Ο Χαρίλαος έχει γατικές αντιπαραθέσεις με παοκτζή γάτο! Μη χειρότερα, δηλαδή. Δεν είναι ξεκάθαρο ποιος ξεκίνησε πρώτος, αλλά τι σημασία έχει; Επενέβη ο …ΟΗΕ, βλέπε ξινή, σφύριξε κι έληξε. Ε, κι αφού ήληξενε πριν καν αρχίσει το ματς, είπε κι αυτός ν’ ασχοληθεί με τις δημοσκοπήσεις και το Brexit. Άβυσσος η ψυχή αυτού του γατιού όμως…άβυσσος!
-Γάτες, πολλές γάτες.
Μεγάλωσαν και τα μιαρά, ο Ζήκος και η Λιχουδίτσα και παριστάνουν τα ζόρικα γατιά.
Εδώ που τα λέμε όλες οι γάτες είμαστε ζόρικες από γεννησιμιού μας.
Αφεντικό δε γνωρίζουμε, μα αγαπάμε πάντα μέχρι την ακρούλα της ουράς μας τον άνθρωπο που μας φροντίζει.
Και του ανταποδίδουμε την αγάπη και τη φροντίδα με τον τρόπο μας τον γατίσιο.
Όσοι δεν μας καταλαβαίνετε και μας θεωρείτε γρουσούζες είναι μάλλον γιατί την υποταγή την τραβάει ο οργανισμός σας.
Εξουσιάζεστε και εξουσιάζετε.
Και τα σκυλιά, αν μπορούσαν, θα σας άλλαζαν τον αδόξαστο όταν τους δίνετε εντολές, αλλά σας αγαπούν διαφορετικά από εμάς.
Τα συζητάμε να ξέρετε.
Όλα τα ζώα συζητάμε μεταξύ μας τα πάντα, ανέκαθεν.
-Είναι ένας Παοκτζής γάτος ‘δω πέρα και πολύ μου κολλάει.
Κι όλο με πλευρίζει και μου πουλάει γατομαγκιά και γρρρ…γρρρ…γρρρ και ποιος τον έχει τον δικέφαλο μεγαλύτερο οι πάνω ή οι κάτω.
Υπενθυμίζω πως είμαι αεκάκι.
Ε, και κάναμε μια συνάντηση κορυφής οι δυο μας και αρχίζαμε να κατεβάζουμε αυτιά και να πλησιάζουμε κεφάλια σε φάση «θα χυθεί αίμα» και μας βλέπει η ξινή απ’ το παράθυρο κι έρχεται σαν τον κυανόκρανο στη μέση να μας χωρίσει.
Και χωρίζουμε και πάμε παραπέρα να συνεχίσουμε.
Και ξανάρχεται η ξινή κι αρχίζει το κήρυγμα.
Μη σας τα πολυλογώ ξεκίνησε να λέει και να ξαναλέει και σταματημό δεν είχε, πολλή κατσάδα όμως.
Ζοχαδιαστήκαμε και κόψαμε την αναμέτρηση και το θερμό επεισόδιο στη μέση.
Ούτε να πεις δυο κουβέντες μ’ έναν αντίπαλο δεν μπορείς με την …ειρηνευτική δύναμη να επεμβαίνει.
Χαραμίζεσαι κυρία μου! Στον ΟΗΕ πρέπει να πας, μπας και συνέλθουν τα Ηνωμένα Έθνη και καταλάβουνε τον πραγματικό τους ρόλο.
Τι είναι αυτή η ξινή ρε γατάκι μου, πολύ επεμβατική. Να της κάνουμε Xxxxxx! και να μην φεύγει με τίποτα.
Μπελάς.
-Σε άλλα νέα βγαίνω έξω και γίνομαι μούσκεμα.
Όταν δεν έχει βροχή, έχει υγρασία. Και έχει και χορταράκια πολλά, απ’ αυτά που τρώω και μου αρέσουν.
Το αμπέλι δεν έχει φύλλα πια και δεν βρίσκω και εκείνον τον …λαχάτη, ραχάτι, πώς τον λέγανε, εκείνο το μαύρο λάστιχο μωρέ, που κινείται και είναι λέει φίδι και μας είχε επισκεφτεί το καλοκαίρι να του εξηγήσω που να βάλει την φλάντζα του.
Έφυγε ένα καιρικό φαινόμενο κι έρχεται άλλο, κάτσε πλένε τη γούνα σου Χαρίλαε κάθε τρεις και λίγο και τίναζε πατούσες δηλαδή.
Μια βροχή, μια ήλιος, μια μαύρα σύννεφα και υγρασία, μια αέρας, μια νηνεμία.
Σαν την κόρη της κυρίας Στέλλας-με τον ωραίο καναπέ- ένα πράγμα.
Πότε αστράφτει και βροντά, πότε είναι λυπημένη και συννεφιάζει,αλλά πάντα γελάει εύκολα.
Και πάντα φυτρώνει εκεί που δεν τη σπέρνουν, όπως στην συνάντηση κουφής που είχα με τον ασπρόμαυρο γάτο νωρίτερα.
Η αλήθεια είναι πως λίγο τη σκιάζομαι όταν θυμώνει.
Θα σας συμβούλευα, αν και δεν έχω τέτοια υποχρέωση, να τη σκιάζεστε και σεις όταν θυμώνει, αλλιώς ας προσέχατε.
– Μπα, τιιιιιί βλέπω;
Έγινε βρογχοσκόπηση…συσκοτόπηση, πως τη λένε και θέλετε για πρόεδρο της Δημοκρατίας την αδερφή του Κούλη την-πως τη λένε κι αυτή να δεις- Μπόρα Γιαχνογιάννη;
Μη μείνει θώκος ακάλυπτος, το τραβάει το κάζο ο οργανισμός σας όμως.
Και ποιος θα σώσει το κόμμα βρε, έτσι που το κανε ο μικρός ο αδερφός, όταν θα έρθει η ώρα;
Η Όλα Αφεντογιάννη με τον Δώστα Καραμαβλή μόνο;
Τι θ’ απογίνει η υπόλοιπη οικογένεια, όξω θα μείνει;
Και τι με νοιάζει εμένα κι ασχολούμαι.
Που και το υπουργείο Φρίσκις δηλαδή να μου δώσουνε όποιοι και να ναι, δεν πάω να το πάρω, να το φάνε μόνοι τους.
Γατοσκασίλα μου και πέντε κοτοπουλάκια.
-Χάσατε τη Βρετανία, στοπ.
Έφυγε.
Θέλει να μείνει μόνη, να σκεφτεί.
Μα τι ωραία η Ένωση σας όμως ε;
Κοτλέ διαγωνίως
Χαρίλαος
