρθει –ήταν τετράκλινη η καμπίνα– κι άλλες τρεις κυρίες. Μιλήσαμε λίγο στην αρχή. Μετά, η καθεμία ησύχασε. Κουνούσε το καράβι στη διαδρομή. Είχε 7-8 μποφόρ. Τα είχε. Ήταν ο καιρός φουρτουνιασμένος. Ήθελα να σηκωθώ να πάω να πάρω κάτι να φάω, αλλά δε σηκωνόμουνα, γιατί φοβόμουν να σηκωθώ από το κούνημα.
Στον υγρό του τάφο το Express Σάμινα με την βαριά ιστορία που σε πληγώνει
Είχαν βγάλει κι ανακοίνωση ότι το πλοίο σε λίγα λεπτά φτάνει στην Πάρο κι ακούμε αμέσως ένα «μπαμ». Στην αρχή, ακούγοντας τον θόρυβο, νόμιζα ότι είχε φτάσει όντως στην Πάρο κι είχε πέσει η άγκυρα, γιατί στα παλιά καράβια έτσι ακουγόταν, δυνατά η άγκυρα. Αλλά με το που σβήνουν τα φώτα, καταλάβαμε ότι κάτι συμβαίνει. Μια άλλη κυρία που ήταν στην ίδια καμπίνα, μας λέει: «Σηκωθείτε. Κάτι έγινε». Κανένας να μας ειδοποιήσει από το καράβι, ούτε ανακοίνωση, ούτε τίποτα.
Το καράβι άρχισε να παίρνει κλίση. Τότε δεν ξέραμε ότι μέσα στην καμπίνα υπήρχανε σωσίβια να παίρναμε. Μέχρι τότε δε γινόταν καμία ανακοίνωση στα καράβια. Μπαίναμε και δε λέγαν πού υπάρχουν σωσίβια, πού υπάρχουν έξοδοι κινδύνου. Δεν τα λέγανε. Εγώ πήρα μόνο την τσάντα μου που είχα και βγήκαμε έξω.
Με το που βγήκα εγώ από την καμπίνα, δεν μπορούσα να σταθώ άνετα. Σχεδόν ακουμπούσαμε κάτω ή στο πλάι για να περπατήσουμε. Ήταν και σκοτεινά. Ήτανε… είχε πάρει κλίση αμέσως, γιατί είχε κάνει ρήγμα κι είχαν μπει νερά μέσα κι αμέσως έκανε κλίση μεγάλη.
Να μπαίνουν νερά μέσα. Ο κόσμος να πηδάει στη θάλασσα. Ένας πανικός. Ενημέρωση από το καράβι καμία. Αυτό το λέω. Το σημειώνω. Καμία. Καμία ενημέρωση. Δεν είδα κανέναν από το καράβι. Κανέναν ναυτικό εκεί πέρα.
Ήτανε παντού σκοτεινιά. Σκοτάδια. Τα φώτα είχανε σβήσει. Δε βλέπαμε τίποτα. Πηγαίναμε εκεί που ακουγόταν οι φωνές. Προχωρήσαμε. Ευτυχώς, οι καμπίνες ήταν πάνω.
Από τις καμπίνες, πηγαίνουμε στο σαλόνι. Μέχρι να πάμε εμείς στο σαλόνι, είχε ερημώσει το σαλόνι. Είχαν πέσει βέβαια καρέκλες, είχανε πέσει απ’ τα μπαρ μπουκάλια, οτιδήποτε άλλο είχανε. Ένας χαμός. Λίγοι άνθρωποι είχαν μείνει εκείνη τη στιγμή που θυμάμαι εγώ μέσα στο σαλόνι του καραβιού. Και τότε ένα παιδί, ήταν φαντάρος στη Σάμο, αυτός μού έφερε ένα σωσίβιο το οποίο ήταν και παιδικό. Μου λέει: «Αυτό θα σας δώσω. Δεν έχω άλλο». Μου το φόρεσε –-να ‘ναι καλά το παιδί– κι έφυγε εκείνος. Μόνο οι στρατιώτες μάς βοηθήσανε. Οι στρατιώτες που πηγαίνανε στη Σάμο. Αυτά τα παλικάρια δώσανε και βέβαια και πολλοί χαθήκανε. Μας βοήθησαν.
Βγήκα έξω από το σαλόνι. Με το που βγαίνω έξω σε εκείνο το επίπεδο, άρχισαν να φτάνουν τα νερά, να φτάνει η θάλασσα εκεί. Ήταν θυμάμαι κι ένας παπάς εκείνη τη στιγμή με το κομποσκοίνι του εκεί που έλεγε τις προσευχές του και λέει: «Πάμε πάνω, πάμε πάνω». Κουτσά-στραβά, μάλλον σέρνοντας γιατί δεν μπορούσες να σταθείς, το πλοίο είχε γύρει πολύ, ανεβήκαμε δέκα-δεκαπέντε σκαλιά που ήτανε για να πάμε στο επόμενο κατάστρωμα. Αλλά μέχρι που ανεβήκαμε, είχε φτάσει το νερό κι εκεί, οπότε δεν υπήρχε άλλη ελπίδα σωτηρίας. Μόνο η θάλασσα.
