ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΜΙΑΣ ΠΡΟΑΝΑΓΓΕΛΘΕΙΣΑΣ ΜΠΑΛΙΑΣ!! (ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΠΑΡΑΛΙΑΣ)
Ξυπνάς το πρωί με καλή διάθεση και σκέφτεσαι! Θα πάω νωρίς στην παραλία πριν εμφανιστούν τα στίφη του Αλάριχου, τα οποία ως γνωστόν εμφανίζονται ντάλα μεσημέρι για να πάρουν όλη την ακτινοβολία!
Χρονογράφημα με την υπογραφή Γιώργου Καστελλάνου (*)
Ξαρματώνεις την πραμάτια σου και αρχίζεις να απολαμβάνεις την ηρεμία της παραλίας και την απεραντοσύνη του πελάγους! Μέχρι εκείνη την μοιραία στιγμή! Φωνές και αλαλαγμοί!
Κάποιοι είχαν την ίδια σκέψη με εσένα! Γυρίζεις και βλέπεις την οικογένεια των νεοαφιχθέντων, οικογένεια με τρία παιδιά να περνούν τους αμμόλοφους αγκομαχώντας και κουβαλώντας όλο τους το βιός! Ομπρέλες, καρεκλάκια, ψυγειάκια, παιχνιδάκια κάθε λογής!
Αρχίζει η έντονη λογομαχία για το που θα καθήσουν!
«Οχι εκεί βρέ Μπάμπη! Ελα πιό εδώ στο αρμυρίκι νάχουμε σκιά»
« Ασε μας ρε Τούλα που θα περπατήσω μέχρι εκεί! Εδώ καλά είναι»
Το εκεί είναι 20 μέτρα αλλά ο υπέρβαρος κύριος φαίνεται πως όλο τον χρόνο περπατάει περίπου 10 χιλιόμετρα!
Σκέφτεσαι με αγωνία « Ωχ! Μούρχεται»!
Πράγματι και όπως συνηθίζεται ,στην άδεια παραλία των δύο χιλιομέτρων θα καθήσουν στο ενάμισυ μέτρο δίπλα σου στην καλύτερη περίπτωση και στην χειρότερη ακριβώς δύο μέτρα μπροστά σου! Μην χάνουν και την θέα! Λές άς βουτήξω μέχρι να τακτοποιηθούν και να καταλαγιάσει η υστερία τους! Σε είκοσι λεπτά που βγαίνεις έχουν τοποθετήσει και τα τελευταία κουβαδάκια μπροστά στα πόδια σου!
Τα παιδιά ήδη τσιρίζουν μέσα στη θάλασσα από τη χαρά τους και αρχίζουν οι τσιρίδες της μαμάς « Ελενίτσα έλα παιδί μου να βάλεις αντιηλιακό! Θα καείς και θάχουμε άλλα» – « Κωστάκη το καπέλο σου παιδί μου»! Τα παιδιά δεν την ακούν!
Την άκουσε όμως η κουνιάδα της στο απέναντι νησί, στο Πίσω Λιβάδι της Πάρου και της απάντησε « Τούλα μου απέναντι είστε; Πώς περνάτε στη Νάξο; Εμείς στην Πάρο τέλεια»! Ο κύριος δεν ακούει και δεν ασχολείται με τα απλά καθημερινά! Εχει να τελειώσει το πρωινό του! Ψάχνει σε όλες τις τσάντες και τα ψυγεία και βγάζει μισή φρατζόλα γεμάτη με την χθεσινοβραδυνή μπριζόλα που δεν έφαγε στην ταβέρνα με διάφορα παραγεμίσματα!
Η κυρία κουράστηκε να φωνάζει μέχρι την Πάρο και πήρε την κουνιάδα της στο τηλέφωνο για κοινωνικό σχολιασμό! Δεν άφησαν γείτονα για γείτονα! Εμαθα όλα τα κουτσομπολιά της Νέας Ιωνίας!
Αφού τελείωσαν με αυτά σκέφτεσαι «Τώρα θα ηρεμήσω» Αλλά φεύ!
Μπαμπάς και παιδιά αρχίζουν το τάκα τούκα και σκέφτεσαι «Τώρα θα μούρθει»!
Ο άτιμος ο νόμος του Μέρφυ όμως καραδοκεί! Η πέμπτη μπαλιά του πιτσιρικά σου έρχεται στο δόξα πατρί! Πέφτουν και τα γυαλιά στην άμμο! Σηκώνεσαι εκνευρισμένος!
Ο μπαμπάς χαμογελάει αμήχανος «Συγγνώμη κύριε» Σκέφτεσαι! Θρίαμβος! Κάτι αλλάζει επιτέλους! Είπε συγγνώμη! Και συνεχίζει « Παιδιά είναι βλέπετε! Τι να κάμουμε; Να τα μαλώσουμε;»
ΟΧΙ , του λέω επιτέλους! Απλά τα παιδιά να ακολουθούν τα παραδείγματα και τις συμβουλές των γονιών τους»
Αρχίζω να μαζεύω τα πράγματά μου ενώ ο κύριος κουνάει το κεφάλι του « πάλι σε παράξενο πέσαμε» μονολογεί!
(#) Ο Γιώργος Καστελλάνος είναι συγγραφέας με καταγωγή από τη Νάξο και πρόσφατα κυκλοφόρησε το βιβλίο του με τίτλο «Το μυστικό του Αρχιπελάγους – Κάποτε στο Δουκάτο της Νάξου»
