Με λόγια καρδιάς, ο Βασίλης Φλεριανός τοποθετήθηκε δημόσια για τη φετινή πορεία του μπασκετικού Πανναξιακού ΑΟΚ, αλλά και για την κρίσιμη συνέχεια του ποδοσφαιρικού Πανναξιακού που μάχεται για την άνοδο στη Super League 2.
Ο Αντιδήμαρχος Πολιτισμού Νάξου και πρώην πρόεδρος του συλλόγου, με βαθιά γνώση και αγάπη για τον Πανναξιακό, μίλησε για υπερηφάνεια, πείσμα, αθλητικό ήθος και ενότητα, δίνοντας το στίγμα μιας γενιάς που δεν παραιτείται ποτέ από τα όνειρά της.
Η δήλωσή του:
“Στον αθλητισμό, πάντα κάποιος κερδίζει και κάποιος χάνει.
Από το 2014 που είχα την τιμή να ξεκινήσω να υπηρετώ διοικητικά τον Πανναξιακό – απο διάφορα πόστα σε ποδόσφαιρο, στίβο και μπάσκετ – έχω ζήσει στιγμές απόλυτης χαράς και στιγμές πικρής απογοήτευσης.
Σήμερα, δυστυχώς, είναι μια από τις δύσκολες στιγμές. Φτάσαμε τόσο κοντά στο όνειρο… αλλά δεν τα καταφέραμε.
Κι όμως, μέσα σε αυτή την πίκρα, η υπερηφάνεια μου για αυτή την ομάδα δεν έλειψε ούτε λεπτό.
Γιατί ο Πανναξιακός δεν είναι μόνο τα αποτελέσματα – είναι η ψυχή, το πάθος, η διαρκής υπέρβαση.
Η ομάδα μπάσκετ φέτος για ακόμη μια χρονιά “τρύπησε το ταβάνι”. Πάλεψε με όλες της τις δυνάμεις, ανέβηκε επίπεδο, ανέπτυξε τις υποδομές της και στήριξε την πρώτη ομάδα με πείσμα και όραμα.
Μια ομάδα που στην αρχή της χρονιάς οι “ειδήμονες” την είχαν στήσει στον τοίχο, έδωσε τα πάντα μέχρι το τελευταίο λεπτό και διεκδίκησε την άνοδο με καρδιά και αξιοπρέπεια. Και μόνο για αυτό, αξίζει τον σεβασμό όλων μας.
Θερμά συγχαρητήρια στη διοίκηση, στους προπονητές, στους παίκτες, στον κόσμο, στους χορηγούς, σε όλους όσους στήριξαν αυτό το υπέροχο ταξίδι.
Κερδίσαμε ομάδες με μεγαλύτερα μπάτζετ, ξεπεράσαμε εμπόδια, γίναμε ομάδα-παράδειγμα. Κερδίσαμε τρεις φορές τον φετινό πρωταθλητή, μια ιστορική ομάδα, που για δύο χρόνια δεν έχει χάσει από κανέναν άλλον.
Αυτό τα λέει όλα.
Και τώρα, το βλέμμα στρέφεται στην Κυριακή. Η ομάδα ποδοσφαίρου μας χρειάζεται. Ο Κώστας Μανωλάς και οι συμπαίκτες του δίνουν μια τεράστια μάχη, μια προσπάθεια που μας συγκινεί όλους.
Είμαστε άτυχοι που δεν τον έχουμε στο γήπεδο λόγω τραυματισμού – όμως έχουμε δίπλα μας το πάθος, τη θέληση και τη φλόγα αυτής της ομάδας.
Ας την στηρίξουμε όπως της αξίζει.
Γιατί ο Πανναξιακός δεν είναι απλώς ένας σύλλογος.
Είναι ιδέα.
Είναι οικογένεια.
Είναι υπερηφάνια.
Είναι η Νάξος στο γήπεδο.
Το μήνυμα είναι σαφές: Στις νίκες και στις ήττες, ο Πανναξιακός ενώνει. Και η επόμενη μεγάλη μάχη είναι μπροστά μας.