Ευτυχώς για μένα που ήμουνα κι έγκυος… Νομίζω ότι αν έπεφτα από ψηλά, κάτι θα πάθαινα, αλλά από εκεί που έπεσα στη θάλασσα, έπεσα σαν να έμπαινα στην παραλία. Σαν μια βουτιά, δηλαδή.
Εκείνη την ώρα, δεν μπορούσα να σκεφτώ και πολλά. Κοίταζα στην Πάρο, έβλεπα τα φώτα της Πάρου κι έλεγα: «Παναγιά μου, βοήθησε μας!» Εμένα και το μωρό, που ήμασταν εκεί. Φαινόταν κι ο σταυρός της Εκατονταπυλιανής απέναντι και κοίταξα και σε αυτό προσευχήθηκα. Έκανα το σταυρό μου κι έπεσα στη θάλασσα. Και βέβαια, εκείνη τη στιγμή ήταν η πιο σωστή, γιατί αν αργούσα λίγο ακόμη, θα μας τραβούσε μέσα η δίνη της θάλασσας και θα μέναμε εκεί.
Σάμινα
Μετά κολύμπησα, κολύμπησα… Έβρισκα διάφορα αντικείμενα μπροστά μου. Τώρα δεν ξέρω τι ήτανε. Πάντως κάτι τσάντες έβλεπα… Εντελώς μόνη. Ακούμπησα σε κάτι. Παπούτσι ήτανε; Κάτι τσάντες από επιβάτες που τους φεύγανε, αλλά κάποιον να μιλήσω, δεν είχα. Όπου με πήγαινε το νερό. Δεν μπορούσα να προσανατολιστώ τώρα. Πολλοί συνάντησαν και πνιγμένους, πώς να το πω… Και σε κανένα εικοσάλεπτο, υπολογίζω, αφού ήμουνα στη θάλασσα, βρέθηκε μπροστά μου σαν από μηχανής θεός, ένα καΐκι.
Κι αυτό το καΐκι, έχει ιστορία. Ο καϊξής ήταν στο λιμάνι για να πάρει τον πεθερό του από το καράβι. Ενώ είχε δει το καράβι να έρχεται –φαινόταν από την Πάρο, πολύ κοντά οι Πόρτες εκεί πέρα– ξαφνικά το έχασε το καράβι. Σβήσανε τα φώτα και χάθηκε το καράβι. Τι έγινε το καράβι; Κατάλαβε ο άνθρωπος. Αφού είχε το καΐκι του εκεί, μπήκε μέσα και το πήρε κι ήταν ο πρώτος που έφτασε εκεί κι έτυχε μπροστά μου. Ήτανε σαν να, από μηχανής θεός. Η Παναγία μάς βοήθησε; Τι να πω…
Βέβαια, ήταν πάλι δύσκολο να ανέβω μέσα στο καΐκι με 8 μποφόρ. Πώς να ανέβεις στο καΐκι απ’ τη θάλασσα; Τελικά, αυτοί είχανε κάτι τριχιές, κάτι χοντρά σχοινιά. Τα ρίχνανε. Έπιασα κι εγώ το σχοινί μια φορά, αλλά πώς να τραβηχτώ μετά να ανέβω πάνω και πέντε μηνών έγκυος;Τελικά, μου δώσανε κι ένα χέρι όσο πλησίαζα στη βάρκα κι έδωσα κι εγώ μια ώθηση κι ανέβηκα. Εκεί ήμασταν ο ένας πάνω στον άλλον. Μας έσωσε. Αλλιώς, δεν πιστεύω να είχα σωθεί.
Πάνω στο καΐκι είχε τόσο κύμα… έκανα κι εμετό, θυμάμαι. Μας έβγαλε στην Πάρο. Εκεί οι Παριανοί –να ‘ναι καλά κι αυτοί– μας βοήθησαν. Μας περιμέναν με τις κουβέρτες να μας σκεπάσουν, να μας πάρουν με τα αυτοκίνητα τους στα δωμάτια τους… ανοίξαν τα δωμάτια τους οι άνθρωποι. Να μας δώσουν ρούχα στεγνά… Εμένα μου έδωσε ο σπιτονοικοκύρης μια φόρμα του με ένα φούτερ από πάνω, γιατί δεν είχαμε τίποτα. Η τσάντα μου είχε φύγει στη θάλασσα. Μετά από λίγο, αφού φτάσαμε εκεί στο δωμάτιο, βρήκαμε τηλέφωνα. Επικοινώνησα με τον άντρα μου στη Νάξο, που είχανε όλοι αναστατωθεί. Τους λέω: «Είμαι στην Πάρο». Κι ηρεμήσανε.
Το βράδυ με ρωτήσανε, επειδή τους είπα ότι είμαι έγκυος, αν είχα κάποιο πρόβλημα, ξέρω γω, να με πάνε στο Κέντρο Υγείας. Δεν είχα. Και μου λένε: «Αν δεν είναι επείγον, μην πάτε, γιατί εκεί γίνεται χαμός τώρα». Κι όντως, έκατσα το βράδυ στο δωμάτιο. Κοιμήθηκα. Όσο μπόρεσα να κοιμηθώ, τέλος πάντων, σε ένα στεγνό κρεβάτι.
