Ο Χαρίλαος που αντιστέκεται … ο Χαρίλαος που σχολιάζει… ο Χαρίλαος που πιάνει το θέμα της απεργίας στο στόμα του και μας θυμίζει ότι οι αγώνες δεν κρίνονται από μία ημέρα απεργίας…
-Και ο καιρός κυλά ήσυχα και χαλαρά. Μου λείπουν μόνο τα δρύινα βαρέλια, όπως εκείνης της παλιάς διαφήμισης, φελλούς έχω πολλούς.
Ζουν ανάμεσά σας.
-Περπατάω, προσπερνάω την κόρη της κυρίας Στέλλας –με τον ωραίο καναπέ-που φωνάζει «Χαρίλαεε! Χαρίλαε, λέω!» δεν σταματάω, δε γυρίζω να την κοιτάξω καν -βιάζομαι ρε παιδί μου- και τι νομίζετε πως μου λέει;
«Στάσου! Μύγδαλα!»
Το ξημέρωμα που θα σου πετάξω κάτω τη βούρτσα απ’ το τραπεζάκι, θα σου φωνάζω «Στάσου, σου ‘πεσε η βούρτσα» να δω τι θα κάνεις.
-Ας αφήσω τα προσωπικά μου όμως. Είπα «βούρτσα» και το θυμήθηκα. Έγινε απεργία χθες-κι ‘γω απεργούσα άλλωστε, συμπαρίσταμαι ο γάτος-και βγήκε και τιτίβισε ο πρωθυπουργός σας και καπάκι τιτίβισε και ο υπουργός Εγρασίας.
Και τι είπαν τα πουλάκια;
Ο μεν πρώτος πως, για άλλη μια φορά οι λίγοι ταλαιπωρούν τους πολλούς, ο μεν δεύτερος πως νομοθετούν για την αποβολή των συνδικαλιστών οργανώσεων «μαϊμού» και την ηλεκτρονική ψηφοφλωρία.
Βέβαια η απεργία έγινε για τις κλαδικές συμβάσεις και για τα εργασιακά δικαιώματα που πλήττονται, αλλά «πουλάκια είν’ κι ας κελαηδούν, πουλάκια είν’ κι ας λέγουν».
Σου λένε «πες-πες κάτι θα μείνει». Γνωστή τακτική, Γκέμπελς τον λέγανε εκείνον που την εφήρμοσε.
Το θέμα είναι πόσοι πιστεύουν αφενός , αφ’ ετέρου αν περιμένετε με μια μέρα να τους τρίξετε τα δόντια «καληνύχτα γι’ αύριο» που έλεγε κι ο παππούς Μανώλης, που δεν ζει πια, και μου λείπει και κοιμάμαι ανάμεσα στις φωτογραφίες του.
-Που ακούστηκε πρωθυπουργός σε δημοκρατικό πολίτευμα να κάνει τέτοιες δηλώσεις;
Στην Ελλάδα.
Που ακούστηκε υπουργός σε δημοκρατικό πολίτευμα να λέει πως θα καταργήσει συνδικαλιστικές οργανώσεις;
Στην Ελλάδα και πάλι.
Που και «μαϊμού» να ήταν, δεν είναι θέμα του υπουργού η κατάργηση, αλλά των εργαζομένων.
Άσε που το τι είναι «μαϊμού», σηκώνει πολλή συζήτηση.
Και κάτι ακόμα.
Οι…επαγγελματίες συνδικάλες που μετά από την «θητεία» τους ξεφυτρώνουν σε κυβερνητικά πόστα, έχοντας κάνει «δουλίτσα», πως λέγονται κύριε Γρούτση μου;
Σ’ αυτό ναι, φταίτε οι εργαζόμενοι, αλλά εγώ είμαι ένας γάτος και υποτίθεται πως δεν ξέρω απ’ αυτά.
-Βροχές και κατιγίδες σε διάφορα μέρη της Ελλάδας. Μπορίτσα και πλημμύρα.
Τώρα έχει βάλει η ξινούλα ένα δελτίο ειδήσεων και παρακολουθούμε την ανατομία ενός σύννεφου που πλάκωσε, λέει, την Αττική.
Ούτε ο Γκοτζίλα να ήτανε το έρμο το σύννεφο, τέτοιος τρόμος!
Την επόμενη φορά να του τραγουδήσετε Καίτη Χωματά, μπορεί και να φύγει.
-Δεν ξέρω αν το γνωρίζετε, αλλά ο υφυπουργός Εξωτερικών σας ένας Μπαρμπιφώτης…Βαρβηχιώτης , κάπως έτσι είναι, λέει, αρμόδιος για τη διαχείριση του Brexit.
Γελάσατε;
Συνεχίζω.
Συναντήθηκε με τον ομόλογό του από το UK και του ζήτησε, μεταξύ άλλων, να κρατηθούν τα δίδακτρα των Ελλήνων φοιτητών σε χαμηλά επίπεδα.
Εγώ, ως Χαρίλαος, θεωρώ σωστό να μην πληρώνει κανείς πουθενά για να λάβει γνώση και μόρφωση.
Αλλά είχα την εντύπωση πως αυτός ο…Μπαρμπιφώτης, πως τον λένε, είναι θιασώτης του αόρατου χεριού που ρυθμίζει τις αγορές και των ιδιωτικών πανεπιστημίων.
Θα μπερδεύτηκα φαίνεται.
-Χρρρρνιαρρ…έβαλε αεράκι. Αυτά τα μικρά γατιά ο Ζήκος και η Λιχουδίτσα είναι πολύ ενοχλητικά. Έρχονται και πατάνε πάνω στο γατοπάκι μου και μου σβήνουν τα γραπτά.
Και δεν καταλαβαίνουν κι από φοβέρες, τα σαμιαμίδια!
Ρε λίγη κατανόηση και σεβασμό σ’ ένα εργαζόμενο γάτο, δεν μπορείτε να δείξετε;
Γατοαγωγείο πρέπει να φτιάξουμε δω πέρα, θα εισηγηθώ στην ξινούλα, που τα κακομαθαίνει.
-Θνιαααρρρ…πάω να τρομάξω τον σκύλο.
Είμαι σοβαρός γάτος εγώ. Χε!
Κοτλέ διαγωνίως
Χαρίλαος