Ξεκουράστηκα, στέγνωσα, και την άλλη μέρα το πρωί, πήγα στο Κέντρο Υγείας. Ήταν ο γυναικολόγος από τη Νάξο συγκεκριμένα, είχε έρθει και μου έκανε έναν υπέρηχο. Δόξα τω Θεώ, ήταν καλά και το μωρό κι εγώ. Και μετά, αμέσως, πήγα στην Παναγία να ανάψω ένα κερί, στην Πάρο, στην Εκατονταπυλιανή.
Ο ψαράς από την Πάρο που περίμενε τον πεθερό του, αλλά τον πεθερό του δεν τον βρήκε. Μας έσωσε εμάς. Κι απ’ ό,τι μάθαμε μετά, είχε πνιγεί ο πεθερός του. Πήγαμε, τον βρήκαμε στην Πάρο. Τον ευχαριστήσαμε. Τι να πει κι ο άνθρωπος; Λέει: «Αυτό μπόρεσα, αυτό έκανα». Ό,τι μπόρεσε, έκανε. Αυτοί του καραβιού κατεβάσανε τις βάρκες και φύγανε πρώτοι και σωθήκανε. Χωρίς να ενημερώσουν τους επιβάτες. Αφήσαν τον κόσμο κι έπεσε κατευθείαν στη θάλασσα. Κι οι πρώτοι που πέσανε στη θάλασσα, μην μπορώντας να κολυμπήσουν τόσο πολύ μέχρι να βγουν στη στεριά, χαθήκανε πολλοί.Κάπου ογδόντα-ογδόντα ένας επιβάτες χαθήκανε.
Την επόμενη μέρα, δεν μπορέσαμε να φύγουμε εμείς για τη Νάξο, γιατί είχε απαγορευτικό. Μείναμε άλλο ένα βράδυ και φύγαμε την επόμενη μέρα, πάλι με το καράβι. Όταν ζεις σε νησί, άμα δε μπεις στο καράβι, δεν μπορείς. Τότε θα είσαι τιμωρημένος μια ζωή. Μουδιασμένη μπήκα, αλλά έπρεπε να μπω. Έπρεπε.
Μετά, αφού γεννήθηκε κι η κόρη μου, πήρε και το όνομα της Παναγίας, το Μαρία.
Το Istorima είναι το μεγαλύτερο έργο καταγραφής και διάσωσης προφορικών ιστοριών της Ελλάδας. Πάνω από 1.000 νέοι ερευνητές βρίσκουν αφηγητές, ακούνε, συλλέγουν και διασώζουν ιστορίες ανθρώπων από όλη την Ελλάδα: Ιστορίες του τόπου τους, ιστορίες αγάπης, ιστορίες που μας άλλαξαν ή μας προσδιόρισαν, ιστορίες σύγχρονες ή παλιές. Ιστορίες που δεν καταγράφονται στα βιβλία της Ιστορίας και που θα μπορούσαν να χαθούν στον χρόνο. Δημιουργήθηκε από τη δημοσιογράφο Σοφία Παπαϊωάννου και την ιστορικό Katherine Fleming κι υλοποιείται με ιδρυτική δωρεά από το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ), στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας του για την Επανεκκίνηση και Ενίσχυση των Νέων (δείτε περισσότερα στο www.snf.org). Οι πάνω από 20.000 ιστορίες δημοσιεύονται ολόκληρες σταδιακά στο www.archive.istorima.org. Αποσπάσματα των ιστοριών δημοσιεύονται σε μορφή podcast, βίντεο ή γραπτών ιστοριών στο www.istorima.org.
Η Πάρος κερδίζει συνεχώς τις εντυπώσεις για τις δυνατότητες που παρέχει ως προορισμός
γαμήλιου τουρισμού.
Η παρουσίαση που έγινε πέρυσι το Δεκέμβριο στο Λονδίνο αλλά και οι διαρκείς επαφές του Δήμου με Μέσα ενημέρωσης και γραφεία ΕΟΤ εξωτερικού αποδίδουν καρπούς.
Απόδειξη ένα ακόμα δημοσίευμα, αυτή τη φορά από το Travel and Leisure.
Ο ταξιδιωτικός συντάκτης του παγκοσμίου φήμης περιοδικού Andrew Sean Greer
δημοσίευσε άρθρο όπου περιγράφει τις ομορφιές του νησιού που ανακάλυψε με αφορμή
πρόσκληση που είχε για παρουσία σε γαμήλια τελετή.
“Ήταν οι καλύτερες διακοπές που είχα”σημειώνει και κάνει περιγραφές από τοποθεσίες του νησιού που συνοδεύονται από φωτογραφικό υλικό.
Δείτε το σχετικό άρθρο στο λινκ που ακολουθεί.. https://www.travelandleisure.com/paros-greece-the-best-vacation-ive-ever-taken-7565431
Τα Αθλητικά Μονοπάτια επιστρέφουν για μία ακόμη χρονιά…
Είναι ένα πρόγραμμα προώθησης της αθλητικής παιδείας, μέσω δράσεων που προάγουν την ψυχική και σωματική υγεία. Σχεδιάζεται και υλοποιείται από την Α&Π σε συνεργασία με το Τμήμα Αθλητικής Αριστείας, υπό την επιστημονική επίβλεψη της Α΄ Ορθοπαιδικής Χειρουργικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ), με αποκλειστική δωρεά από το Ίδρυμα “Σταύρος Νιάρχος”.
Σκοπός του προγράμματος είναι η βελτίωση της ποιότητας ζωής των παιδιών που ζουν μόνιμα σε απομακρυσμένα νησιά της χώρας μου.
Το πρόγραμμα προάγει τη δημιουργική ενασχόληση των παιδιών μέσω του αθλητισμού βάζοντας ως στόχο:
# Tην ανάπτυξη των βασικών κινητικών δεξιοτήτων των παιδιών
# Τη βελτίωση της ψυχικής ευεξίας μέσω του ελεύθερου και δημιουργικού παιχνιδιού
# Την κοινωνικοποίηση των παιδιών (συμμετοχή των παιδιών σε ομαδικά παιχνίδια)
Από το καλοκαίρι του 2015, το πρόγραμμα στοχεύει στην οργανική ένταξή του στην καθημερινή ζωή του εκάστοτε τόπου, προσβλέποντας σε ένα μακροχρόνιο πρόγραμμα, η επιτυχία του οποίου βασίζεται στην ενεργοποίηση και συμμετοχή αφενός των κατοίκων, αφετέρου των τοπικών φορέων απομακρυσμένων και απομονωμένων νησιών.
Αμοργός και πρόσκληση ενδιαφέροντος
Και πάμε στην Αμοργό, όπου ο Δήμος με ανακοίνωσή του μας ενημερώνει ότι..
Αγαπητοί Γονείς και Κηδεμόνες,
Σας προσκαλούμε να δηλώσετε συμμετοχή στο πρόγραμμα Αθλητικά Μονοπάτια Χειμώνας 2023-24!
Η εγγραφή είναι απαραίτητη για να μπορέσουν τα παιδιά να λάβουν μέρος στις δραστηριότητες του προγράμματος.
Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η μεταφόρτωση ιατρικής βεβαίωσης στην πλατφόρμα εγγραφής. Υπενθυμίζεται ότι δεκτές γίνονται μόνο ιατρικές βεβαιώσεις τελευταίου 12-μηνου από Παιδίατρο, Καρδιολόγο ή Παθολόγο.
Σημειώστε ότι το Ατομικό Δελτίο Υγείας Μαθητή (Α.Δ.Υ.Μ.) δεν γίνεται δεκτό για τη συμμετοχή των παιδιών στα Αθλητικά Μονοπάτια καθώς προορίζεται για χρήση που αφορά αποκλειστικά το σχολείο.
Προκειμένου για την ομαλή διεξαγωγή του προγράμματος «Αθλητικά Μονοπάτια», διάρκειας 10 μηνών (Οκτώβριος 2023 – Ιούλιος 2024) απαραίτητη προϋπόθεση αποτελεί η επαρκής και σταθερή συμμετοχή των παιδιών.
Σε περίπτωση που αντιμετωπίσετε κάποιο πρόβλημα με τη χρήση της πλατφόρμας κατατη δήλωση συμμετοχής, παρακαλούμε όπως μας αποστείλετε email στη διεύθυνση: ekolia@randp.gr.
Σας ενημερώνουμε ότι σε περίπτωση που οι αιτήσεις συμμετοχής ανταποκρίνονται σε ποσοστό μικρότερο του 50% του συνόλου των παιδιών του νησιού, αυτομάτως η παραμονή του προγράμματος στο νησί σας δεν κρίνεται αναγκαία και προτείνεται η διακοπή του ώστε να υλοποιηθεί σε άλλο νησί με μεγαλύτερη ζήτηση.
Το απόγευμα της περασμένης Κυριακής περίπου 600 κάτοικοι της Σαντορίνης συγκεντρώθηκαν έξω από το νοσοκομείο του νησιού, που ήταν και το σημείο έναρξης της πορείας διαμαρτυρίας. Εως ότου να φτάσουν στην κεντρική πλατεία των Φηρών ο αριθμός τους είχε υπερδιπλασιαστεί. Ηταν η μεγαλύτερη σε συμμετοχή πολιτών κινητοποίηση που έχει γίνει τα τελευταία χρόνια στη Σαντορίνη με θέμα τη σοβαρή υποστελέχωση του νοσοκομείου.
Οπως ανέφερε στην «Καθημερινή» ο Δημήτρης Τούλης, μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής Πολιτών Θήρας, «η ανταπόκριση των πολιτών αυξάνει. Πλέον όλοι έχουν περάσει από το νοσοκομείο και γνωρίζουν τα προβλήματα». Το νοσοκομείο Θήρας εγκαινιάστηκε το καλοκαίρι του 2016 και σύμφωνα με τον κ. Τούλη, «έως το 2019 είχαμε φτάσει στο σημείο να έχουμε ένα καλό νοσοκομείο. Από το 2019 και μετά η πορεία είναι καθοδική. Τα τελευταία τρία χρόνια το νοσοκομείο δεν έχει παθολόγο, υπάρχουν περίοδοι που δεν έχει αναισθησιολόγο και από τις 28 Σεπτεμβρίου δεν θα έχει καρδιολόγο, αφού έχουν υποβάλει την παραίτησή τους οι δύο καρδιολόγοι που εργάζονται σήμερα στο νοσοκομείο. Υπάρχει ένας παιδίατρος για περισσότερα από 4.500 παιδιά, που είναι μόνιμοι κάτοικοι του νησιού. Θα έπρεπε να είναι τουλάχιστον τρεις οι παιδίατροι. Οι ιδιώτες παιδίατροι στη Σαντορίνη δεν προλαβαίνουν να καλύψουν τις ανάγκες των παιδιών».
Σύμφωνα με τον κ. Τούλη, συνολικά το νοσοκομείο Θήρας έχει 21 γιατρούς –αντί για 52 που προβλέπονται– στους οποίους προστίθενται κατ’ ανάγκη 5-6 αγροτικοί γιατροί για να κάνουν εφημερίες από τα περιφερειακά ιατρεία του νησιού. «Στις 30 Σεπτεμβρίου τελειώνει και η σύμβαση ενός αναισθησιολόγου και δεν είναι σίγουρο εάν θα την ανανεώσει. Συμβαίνει συχνά αυτό. Δηλαδή οι γιατροί που έρχονται να μη θέλουν να μείνουν». Ο κ. Τούλης επισημαίνει ότι όταν γίνονται προκηρύξεις για πρόσληψη με συμβάσεις ορισμένου χρόνου γιατρών, δεν εκφράζεται ιδιαίτερο ενδιαφέρον, παρότι οι αποδοχές είναι υψηλές. Πιθανολογεί ότι οι λόγοι είναι ο περιορισμένος χρόνος της σύμβασης (ένα έτος) και οι δύσκολες συνθήκες εργασίας. «Πολλές ώρες δουλειάς, το προσωπικό δεν παίρνει τις άδειες και τα ρεπό που δικαιούται. Είναι σε σχεδόν μόνιμη εφημερία», σημειώνει. Στην ερώτηση εάν είναι εύκολο για έναν γιατρό να μισθώσει κάποιο ακίνητο για να μείνει και σε λογική τιμή στη Σαντορίνη, ο κ. Τούλης σημειώνει ότι «πρόβλημα στέγασης υπάρχει. Ομως δεν είναι αυτή η αιτία που δεν έρχονται. Είναι μια πολύ καλή δικαιολογία».
Ενας ένας οι γιατροί παραιτούνται», ανέφερε σχολιάζοντας την κινητοποίηση των πολιτών ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων Δημόσιων Νοσοκομείων Μιχάλης Γιαννάκος. Και συνέχισε: «Λόγω του νομικού καθεστώτος του νοσοκομείου δεν γίνονται προκηρύξεις γιατρών ΕΣΥ, αλλά ζητούνται ιδιώτες γιατροί με δελτίο παροχής υπηρεσιών, χωρίς όμως να εκδηλώνεται ενδιαφέρον παρότι ο μισθός τους είναι μεγαλύτερος από αυτόν που λαμβάνουν οι γιατροί του ΕΣΥ. Λειτουργεί παθολογική κλινική χωρίς παθολόγο γιατρό, χωρίς πνευμονολόγο και με τρεις μόνο γενικούς γιατρούς. Κι όμως νοσηλεύονται πάνω από 10 ασθενείς με σοβαρά παθολογικά προβλήματα. Ο έμπειρος γενικός γιατρός επικοινώνησε μαζί μου. Εξέφρασε την απόγνωσή του και την πρόθεσή του να παραιτηθεί άμεσα λόγω της επικινδυνότητας και της εξάντλησης».
Στρέφονται σε ιδιώτες
Η υποστελέχωση του νοσοκομείου έχει αποτέλεσμα πολλοί πολίτες να αναζητούν υπηρεσίες σε ιδιωτικές δομές υγείας, καλύπτοντας οι ίδιοι το κόστος. «Οι μόνιμοι κάτοικοι του νησιού είναι περίπου 25.000. Με τους επισκέπτες υπάρχουν περίοδοι που ο πληθυσμός φτάνει και τα 120.000 άτομα. Πώς να καλυφθούν οι ανάγκες τόσο μεγάλου πληθυσμού με μόλις 21 γιατρούς;», τονίζει ο κ. Τούλης.
Νέος παιδίατρος (ο 4ος) στο Γενικό Νοσοκομείο – Κέντρο Υγείας Νάξου. Συνολικά 29 οι γιατροί που υπηρετούν σήμερα (σ.σ. ρεκόρ για τα δεδομένα του) ενώ αναμένεται να έρθουν και τρεις ακόμη γιατροί.
Λύνονται τα προβλήματα; Οχι. Καθότι το Νοσοκομείο έχει ανάγκη από περισσότερους. Ομως, για τα δεδομένα που ισχύουν η εικόνα είναι ικανοποιητική. Γίνονται προσπάθειες για την βελτίωση και των υποδομών (σ.σ. βλέπε κτήριο) ενώ συστηματικά πλέον γίνονται χειρουργικές επεμβάσεις. Η είδηση άλλωστε για την γέννηση παιδιού στο Νοσοκομείο με φυσιολογικό τοκετό προκάλεσε χαμόγελα και αισιοδοξία για μία ακόμη καλύτερη ημέρα όσον αφορά τη λειτουργία του Νοσοκομείου προς όφελος των πολιτών.
Η κα Φραγκίσκου στην ενημέρωση για την έλευση παιδιάτρου μιλάει και για τις επόμενες κινήσεις σχετικά με την κάλυψη αναγκών. Καταλήγει δε“Έχει εγκριθεί τέλος, από το Διοικητικό Συμβούλιο και αναμένεται η προκήρυξη για την πρόσληψη ενός Γενικού Χειρουργού με βαθμό Επιμελητή Β και ενός Ακτινοδιαγνώστη με βαθμό Διευθυντή”.
Η ανακοίνωση του Νοσοκομείου – Κέντρου Υγείας Νάξου (με την υπογραφή της αναπληρώτριας Διοικήτριας Καλλίτσας Φραγκίσκου) αναφέρει:
“Καλωσορίσαμε με χαρά σήμερα 25-09-2023 (σ.σ. χθες) στο ΓΝ – ΚΥ Νάξου τον Παιδίατρο Αντώνιο Ισπανόπουλο, ο οποίος προσλήφθηκε ως Επικουρικός Ιατρός με 3ετή θητεία.
Σε συνεργασία με τους τρεις συναδέλφους του (Διατσέντα Γονή, Γεώργιο Παπαγιάννη και Ευαγγελία Λιάκου) θα συμβάλλει στην ενίσχυση των ιατρικών υπηρεσιών και την προαγωγή της υγείας των παιδιών της Νάξου και των Μικρών Κυκλάδων με πλήρη κάλυψη των εφημεριών στο ΓΝ-ΚΥ Νάξου και συχνότερες επισκέψεις στα Πολυδύναμα Περιφερειακά Ιατρεία (ΠΠΙ) και τα σχολεία του Δήμου μας.
Υπάρχει, επιπλέον, έγκριση από το Υπουργείο Υγείας για την πρόσληψη τριών (3) Επικουρικών Ιατρών στο ΓΝ-ΚΥ Νάξου με 3ετή θητεία: ενός Γενικού Χειρουργού, ενός Βιοπαθολόγου και ενός Παθολόγου.
Σας ενημερώνουμε ότι στην παρούσα χρονική στιγμή υπηρετούν είκοσι εννέα (29) ειδικευμένοι ιατροί στο ΓΝ=ΚΥ Νάξου, ο μεγαλύτερος αριθμός από ιδρύσεώς του.
Συγκεκριμένα τις υπηρεσίες τους προσφέρουν με μεγάλο αίσθημα ευθύνης, εμπειρία και σεβασμό σε κατοίκους και επισκέπτες της Νάξου και των Μικρών Κυκλάδων: 5 Παθολόγοι, 3 Καρδιολόγοι, 4 Παιδίατροι, 2 Γενικοί Ιατροί, 1 Νεφρολόγος, 1 Νευρολόγος, 1 Αναισθησιολόγος, 4 Ορθοπεδικοί, 1 Γενικός Χειρουργός, 1 Ωτορινολαρυγγολόγος, 1 Οφθαλμίατρος, 2 Βιοπαθολόγοι, 2 Οδοντίατροι και 1 Ακτινοδιαγνώστης.
Όσον αφορά στον Γυναικολόγο, έχει προκηρυχθεί η θέση με βαθμό Διευθυντή και αναμένονται τα αποτελέσματα της προκήρυξης, ενώ υπάρχει κάλυψη με μετακινήσεις Διευθυντή Γυναικολόγου κάθε μήνα από το ΓΝ Τζανείου, ο οποίος πραγματοποιεί τακτικά ιατρεία και χειρουργικές επεμβάσεις στην αίθουσα του άσηπτου χειρουργείου του ΓΝ-ΚΥ Νάξου.
Έχει εγκριθεί τέλος, από το Διοικητικό Συμβούλιο και αναμένεται η προκήρυξη για την πρόσληψη ενός Γενικού Χειρουργού με βαθμό Επιμελητή Β και ενός Ακτινοδιαγνώστη με βαθμό Διευθυντή.
Ένα μοναδικό πολιτιστικό γεγονός στην πανσέληνο του Σεπτεμβρίου συνδιοργανώνουν ο Δήμος Μυκόνου, η Εφορεία Αρχαιοτήτων Κυκλάδων, και Το Ελληνικό Σχέδιο στη Δήλο.
Mία συναυλία με επιλογές από το μουσικό έργο του Δημήτρη Παπαδημητρίου πάνω σε ποιήματα Ελλήνων ποιητών από την αρχαιότητα έως σήμερα.
Μια βραδιά ποίησης και μουσικής εκεί που το φως του ιερού νησιού, το ιερό νησί του Αιγαίου όπου γεννήθηκε ο Απόλλωνας, εξακολουθεί να είναι αναμμένο, να εμπνέει και να δίνει ελπίδα στον κόσμο.
Στο πρώτο μέρος της συναυλίας, που θα πραγματοποιηθεί στο φως του δειλινού, θα ακουστούν πολυαγαπημένα μελοποιημένα κομμάτια του συνθέτη πάνω σε έργα Ελλήνων ποιητών όπως ο Οδυσσέας Ελύτης, (Παράπονο, Όλα τα πήρε το καλοκαίρι, Πάμε ξανά στα θαύματα), ο Μιχάλης Γκανάς (Λιανοτράγουδο, Χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια, Του πόθου τ’
αγρίμι), ο Μανώλης Αναγνωστάκης (Το Σκάκι) και ο Μάνος Ελευθερίου (Πάμε να βρούμε λίγη θάλασσα) και εμβληματικών στιχουργών όπως η Λίνα Νικολακοπούλου (Αναστασία, Θέλω να σε δω, Κοίτα κοίτα), ο Οδυσσέας Ιωάννου (Στης ψυχής το παρακάτω), ο Γιώργος Κορδέλλας (Αν είσαι πλάι μου) κ.α.
Με τις φωνές του Γιάννης Κότσιρα, της Βερόνικας Δαβάκη και του Γιώργου Φλωράκη.
Στο δεύτερο μέρος, όταν πέσει η νύχτα, θα ακουστεί η μουσική που έγραψε ο Δημήτρης Παπαδημητρίου για τη Δήλο, καθώς και δύο ομηρικοί ύμνοι στον Απόλλωνα και στον Ποσειδώνα, μελοποιημένοι από τον ίδιο, με τη φωνή της soprano Μυρσίνης Μαργαρίτη.
Ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης και ο Δημήτρης Μαγγίνας διαβάζουν αποσπάσματα από έργα ποιητών που εμπνεύστηκαν από το φως της Δήλου,
Μετά το πέρας της συναυλίας οι θεατές θα επιβιβαστούν σε πλοία και ταξιδεύοντας μέσα στο σκοτάδι, με μόνο σημάδι της παρουσίας τους φαναράκια που θα κρατούν στα χέρια τους, θα επιστρέψουν στην Μύκονο, σε ένα συμβολικό ταξίδι.
Την σκηνοθεσία του εγχειρήματος αναλαμβάνει ο βραβευμένος πολλάκις ως συνεργάτης του ΕΟΤ Μυκονιάτης σκηνοθέτης Αντώνης Θεοχάρης Κιούκας.
H συναυλία θα μαγνητοσκοπηθεί και θα μεταδοθεί από την ΕΡΤ.
Χορηγοί: Delos Tours, Cine Manto, Mykonos Cruise, Set Sail Mykonos, ΤΟΝΙΑ ANDRONIKOU & ASSOCIATES, PORTO HOTEL MYKONOS
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
16:00 &17:00 ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ ΠΛΟΙΩΝ ΓΙΑ ΔΗΛΟ
18:00 ΕΝΑΡΞΗ ΣΥΝΑΥΛΙΑΣ
20:30 ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ ΠΛΟΙΩΝ ΑΠΟ ΔΗΛΟ
21:30 AΦΙΞΗ ΣΤΗ ΜΥΚΟΝΟ
· Tο ακτοπλοϊκό εισιτήριο για την Δήλο μετ’ επιστροφής κοστίζει 22 €
· Το καθημερινό δρομολόγιο αναχωρεί στις 16:00.
· Ειδικά για την ημέρα της συναυλίας θα υπάρξει και έκτακτο δρομολόγιο στις 17:00
· Εισιτήρια για το πλοίο μπορείτε να προμηθευτείτε και από τα εκδοτήρια εισιτηρίων του DELOS TOURS στο παλιό και το νέο λιμάνι της Μυκόνου έως και τις 16:30 της 29ης Σεπτεμβρίου.
Πληροφορίες για την εκδήλωση: Τζωρτζή Μαύρου: 6977220960
«…. Ημέρα συνάντησης συναδέλφων η σημερινή, για την διεξαγωγή των εκλογών της Ένωσης Ξενοδόχων Νάξου. Συναισθήματα ανάμεικτα, όπως είναι λογικό, για μια εκλογική διαδικασία αλλά και για την ολοκλήρωση της προηγούμενης θητείας.
Το αύριο επιτάσσει σχεδιασμό τουριστικού πλάνου και στρατηγικής αλλά και επίλυση προβλημάτων που απασχολούν τους ξενοδόχους του νησιού μας.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ από καρδιάς, για την τεράστια συμμετοχή στις διαδικασίες μας που ανήλθε στο 82%, ενώ τα ξενοδοχεία είναι ακόμη σε πλήρη λειτουργία..
Καλή δύναμη σε όλους, δεν περισσεύει κάνεις!»
Ποιος το αναφέρει αυτό; Ο Μανώλης Μπαρδάνης – απερχόμενος πρόεδρος της Ενωσης Ξενοδόχων Νάξου – μετά το πέρας της εκλογικής «μάχης» την Κυριακή που μας πέρασε. Με τον ίδιο να είναι ο πρώτος σε ψήφους αλλά και με δύο … ισοπαλίεςόσον αφορά τη σειρά κατάταξης (Λεγάκη – Ρεφενές οι κερδισμένοι) στην καταμέτρηση των ψήφων. Στο 82% η συμμετοχή και τις επόμενες ημέρες η ανακοίνωση του νέου Διοικητικού Συμβουλίου…
Από εκεί και πέρα; Το σχετικό δελτίο ενημέρωσης από την Ενωση Ξενοδόχων Νάξου αναφέρει:
“Θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε ότι την Κυριακή 24 Σεπτεμβρίου διεξήχθησαν στα γραφεία της Ένωσης Ξενοδόχων Νάξου οι εκλογές για την ανάδειξη της νέας διοίκησης για την χρονιά 2023-26, της ελεγκτικής επιτροπής καθώς και των εκπροσώπων μας στην Π.Ο.Ξ.
Η συμμετοχή λόγω της εποχής κρίνεται απολύτως ικανοποιητική, καθώς τα μέλη μας συμμετείχαν σε ποσοστό άνω του 80%.
Α. Αποτελέσματα για το Δ.Σ. (βάση σταυροδοσίας προτίμησης)
Γ. Αποτελέσματα αντιπροσώπων για την ΠΟΞ. (βάση σταυροδοσίας προτίμησης)
ΚΑΤΣΑΡΑΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ -46- (Princess of Naxos)
ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ -35- (Barbouni Hotel)
ΜΠΑΡΔΑΝΗΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ -31- (Nastasia Village)
ΠΟΛΥΧΡΟΝΑΚΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ -28- (Naxos Holidays Hotel)
ΛΑΤΙΝΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ -26- (Galini Hotel)
ΜΙΧΕΛΟΠΟΥΛΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ -18- (Filoxenia)
ΛΕΓΑΚΗ ΜΑΡΙΑ -17- (Astir of Naxos)
Η Ένωση Ξενοδόχων Νάξου, θα πρέπει να επιτελέσει το σημαντικό ρόλο της για την επίλυση των προβλημάτων που απασχολούν τους ξενοδόχους και να ενεργοποιήσει περισσότερα μέλη για την συμμετοχή στον τουριστικό σχεδιασμό του νησιού μας για την επόμενη 15ετία.
Τέλος, να ευχαριστήσουμε θερμά την δικαστική αντιπρόσωπο κα.Αντωνία Λατσού.
Με εκτίμηση, το νεοεκλεγέν Δ.Σ. της Ένωσης Ξενοδόχων Νάξου
Τι κι εάν πέρασαν 23 χρόνια από το ναυάγιο του “Εξπρές Σάμινα” λίγο έξω από το λιμάνι της Πάρου, στις “Πόρτες”. Ογδόντα κι ένας συνάνθρωποί μας χάθηκαν εκείνο το βράδυ.
Σήμερα το πρωί, η Ιερά Μητρόπολη Παροναξίας τέλεσε αιώνιο μνημόσυνο για τα 81 θύματα του ναυαγίου, του μεγαλύτερου ιστορικά για την περιοχή της Παροναξίας.
Εκείνο το βράδυ, στις 10:12 το επιβατηγό – οχηματαγωγό (Ε/Γ-Ο/Γ) «Εξπρες Σάμινα»της εταιρείας Minoan Flying Dolphins προσεγγίζει το λιμάνι της Παροικιάς. Το «Σάμινα» εκτελούσε την ακτοπλοϊκή γραμμή Πειραιάς – Πάρος – Νάξος – Ικαρία – Σάμος – Πάτμος, με τελικό προορισμό τους Λειψούς. Είχε αναχωρήσει από το λιμάνι του Πειραιά με 533 άτομα, από τα οποία τα 472 ήταν επιβάτες και τα υπόλοιπα 61 πλήρωμα.
Ταξίδευε με «καιρό», όπως λένε οι ναυτικοί. Πλησιάζοντας στην Πάρο οι άνεμοι έπιασαν και τα 8 μποφόρ. Δύο μίλια ανοικτά της Πάρου, προσέκρουσε με ταχύτητα 18 κόμβων στις νησίδες «Πόρτες» με συνέπεια το πλοίο να υποστεί ρήγμα στα δεξιά ύφαλά του, μήκους περίπου τριών μέτρων, στη βάση του δεξιού πτερυγίου ευστάθειας. Το νερό κατέκλυσε το μηχανοστάσιο του πλοίου, πήρε γρήγορα κλίση προς τα δεξιά και μετά από 25 λεπτά βυθίστηκε
Πολλοί από τους επιβάτες βούτηξαν στη θάλασσα . Άλλοι κρέμονταν σαν τα σταφύλια απ’ όπου μπορούσαν προκειμένου να καταφέρουν να κρατηθούν όσο το δυνατόν περισσότερο μπορούσαν έξω από το νερό. Ήλπιζαν σε ένα θαύμα, μέχρι και την τελευταία στιγμή. Άλλοι, οι πιο τυχεροί, είχαν προλάβει και είχαν μπει στις σωσίβιες λέμβους.
Στη Νάξο μερικές ημέρες αργότερα, υψώθηκε ένα μαύρο πανώ. Που; Στη Πορτάρα. Στη μνήμη των χαμένων ψυχών. Οχι μόνο των Ναξιωτών αλλά όλων… Κίνηση που σίγουρα αξίζει να την θυμόμαστε.
Η εικόνα είναι από την εφημερίδα “Το Φιλώτι” και την εντοπίσαμε σήμερα στη σελίδα “Παλιό Φιλώτι” στα social media.
Μία φωτογραφία που όπως σχολιάζει αναγνώστης “προκαλεί στη θέα της ανατριχίλα”..
Αιωνία η μνήμη σ αυτούς που χάθηκαν. Και να τους σκέφτονται με αγάπη οι συγγενείς και φίλοι τους σε κάθε γωνιά της Ελλάδας.
